Dr. Shefqet Krasniqi: Fundi i Botës

[gimche]

Fundi i Botës

Sa është në gjendje mendja të gjykojë? A ka kufij ajo mendje? A ka njerëz vërtetë ateistë, apo edhe ata ndonjëherë kthehen në fe?

Shkruan: Dr. Shefqet Krasniqi
(vazhdon nga java e kaluar)

Në dy artikujt e mëparshëm thamë se njeriu vjen deri te njohja nëpërmjet shqisave duke iu ardhur në ndihmë atyre, natyrisht, mendja, dhe se keto shqisa janë të mangëta. Pastaj njeriu ka imagjinatën, e cila shumë u ndihmon shqisave dhe sikur mos të ishte ajo imagjinatë, ashtu si shqisat dhe mendja është e kufizuar. Këto ishin faktet të cilat u munduam në pika të shkurtëra t'i sqarojmë gjatë dy artikujve të dy javëve të kaluara. Por, të shkojmë edhe më tej për të sjellë fakte të tjera bindëse për të besuar në gjëra të fshehta.
Kemi thënë më herët se mendja gjykon atë që vigjilojnë shqisatse a e kanë mirë apo keq. P.sh kur syri magjistarin se si po e nxjerr nga faculeta e tij dhjetëra lepuj, ajo ndërhyn e thotë: kjo është e pavërtetë dhe se neve vetëm syri po na mashtron, përndryshe është e pa mundur të dalë nga faculeta lepuri. Mirëpo a thua sa është në gjendje mendja të gjykojë? A ka kufij ajo mendje? Mendja mund të kuptojë e të gjykojë vetëm atë që është brenda kohës dhe hapësirës, përndryshe ajo çka del jashtë këtyre dy faktorëve ajo nuk është në gjendje në menyrë absolute ta përceptojë e të gjykojë për të. P.sh nëse vjen një plak i odave dhe na thotë se dikur kanë qenë dy persona të mëdhenj, Mujo dhe Halili, saqë stalla e kuajve të tyre ka qenë sa një shtëpi e sotme trekatëshe, mirëpo ata nuk kanë qenë as në kohën e turkut, e as para turkut, e as në kohën e ilirëve, e as para tyre, e as pas tyre, por ajo çka është e sigurt ata kanë qenë. Mendje këtë nuk do të mund ta kuptojë asnjëherë, sepse e kërkon kohën se kur kanë qenë ata. Ose nëse dikush thotë se: ekziston një qytet mahnitës, mirëpo ai nuk është as në tokë e as në qiell. A do të pajtohej mendja me këtë?! A do të jetë në gjendje ta përceptojë atë të dhënë e cila nuk lidhet as me vend e as me hapësirë?! Natyrisht se nuk ka mundësi, ashtu si nuk ka mundësi ta përceptojë e ta kuptojë çështjen e shpirtit, çështjen e jetës pas vdekjes e kështu me rradhë.
Të gjithë njerëzit, pa dallim a janë besimtarë apo ateistë, që të gjithë kur janë në zor të madh, kthehen tek All-llahu i madhëruar dhe kërkojnë nga Ai ndihmë. Kur njeriun ta kapë ndonjë frikë e madhe si lufta, apo sëmundje e rëndë nga e cila pak shpreson në shërim, pasi gati sa i ka humbur shpresat nga njerëzit, ai vetvetiu instiktivisht kthehet dhe kërkon ndihmë nga një fuqi e madhe të cilën nuk e ka parë, por e ka ndier thellë në zemren e tij. Nuk ka kush që më bind mua se Enveri ose Titoja nuk e kanë ndjerë në shpirtin e tyre një fuqi të madhe së cilës