Herozmi i Skenderbeut, apo gladiatori i fundit !

[Kreksi]

Kjo tem ka per qellim qe ketu te sjellim aktet më te lavdishme te heroit tone kombtar qe nga mosha e re e deri te kthimi i tij ne Krujë, ekseditat e tij, taktika e tij luftarake si dhe lufta dhe triumfi i tij si komandant, rrugtimet e tij neper Azie te Vogel ne kerkim te fames, pastaj edhe fushatat e tij me akte trimerije edhe ne ballkan si komandant qe ishte edhe ne kosovë si dhe provincat tjera te ballkanit.

Heroizmi i Skenderbeut, Gladiatori i fundit !
Epiroti i ri Gjergj Kastrioti zotëronte gjuhët greke, turke, arabe, italiane, sclavone. Por suksesi i një tjetër lloj ishin të interesuar fort si një Murati pushtues ishte zhdërvjelltësi e Skënderbeu me mjeshtri zhdervjellte shpaten, gjuante mirë me hark dhe shtizë, guximi i tij hipur mbi kalë ishte i shkelqyer, pasioni tij ishte për të gjitha lojrat e e diciplinat e luftës, gëzimi i tij ishte gjithmonë kur fitonte në turnire me luftetar nga te gjitha anet.

Skenderbeu posa kishte arritur moshen 18 vjeçare, i quajtur një nga sandjakats 'e perandorisë, u pesë milje në mënyrë kuaj në kufijtë e Anadollit. Trimerin e tij e shfrytëzon së shpejti tërhiqen të gjithë sytë, dhe pa zili emocionuese, ai vetë i mbuluar me lavdi.
Në një votim unanim, Ushtria i dha atij suksesin e kësaj fushate.
Në kthim, Murati e ngarkoi atë me dhurata.

Atëherë iu dha pseudonimi Skënderbeut (Zoti Aleksandër), nga ky vend, dhe se një ditë ky emër i madh do te jetë i shtrenjtë për të gjithë Perandorin Osmane.

Shpërblime më të shkëlqyera pritur nga luftëtari i ri me problemet e reja qe së shpejti shpërthyen në Azi, Skënderbeu mori nene komandën e tij një ushtri me qëllim për të mposhtur rebelët e atyre provencave. Të dyja fushatat e mbyllen ekspeditën me triumfin e Gjergjit. Pushtimet të disa vendeve të rëndësishme dhe zona të mëdha qe ende ishin jashtë sundimit osman. Është shumë me rendesi te permendim se ne këto fusha ku Konstandini i Madh kishte mundur Liciniusin në 324 ku, në 378, Valens mundi gotët, fitues i ri, i ndjekur nga një numër i të burgosurve, të rrethuar me flamuj, parulla, pre madhështore, u kthye ngadhnjimtar në Adrianople.

Trupat e Skenderbeu ishin të freskëta, thuajse të paprekura, ashtu si ai kishte qenë në gjendje të këmbimit tyre.

Në atë kohë, dhe veçanërisht në Lindje, baruti nuk kishte hyre ende me kohë për të ndryshuar artin e luftës: i rezistonte ndonjë trimëri personale, forca fizike gjithmonë ka luajtur rolin kryesor në dramën ushtarake, dhe sfidat e përdorimit te njeriut ndaj njeriut ishte shumë e shpeshtë, si në Iliada dhe Odisea qe sillte kohen si te ishte Jeruzalemi i trimerive per keta heronjë qe ofronin pamje të shpeshta ne keto anë neper Arena te Azisë së Vogël.

Këto duele nuk bëheshin vetëm në kohën e luftës në mes të dy luftëtarëve të armikut të armatosur, por në paqe, ku një i huaj, një udhëtar është paraqitur në një qytet, duke e quajtur vehten si "azil kerkues", emocionuese e tyre nga provokimet e sotme do të ishin absurde, por dikur kishte gjetur një jehonë, sepse ajo ishte koha e fames dhe trimerisë. Vendosur nën mbrojtjen e guximit dhe nderit, pushtues të huaj nuk i frigonte asgjë pasi qe ata mundin kundershtarin e tyre. Ai qe triumfonte kudo kishte të drejtë azilit.

Pasi kthehet Skenderbeu ne Andrinopojë, një Skif me trup te një kolosi afrohet ne msin e një ceremonije qe mbahej ne sheshin e qytetit dhe filloi ti sfidoje te gjithë luftetaret dhe personalitet per rrethe Sulltan Muratit.
Ai Skifi kerkonte nga te pranishmit qe te dalin dy veta në fushë te Arenes tersishte te zhveshur, te armatosur vetem me thikë ne një rrethe aqe te ngusht sa qe dilet vetem me fitore. Këtë propozim te Skitit aqë te egeresuar as një turk nuk qe i zoti ti pergjigjet, edhepse Sulltani kishte ofruar terheqje te një shperblimi te madh per fitimtarin.
mirepo asnjeri nuk levizte. Ne anen tjeter Skifi vijonte te kercente me provokimet e tij ne Arenen perplotë njerez, i trimeruar nga suksesi i tij qe askush nuk guxonte te matej me te, per një çast Skenderbeu doli ne Arenë dhe iu versul pa armë fare barbarit Skif duke ia kapur me doren e tij te majtë, krahun e djathtë te Skitit qe mbante thiken dhe ia drejton ne fytë dhe e len ne tokë te vdekur Skifin.
E tere Arena ishte ngritur në këmbë duke leshuar brohoritje ne shenjë guximi dhe admirimi per ngadhnjyesin. Skenderbeu pastaj ia kput koken skifit gjigant dhe ia leshon para këmbëve te Sulltan Muratit si trofe.

