Mesele nga Pleqtë tanë

[BROZALINI]

PO U THEM KA VDEKUR


Sëmuret një grua. E shtruan në spital. Gjatë kohës që kishte qenë shëndosh, mendonte se kishte shumë shoqe. Mirëpo për ta parë në spital shkuan shumë pak prej tyre. Që t’i nxiste të shkonin e ta shihnin, i thotë njërës nga shoqet që e pyeti se nga ç’sëmundje vuante
- Ndigjo, moj motër! – Kam dhimbje shtatit, turbullina n’fund t’barkut, tension të naltë gjakut, marrje mendësh shtrirë n’dyshek t’shtratit. M’u thuej shoqeve, kush m’ka dashtë, t’vijë e t’m’shoh…
- Mana, moj Leze, - ia pret shoqja, - unë s’i mbaj n’mend gjithë këto sëmundje veç po i bije shkurt. Po u them: “ Ka vdekë e mbarue punë”…

[fisniku-student]

MYSAFIRËVE U QITI GJELLË T'QENIT

Ish kanë miqasue rrafshi khâ me Malsi atje.Miqasi e re.Ky mik khâ me ata atje pale se qysh janë njoftë.
Po duen me shkue kta t'rrafshit te miqt n'Malsi.
Malsori i kish pregaditë tâna t'mirat-me bukë,me djath,me mish e tjera sene,si asht adeti i pritjeve.
Kta tânët,nja tre mashqi,kur shkuen atjetu miqt,po u qet i zoti shpisë kafe e duhan.

Kur kishte nevojë nojnjani me dalë përjashta n'oborr,i zoti i shpisë,n'derë e dvetke kët qetrin:
Çka asht ky,cfarë burri âsht?(me u njoftë ma mirë,me kanë miqasi e vjetër qi mos me ba lazëm me dvetë).
-Ha-tha-qeni qi â ky.
Duel dikur edhe tjetri.Pveti i zoti i shpisë:

-Çfarë burri â ky?
-Qen i madh âsht.
Kur duel i treti,prap dveti edhe për tâ.
-Çfarë burri â ky?
-Ha qen i keq â ky.
Shkon malsori e po i thotë baqicës:
-A di shka?Ato jemeke leji t'gjitha aty e m'e marue ni koritë t'madhe gjellë.
-Për kâ?
-Për qata miqt.
-Marre,mori njeri;ikena pregaditë tâna senet.Mos se po koritesh!Konaku yt s'ka bâ kurr ashtu.
-Une po t'tham vetëm koritën e qenit gjellë me ma mushun edhe lugët me m'i pru.
I zoti i shpis urdhnoi.Baqica ja bani gati.Kur e pruni n'sofër:
-Urdhnoni-u tha musafirëve.
-Bre burrë i fortë na gjellë nuk hamë.
-Paj masi qi ishit qen...Ky m'tha për kët shoqin e vet:"Qeni qi asht ky";ky tjetri m'tha për ket shoqin:
"Qeni i madh asht",e ky i treti m'tha për ket shoqin tjetër:"Qen i keq â ky".
Masi ishit të tret qen,edhe une u pregadita gjellë.

TËRSHANË N'SOFËR PËR DARKË

Dy t'dragobillas shkojnë musafirë te ni i Malishevës. Kur del i pari n'fun t'oborrit,i dyti po i thotë konakxhisë.

-Ky shoqi jem â kali i madh,s'din me folë,po ti mos ja vno roen.
-Si vjen i pari,del i dyti,e tash i pari po i thot konakxhisë:
-Mos ja vno fort roen k'ti shoqit tem se kurkun s'ka ma kali se ky.

Kur erdh darka,konakxhija ju qiti n'sofër ni shoshë tërshanë.

-Cka po donë me kta tërshanë?-veti njani pej musafirëve.
-Paj sa mujta me marrë vesh,ju të dytë kaki kual.
E na yshym ma t'mirë për kual se tërshanë,skemi,vec hajde byrum!

