Paditen mjekët.
Djali: Ma lanë nënën 3 orë pa shërbim
Policia e kryeqytetit sekuestron regjistrat dhe merr në pyetje të dyshuarit
Skandal në qendrën spitalore universitare “Nënë Tereza”. Një grua 58-vjeçare ka humbur jetën mëngjesin e djeshëm në urgjencën e QSUT-së, pasi kishte mbërritur dy net më parë me dhimbje barku. Menjëherë, policia ka hapur një hetim për vdekjen e Drita Gixharit, ndërsa i biri akuzon mjekët për pakujdesi dhe neglizhencë. Bashkim Gixhari, djali i viktimës ka deklaruar publikisht në media, por edhe në polici se nëna e tij vdiq vetëm nga neglizhenca e mjekëve të turnit të tretë. Ai ka treguar se vetëm 12 orë dhimbje, teksa mjekët i thoshin se nuk ka asgjë për t’u shqetësuar, e kanë futur në reanimacion, por pesë minuta më vonë, i kanë treguar se ajo u nda nga jeta.
Hetimet për mjekët
Sapo ka ndodhur vdekja e nënës së tij, Bashkim Gixhari ka njoftuar mediat, duke treguar se çfarë kishte ndodhur dhe më pas i është drejtuar edhe policisë. Pikërisht shërbimet e Komisariatit Nr. 4, janë paraqitur në qendrën spitalore “Nënë Tereza”, të cilët kanë marrë kontakt me mjekët, si dhe kanë sekuestruar librat e shërbimit. Burimet policore të kryeqytetit shpjeguan se mjekët nuk kanë nxjerrë një diagnozë të saktë për viktimën, por dyshohej për ngatërrim zorrësh. Oficerë të policisë gjyqësore kanë marrë në pyetje stafin mjekësor, sidomos mjekët-roje të urgjencës, të cilët janë fajësuar pikërisht nga djali i 58-vjeçares. Nga të dhënat e mbledhura ditën e djeshme rezulton se gruaja është paraqitur nga familjarët e saj rreth orës 23:00 të së premtes, ndërkohë që ka ndërruar jetë rreth orës 11:00 të paradites së djeshme. Gjatë gjithë kësaj kohe, asaj i janë bërë vetëm tre qetësues dhe gjatë gjithë kohës mjekët janë shprehur se nuk kishte asgjë për t’u shqetësuar. Megjithatë, priten edhe rezultatet e ekspertizës së Mjekësisë Ligjore për të dalë në një konkluzion mbi neglizhencën e mjekëve.
Dëshmia e djalit
Në rrëfimin e tij, Bashkim Gixhari, djali i viktimës ka treguar se rreth orës 22:00-22:30, nëna e tij kishte pak shqetësime me dhimbje barku dhe me dhimbje mesi. “Rreth orës 23:00, e kemi sjellë në spital tek urgjenca. Aty kemi rastisur me mjekun roje dhe na ka thënë që për momentin ta shohim çfarë ka. Pas çerekore i ka bërë dy qetësues. Ndërkohë, dhimbjet vazhduan duke iu shtuar pas qetësuesve. Në atë moment kërkova që të vinte ndonjë mjek më specialist dhe i thashë mjekut rojë që të thërrasë ndonjë tjetër. Ai shkoi për ta thirrur, pasi ishin dy specialistë të tjerë, një prej të cilëve e kishte emrin Gjergji, por asnjë prej tyre nuk erdhi”, ka deklaruar Gixhari. Më tej, ai shpjegon se nga dhimbjet e nënës, është revoltuar dhe ka shkuar te zyra e këtyre specialistëve. “Hapa derën dhe menjëherë mjeku më tha; Ku hap derën ti ashtu, pse nuk trokite? Dola jashtë, trokita, pastaj më kërcënoi, duke më thënë; E di ç’të bëj? Do të thërras policin te dera. Në këtë kohë, ai i dha urdhër një tjetri, duke iu drejtuar të vinte të shihte nënën time se çfarë ka. Erdhi ai mjeku tjetër, e shikoi dhe tha se nuk ka asgjë për t’u shqetësuar, por do i bëjmë edhe një qetësues tjetër, pas dy të parëve që kishte bërë mjeku i parë roje”, tregon me dhimbje Bashkim Gixhari.