iu kanë drejtuar, së paku kur kanë qenë në hall të madhë, apo kur e kanë ndier afër vdekjen, por para njerëzve e kanë fshehur atë sepse haptazi e kanë kundërshtuar. Këta dy "ateistë" nuk kanë qenë të rangut të Faraonit, i cili ka jetuar në kohën e Musait, e i cili jo vetëm që mohonte Zotin, por e konsideronte vetën si zot. Megjithatë, kur i erdhi vdekja - që u fundos në det - tha: "Besova se nuk ka Zot tjetër pos Atij që i besuan beni israilët (Musa me popullin e tij)" (Kur'an 10:90), por natyrisht se ishte tepër vonë për të, ashtu siç u bë vonë për Titon, Enverin dhe shumë ateistë të tjerë para dhe pas tyre. Kam lexua diku se e bija e Stalinit ka botuar "Kujtimet e saj" dhe aty kishte cekur se si ajo i është kthyer fesë me gjithë faktin se ajo është rritur në djep të ateizmit. Pra, çdo njeri i mirë apo i keq, besimtar apo ateistë, në shpirtin e tij thellë e ndjen një nevojë për të besuar në diçka të madhe, për t'iu drejtuar asaj fuqie të madhe së paku kur është në zor të madh, e që në realitet ajo është e mbjellë në zemren e tij, në natyrshmërinë e tij, e që ne e quajmë atë besim apo fe. Shpesh më kujtohen shqptarët tanë gjatë luftës si "refugjatë" nëpër Shqpiëri apo Maqedoni, se si u ndjenin shumë afër Zotit dhe thuajse të gjithë kur flisje për të dëgjonin me vëmendje, ndërsa pas përfundimit të luftës dhe kthimit të tyre në shtëpitë e tyre, pasi nuk kishte më frikë, sikur filluan ta konsiderojnë vetën të panevojshëm për fe. Pra, jo rrallëherë ndodh që ky njeri kthehet me dashje apo padashje në natyrshmërinë e tij në të cilën është i lindur me të. Andaj, nëse do të thua apo të konstatosh nga ky kontekst se nuk ka njeri ateist, atëherë mund të thuash dhe nuk gabon fare. Por ajo çka ndodh me njerëzit është se këtë natyrshmëri njerëzore ndonjëherë e mbulojnë epshet, dëshiratm pasionet, interesi i madh i dynjasë, e pastaj kur ta tronditin atë tmerrët, rreziqet e hedh nga vetja atë mbulesë dhe paraqitet besimi. Për këtë arsye, në Islam, ai i cili e mohon All-llahun quhet "kafir/qafir", e që ne i themi mosbesimtar, apo jomusliman. Por, kuptimi i ngushtë i kësaj fjale është: ta mbulosh diçka, ta mbulosh realitetin e ekzistimit të All-llahut, ta mbulosh ndejnjë e tij të brendshme për ekzistimin e All-llahut - Krijues i gjithësisë.
Nga kjo themi se është e pamundur që njeriu të jetojë e të vdesë pa menduar në Zotin e kësaj gjithësie, mirëpo ai mund të jetë mendjeshkurtër e mos ta arrijë ta njohë Zotin e vërtetë, për çka mund të adhurojë gjëra të tjera duke menduar se ka adhuruar apo i është drejtuar Zotit të vërtetë, ashtu siç ka mundësi shumë herë që familja dhe shoqëria të jenë shkaktare që ai person mos ta gjejë rrugën e vërtetë.
Kaq sa për këtë javë. Deri javën e ardhshme, Selam Alejkum we Rahmetull-lah!