[BESIIM]

Njani dojke me shku te bajraktari i LLaushes dhe rruges duke e shku e zatet Dervish Goxhulin dhe ulen dhe e ndezin nga nje cigare se bashku.Dervish Goxhuli si Dervish Goxhuli perdreq e shen se ai ishte kan kogja i trashe prej kreje dhe fillon me nguce dhe ne fund e pyet se ku po shkon ai i tregon se eshte nise te Bajraktari i Llaushes se kishte thire ne nje ndej ndersa i i drejtohet
"aiii e kam pase nje pune me ta po spo kam kohe me shku te ai veq a munesh ti mema krye"
"po" more thote ai katunari "qysh jo".
"Eh " thote Dervishi " thuj Bajraktarit Dervish Goxhuli keshtu e keshtu ta bafte.. qe kaq e pat une hajt udha e mbare"
" O mbare pace ".
Pershendeten ata dhe ai mberrine ne Kulle te Bajraktarit i cili e pret mire dhe i qet darke dhe mbas darke e pyet se qysh kaloj rruges
"Mire thote "ai
" Por rruges e takova Dervish Goxhulin dhe kam nje porosi per ty nga ai"
"Hajl i kofte po cka ashtu"pyet bajraktari.
"Dervish me tha se ket porosi mos me harru dhe tha -Keshtu e keshtu ta bafsha".
Bajraktari bie ne pozite te veshtire se kishte edhe musafire te tjer dhe i drejtohet atij
"Bre burri i fort edhe une e kam nje porosi per Dervish Goxhulin por ku me dite a e takon ti ate ka te kthehesh dhe mos me pase nevoje me lyp ti ata veq po te tham une ty keshtu e keshtu ta bafsha une ty, se bre mik maskarallak amanetet nuk percillen"


A kemi me çka me u pajtue?
Ish kanë ni burrë i mirë plak. I kish pas dekë grueja. Kish pasë nevojë me u martue se s’kish kush i bânte hyzmet. N’ni tjetër katun ni grue ish kanë metë vejushkë. Shum e mirë ish kanë vejushka e n’za. Ja çon plaku msitin e i thotë:
Bani selam asaj grueje, e me ardhë e me m’marrë. Jam burrë i mirë, i njoftun n’popull e du me ba kët hyzmet e kët hyzmet e gjith hyzmetet që i takojnë burrit e shpisë
. - Shkoi msiti e ja tha gjith ato fjalë vejushkës. Ajo i tha:
- Alejqym selam! Thuej ati burrit t’gjitha ato hyzmete t’i bâj qysh m’i ka thanë, veç vete, kur t’idhnohem nër veti naj sen (helbete s’â ‘ mymyqym pa u idhnue naj herë) a kemi me çka m’u pajtue?
Kur erdhi msiti e ja tha plakut ato fjalë, plaku e muer vesh shka kish dashtë me thanë vejushka me ato fjalë, e tha:
- Jo valla, s’kem’ me çka me u pajtue. - Edhe e la at punë.

[BESIIM]

Ta kishe pasë ti gishtin në tâna pushkët…
Ish kanë ni burrë i zoti, trim, po pikë ore s’kish pasë edhe po i vjen shtirë qi s’kish pasë orë (autoritet). Teshet n’Sylejman agën e Batushës. Aga ish kanë çaush at’herë. I thotë:
- Lum aga, ama pak orë se s’po m’din kush qi jam gjallë.
- Qysh me ta dhanë orën? - i thotë aga.
- Une po dal me armë n’çarshi. Ti je me sejmen. Ti thum: ,,Dorzoi armët!’’ e une s’po i dorzoj. Ti mos ëm çart e hallki m’shohin qi s’mujte me m’çarmatosë e mue m’hyp autoriteti n’popull qi s’mujte me m’çarmatosë.
Aga pranoi. E lanë pjekjen t’nesret n’midis t’qytetit, ku ka popull ma shum, për me e krye at kuvên. Kur duel ky me armë, aga e rrethoi edhe i tha: ,,Dorzoi armët!’’, si i kishin pasë ba fjalët. Ky i tha: ,,S’i dorzoj’’. Aga u tha sejmenve: ,,Mos ma lshoni’’. Sejment i kthyen pushkët pej ti. Ky i dorzoi armët. Aga i tha:
- Pse, t’vraftë zoti i dorzove armët? A e di qysh i kemi pasë fjalët?
- He, more agë, ta kishe pasë ti gishtin n’tâna pushkët, s’pata me i dorzue, po ktu, dhetë sejmen, dhetë gishta n’pushkë. Bani e luejti gishti i njanit, mue m’shkoi jeta
(Padalishtë, Drenicë)


