Emocionet Tona

[Lulzim7]

EMOCIONET TONA



SHKRUAN: AID EL KARNI

Emocionet dhe ndjenjat shpërthejnë nga dy arsyeje: gëzimi dhe pikëllimi. Në hadithin e të Dërguarit të Allahut s.a.v.s. thuhet: “Më është ndaluar të dëgjoj dy zëra të gabuar dhe të shëmtuar: Zërin e instrumenteve muzikore me rastin e festave dhe zërin e vajtimit me rastin e fatkeqësive (vdekjeve).”
“Ashtu që të mos dëshpëroheni tepër për atë që u ka kaluar, e as të mos gëzoheni tepër për atë që Ai u ka dhënë, sepse Allahu nuk e do asnjë arrogant që u lavdërohet të tjerëve.” (El-Hadid, 23) Për këtë shkak Muhammedi a.s ka thënë: “Vërtetë, durimi shihet në goditjen e parë.”Për këtë, kur njeriu posedon emocione që shkaktohen edhe nga ngjarjet gazmore edhe nga ato të pikëllimit, duhet ta arrij paqen e brendshme, kënaqësinë dhe ngushëllimin, por edhe shijen e fitores mbi veten e tij. Allahu e përshkruan njeriun si lavdërues dhe megaloman. Si emocionues dhe të pakënaqur kur fatkeqësitë e kaplojnë, kurse koprrac kur të mirat e mbulojnë. Allahu na tregon se të pakt janë ata që besimin e tyre e kanë të paluhatshëm, sepse gjenden në mesin e rrugës edhe në kohë të gëzimit edhe atë të pikëllimit. Ata janë falënderues gjatë mirësive, dhe durimtarë në kohë të sprovave.

Emocionet e shthurura (të pafrenuara) mund ta lodhin tepër njeriun, duke i shkaktuar dhimbje. Kur një person të tillë e mposht hidhërimi, atëherë ai fillon ti kërcënoj njerëzit përreth, humb kontrollin dhe kalon kufirin e drejtësisë dhe drejtpeshimit. Nëse në ndërkohë gëzohet, atëherë dalldiset dhe entuziazmohet së tepërmi. Gjatë “helmimit” gëzues të tij, ai person harron veten dhe tejkalon çdo kufij të modestisë. Kur largohet dhe ndahet nga shoqëria me njerëz të tjerë, fillon t’i ofendoj, t’i përqesh, duke harruar cilësitë e tyre dhe me këtë rast shkel kualitetet e tyre personale. Nga ana tjetër nuk nguron të tregoj respektin e madh që ndjenë ndaj të dashurëve të tij, duke i treguar si të përkryer.

Muhammedi a.s ka thënë: “Mikun duaje me masë, sepse ndoshta nesër mund të bëhet armiku yt, kurse armikun urreje me masë sepse ndoshta nesër mund ta bësh mik!”
Në një hadith tjetër i Dërguari Allahut s.a.v.s ka thënë: “Allahu im të lutem të më bësh të drejtë në gëzim dhe në hidhërim.”
Pra kur njeriu frenon emocionet e tij, kur kontrollon mendjen e tij dhe kur çdo gjëje i cakton rëndësinë sipas vlerës, do të jetë një hap drejtë urtësisë dhe njohjes së vërtet.
“Ne i dërguam të Dërguarit Tonë me dokumente të qarta dhe Ne zbritëm me ata librin dhe drejtësinë që t’i përmbahen njerëzit të së drejtës.” (El-Hadidë, 25)

Në të vërtet islami ashtu siç ka ardhur me baraspeshë në moral, sjellje dhe biznes, në të njëjtën mënyrë na tregon se si të kalojmë një jetë të drejtë, të vërtet dhe të sinqertë.
“Dhe ashtu (sikur u udhëzuam ne fenë islame) Ne ju bëmë juve një popull të drejtë...” (El - Bekare, 143)
Të jesh i drejtë është ajo që i ngjanë sjelljes tonë dhe parimeve të drejtëgjykimit. Në fakt islami bazohet në të vërtetën dhe drejtësinë edhe atë në të vërtetën e gjithçkahi që na është treguar nëpërmjet shpalljes dhe drejtësinë në fjalë, vepra, udhëheqje dhe sjellje,
“Fjalët e Zotit endë janë plotë të vërteta (çka lajmërojnë) dhe plotë të drejta (çka gjykojnë)…” (El – En’am, 115)
_______________
Përktheu: Arsim Dauti