Epoka e Re, e premte 12 shkurt 2010

[pejani34]

Fundi i Botës

Sa është në gjendje mendja të gjykojë? A ka kufij ajo mendje? A ka njerëz vërtetë ateistë, apo edhe ata ndonjëherë kthehen në fe?

Shkruan: Dr. Shefqet Krasniqi
(vazhdon nga java e kaluar)

Në dy artikujt e mëparshëm thamë se njeriu vjen deri te njohja nëpërmjet shqisave duke iu ardhur në ndihmë atyre, natyrisht, mendja, dhe se keto shqisa janë të mangëta. Pastaj njeriu ka imagjinatën, e cila shumë u ndihmon shqisave dhe sikur mos të ishte ajo imagjinatë, ashtu si shqisat dhe mendja është e kufizuar. Këto ishin faktet të cilat u munduam në pika të shkurtëra t'i sqarojmë gjatë dy artikujve të dy javëve të kaluara. Por, të shkojmë edhe më tej për të sjellë fakte të tjera bindëse për të besuar në gjëra të fshehta.
Kemi thënë më herët se mendja gjykon atë që vigjilojnë shqisatse a e kanë mirë apo keq. P.sh kur syri magjistarin se si po e nxjerr nga faculeta e tij dhjetëra lepuj, ajo ndërhyn e thotë: kjo është e pavërtetë dhe se neve vetëm syri po na mashtron, përndryshe është e pa mundur të dalë nga faculeta lepuri. Mirëpo a thua sa është në gjendje mendja të gjykojë? A ka kufij ajo mendje? Mendja mund të kuptojë e të gjykojë vetëm atë që është brenda kohës dhe hapësirës, përndryshe ajo çka del jashtë këtyre dy faktorëve ajo nuk është në gjendje në menyrë absolute ta përceptojë e të gjykojë për të. P.sh nëse vjen një plak i odave dhe na thotë se dikur kanë qenë dy persona të mëdhenj, Mujo dhe Halili, saqë stalla e kuajve të tyre ka qenë sa një shtëpi e sotme trekatëshe, mirëpo ata nuk kanë qenë as në kohën e turkut, e as para turkut, e as në kohën e ilirëve, e as para tyre, e as pas tyre, por ajo çka është e sigurt ata kanë qenë. Mendje këtë nuk do të mund ta kuptojë asnjëherë, sepse e kërkon kohën se kur kanë qenë ata. Ose nëse dikush thotë se: ekziston një qytet mahnitës, mirëpo ai nuk është as në tokë e as në qiell. A do të pajtohej mendja me këtë?! A do të jetë në gjendje ta përceptojë atë të dhënë e cila nuk lidhet as me vend e as me hapësirë?! Natyrisht se nuk ka mundësi, ashtu si nuk ka mundësi ta përceptojë e ta kuptojë çështjen e shpirtit, çështjen e jetës pas vdekjes e kështu me rradhë.
Të gjithë njerëzit, pa dallim a janë besimtarë apo ateistë, që të gjithë kur janë në zor të madh, kthehen tek All-llahu i madhëruar dhe kërkojnë nga Ai ndihmë. Kur njeriun ta kapë ndonjë frikë e madhe si lufta, apo sëmundje e rëndë nga e cila pak shpreson në shërim, pasi gati sa i ka humbur shpresat nga njerëzit, ai vetvetiu instiktivisht kthehet dhe kërkon ndihmë nga një fuqi e madhe të cilën nuk e ka parë, por e ka ndier thellë në zemren e tij. Nuk ka kush që më bind mua se Enveri ose Titoja nuk e kanë ndjerë në shpirtin e tyre një fuqi të madhe së cilës iu kanë drejtuar, së paku kur kanë qenë në hall të madhë, apo kur e kanë ndier afër vdekjen, por para njerëzve e kanë fshehur atë sepse haptazi e kanë kundërshtuar. Këta dy "ateistë" nuk kanë qenë të rangut të Faraonit, i cili ka jetuar në kohën e Musait, e i cili jo vetëm që mohonte Zotin, por e konsideronte vetën si zot. Megjithatë, kur i erdhi vdekja - që u fundos në det - tha: "Besova se nuk ka Zot tjetër pos Atij që i besuan beni israilët (Musa me popullin e tij)" (Kur'an 10:90), por natyrisht se ishte tepër vonë për të, ashtu siç u bë vonë për Titon, Enverin dhe shumë ateistë të tjerë para dhe pas tyre. Kam lexua diku se e bija e Stalinit ka botuar "Kujtimet e saj" dhe aty kishte cekur se si ajo i është kthyer fesë me gjithë faktin se ajo është rritur në djep të ateizmit. Pra, çdo njeri i mirë apo i keq, besimtar apo ateistë, në shpirtin e tij thellë e ndjen një nevojë për të besuar në diçka të madhe, për t'iu drejtuar asaj fuqie të madhe së paku kur është në zor të madh, e që në realitet ajo është e mbjellë në zemren e tij, në natyrshmërinë e tij, e që ne e quajmë atë besim apo fe. Shpesh më kujtohen shqptarët tanë gjatë luftës si "refugjatë" nëpër Shqpiëri apo Maqedoni, se si u ndjenin shumë afër Zotit dhe thuajse të gjithë kur flisje për të dëgjonin me vëmendje, ndërsa pas përfundimit të luftës dhe kthimit të tyre në shtëpitë e tyre, pasi nuk kishte më frikë, sikur filluan ta konsiderojnë vetën të panevojshëm për fe. Pra, jo rrallëherë ndodh që ky njeri kthehet me dashje apo padashje në natyrshmërinë e tij në të cilën është i lindur me të. Andaj, nëse do të thua apo të konstatosh nga ky kontekst se nuk ka njeri ateist, atëherë mund të thuash dhe nuk gabon fare. Por ajo çka ndodh me njerëzit është se këtë natyrshmëri njerëzore ndonjëherë e mbulojnë epshet, dëshiratm pasionet, interesi i madh i dynjasë, e pastaj kur ta tronditin atë tmerrët, rreziqet e hedh nga vetja atë mbulesë dhe paraqitet besimi. Për këtë arsye, në Islam, ai i cili e mohon All-llahun quhet "kafir/qafir", e që ne i themi mosbesimtar, apo jomusliman. Por, kuptimi i ngushtë i kësaj fjale është: ta mbulosh diçka, ta mbulosh realitetin e ekzistimit të All-llahut, ta mbulosh ndejnjë e tij të brendshme për ekzistimin e All-llahut - Krijues i gjithësisë.
Nga kjo themi se është e pamundur që njeriu të jetojë e të vdesë pa menduar në Zotin e kësaj gjithësie, mirëpo ai mund të jetë mendjeshkurtër e mos ta arrijë ta njohë Zotin e vërtetë, për çka mund të adhurojë gjëra të tjera duke menduar se ka adhuruar apo i është drejtuar Zotit të vërtetë, ashtu siç ka mundësi shumë herë që familja dhe shoqëria të jenë shkaktare që ai person mos ta gjejë rrugën e vërtetë.
Kaq sa për këtë javë. Deri javën e ardhshme, Selam Alejkum we Rahmetull-lah!