GJYGYMI I ÇAJIT
Shkon njani n'Shtimje. P'e sheh njanin qi kish ra n'fukarallak e e kish qitë m'e shitë gjygymin e çajit. E kishte pas shitë edhe tokën, e tash e kish qitë me e shitë edhe gjygimin. Po flet ky qi kish pas shkue n'Shtimje.
-A po e shet gjygimin a ?
-Po, po e shes.
E kshyri gjygymin e i tha:
-I mirë tuk â, po i vogël â.
.Po t'doket i vogël, po i vogël s'â. Dymdhet ekterë tokë mi ka hangër.

[Bardhi]

I kujt eshte Kungulli
-------------------------
Nje Kungull i mbjellur ne nje are, ishte rritur me loz dhe kishte ne are te kojshis. Rrenjet i kishte ne are te vete por vete kungulli ishte ne are te kojshis. Kur nisen me e korre aren, shkun te
Kungulli dhe u ndalen, ky qe e kishte rrenjen e tij thojke se vallahi ky Kungull eshte i imi, mirepo edhe kojshiu ne are te te cilit kishte dal Kungulli thonte se eshte i imi. Ky keshtu e aj jo keshtu eshte gati sa nuk u mbyten ne mes veti kojshit per nje Kungull.
Aty pari kaloj nje plak dhe po ju thote ,, po qka kini bre qe po turri ne njani tjetrin ashtu, bre burra. Pasi i treguan plaku ju tha ; kete pune e zgjidhe vetem aga, nje njeri qe dante pleqni.
Shkun dhe aga tha se me qoni te Kungulli, Aj ju tha se po e ngrehim per loze nese loza e bjen kungullin ne are te vete i tij eshte por nese jo atehere eshte i kojshise. loza kishte qene e mire dhe e ngrehi kungullin ne are te vete.
KESHTU NE FAMILJE MUND TE NDODH QE NJE DJAL APO NJE VAJZE TE DAL JASHTE RENDIT, POR NESE FAMILJA ESHTE E FORTE DUHET ME GJETE MENYRA QE TA KTHENE PER SE MBARI DHE TA BJERE PRAP NE FAMILJE.
===========================
JU NJE HAP - PUNA DY...

[Bardhi]

Djali pa hise
----------------
Nje babe para se te vdiste ju tha tre djemeve te tije;
qyrni qka po u thame, njani prej jush nuk ka hise te une. Nuk vonoj shume dhe vdiq.
Tash mbas vdekjes se plakut djemt po e kqyrin njani tjetrin, se cili eshte pa hise , por nuk po mujn me e dite. Pas shume perpjekjesh pa rezultat shkun te plenari i kohes Aga qe merrej me keto pleqni.
Ati i thane; Age na jemi tre vellezer babai na ka thene para se te vdiste se njani jemi pa hise.
I kqyri dhe mendoj shume Aga por ju tha djem, Ejani mbas nja tri ditesh se prej qe daj pleqni kesi rasti nuk kam pas dhe me duhet kohe te mendoj. Shkun djemt dhe Aga tri dite dhe nete as nuk hanger e sa nuk piu gja tuj mendu se si me ja zgidh kete pleqni. Qika e tij 15 veqare po e shehe baben e vete shume ngusht dhe po i thote;
babe te lutem na trego se qka kije se nuk je mire hiq.
Babai po i thote qikes , qika ime mos vete per mu, me ka ardh nje ras e nuk jam ka muj me e zgjidh, e me dite te sodit mua me shkoj fytura si pleqnar. Njerezit kane me thane se une nuk jam i ditur pasi nuk po dije gjdo qe.
Po qka eshte aj rast na trego babae edhe neve, babai ja nisi me qesh po qka me te tregu moj bija ime ato jan do pune te mijat, e tij je veq se nje femije mendojke aga qka tij tregonte kot. Mirepo qika nguli aq shume dhe Aga i tregoj. Ai Age kjo pune kollaj eshte a ma lene mua se une jau zgidhi. Aga qeshi e po i thote vajzes po a po me tregon se si zgjidhet kjo qe po ta le.
Jo i tha vajza por kete pune lema mua. Mendoj aga qe edhe ashtu nuk dinte se si me ja bere po ta le ty.
Pas tri ditesh erdhen djemet dhe po ju del vajza perpara te shtepija e Ages. Hajdeni mbrenda ju tha vajza . Jo besa po Aga a eshte aty. Jo ju tha vajza Aga nuk eshte se ka shkuar nje je katund se ka ndodh diqka shume e rende. Po qka e pyeten djemt. Eshte nxane njani me moren e vete. Dy vllaznit e ulen koken dhe thane ai mo zot ma keq po qka paska ndodhur, kurse i treti i tha qikes ai qka po na intereson ne se kush me kan ng... po punen tone me na kryer. Qika i tha ketij qe nuk po i vjen keq per punen e keqe se tij je pa hise. Qika e thirri Agen qe ishte brenda. Agee hajde se u krye puna. Ku djal eshte pa hise muni me shku lirisht se per ty ka thene babai se nuk keni hise.
=============================
JU NJE HAP PUNA DY...