Heren tjeter, mirepo në një rast më dinjezor te tij, Skendebeu tregoi guximin e tij te njëjtë dhe pati te njejten knaqësi.
Ai e kishte shoqeruar sulltanin në Prusa (bursa) në Bithinië kur aty qfaqen dy kalorës te pasur persanë ku njeri quhej Jahja e tjetri Zampsa, vinin ti ofronin sherbimet e tyre Sulltanit duke deshmuar për trimerit e tyre ata i kerkuan Sulltanit qe ti nxjerri dy trima nga njerzit e tij me te famshem per një dyel, qoftë me heshtë ose me shpata, aty ne sheshine qytetit te Brues.
Sulltani i pranoi lutjet e ketyre dy persanve dhe u kthye kah Skenderbeu.
"- Pse, vonohesh o biri im, ty kurrë nuk te mungon guximi, edhe çmimi i ktij triumfi te perket ty, shko pra edhe sot e shenoje rinin tende krenare me krahun tend te pa mposhtur" ...!

Skenderbeu pranoi me knaqësikete propozim por me kushte qe ai vetun t'iu dali perballë dy mercenerve persanë te cilet duhej te sulmonin nje nga nje e jo qe te dyt pernjehere Skenderbeun.
Menjehere Skenderbeu i puthë kembët sulltanit, sipas tradites, merr armet e tij dhe kercen mbi kali dhe hyn ne rrethin e perleshjes !
Së pari i afrohet Jahja hypur edhe ai ne kali i cili kishte ngrehur heshten e tij te mprehët,atehere Skenderbeu hypur ne kali ndeshet me Jahjan ne kalorim ku persani ia ngul shtizen në mburojen e Skenderbeut.
Jahja mundohej qe me bishtine e shtizes ta rrzonte nga kali Skenderbeun por nuk ia arrin, dikur me mundim e terheq shtizen nga mburoja e Skenderbeut dhe me plotë fuqi Jahja e hedh ne drejtim te Skenderbeut duke shenuar vetem koken e tij, por Skenderbeu largon koken dhe i shpeton ketij sulmi.
Tani Jahja zbret nga kali, zbret ne tokë menjehere edhe Skenderbeu dhe i afrohet Jahjas, te dy mbanin ne dor shpatat.
Mirëpo Zampsa, tjetri kundershtar i Skenderbeut, duke thyer konventen(marrveshjen) me vrap shalon kalin e tij ne drejtim te Skenderbeut me shtiz ne dor mirëpo Skenderbeu, duke mos humbur fare kohen më këte dinakeri te kundershtarit te tij per ta denoncuar para publikut, ai ia fut shpaten e hekurit mu ne fyt ku menjehere ra i vdekur para kembeve te kalit te tij.
Kur e shef Jahja shokun e tij te vdekur per toke, leshon një klithje te tmerrshme dhe versulet ne drejtim te Skenderbeut hipur ne kali. Shpata e Jahjas gati sa nuk e qellon koken e Skenderbeut por me guximin e tij i perballon sulmet e kundershtarit persan. Nga te dy anet ishin te barabaret derisa dikur Skenderbeu me një te qelluar ne qafë e godet Jahjan dhe teju i palles se tij i shkon gati tek kofshet, ashtu qe kali i Jahjas e terhjekë trupin e te zotit te tij te pergjakur i cili pas disa qastesh rrokulliset per toke pa shpirtë.

I knaqur nga keto ekplorime gjithnje me fitore te një gladiatori te famshem, Sulltan Murati e merrte gjithnje pas veti Skenderbeun, ne te gjitha fushatat e reja.
Ishin se bahku edhe në rrethimin e Pruses te Nikomedisë dhe te Otresë.
Ne sulmin e kesaj te fundit, pra në Otre, Gjergji u sul i vetem mbi muret e kesaj keshtjelle, nguli flamurin e Sulltanit dhe ashtu i vetmuar hyri mbrenda ne keshtjellë.
Mirëpo kur e panë banorët e rrethuar këtë hero qe luftonte me nje trimeri te rrallë, një djalosh floket kaçurrela qe mbante shpaten ne dor, atyre banorve iu kujtua komandanti legjendar, Aleksandri i Madh, te gjithë ran per tokë te gjunjezuar dhe iu dorzuan me thirrjet Aleksander, Aleksander !
Dikur ne Indi,siper lumit Gangë, ne rrethim te qytetit Oksidrakë qe sot është ne territorin e quajtur Utçe ne mbretrin e Lahores, kur njesoj gati se ne te njejtat rrethana e ksihte dhene kete shembull heroik edhe komandanti maqedon Aleksandri i Madh.
================================================== ======
Pershatur nga "Historia e Skenderbeut" prej autorit Camille Paganelle 1855

[Kreksi]