Epoka e Re, e premte 12 shkurt 2010

ALLAHU e shperbleft me XHENET ket njeri

[gimche]

ALLAHU e shperbleft me XHENET ket njeri

Amin!!!!!!

[Kasumi]

Vertet Mualim I Madh Eshte Dr.

[uvejsa]

E kemi hoxhe per qejfi

All-llahu e shperblefte me Xhennetu-l-Firdeus!

[uvejsa]

Dr,Shefqet !
E si ka mundesi qe kjo mendje e kufizuar t'a njoh Zotin!??
Apo ndoshta nuk e keni vrejt se logjikisht keto dy premisa e kundershtojn njera tjetren!!

Permes mendjes mund ta kuptosh ekzistencen e Zotit, kurse Qenien e Tij nuk mund ta njohesh.
Ti ke mendje te kufizuar, por ti je i sigurte qe une ekzistoj (perderisa po le gjurme ne forum) edhe pse s'me ke pare kurre, kurse nuk ja ke haberin se si dukem une.
Relativiteti i mendjes tende nuk te le ta kuptosh kete te dyten.

E kupton dallimin?

[uvejsa]

Po pra shume e kjarte eshte, s'e di cfare ka te pa kjarte ketu?!!

Transcedenca e Tij, Qenia e Tij eshte e panjohur per ne, sepse eshte jashte kohes dhe hapsires.
Kurse ekzistencen e Tij e kuptojme permes krijimtarise se Tij.
Vetja jone na deshmon per nje Krijues te Persosur, pastaj cdo gje qe na rrethon.
Por qe ta njohim me mire ate, Ai ka shpallur Libra tek njerezit e zgjedhur nga Ai (profetet).