[fisniku-student]

Dashi Me brirë Katër Pëllembë

Nje njeri i pasun por doreshtrengun kishte dhan fjalen: "Po te me jap Zoti nje fmije do te baj Kurban nje dash me brire kater pllembe"

Pas disa kohesh i lindi nje djale . Filloi te kerkoj gjithanej per ni dash me brir kater pllembe se donte te qonte ne vend fjalen e dhan,por nuk arriti ta gjante ni dash te tille. Pyeti edhe te gjithe dijetaret e fes por nuk i dhan dot zgjidhje. Me ne fund dikush i tha se Imam Jusufi mund ta gjente nje zgjidhje. Pasaniku shkoi tek Imam Jusufi dhe iu lut qe ti gjente nje zgjidhje hallit te tij. Imam Jusufi qe e dinte se ishte doreshtrenguar i tha :

• Une mund te gjej nje zgjidhje,por kam nje kusht!

• Cfar kushti ke?

• Ti je i pasur ,po ndertove kater shkolla per nxenesit e varfer dhe te ndertosh edhe kater dyqane per te plotesuar nevojat e ketyre shkollave, ateher une ta zgjidh problemin.

• Pasaniku e pranoi kete kusht, Diten e Bajramit Imam Jusufi solli nje dash normal dhe nje femije 5 vjeqë. I tha voglushit qe te maste briret e dashit dhe dolen 4 pellembe. Imam Jusufi tha:

• Ja ky eshte dashi qe ke premtuar te besh kurban,sepse ti nuk e ke cilesuar madhesin e pellembes.

• Pasaniku e beri kurban dashin dhe mbajti fjalen per te ndertuar shkollat dhe dyqanet.

Kerim Gashi
_________________

[Brari]

ju lumte qe po i sillni kto thesare te popullit..
te mrekullueshme..

vazhdoni se po i lexojm me deshir te madhe..

.

[martini1984]

Interesante tema!Vec nji sugjerim te vogel , nuk me pelqen ti quajme pleq,do te ishte me mire te moshuar. Meqenese une i dua shume te moshuarit, dhe kaloj nje pjese te konsiderueshme kohe me ta ,i jap te drejte fisnikut ,qe historite e tyre jane me interesante dhe me domethense se skenaret e hollivudit.Duke ndenjur me te moshuarit dhe duke ju kushtuar vemendje tregimeve te tyre mund te mesojme shume ,dhe pse jo te argetohemi.
Ja nje histori qe me kan treguar mua...

Nje djal i dashuruar, i betohej te dashures se e donte me teper se c'do gje ne bote,,,
mirpo ajo nuk i besonte...
Ai i thote jam gati te bej gjithcka per te te bindur ty, kerko c'te duash.
Mire i thote e dashura , do te besoj , vec po me solle zemren e nenes...
Shkon djali (i verbuar nga dashuria) vret nenen , i merr zemren , dhe niset vrap per tek e dashura...
Duke vrapuuar ,nga nxitimi tepert pengohet,dhe rrezohet per toke...
I flet zemra nenes ,,, mos u vrave bir???

Kjo qe keni shkruar juve eshte marre nga nje film Rus dale ne kinema ne vitet 50-te.
Por shume domethenese,ma ka treguar nena ime.