Heroizmi i Skenderbeut II
================================================== ======
Nga Azija e Vogël Sulltani e dergon në pjesen e Europes gjeneralin e tij te ri.
ketu fillon për Skenderbeun një seri e terë e sprovave, një luftë e pa dhimbshme ne mes te besimit te tij fetar dhe te detyres se gjeneralit. Se, derisa luftonte atje ne Azi te Vogël kunder disa kryengrites musliman, asnjehere nuk e kishte ndalur turrin, nuk ishte i i penguar nga mbrendsija e shpirtit te tij fare, mirepo tani perseri i kthyer ne mesin e krishterve, edhe pse ishin kundershtar te tij, zermra i shqyhej ne dysh dhe kishte nevoje te shkoje per te konsulltuar Zotin e te parve te tij.
Si ta mbroje nderin e tij pa derdhur gjakun ne mesin e krishterve dhe si ti shpetoje edhe ushtaret e tij qe i komandonte pa u demtuar ?
Kishte zgjedhur më ne fund qe kundershtaret krishtere te mos i afroheshin, te mos e ngacmonin dhe te evitonin ne perleshje, ti iknin ushtrisë se tij, ku nganjehere Skenderbeu i kshillonte te mos iu perballshin kur e shifte se ishte me i fortë me epersi ushtarake.
Qellimi i tij ishte ruajtja e nderit te ushtrisë se tij dhe kete konvikcion do ta mbroje me forcen e krahve te tij deri ne vdekje. Nganjehere Skenderbeu dinte se si ti largoje krishteret duke provokuar incidente te lloj llojshme vetem se te shpetoje krishteret, nese nuk kishte tjeter mundesi atehere i nxinte gjalle si rob lufte dhe i mbante nene kujdesin me te mirë, kujdesej edhe per lirimin e tyre.
Per here te parë ne provencat krishtiane banoret e tyre e uronin nje gjeneral turk. Ne mesin e te gjithe gjeneralve te Muratit, asnjë nuk kishte më shumë vullnetar se Skenderbeu nene flamujt e tij dhe emri i tij tingllonte ne gjuhet e te gjithe botes krishtere ne tere ballkanin, i dashtur tek ushtria por edhe jo nga te gjithe gjeneralet qe e gjelozonin dhe i benin intriga.

Nga pamja e jashtme Skenderbeu i kishte poashtu te gjitha aftesit e tija per te komanduar, kishte një shtat te lartë, syt shqiponj, gjoksin e gjërë, hijen e një bujari ne hecje, një mustaqe e zezë dhe e hollë i shkonte deri tek buzet, dimer apo verë, krahu i tij i djathtë ishte i zhveshur ne fushë beteja, ishte knaqesi te shifje ne akcione te tilla, kishte nje energji morali te pa zbutur, një shendet si hekuri, nje bujari te lakmueshme, keshtu ishte Skenderbeu kur i vdes babai i tij në Krujë.
Sikur mos te kishte ndodhur asgjë, Sulltan Murati menjehere e emerton si guvernator te Krujes kapitenin Sevali, sikur te ishte princi trashigimtar i kastriotve e jo Skenderbeu.
Mbrenda disa ditëve Krija dhe te gjitha qytetet e provencat e Gjon Kastriotit kishin rënë nen sundimin osman, pa kurrfare veshtersije, pa asnje shenje rezistence.
Mos ndoshta njerzit e dinin se te kater bijt e Gjonit qe ishin pengje nene dorene e forte te Muratit, po qe se revoltoheshin ata do te vriteshin ?
Mirepo prej vitesh tre bijt e Gjonit kishin ndrrua jetë, vetem Wojsava dhe Marica jetonin diku ne skajin e Emantisë.

Kishte mbetur vetem Gjergji, mirpo ne kete situat Murati, qfare ane duhej te merrte ndaj idolit te ushtrisë se tij ?
A mos e kishte Murati te vetmin gjeneral te aftë per ti realizuar planet e tij per pushtimet e tij te metejshme ?
Nga ana tjeter, si guxonte te llogariste ne te birin e Gjon Kastriotit te cilin e kishte shkarkuar nga trashegimsija paternele qe i takonte atij, qe e kishte shkoqur nga besimi i tij ne atdheun, a mos duhej qe ta largoje diku largë nene mbikqyrje e percjellje ?
Mbi te gjitha, para se te merrte ndonjë zgjedhje te duhur, Sulltan Murati donte ta shifte personalishte Skenderbeun ne sy, te diktonte fshehurazi mendimet e tij, te degjoje zerin e tij te fliksuar, te diktoje ndo nje eventuel ambiconi te tij.
I ftuar ne pallatin e sulltanit, Epiroti per as nje çast nuk tregonte ndonjë merzi rrethë ketij takimi.
Pasi qe i shprehu ngushllimet e tij ne kujtesen e Gjonit dhe vdekjen e bijve te tij, Murati i kishte bere me dije Skenderbeut mundesin e kthimit te tij një ditë ne pronat e babait te tij, se paku ti merrte disa vende kyqe qe i posedonte i ati i tij.
" Per te ju thene te verteten, kisha preferuar te ju ruaj pran meje edhe per një kohë, per ti perfunduar se bashku disa projekte dhe te dalim fitimtar ne keto luftëra; si kthim, do keni famen, thesaret dhe te gjitha do jene suksese per ty sipas zgjedhjeve tuaja"
Skenderbeu duke ditur fatin e vllezerve te tij, edhe pse nuk i dinte rrethanat e vdekjes se tyre, një fund i parakohëshem mirpo natyrel, shpirti i Muratit vetem ai e dinte...
Mirepo ne syt e shqiptarit, ky mister fshifte krimin.
Ne keto momente ndoshta Skenderbeu ndiente hakmarrje per vlalzerit e tij, per kthimin ne atëdhe.
"Vllëzerit e mi, babai im më nuk jane ne ketë botë, per mua e tere rinia ka bredhur largë atëdheut, largë familjes.
Deri sot vetem madheshtija juaj me ka ofruar atdhe dhe familje. Deri ne kete ditë une kam njohur vetem luften. Me jepni pra fushë beteja tjera se vetem aty është ardhmeria ime, dhe çfardo abicje tjeter per mua pra më është e panjohur "

Athua Murati besonte ne siqeritetin e fjalve te Skenderbeut ?
Mund te dyshojmi. Mirpo ishte dita e para nisjes se një ekspedite te rendesishme, nuk donte te huqi kete rast, mandej shtrohet edhe pytja tjeter se ndoshta Murati me te vertete e donte me zemer kete djalosh te ri ri qe e kishte rritur pran tij me plote kujdesin e duhur.
Murati nuk kishte per momentin asnje prove dyshimi per besnikerin e Skenderbeut ndaj tij, perveqese raporteve te disa gjeneralve tjere qe ia terhiqnin vemendjen sulltanit.
Murati e evitonte kete skandal qe qe ziheshin nga intrigat e pallatit dhe deri ne ushtrin e tij, nuk donte kurresesi ta humbaste gjeneralin e tij te famshem.
Me në fund sulltan Murati zgjodhi si menyren me te mirë dhe te volotshem, per një mision në Misië ia besoj komanden Skenderbeut per te luftuar kunder Despotit serbë Gjorgj te dinastis së Brankoviçve.