[gimche]

Dr,Shefqet !
E si ka mundesi qe kjo mendje e kufizuar t'a njoh Zotin!??
Apo ndoshta nuk e keni vrejt se logjikisht keto dy premisa e kundershtojn njera tjetren!!

Lexo shembujt e mëposhtëm, aty e ke pergjigjen për këtë, sepse ky këtë e tha në aspekt të logjikes njërzore, ndërsa më poshtë e jep definicionin se si arrihet tek besimi në Zot, madje thotë qoftë të paktën një herq në jetë

[CURRIELI]

Shembujt me poshte me Titon ,Enverin ,Stalinin etj jan qesharak.Jan edhe nje fakt me shume se autori i lejon vetes me i kontrollu ceshtjet qe nuk jan ne kompetencen e tij
."Zoti e din me se miri ,ai eshte Meshiruesi "!
Ky ders mund te shitet para nje Xhemati qe nuk ka as filloren ,dikund ne ndonje Xhami fshati por para nje Xhemati akademik e deskrediton Islamin .Dhe mendimin Islam e fut ne "kthetrat" e nje demagogjije te ciles i mungon rrjedheshmeria logjike,i mungon ilustrimi me fakte te bolleshme dhe te pranueshme i mungon casja meritore e nje debati mbi dhe per Islamin!
Rrezikun e ndjejne edhe kafshet te cilat ,ne mendojme ,se nuk kan logjike fare!
Nga ketu mandej del se nese neve e njohim Zotin nga friga ,qofte edhe vetem njehere ne jete ,atehere eshte ceshtje instinkti e jo njohjeje!
Dhe per veprime "instinkti" nuk dij a ka Sevape e Xhynahe !???

[ms13]

allahu te shperbleft o vlla

[The_Capital]

Ateistat nuk egzistojn..

[La_Lune]

Po pra shume e kjarte eshte, s'e di cfare ka te pa kjarte ketu?!!

Transcedenca e Tij, Qenia e Tij eshte e panjohur per ne, sepse eshte jashte kohes dhe hapsires.
Kurse ekzistencen e Tij e kuptojme permes krijimtarise se Tij.
Vetja jone na deshmon per nje Krijues te Persosur, pastaj cdo gje qe na rrethon.
Por qe ta njohim me mire ate, Ai ka shpallur Libra tek njerezit e zgjedhur nga Ai (profetet).

Shume bukur.

[gimche]

Shembujt me poshte me Titon ,Enverin ,Stalinin etj jan qesharak.Jan edhe nje fakt me shume se autori i lejon vetes me i kontrollu ceshtjet qe nuk jan ne kompetencen e tij
."Zoti e din me se miri ,ai eshte Meshiruesi "!
Ky ders mund te shitet para nje Xhemati qe nuk ka as filloren ,dikund ne ndonje Xhami fshati por para nje Xhemati akademik e deskrediton Islamin .Dhe mendimin Islam e fut ne "kthetrat" e nje demagogjije te ciles i mungon rrjedheshmeria logjike,i mungon ilustrimi me fakte te bolleshme dhe te pranueshme i mungon casja meritore e nje debati mbi dhe per Islamin!
Rrezikun e ndjejne edhe kafshet te cilat ,ne mendojme ,se nuk kan logjike fare!
Nga ketu mandej del se nese neve e njohim Zotin nga friga ,qofte edhe vetem njehere ne jete ,atehere eshte ceshtje instinkti e jo njohjeje!
Dhe per veprime "instinkti" nuk dij a ka Sevape e Xhynahe !???

Epo pikërisht për instiktin po flet dhe po tregon shumë qartë se ky instikt është i krijuar ta besoj një fuqi të madhe (Zotin) dhe patjeter qoftë edhe të paktën një herë në jetë ky instikt do ta hjeq mbulesen e vet dhe do ta shfaq atë që e ka ndier brenda që prej lindjes, pra e shfaq natyrshmërinë e vet

[Milkway]

Ne rend te pare duhet te lexosh me vemendje tere postimin ,(GJERAT JASHT KOHES DHE HAPSIRES.......) e mandej te leshohesh ne debat.Nuk eshte krejt buke e gryte kjo!??

