Tek i famshmi fjalor i gjuhes shqipe tek fjala bukur tek kuptimi i dyte i fjales nder shembujt shkruhet:
"Zakone (virtyte) të bukura"
Duke qene se fjalet zakon edhe virtyt jane te gjinise mashkullore edhe formojne shumesin si fjala qytet mund te mbeshtetemi tek ky shembull.
Gjithsesi persa i perket rregullit dua te shoh edhe une se mos gjej ndonje gje.
Qejfngelur formohet ne te njejten menyre si krahëhapur, kokëshkëmb dhe kokulur. Keshtu qe nuk ka nevoje per vize. Rregulla eshte shume e gjate, duhet ta lexosh vete.
Kosta-Rika, Santo-Domingo, San-Francisko, Buenos-Ajres etj. sipas rregullës se perdorimit te vizes, u dashkan shkruar me vize ne mes.
Kurse Los Anxhelos, La Paz, La Valeta etj. qe kane nje nyje te perparme ne gjuhet perkatese, shkruhen pa vize.
Së pari, Qyfyre e nderuar, dua të them se asnjëri prej nesh s'është i pagabueshëm, as i gjithëdijshëm dhe s'do të duhej ta ndiejë veten aq keq kur bën ndonjë gabim. Për t'u shkruar e folur gjuha standarde pastër e pa gabime janë të nevojshme njohuri jo të pakta e të thella nga fusha e leksikut, e fonetikës dhe e gramatikës. Hapja e kësaj teme nga Batoja më ka pëlqyer shumë dhe gjithsesi ka për qëllim përmirësimin e përdorimit të gjuhës sonë në komunikimin e përditshëm në internet, por edhe jashtë tij. Ngulitjet dialektore e nëndialektore shpesh na "shtyjnë" të gabojmë dhe ne nuk do të duhej të korrigjohemi për "ta zënë"(a, si thua ti, "për ta kapur") njëri-tjetrin, sepse kështu nuk i kontribuojmë qëllimit të mirë të hapjes së temës, por për t'u ndihmuar ndërsjelltazi.
Së dyti, shkronja "e", e cila të duket se është e tepërt aty ku e kam vënë, është pikërisht në vend të vet. Ja se pse: ajo në këtë rast është trajtë e shkurtër e përemrit vetor e rasës kallëzore në funksion sintaksor të përsëritjes së kundrinës së drejtë(në disa gramatika përdoret termi "kundrinor", por mua më pëlqen ky që e përdora), ku theksi logjik bie mbi foljen "ka" dhe jo mbi kundrinën. Po të binte mbi kundrinën, nuk do të përdorej përsëritja e saj, si në fjalinë time të mësipërme "Hapja... ka për qëllim...(dhe jo "e ka për qëllim..."). Më gjerësisht për këtë shih te libri i profesorit Rami Memushaj "Shqipja standarde", faqe 73.
Per paragrafin e pare do te sugjeroja fjalen "shaka" ne Fjalorin e Gjuhes Shqipe.
Une mendoj qe nuk duhet ajo "e" aty, por librin qe sugjeron nuk e kam. Me duket e njejta forme fjalie qe ke pedorur ne komentin #487.
Në rastin e parë, e ka kuptimin e vënies së çdo sendi
Në rastin e dytë, tregon parimin e nxjerrë nga lidhjet ligjësore
Une s'e di me rregulla gramatiken e kap me vesh, si muzikantet qe s'dine notat
po e di qe thuhet "ne vendin e vet" po ashtu si thuhet "ne e dime vete"
dmth si peremer pronor eshte "vet", kurse si ndajfolje "vete"
po ashtu thuhet "vetvetja" jo "vetevetja"
Ndryshuar për herë të fundit nga D&G Feminine : 21-06-2010 më 15:18
Lexoni me nonën. : D
Vet (i,e) pron.vetv.sh. ~të
1. I tij (kur ka të bëjë me kryefjalën e fjalisë dhe lidhet me të). Mori gjënë e vet. E pa me sytë e vet. E tha me gojën e vet. I ka njerëzit e vet. Rrinte në shtëpinë e vet. Çdo gjë në vend të vet. I tha nga ana e vet. Guri është i rëndë në vend të vet. fj.u. Shprehu mendimin e vet. Për këtë
flet në veprën e vet.