Kjo Misia dikur shtrihej nga Danubi e deri ne malet e Sharrit, ne perendim kufizohej me Rashken, ne lindje me Bullgarine, ne jug me Shqiperinë. Ne vitin 1151 Mesia, pra Kosova, pushtohet nga tirani Qudommillë qe pastaj ne shekullin XIV -të forcohet ne nje perandori nene Dushanin, gati deri 35 vjete para betejes se famshme ne kete vendë, u nda pas pushtimit turkë e tere Mesia, nga Danubi deri ne alpet e Sharrit, e ndajten ne "livadie"=sanxhake; beogradi, smedereva, novi pazari dhe krushevci. E perbenin popullsia mese, dardane, skordiske, pikenset dhe disa fise sllave e fine.
E pushtuar terësishtë nga Augusti ne shekullin e parë, u nda ne dy provinca. Mesija e parë apo Superiore, dhe Mesia e dytë apo e quajtur edhe Mesia e mbrendshme qe sot(1855) eshte e ndar ne mes te Bosnjes, Serbisë dhe Bullgarisë se sotme.

Nese Skenderbeu adhurohej nga ushtaret e tere ushtrisë osmane, nuk ishte e njejta gjë me pashalalret rrethë Muratit te cilet gjaluzonin ne keto kohera me komplote e intriga kunder gjeneralit te shquar Shqiptar.
Me se miri per t'iu ikur ktyre dyshimeve qe tjeret dyshonin ne sinqeritetin e Skenderbeut dhe per te dhene provat e tija si asnje here më parë, Skenderbeu luftoi kunder despotit serbë më një ashpersi te tmerrshme dhe disa here Skenderbeu kthehej fitimtar ne Andrianopojë me dhurata te pasura per sulltanin nga keto ekspedita në viset e Mesisë.
Me ne fund Skenderbeu ia shkatrroi te gjitha qytetet dhe keshtjellat despotit serbë, i pushtoi ato dhe despotin e largoi nga Mesia (Kosova) i cili mezi arriti gjallë te strehohej ne Hungari. keto vise tani me ran te gjitha ne dor te osmanve.
Mirepo gëzimi i sulltanit nuk ishte pa mjegull. Skenderbeu edhe ketu doli fitimtar, ashtu si e donte Murati, duke hedhur poshtë rastin e volitshem te kthimit te Skenderbeut në Krujë.
Armiqet e mbrendshem te pallatit qe e rrethonin Muratin i shtonin turniret ne Andrianopojë me qellim qe mos ndoshta Skenderbeu ne keto dule qe i lakmonte, do te gjeje vdekjen nje dite nga ndonjë gladiator i huaj ne keto luftme te pergjakshme do ti shliroje nga ky rival i madh.
Heret a vonë pra Skenderbeu e parashifte ketë tragjedi, duhej sa më parë te çlirohej nga zigjiret qe e mbanin lidhur nga Murati. I deshpruar nga kjo pabesi dhe nga kjo gjelozi Skenderbeut tani i mbetej vetem se edeh nje rast i vetem qe nuk duhej ta humbaste më, kthimin sa më parë ne Krujë.
Shpirti i tij ishte i ngushtuar në një etje per liri, sytë e tij ktheheshin pa nderpre kah e dashura Shqiperi, i mungonte ajri i atyre maleve shqiptare, i mungonte lutja ne gjuhen e te parve te tij, Zotit i lutj ditë e natë qe t'ia japi elanin e një guximi te ri drejtë lirisë per te shpetuar nga kjo robëri.
Qe kur i kishte vdekur babai, disa bujar te njohur shqiptar e kishin takuar fshehurazi Skenderbeun. Te gjithë e ftonin qe te kthehej në atedhe, per pamvarsi, per liri, emri i tij ishte bere simbol i lirisê i shpetimit kombtar.
"vetem më te degjuar zërin tuaj, e tere Shqiperia do ngrihet si një"

Perseri despoti serbë Brankoviçi kishte mbledhur një ushtri dhe ishte kthyer ne Mesi (kosovë)i kishte larguar te gjitha garnizonet turke. Murati kishte vendosur qe kete here ta shoqeronte Skenderbeun ne kete eksedite ndeshkuese ndaj despotit deh vetem me te degjuar despoti serbe qe Skenderbeu dhe Murati po iu afroheshin ushtrise se tij, ai menjehere largohet dhe ike perseri pertej danubit ne Hungari.
Edhe këte here sulltani e shperblen Skenderbeun per vlerat e tij ne kete fushatë por as kete here Skenderbeut nuk i erdhi ora e duhur per tu kthyer ne Krujë.