[eriola17]

Ukone hasa edhe hysa edhe kan ra ne nje grop te felle nga mesi i nates ka qene
dhe ato provojne te dalin njo 20 here smujn me dal nga gropa edhe ja bone hasa hyses ithot motra jem qekejo hera e fundit qe po provojm me dal si mos tmujna me dal edhe qet her po shkojm ne shtepi

[fisniku-student]

SI KAM QENË E SI U BANA

Ish kan ni burrë qi kish pas qef m'u livdue.Kur ish kan plakë,i kish pas thanë ni ditë t'shoqes:

-Valla,mori grue,qysh jam kan i zoti,kur jam kan i ri,e tash qi u plaka,jam ba me u vajtue.
Valla bre njeri,n'pac qef po t'vajtoj,ja priti e shoqja.
Besa vajtom se un po t'ngoj.-Edhe u shtri-
E sjoqja,tu kryet,ja nisi e pe vajton:
Njeri ,o njeri!Kur je kan i ri s'e ke pas shoqin!
T'hijshëm sikur ti nuk ka pasë!
Sahatin si ti kush s'e ka pasë!
Cigaren e sermit si ti kush s'e ka pasë!
Pushkën si tanën kush s'e ka pasë!
Atin t'shalës sikur ti kush s'e ka pasë!
Kullën sikur tanën kush s'e ka pasë!
Pleqnar sikur ti kurkun nuk ka pasë!
Burri tu ingue k'to fjalë,u përmallue edhe po kanë.E shoqja po i thotë:
-Shuej njeri.cka ke qi po kanë për sene t'hueja se,pasha zotin asnjo k'to tuajat nuk janë,vec i marova me ta ba qefin.

Ps: Mundohuni qe ti kapeni kuptimit dhe domethenjes se meseles dhe mundesisht te heqni dore nga kurreshtja per burimin e meseles (si rasti me postimin e Klares). Eshte normale qe nuk i intereson dikujt, nese thua " e kam lexuar kete me pare", ne keso rastesh heshtja eshte me e mira. Kjo eshte pershkak te asaj qe te mos behet lemsh tema dhe te humb kuptimi i temes.

Ju faleminderit per mirëkuptim

[EDLIN]

Shkon njeri ne pazar per te shitur kaun.
Kaun e donte shume dhe e mbante si asnje tjeter, i therte ne zemer qe do t'a shiste po halli e detyroi t'a nxirrte ne pazar.
Afrohet dikush dhe e pyet, a ma shet mua kaun ?
-Per te shitur e kam nxjerre po ulu njehere e dridhe nje duhan...
-Aha nuk e pi duhanin, po hajde te ndajme pazarin se s'kam kohe...
-Si se pi duhanin,d.m.th e le punenen vetem kur te mer uria ?
Degjo or mik, ty nuk te dhimbset vetja jote e jo me te te dhimbset kau im, prandaj ik se nuk ben ti per te.

[kukumi]

Shkon Njani Mysafir Te Miku I Vet Per Darke.po Udhes Ky Zotnija Ish Pas Umtue Shume.kur Mrriti Te Miku ,pe Presin Qysh Asht Mas Miri.i Zoti I Shpise E Kish Pas Nidjal Me Emrin Ibish.kur U Kthye Buka Ne Sofer Mysafiri Po Janis Me Hanger Si Keq.i Zoti I Konakut Nuk Mujke Mi Than Mysafirit Kadal O Burre Se Don Me Na Lan Unt,po I Thojke Djali T'vet: Me Buk O Ibish Me Buke.kur E Pa Qi Ky Zotnija Se Ka Njet Mu Nal Po Thotallai More Ibish Me Buke E Pa Buke Grahi Se Shkoj Perpeqi.

[fisniku-student]

DIJA E ZBULUEME DHE E PAZBULUEME

Ish kanë dalë ni njeri me shetit.Shkon deri n'stom detit.
Aty ish kanë ni pemë e madhe.N'at pemë ni shpen i bardhë.Ai shpen e kish pas ni pikë ujë n'kaqep.
Ky njeri cuditet shka ish ajo pemë aty e ai zog me ni pikë ujë n'kaqep.
Kah kthehet,n'kujtim,teshet n'ni plak t'mrrinë.E veti plaku:
-Çka ki qi je kshtu menueshëm, more bir?
Ai u përgjegj:
-Kshtu e kshtu e pashë ni pemë n'stom t'detit e ni zog n'pemë me ni pikë ujë n'kaqep.
S'po di se cka domethanë kjo punë.
-Po t'kallxon plaku.i tha i mrrini.
-Pema n'stom âsht dyjeja.Shpeni n'pemë âsht insani-
Pika e ujit n'kaqep t'shpenit âsht dija sa kan mrri njerzit,e ata ujt tjetër t'detit âsht dija e pazbulueme.