Zoti nuk eshte mbrenda kohes dhe hapesires kur ai vet i krijoi dhe kohen dhe hapesiren.

[uvejsa]

Ata të cilët nuk besojnë në fundin e këtij universi


Thotë Allahu i Madhërishëm në kaptinën Sebe’e:

Ata të cilët nuk besuan thanë: “nuk do të na vie neve kiameti!” Thuaj: “Po, pasha Zotin tim që e di të fshehtën, ai patjetër do t’ju vije.” (Sebe’e, 3).

Tani do të përpiqem ta ekzaminoj fundin e kësaj bote dhe fundin e gjithësisë ashtu sic e pasqyron Allahu Fuqiplotë ne Kur’anin e Tij fisnik. Ne jemi plotësisht të bindur se nuk ka pasur ndonjë tjetër libër gjatë tërë historisë njerzore që ka sjellur të dhëna të detajizuara lidhur me fillimin dhe mbarimin e kësaj bote. Gjurmo në të gjitha librat e mëparshme me të dhëna shkencore dhe do të shofësh se asnjë nga ato libra nuk janë as për së afërmi si Kur’ani fisnik. Është thënë se Kur’ani duhet të jep shenja dhe dëshmi; ja këtu pra janë sjellur argumentet. A thua këto argumente nuk do të mjaftojnë për ata të cilët nuk janë të njëanshëm.
Është natyrshmëri e njeriut i cili është i izoluar gjatë një intervali kohor të jetës së tij që çdo gjë përreth tij ta konsideroj si konstante dhe statike. Në kohën e profetit Muhamed (paqja dhe shpetimii Allahut qoft mbi të), të flasësh për shkatrrimin e kësaj bote, e në vecanti shkatrrimin e universit në përgjithësi, do të ishte përtej aftësisë së konceptimit. Njerezit injorues të faktit që toka është një objekt që lundron në hapsirë, e konsideruan atë (tokën) të sigurt dhe i fshehën argumentet nën këmbët e tyre. Ata nuk kanë mundur të besojnë se do të vije dita kur çdo gjë do të shuhet dhe zhduket.

Pas ngritjes së njohurive, duke iu falënderuar zbulimeve shkencore, u bë e qartë se fundi i botës ku jetojmë dhe fundi i universit është i pa evitueshëm. Asnjëri i cili ka mendje të shëndosh nuk do të pohonte sot se bota do të ekzistoj përgjithmonë. Edhe në qoftë se nuk paraqitet asnjë fenomen hyjnor, është e sigurtë që sapo të dobësohet energjija e diellit, fundi i botës do të bëhet i pashmangshëm. Megjithatë, mënyra dhe koha e saktë se kur do të ndodhë një gjë e tillë nuk mund të parashikohen, për arsye se është sekret prej sekreteve te Krijuesit të gjithësisë.

Qe t’ua japim një shembull, rregullat e termodinamikës deshmojnë se fundi i kësaj bote do të vije. Përshembull, stufat për ngrohjen e dhomave; lënja e gotës së çajit për tu ftohur janë çështje të këtij rregulli. Posaqërisht, studimet e Rudolf Clausius kanë çuar në adoptimin e masës së energjisë që nuk e kemi në dispozicion të quajtur entropi. Entropia totale rritet vazhdimisht në univers. Ngrohja e diellit çon drejt ftohjes së universit dhe ky proces është i pakthyeshem…

Rregullat e termodinamikës në aspektin fetar dhe filozofik

A do të vazhdoj ky proces pergjithmonë? Pergjigjeja do të jetë “JO.” Kur nxehtësija arrinë temperatur konstante, atëherë vije gjendja statike e quajtur “ekuilibri termodinamik.” Arritja e nxehtësisë nga dielli dhe nga një mori yjesh munde te vazhdoi deri ne biliona vite, por kjo nuk është e pashterrshme dhe e pa fund. Kah fundi i llogaritjes se kohës, normat e termodinamikave do të bëjnë që aktivitetet që ndodhin në univers të pushojnë. Në këto kushte, ne mund të vijmë në përfundimet që vijojne:

1- Se ky univers ka fillimin e vete, dhe se
2- Ketij universi nje dite do ti vie fundi.