===== vijon neser ==========kthimi i Skenderbeut ne Krujë====

Pershtatur per antaret e furumit nga kreksi, nxjerrur nga "hist e Skenderbeut" nga autori Kamij Pazhanel 1855

[mersim]

Pershendetje.
Po shrfytzoj rastin ti pershendes gjithe lexuesit e forumit,vecanerisht Kreksin megjithese nuk e njoh personalisht,por nepermjet shkrimeve ne Forum.
Po shfrytzoj rastin tu bej thirje ,historjaneve te japin kontributin e vet ne kete teme se Skenderbeu eshte nji nder fytyrat kryesor kombetare,qe i pari prijs ushtarak qe e theu imperatorin otomane ne balkan.Kjo tregon se vetem te bashkuar mundemi me u be balle armiqve sa do te medhaj me qeni.Prandaj ku jeni vllezer bashkohuni se armiqte tane ne ballkan jene shume e gjithmon duan te na percaj.
Ju pershendet Mersimi.

[Kreksi]

Asnjehere nuk kemi qene me te pa ndar se ne kete shekull, dikur na ndanin por tani neve na kane lene se bashku qaty ne sallonin e pritjes si pacienta e zoti e dite se çfare ilaqi do na japin me ne fund...

nejse pakez humor...nganjehere;;.ju pershendes te gjithve.
P ju tregoje edhe njehere se keto jane vetem perkthime qe po i beje keshtu kohe pas kohe ne menyr qe edhe lexuesi shqiptar te njihet edhe me autor tjere qe kan shkruar per heroin Skenderbe, une jam vetem si pershtates i ketij teksti, nuk jam profesionaliste fare... mirepo historianet tane i dijne te gjitha keto shkrime e libra i kane lexuar para meje, i drejtohem me keto shkrime vetem antarve te forumit dhe lexuesve te rastit qe te ndajmi kete knaqesi duke lexuar se bashku herozmin e Skenderbeut;
shendet

[illyrian rex]

Po me pelqen shume ajo pjesa e pershkrimit te dyluftimeve si dhe pershkrimi i fizikusit te Skenderbeut. E kisha degjuar ne nje rast, ne njerin nga TV kombetar te Shqiperise, kur Fatos Lubonja i kritikonte te gjitha shtatoret e Skenderbeut duke thene se nuk perputhet fizikusi i tij me keto shtatore. Ai mundohej ta pershkruante si nje njeri teper te zakonshem per nga aftesit luftarake dhe me nje fizikus te nje njeriu mesatar, pra jo fort i zhvilluar fizikisht.
Kisha degjuar gjera te tilla nga historiane te ndryshem joshqiptar, por kur e degjova edhe nga ky isha stepur, sepse logjikisht nje njeri aq mesatar (i zakonshem) siq e pershkruante ai nuk do te arrinte te ishte njeriu me i preferuari i sulltanit.
Kreksi flm per sjelljen e ketyre shenimeve, pavaresisht a je perkthyes apo pershtetes i shkrimeve, kontributi yt eshte per tu admiruar.

[Kreksi]

Falemenderit shumë ilirian rex, vete keto deshmi tregojne se kur perleshej neper arena me koloset e tjere pers tartar e skith e racave te ndryshme kjo tregon se Skenderbeu nuk ishte kolos por ishte i shkathet e kembe lehte si akili, po te ishte teper i zhvilluar ai as nuk do mund te hypte mbi kali se do e shmbeste te gjorin, pra ishte ndoshta me i madh se Aleksandri i madh, kishte gati te njejtin fizik, ishte i lehte..;
Pra ka patur te drejte lubonja qe ka kritikuar portretet e ndryshme se fare nuk ka ngjajshmeri me Skenderbeun asnjeri portret as buste..
Nje figur ne nje medajon e kam gjetur qe askush deri me sot nuk e ka pare e kam vendosur ketu ne forrum ai eshte per mua me i verteti

http://www.forumishqiptar.com/showpo...7&postcount=60

[illyrian rex]

Ajo me kalin ishte shume e forte, lol
Faleminderit per spjegimin.
Besoj se ne te ardhmen do te na tregosh pak me shume per medaljonin Kreksi.

[Kreksi]

Ajo me kalin ishte shume e forte, lol
Faleminderit per spjegimin.
Besoj se ne te ardhmen do te na tregosh pak me shume per medaljonin Kreksi.

Patjeter se do flasim. edeh per medajonin, apo figuren ne medajon.. e kam dhene aty edhe linkun..ne italishte...

hajt te qeshim edhenjehere me kalin..;po te ishte teper i zhvilluar ai as nuk do mund te hypte mbi kali se do e shmbeste te gjorin,
E ke pare si ne ate filmin si edeh bariu i thjeshte ia theu doren..;hahaaha.... disa thoshin andej kah ne se ai bariu ka ngren buke misri..;lol ! edhepse misri kishte ardhur ne europe nje shekull me pas vdekjes se Skenerbeut..;

[Longarus]

Kreksi te lumte he burre i dheut se me te verete po ma jep lezetet me lexu dicka te hajrit ne forum ... Besojm qe vetem per shkak te shprehise qe me ka mbete po hi ne forum edhe po kontaktoj me njerez qe mete verte i cmoj edhe edhe besa besa i dua sic je ti njeri nder ata qe me mban ne forum edhe me ... spo foli ma shume he burre idheut se e din e ke perjetu ne lekuren tende !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Kreksi]

Falemenderit Longarus,

Ndoshta une kam fat qe jam largë ktej e nuk me rrokin "stupcat" apo virusat e "medes" me saça ...e tallava tjera...nuk ma lejojne parabollen ktej, ndoshta me kan shpetuar, me dhibset populli im se ne duar te kujt ka mbetur, te atyre hajdutve te kasetave e cd-eve qe e mashtrojne popullin e shtijne ne gjume te qeshin me zor me vetevehten e tyre gjoja se dijn te bejne humor..;dimrit ..lol !
Aty duhet me ardh nje gjergj tjeter e me permbys tavolinen....po kam frike se do vonohet se..