2. si em. Njeri i afërm me të cilin dikush ka lidhje gjaku, farefisnie ose lidhje të ngushta miqësie; njeriu; të cilin dikush e do dhe i beson shumë.Shkoi tek të vetët.
3. Përd. em. sipas kuptimit 1 të përemrit. Ngul këmbë në të vetën. E bëri të vetën
a) e përvetësoj;
b) atë që kishte mundësi të bënte e bëri. U mundua me atë të vetën u mundua me sa kishte fuqi. E çoi në vend të vetën nguli këmbë e u bë
siç tha ai, i shkoi e tija. Ai të vetën se të vetën ai ngul këmbë me kokëfortësi dhe sillet e vepron ashtu siç mendon vetë, nuk heq dorë në asnjë mënyrë nga mendimi i vet ose nga rruga që ka nisur.
* Me forcat e veta (tona) shih te FORC/Ë,~A. Ecën me këmbët e veta shih te KËMB/Ë,~A. Fërgohet (skuqet, tiganiset, cingariset) me dhjamin e vet shih te DHJAM/Ë,~I. Frikësohet (ka frikë, tutet) nga hija e vet shih te HIJ/E,~A. Fshihet pas gjuhës së vet shih te GJUH/Ë,~A I. Ha këmbët e veta shih te HA. Është në ditët e veta shih te DIT/Ë,~A. Lahet me lëngun vet shih te LËNG,~U. E mat me kutin e vet shih te KUT,~I. Mbahet pas flokëve të vet iron. shih te FLOK,~U. Është mbyllur në lëvozhgën (në guaskën) e vet shih te LËVOZHG/Ë,~A. Shkon në bukë të vet shih te BUK/Ë,~A. Vepron me (më) kokën e vet bën ashtu siç mendon vetë, nuk i pyet të tjerët. I quaj gjërat me emrin e vet libr. shih tek EM/ËR,~RI. Nuk sheh më larg (më tutje) se hunda e vet (përtej hundës së vet) shih te HUND/Ë,~A.
Emrat e gjinisë mashkullore, të cilët në trajtën e shumësit të pashquar dalin me -e, si: qytete, male, shtete, zakone, fise etj. dhe ata që këtë trajtë e formojnë me mbaresën -ra: ujëra, vajra, plehra etj., në numrin shumës kthehen në gjininë femërore bashkë me përcaktorët e tyre: qytete të bukura, male të larta...; ujëra të zeza, vajra lubrifikuese, plehra të pahequra(Sintaksa e gjuhës shqipe, botim i Akademisë së Shkencave të Republikës së Shqipërisë, faqe 225 ; Shqipja standarde, R. Memushaj,faqe 51; Gramatika e gjuhës shqipe për të gjithë,B. Beci, faqe 64.
ChuChu!!!!!
Thashe "rrymi" dhe jo "rryma",vajze e pavemendshme!
Vesel, nuk besoj se ne gjuhen letrare thuhet "folmeje" por "folure", ndersa per sa i perket fjales "barasvlereset", mendoj se thuhet :"te barazvlefshmet"!Postuar më parë nga Vesel Hysa
Sidoqofte, mendoj se barazvlefshmeria e ketyre termave, nuk eshte edhe aq e vertete, nderkohe qe "gjekund"dhe "ndokund" perdoren vetem ne fjalite pyetese dhe mohuese, ndersa "diku"jo!
Jarigas
Po, Jarigas i dashur, ekziston. Shikoje Fjalorin drejtshkrimor të gjuhës shqipe, faqe 189. Përkundrazi, " e folura" jote nuk ekziston. Edhe "barasvlerësi" ekziston. Shiko po aty në faqen 58. "I barasvlefshmi" yt nuk ekziston.
Nuk po humbi kohë më shumë për sqarime më të hollësishme.
Krijoni Kontakt