Ne anen tjeter, materialistet pohojne se materja ka ekzistuar gjithmone (pa fillim) dhe do te vazhdoi te ekzistoi pergjithmone. Me fjale te tjera, ata nuk e pranojne fillimin i cili solli deri tek ideja e krijimit dhe fundit te kesaj bote dhe ketij universi.
Ne citatin Kur’anor te cilin e theksuam ne fillim te kesaj teme, pame kundershtimin qe u ngrit ne kohen e pejgamberit (salallahu alejhi we selem) ndaj tij. Ndersa, si rezultat i zbulimeve astrofizike, u be e qarte se ky univers ne fakt, ka fillimin dhe mbarimin e tij, atehere disa ateiste u perpoqen qe t’i pershtatin teorite e tyre me zbulimet e reja shkencore. Megjithate, eshte eveidente qe para se kjo e vertet shkencore te perforcohej edhe shkenctarisht, ateistet ishin kunder kesaj ideje. Sidoqofte, pavaresisht se kjo e vertete eshte argumentuar edhe shkenctarisht, akoma ekzistojne ateiste te cilet refuzojne te pranojne se kjo bote e kishte fillimin dhe do ta kete edhe mbarimin.

Normat e termodinamikes, miratojne pohimet e religjioneve monoteiste. Atehere, kjo eshte pra evidence shkencore qe i mbeshtet mesimet e tri religjioneve kryesore, monoteiste ne lidhje me fundin e kesaj bote. Se a ka ekzistuar universi gjithmone, bazuar ne normat e termodinamikes, te gjitha veprimet ne universin e perjetshem do te kishin arritur ne piken e ndaljes qysh tani (bazuar ne barazpeshimin termodinamik). Fakti qe akoma ka akte veprimi ne univers paraqet se ky univers ka fillimin e vet dhe nuk ka ekzistuar gjithmone. Te dhenat faktike se akoma ka veprime ne univers dhe se ky univers kishte fillimin e vet, tregojne se edhe fundi i tij patjeter duhet te vij, se paku bazuar ne normat dhe ligjet e termodinamikes.


Caner Taslaman

[Smth_Poetic]

A e ke mbaru arsimin e mesem ky hoxha??

lato007 paske shku te shpija e dragues se paske IP e tij lol

[CURRIELI]

Zoti nuk eshte mbrenda kohes dhe hapesires kur ai vet i krijoi dhe kohen dhe hapesiren.

Lexoje ate qe e kam ngjy me te kuqe ne diskutimin e Dr dhe mandej ndoshta do te kuptosh ku eshte problemi!!

[The Boy]

Suhejbi.........si the ti si the ???
Perserite edhe njehere ate qe the........Ateistat nuk ekzistojne ???
eeeeeeeee...............????????
A je ne terezi ti ore ?
Allahu te udhezofte..........kjo ehste fjale e rende dhe tregon injorance.,.......mungese te theksuar DIJE......

[The_Capital]

Suhejbi.........si the ti si the ???
Perserite edhe njehere ate qe the........Ateistat nuk ekzistojne ???
eeeeeeeee...............????????
A je ne terezi ti ore ?
Allahu te udhezofte..........kjo ehste fjale e rende dhe tregon injorance.,.......mungese te theksuar DIJE......

Me frigove..thash se qka u ba..
Nermal ateistat nuk egzistojn gjdo njeri kur ka nevoj diqka ju lutet Allahut qoft ateist apo qka do tjeter.

[gimche]

Pa pikë dyshimi argumente të qarta dhe të logjikshme për ata që mendojnë!