Ky është ai portreti i Skenderbeut ne nje liber italian, linkun e kam dhene ne forum,
te vetmen gje qe kam ndryshuar ketu eshte se kam shtuar ngjyren, ne vend te zezes vendosa kee ngjyr qe mendova se i perngjan nje medajoni...
shendet

[Kreksi]

nga; Shqiponja Duro

Per figuren e Gjergj Kastriotit ka gdhendur koha nje figure 'sjelles i Lirise' dhe udheheqjes se popullit tone drejt Lirise. Se si nje hero e ben nje popull te besoj ne te drejten e lirise se vetevendosjes...eshte nje fenomen qe mund ta koinsistosh edhe ne kultura te popujve te tjere te shtypur...Ne nje aspekt tjeter: çfare simbolizon kjo figure per brezin e ri? Vete fjalet e Heroit 'Lirine nuk jua solla une, por e gjeta midis jush...'. Ne ato momente kur nje popull i tere mentalisht triumfon per Lirine e tij...gjithmon historia ka falur nje figure Heroi. Nje paralelizem eshte me se aktual me vitet 98, 99 ne Kosove. Ngelet ne kujtese Adem Jashari...sikurse ngelet ne kujtese Mic Sokoli. Kur nje popull nuk ka me çfare te humbasi, sepse gjithça i eshte privuar. Apo e kane pranguar...ne menyre perseritse populli yne ka lindur heronje...figura qe e kane mposhtur ndjenjen e peruljes, te frikes, te pritjes nga te tjeret...guximi 'liri a vdekje' (me kujtohet ketu Xherxhiz Topulli ne Malin e Gjere te Gjirokasteres...). Ironia e fatit te atyre qe japin jeten per Liri...perplaset me faktin qe edhe pse nje popull eshte i gatshem nga ana mentale te vetesakrifikohet per te drejtat e tij...pritet gjithmon qe aspekti apo stragjite eksterne nderkombetare ta favorizoje kete te drejte...Sikurse e dime qe momenti historik e favorizoi Pavaresine e Kosoves...
Dhe çuditerisht, eshte dashur te miret shpata ne dore, te derdhet gjake per te drejta me fundamentale te njeriut: identitet kulturor...gjuha amtare...e drejta e vetevendosjes se popujve autoktone ne trojet e tyre...
Deklarate Universale e te Drejtave te Njeriut (1948) beri qe per here te pare ne historine njerezore mblidhen perfaqsues nga te gjitha vendet e botes ne New York...per te garantuar ato te drejta me primare qe ka njeriu : e drejta per jete, shprehjes se mendimit te lire...Por perseri...kudo ne bote ka ende popuj, sikurse populli yne dikur, qe te drejten e Lirise nuk e gezojne. Prandaj edhe popujt lindin Heronje. Pavareshit se egzistojne 101 forma te dialogjeve politike...concepte demokratike...
Me fjale te tjera figura e Gjergj Kastriotit eshte nje symbol Lirie e shqiptareve, e popujve te shtypur ne bote...
Eshte me se simbolike: situata aktuale ne bote...
Gjergj Kastrioti tingellon si nje mit Lirie...

Për këtë tem; Shqiponja Duro

http://renesancailire.blogspot.com/2...diatori-i.html

[Erik]

Qe te jesh i shpejte apo kembelehte nuk do te thote qe te jesh me shtat mesatar apo te vogel.
Skenderbeu krahasohet me Akilin si kembeshpejte cka e ben Akilin me shtat maksimumi mesatar
por tek 'Iliada' thuhet se kur Priami hyri ne tenden e Akilit, ai vuri re se Akili ishte shtatlarte.
Pra argumenti kembeshpejte-->shtat mesatar nuk qendron.
Por le te marrim nje rast nga realiteti i perditshem.Ata qe merren me artet luftarake ne UFC ve re se me nje gjatesi qe eshte me e madhe se 180cm te impresionon shpejtesia e levizjeve te tyre sado qe kane gjatesi apo peshe me te madhe se mesatarja.Pra ai qe eshte i shpejte,kembelehte nuk mund te nxjerresh perfundimin se eshte trupvogel apo mesatar.

[Kreksi]

Qe te jesh i shpejte apo kembelehte nuk do te thote qe te jesh me shtat mesatar apo te vogel.
Skenderbeu krahasohet me Akilin si kembeshpejte cka e ben Akilin me shtat maksimumi mesatar
por tek 'Iliada' thuhet se kur Priami hyri ne tenden e Akilit, ai vuri re se Akili ishte shtatlarte.
Pra argumenti kembeshpejte-->shtat mesatar nuk qendron.
Por le te marrim nje rast nga realiteti i perditshem.Ata qe merren me artet luftarake ne UFC ve re se me nje gjatesi qe eshte me e madhe se 180cm te impresionon shpejtesia e levizjeve te tyre sado qe kane gjatesi apo peshe me te madhe se mesatarja.Pra ai qe eshte i shpejte,kembelehte nuk mund te nxjerresh perfundimin se eshte trupvogel apo mesatar.

Erik, te pershendes, me duket se ke te drejte, do e shof edhe njehere origjialin se dyshoj qe kam bere leshime ketu, sidoqofte reagimi juaj eshte i vlefshem, falemenderit.

shendet

[xfiles]

Skenderbeu ishte mekembesi i perendise ne toke.
Urime per temen Kreksi.

[bindi]

pershendetje kreksi dhe urime per temen...