Mjekët në gjumë
“Nga ai moment, ne kemi ndenjur gati një orë pa asnjë lloj shërbimi e përkujdesje, pasi doktori donte të flinte gjumë. Pas kësaj, kemi shkuar lart në kat të dytë të urgjencës dhe kemi kontaktuar me një mjek tjetër roje, që ishte aty, i cili na shpjegoi se duhet t’i bëjmë eko patjetër, pasi pa kryer këtë, nuk mund të thoshte çfarë problemi shqetësues kishte”, vazhdon rrëfimin e tij djali i të ndierës. Ai shpjegon se deri në ato momente, mjekëve të katit të parë nuk u kishte rënë në mend për eko. “Por, pasi na tha ky që rrinte në kat të dytë, shkuam e bëmë eko dhe na rezultoi se kishte vetëm një gur të vogël në veshka dhe nuk kishte asnjë problem. Por, mjeku na tha se do na jepte një recetë për të marrë ilaçe dhe të iknim në shtëpi se nuk ka asnjë lloj problemi. Madje, gjatë gjithë kohës na kanë thënë që duhet të iknim në shtëpi se nuk kishte asnjë problem për t’u shqetësuar, ndërsa dhimbjet vinin duke u shtuar”, shpjegon Bashkimi. Kurse mjekët jepnin arsye se dhimbje do ketë, pasi është diçka normale dhe do i kalojnë me qetësuesit që i kishin bërë. Megjithatë, 58-vjeçarja nuk ngrihej dot nga krevati, pasi kishte shumë dhimbje dhe thoshte se donte të qëndronte aty.
Tri orë pa shërbim
I riu tregon se kanë qëndruar deri në orën 04:00 të mëngjesit, pa asnjë lloj shërbimi, ndërkohë që mjeku roje kishte te dhoma e vet, duke fjetur gjumë, ndërsa mjeku tjetër, flinte gjumë te krevati, ku ishte edhe e nëna e tij. “Gjumë flinte edhe polici i derës. Në orën 04:00 të mëngjesit, u detyruam që ta çojmë në shtëpi, por pas 20 minutash që arritëm në shtëpi, i filluan dhimbjet akoma dhe më të mëdha. U detyruam që u kthyem prapë te spitali dhe e sollëm te 6-katëshi (Spitali i Sëmundjeve të Brendshme). Mjekët aty, e vizituan, i matën tensionin, i bënë edhe kontroll për zemrën dhe i thanë se ne mund të bëjmë vetëm një qetësues për të pakësuar dhimbjet për momentin, por nuk mund të bënin gjë tjetër. Në atë kohë, mamit filloi t’i fryhej barku shumë dhe mjekët thanë se vetëm atje ku ishim (tek urgjenca), mund të kontrollohet dhe t’i jepet zgjidhje problemit. Më tej, na thanë se atje duhet t’i bënin ekon për zorrët dhe për barkun. Kur na pa ai mjeku rojë i fillimit, na pyeti pse shkuam prapë se sipas tij na e kishte shpjeguar se nuk kishte asgjë. Kur ia shpjeguam se ishim te 6-katëshi, na pranoi, por vazhdonte të thoshte se nuk ka asgjë për t’u shqetësuar. Për mua ishte absurde, neglizhenca e tyre. Nëna ime po vuante nga dhimbjet dhe ai thoshte se nuk ka asgjë për t’u shqetësuar”, detajon i riu.
Diagnoza, jo e qartë
“Në ato momente, shkuam dhe i bëmë ekon për zorrët, ndërkohë që barku po fryhej akoma edhe më shumë. Aty e panë që kishte një problem me zorrët, por akoma nuk e cilësonin qartë nëse kishte bllokim, apo shtrembërim zorrësh. Nga ora 7:30 e mëngjesit deri në orën 10:30 nuk e ka parë njeri fare nënën time. Nuk e ka kapur njeri me dorë. Ne na thoshin se kishin shkuar lart për mbledhje. Ngjiteshim lart për të kontaktuar me ndonjë, nuk na linin të hynim. Kishim mbetur pa njeri, isha vetëm me nënën dhe babanë. Rreth orës 10:30 vjen njëri nga ata, që ishte turn i tretë dhe na thotë që kemi marrë vendim që t’i bëjmë një kartelë dhe ta shtrojmë se nuk ka ndonjë gjë për operacion. Kur po plotësonim kartelën, sapo kemi përfunduar dhe po bëheshim gati për ta çuar për në dhomë tjetër, erdhën mjekët dhe thanë shpejt në dhomë të reanimacionit. Nga aty, kemi shkuar në sallën e reanimacionit. Nuk kanë kaluar më shumë se 3-5 minuta. Kur dolën jashtë, mjekët thanë se nëna ka mbaruar”.
gazeta shqip
Krijoni Kontakt