Ese

[kulla]

sa i pelqente te shkurtrit kandili i te gjatit. kishte nje elegance joshese ne menyren si e mbante me nje dore, duke e mbrojtur me tjetren nga era. ne dhomen e vogel, me cati te ulet, hija e tij binte mbi te gjitha muret e ferfellinte lehte, lekundshem. u ul ngadale, preku token per te kryer ritin e zjarrit, dhe pastaj ndezi vatren. vatren!?

-po s'ishte dhe aq ftohte a derbardhe!

dhe nga pune shqisash dhe perceptimi (ftohte, apo ngrohte), muhabeti kaloi tek thellesia e emrave te permendur, harruan marreveshjen e fjales e u kacafyten si rralle kacafyten tigrat blu* me luenerit e bardhe.


det! mos ma ver re. une kacafytem me veten. me kenaqe. shume.



tiger blu* thirret banori i ishullit te sri lankes, per shkak te ngjyrave te treves. informacioni, i marre nga kuzhinieri indian i restorantit ku punoj. taze.

[deti_bajri]

Kulla, thjeshte nuk arrita ta marr vesh se cfare ke dashur te thuash. Madje qe te mos filloj te dyshoj edhe une per ty, mund ta heqesh ate koment fare? Sepse dyshimi nuk eshte prove, por eshte i keq si dreqi.

Gjithe te mirat,

[deti_bajri]

***

- Ti endesh kotë rrugëve, me iden fikse se sot duhet të bësh diçka. Duhet të ndryshosh, duhet të mbushësh orët e tua me punë të frytëshme, të dukëshme. E, në të vërtetë asnjëherë nuk e shuan dotë dëshirën për të ecur, sa kjo tani duket se është bërë një makth i vërtetë. A nuk të duket edhe ty kështu?
- Po, unë mendoj pak më ndryshe se ti. Them se për njerëzit ka gjithmonë një rregull, i cili nuk është njësoj për të gjithë. Por në përgjithësi është kujdesi. Kujdesi se ku shkel, ku hedh hapin, ku mbështetesh. Ka shumë rëndësi se nga vjen, kujt i përket, ku i ke rrënjët. Mos prit të lidh kokrra të shëndetshme molla e egër.
- Ti gjithmonë përpiqesh të mohosh atë cfarë unë them, ty gjithmonë fjalët e mia të duken të vogla, pa vlerë, ose duket sheshit sikur do t’i injorosh. E ke idenë se çfarë dua të them?
- Nëse sonte ke vendosur që në të debatojmë, hajde, por gjithmonë ta kesh në vëmendje se unë flas nga përvoja, sepse ka një rregull kjo botë. Rregull që as unë as ti nuk mund ta ndryshojmë. As shumë e shumë të tjerë. Ti e di se unë jam majtas, sepse të majtës i përkas. Por ka shumë rëndësi tradita. Rregulli është ky: ne nuk kemi ecur përpara, sepse më duket se të keqen e kemi tek rrënjët. Të parët tanë nuk dinin, nuk kishin mundësi të binin më shumë për ne. Unë u përpoqa, me ndihmën e kohës arrita të bëhëm dikushi, megjithse shumë vështirë...Eh, ky është rregulli!
- Cili rregull? Rregulli se ne duhet të rrijmë në fund? Të mos përpiqemi asnjëherë? Të pranojmë që fatin dhe rrugën tonë ta shkruajn të tjerët? Jo, unë nuk do ta pranoj këtë gjë, sepse ti e di shumë mirë se çfarë rruge kam kaluar unë. Madje jo vetëm unë, por të gjithë ne andej kemi ardhur. Ka shumë rëndësi geni, ka shumë rëndësi kombinimi i tyre. Po, është e vërtetë; ne jemi shumë më ndryshe se të tjerët, madje të gjithë janë të ndryshëm nga njëri tjetri. Edhe si komb jemi më ndryshe. Të gjithë jemi të bindur për këtë. A nuk është edhe ky një rregull?
Të dy po rrinin të heshtur. Sikur u morën vesh se po të shkonin më tutje, do ta lëndonin njëri tjetrin. Dielli i asaj dite në ikje u binte pjerrtas në sy. Drejt tyre po vinin një palë syze pasqyrë mbi një kokë plotë thinja. Koka lëkundej lehtë në qafën e kuqe, e cila ngulej fort mes shpatullave të gjera e plot gunga. U mor vesh, nëse nuk do të mbështesnin njëri tjetrin, ky i treti do t’i bënte fërtele!
- Morgani! Morgani dhe Miçunini! Por edhe Darvini! Mos po bisedonit pikërisht për këto gjëra? Dikur, kur unë isha kryetari, atje ishte Fliani Sekretar. E dini se unë atëherë isha i rrezikuar? Nejse...që të mos e zgjasim....(ishte një histori që burri mesatar nuk e kuptoi fare, i gjati duket se e kuptoi, ndërsa të tjerët rreth e rrotull dëgjuan dhe panë të bërtitura, dridhje zëri dhe stërkla pështyme).
- Unë di të them se nuk e kuptova fare, ti je me Morganin, Miçuninin, apo me Darvinin?
- Më lejo të ta shpjegoj edhe një herë, unë nuk jam me asnjërin. Por ti tregohu më i duruar, me dëgjo me vëmendje, më dëgjo; sepse kjo që do të them është shumë ë rëndësishme, vendimtare, parësore. Do më lejosh? Të lutem!
- Ti je krejt i lirë të bësh shpjegimet e duhura.
- Jo jo, më dëgjo!
- Të dëgjoj më shumë vëmendje!
- Më dëgjo pra, më lejo të flas.
- Po pres fjalën tënde.
- Jo, tregohu i duruar o burrë i dheut!
- Unë nuk e di se çfarë po të bëj kur jam duke heshtur. Edhe heshtja ime të mundon???
I treti mbeti pezull, i heshtur dhe i fyer thellë. Nuk foli më, sikur ia fshinë fare mendimet e shumta nga koka plotë thinja dhe me syze pasqyre. Dielli i fortë ishte futur pas horizontit të kuq.
- Ndize edhe njëherë! Sepse ne jemi miq, apo jo. Fundja, kjo është një bisedë, si të gjitha bisedat tona këtyre mbrëmjeve të gjata.
- Do flasim për gjithçka, kohë kemi, e ne besojmë se jemi aq jetëgjatë sa të shihemi përsëri.

[by_durrsaku]

Flm per mendimet tuaja... BleeD

[aadela]

me ndihmoni me nje ese pershkruese per vten plz