[Kreksi]

Heroizmi i Skenderbeut, III

Ne këtë kohë Egeni IV qe mbante fronin e pontifikatit me qka jeta e tij ishte aqë e vreret u njoft si humanist vetem ne oret e fundit e shifte serbin me çdo kushte ne dor te turqve.
Mirepo vjen ne anen papritmas vdekja e Albertit te Austrisë ne vitin 1389, qe ishte edhe mbret i Hungaris, i kishte ven ne dilem hungarezet.te cilet e ndjenin nevojen e duhur per tia prerë rrugen turqve me çdo kushtë...
Mirepo hungarezet syt i kishin kthyer kah Vladisllasi VI, mbret i Polonisë,ku se shpejti ia dhuruan edhe kuroren hungareze mbi kokë dhe u emrua mbret i Polonisë e i Hungarisê ne vitin 1440.
ne anen tjeter Hunidi i cili njihej si mur mbrojtes kunder ottomanve kishte vene shpatene tij ne peshore ne mbeshtetje te mbretit Vladislas dhe per kete sherbim mbreti e emron Huniadin me titullin vojvod i Transilvanisë.
Menjehere posa emrohet Vladislasi mbret i hungarezve Papa Eugen IV shpejton kardinalin Gjiuliano Cezarini qe te luste mbretin per ti dalur ne ndihmë despotit serbë. Pa humbur kohë Vladislasi kerkon ndihmë pran Kaloresve te Urdhrit Teutonikë mirepo keta rrefuzojne kategorikishtë qe te marrin pjese ne kete lufte kunder osmanve, kurse nga ana e Valakisë deh Polonia ishte i lumtur me keta sepse kishte marrur pergjegjeje pozitive, keta i dalin ne ndihme mbretit me nje ushtri te madhe dhe te mirembajtur per nje periudh 6 mujshe me shpenzimet e tyre. ketyre trupave vjen dhe i shtohet nje numer i konsiderueshem edhe i vullnetarve gjermanë.
Martesa e Hunidit ne vitin 1421 me Elizabeten, vajzen e perandorit Sigismund, Haubsburgeve iu mundesohet e drejta mbi mbreterin e Bohemit dhe Hungarisë. Ne armet e Korvineve, pra Huniadit ishte shenja e një Korbi=Korvine ? ku sqepi ishte i rrethuar me nje ngjyre floriri. Pra me kete ushtri te madhe Vladislasi kalon Danubin dhe sulet ne Bulgarin e sotme qe ishte e pushtuar nga osmanet, sulmon Sofian qe quhej Ulpia apo Sardika trake, qe pastaj bulgaret e quajten Trialdika te themeluar nga Justiniani ne mes dy lummejve Nishaves dhe Iskres=Oesusit....
Sulltan Murati II para nje viti kishte mbajtur me se 7 muaj ne rrethim Beogradin dhe me ne fund vendos te terhiqet. Hunidi kishte qene aty !
Mirepo kete here me te degjuar Murati qe ushtria hungareze kishte sulmuar Sofian ai mbledh nje ushtri prej 80 000 trupave dhe drejtohet per te penguar trupat krishtere te hyjne në Mesië= Kosovë qe synonin ti dilnin krahë despotit serbë..., por ne te njejten kohë Murati i ndan 25 luftetar dhe i dergon ne sulm kunder hungarezëve ne anen e djathtë te lumit Morava, nen komanden e Skenderbeut dhe Karam bej, Pasha i Rumelisë, perbakke tyre ushtria e Huniadit zente vend me 35 trupa, kurse Murati vinte mbrapa Skenderbeut duke e percjelle me ushtrin e tij te madhe.
Ketu Huniadi e vren kundershtarin e tij Skenderbeun me trupat e tij pertej Moraves dhe nuk i dihet se per çfare arsye kthehet mbrapa ne kampin e mbretit Vladislas deh e lajmron ate per dispozicionet e ketyre luftetarve nene komandene Skenderbeut.
Mos ndoshta ketu lind dyshimi tek nje pakti te fshehur ne mes Hunidait dhe Skendebeut ? Asnjera pale nuk sulmon tjetren, rrijne keshtu per njekohe...dhe me ne fund Hunidi e ka rrugene te hapur, Sulmi i pergjithshem i ushtrise hungareze vinte e behej i pa evitueshem nga çasti ne çast...
Kete here Skenderbeu e vren se momenti kishte ardhur !
I therret ne tenden e tij luftetaret me te besuar, nder ta edhe nipin e tij, Hamzain, qe sipas disa historianve ishte djali i motres se Skenderbeut kurse disa te tjere e thojne se ishte djali i Reposhit, keshtu me te besuarit e tij Skenderbeu ua tregon planin e kthimit te tij ne Atdhe, te gjithe betohen se do kthehen ne Shqiperi te gjallë ose te vdekur. Posa dalin luftetaret shqiptar nga tenda kur menjehere Huniadi jep urdher per sulm mbi ushtrine turke. Kata ushtaret turq kishin mbetur te habitur, te shtangur kur e shofin Skenderbeun per here te parë duke u zbrapthur, terhiqej me trupat e tij, kur e pa pasha kete spektakel se si terhiqeshin luftetarete Skenderbeut ai tmerrohet deh se shpejti e tere ushtria e tij shpartalalhet para Huniadit. me vone deshmojne per kete humbje 4000 roberit e luftes dhe kerdin qe kishte bere ushtria hungareze mbi turqit. Karam Bej, Pasha i rumelise mezi kishte arrijtur ta shpetoje koken e tij duke iu falenderuar vrapit te kalit te shpejtë.
Momenti pra kishte ardhur ne vjeshtene vitit 1443, Skenderbeu kishte kapur ne hikje Reis Efendiun e Muratit, personin me te fuqishem pas Sulltanit i cili mbante vulat e perandoris ne emer te sulltanit me vete, ne rast te ndonje marveshje me krishtienet, keshtu pra Skenderbeu ia ve prangat dhe e detyrron ate qe t'ia shkruaj një leter sunduesit te Krujes, duke ia diktuar me keto fjalë;" Ti dorzohet Kruja komandantit Skenderbe" me urdher te Muratit II. dhe te vendoset ne vend te tij Skenderbeu...
Me se 300 kalores i bashkohen Skenderbeut, gati te gjithe shqiptar, njerez te zemres e te beses, ditene 7-të me ne fund arrijne ne Diber te Madhe.