[fisniku-student]

PËR FYTYRË--- KATËR LIRA

-N'kohë t'vjetra, gjaku për fytyrë ish kânë katër lira;gjaku i burrit dymdhet lira,e varra sakat gjashtë lira.

Shkon njâni te ni plak edhe e vet:

-Qysh bâhet kjo punë , qi varra i ka gjashtë lira e fytyra katër lira?
-Fytyra nuk lahet me pare,-ja kthei plaki.
-Ai qi nuk don m'e hupë ftyrën e vet,për tâ âsht pishtoli. Ai qi nuk ka dert për fytyrë e do m'i marr paret,boll i ka katër lira.

[salihaj]

[QUOTE=Ps: Mundohuni qe ti kapeni kuptimit dhe domethenjes se meseles dhe mundesisht te heqni dore nga kurreshtja per burimin e meseles (si rasti me postimin e Klares). Eshte normale qe nuk i intereson dikujt, nese thua " e kam lexuar kete me pare", ne keso rastesh heshtja eshte me e mira. Kjo eshte pershkak te asaj qe te mos behet lemsh tema dhe te humb kuptimi i temes.
Ju faleminderit per mirëkuptim[/QUOTE]

Përshëndes fisniku-student

Tri faqet e kësaj teme i lexova me vëmendje të posaçme. Shumë mirë që ua ke tërheqë vërejtjen për të mos ua hup kuptimi i kësaj teme. Çdo njëri që lexon duhet të kuptoi këto anekdota siç janë dhe sikur mos të kishte ndodhë një gjë e tillë sigurisht që nuk kishin ekzistuar. Andaj nuk është interesant, kam dëgjuar, apo nuk kam dëgjuar, është marrë këtu, apo atje, kryesore është që të argëtohemi dhe të relaksohemi duke ju larguar politikës ditore që është punë e politikave. Përndryshe, ekzistojnë dy vëllime të librit si përmbledhje e këtyre anekdotave (meseleve) që i ka përmbledhë i ndjeri profesor Anton Çeta. Unë personalisht i takoj një familje që shumë anekdota, apo mesele, respektivisht pleqëri janë burim i kësaj familje. Ca nga to i kam shkruar në “oden e Drenicës”, kështu që po me duket e tepërt të përsërisë apo të shkruaj përsëri në këtë temë që është tipike për ato qe ne sëbashku me disa forumit i kemi shkruar në vende tjera të këtij forumi.

[fisniku-student]

HAJNAT EDHE BORXHLIJT KRYET E MBAJNË ULËT

Kur ish kanë Shemsi pasha n'Mitrovicë,ishin kan vjedh dugajët natën shumë.Disa prej shehrit shkojnë e i thonë pashës:

-Cka u ba kjo punë si na fikën hajnat? Me na i gjetë hajnat!
-Bre burra,-u tha Shemsi pasha,-une i kisha gjetë hajnat n'pikë dite,po m'u kan përzie me borxhlijt e s'po mij i daj.

-Qysh kshttu përzihen hajnat me borxhlit?
-Se si borxhlija qi shkon me krye ulët e tuj u tutë se mos pe e zatet borxhlin e vet e nuk ka me ja pague paret,ashtu edhe hajni shkon me krye t'ulët prej tute mos p'e ngjeh nakush qi asht hajn , edhe e kapin.

[salihaj]

Bajram Selmani i uçës ish kanë shpijanik. I shkon ni mik n'konak. Bajrami e ngarkon oxhakun me dru e mysafiri i thotë:
-Mos qit shumë dru Bajram.
Prap Bajrami ja qon fitilin llamës e mysafiri i thotë:
-Ungje pak fitilin se s'ka nevojë:
Bajrami tha:
-Mik rri n'venë tan, kulla asht e jemja. Me dasht e kalli krejt. I zoti i shpisë kaun ta preftë, ti afrou e maja e mos u përzi në punët e ti.