=======================================
(barletius, Historia de vM el gestis Scanderbegi Epirolarum principis, lib. I.

[iliria e para]

[Kreksi]

Heroizmi i Skenderbeut IV
Guvernartori turk bie i vdekur nder te paret, se shpejti kudo ne keshtjellë te Krujes rrjedhte gjaku i armikut, nder ta nuk duhej llogaritur edeh ata qe kalonin nga gjumi ne vdekje ne kete mesnat, disa te tjerë kerkonin shpetim duke tentuar te marrin arratin mirëpo çdo dalje ishte mbyllur per ta, atehere ose rezistonin ose te dorzoheshin, i prenin pa dhimt fare, asgjë nuk i mbronte ata, as lutjet e tyre as plaget e as shenjtetija e kishes. Te uritur për hakmarrje kryengritesit shqipetar knaqeshin me ulerimat e viktimave te tyre. Më në fund disa turq qe i kishin humbur te gjitha shpresat perulen para kembve te Skenderbeut i cili me shpaten ne dor, si komandant dhe ushtar urdheronte dhe ekzekutonte; keta turq iu luten Skenderbeut t'ua shpetonte jeten !
Keto lutje e preken Skenderbeun aqë shumë sa qe mezi ua shpeton jeten nga te tjeret qe u ziheshin mes tyre si pas një gjahu...
Skenderbeu i shpeton dhe iu thot se do ta shofin per neser se si do veprohet me keta ushtar turq.

Te nesermen, heret ne mengjes, Skenderbeu shpalle me zerin e buris ne keshtjellen e tij urdherin, se; " Jeta t'iu falet te gjithë myslimanve te cilet perqafojn fen krishtere te vij para tij pa arme" ! Dhe perveq ksaj, "keta mysliman te krishteruar duhej te merrnin pjesë si çdo banor tjeter i barabart me te tjeret ne fonkcionet dhe dinjitetin e detyrave publike"
kurse atyre qe kundershtonin iu ipte denimi më i rreptë, duke u sjellur ndaj tyre ne kundershtim me te drejtat e ngadhnjyesit.
Ne mesjet pra ishte tradit gjdokundi, "ndrroje fen nese don ta shpetosh jeten" qe per ne sot duken si tradita barbare apo te pa besueshme, kemi shembuj perplote pastaj shekuj me vonë mu ne kohen e civilizimit europian, edhe ne mesin e te krishterve mes tyre hasim ne skena te tilla drama te ngjajshme dhe te pafalshme, ne mes protestanteve ne nje ane dhe katolikve ne anen tjeter !
Pra ne kete rast, para Skenderbeut vetem një pakic e vogël e turqve pranua krishterimin ndersa pjesa tjeter e turqve qe rrefyzuan moren vrapin per te shpetuar por u masakrruan gati te gjithë, ata qe arriten edhe njëhere te shpetonin gjallë ketij ekzekutimi, vinin perseri t'iu lusnin Skenderbeut qe t'ua fali jeten ! Megjithate pas ketyre lutjeve Skenderbeu ua fali jeten dhe i liroi nga qyteti i Krujes, mirëpo krejt pak prej tyre shpetuan sepse ne dalje te krujes keta perseri u sulmuan nga fshatarët, vetem pakë prej tyre mezi shpetuan.

Kurse pjesa tjeter e turqve qe pranuan krishterimin dhe u baptizuan aty ne vend, i mbuluan me brohoritje dhe i pranuan me knaqesi ne mesin e tyre dhe qyteti i Krujes e kremtoi ketë festim si evenment publik dhe madheshtor teper te rendesishem me gezim e hare !

Pasi qe u çlirua nga roberia qyteti i Krujes, shenjat e simbolet me gjysemhënë u shkoqen, armet e ushtris se sulalltanit u thyen copë me copë, çdo gjurm e sundimit turk u zhduk !
Keshtu pra qeverisja e vjeter e krujes rimori formen e dikurshme dhe te nesermen ne mengjes u ngrit flamuri i shtetit te lirë shqiptar me shqiponjen dy krenshe, ne ngjyrat kuq e zi !

[dias10]

Nje figur ne nje medajon e kam gjetur qe askush deri me sot nuk e ka pare e kam vendosur ketu ne forrum ai eshte per mua me i verteti

Ky qenka njesoj si Diokleciani:

[Kreksi]

[QUOTE=dias10;2742057]Ky qenka njesoj si Diokleciani:




Uploaded with ImageShack.usUne kisha thene se i ngjan me teper Aurelianit, perandorit Aurelieni, por ka edhe diçka si tek Diokliciani...une mendoj se ështe berë ky ilustrim sipas te dhenave te duhura, eshte njashtu si pershkruhet ne faqen e parë te kesaj teme....një Skenderbeg me i ri dhe luftetar, ta mbush syrin si hero kombtar, nuk ka aspak ngjajshemeri nga ai i Florences. Është i botuar ne shek. XVI....mirepo athua a egziston diku edhe medalioni apo autori eshte inspiruar vetem sipas te dhenave te te tjerve ?
Mbetet ende te gjurmohet....
Ndryshon krejte nga figura qe jemi mesuar ta shofim...si kjo me siper.