[salihaj]

Kishte qenë një njeri shumë i varfër. Emrin e kishte pasur Hasan, ndërsa e kan qujtur karcell. Të këputur nga varfëria, gruaja i thotë:
- Qou bre Hasan fillo me rrejte diqysh popullin se kishe po din me qitë fall.
Hasani:
- Jo bre gru nuk kam qitë fall kurr edhe po me vjen marre me ba aso budallakesh.

Një ditë prej ditësh gruaja në mesin e shoqeve të veta e qet fjalën duke thënë: “Hasani i jem din me qitë fall mirë, edhe çka thotë ai ashtu del!” Rrethi merr vesh e Hasani as që po din gja.
Një ditë prej ditësh në një fshat larg fshatit të Hasanit kishte pas qëlluar një pasanik i madh por shumë vite nuk kishte pas fëmijë. Gruaja i ngelë me barrë, por shumë kureshtar për ta ditë se fëmija a është djalë apo çikë. I përmenduri dëgjon që një njeri me emrin Hasan po din me qitë fall. Kështu qe një mbrëmje e thërret në darkë. Hasani kur dëgjon për çfarë po e thërrasin, nuk ka pas dëshirë të shkoi, por nuk guxon të mos e pranoi ofertën nga gruaja e vet. Kështu që Hasani shkon në darkë të i thiruni.
Pasi që hajnë darkë Hasani thotë:
- mik Zoti të dhashtë bereqet e thirre gruan të hinë në odë.
I zoti i shpisë e thërret gruan dhe gruaj hynë në odë. Hasani thotë:
“mashallah, mashallah djalë koka!”
Hasani përseri thotë: “thuaj gruas të del nga oda”. Gruaj duke dalë nga oda, Hasani thotë: “mashallah, mashallah vajzë koka!”
Në këtë rast të gjithë ngelën të shtangur, por asnjeri nuk ban far pyetje. Pasi qe pinë kafe e bajnë muhabet, shtrojnë me ra.
Para mëngjesit po kërset pushka duke britur: “përhajr, përhajr qika edhe djali!”
Nga aty Hasani fillon mu mëkëmb.

Nuk shkon kohë shumë e largtë. Mbretit i kishte humb myhyri i cili ka shërby si vule shtetërore. Dëgjon për Hasanin dhe e thërret për t’ja gjetë. Hasani nuk pranon deri sa mbreti i kërcnohet. Atëher Hasani thotë vet me veten: “unë me dekë po se po, bile tri netë do të jetoi si mbreti. Atëher pranon duke i thënë mbretit: “po pranoi, vetëm me një kusht qe nëse ta gjejë myhyrin gjysa e gjave të gjalla qe i ke ti mu me mi dhanë dhe tri ditë e tri net me më mëshelë në një dhomë me kusht qe në atë dhomë kush mos me hi për tri ditë, por çfarë të hajsh dhe pish Ti edhe mu me ma sjellë atë ushqim dhe atë pije!” Mbreti ashtu ja banë. Mbreti i kishte pas tre hyzmeqar. Pasi që në natën e parë ja sjellin darkën Hasanit, një nga hyzmeqarët shkon me ndegju se çka po thotë Hasani. Pasi që Hasani hangri darkë po thotë: “një shkoi, me mbetën edhe dy!” Hyzmeqari turr e vrap e të shokët e tijë. Ju tregon shokëve çka ka ndegju. Shokëve të tij filloi të ju hi friga në bark se ata e kishin vjedhë myhyrin.
Në mbrëmjen e dytë pas darke shkojnë dy hyzmeqar me ndegju se çka po thotë Hasani. Hasani po thotë: “dy shkuan edhe një ka mbetë!”
Hyzmeqaret duke mendu se është duke thënë për hyzmeqar, tubohen sëbashku dhe fillojnë me ba dert se si me shpëtu nga mbreti. Njani thotë: “po ja qojmë Hasanit myhyrin e po e lutim për me na shpetu ashtu ja bëjnë.
Shkojnë te Hasani dhe e lutin me i shpetu! Hasani po vëren se po i shkojnë punët mar ju thotë hyzmeqarve: Shkoni në tuben e qurave, myhyrin mbshtjellëni me brum e jepjani quranit më të madh me përbi. Mirëpo, një flatër më të vogël me ja shti në hund mi sqep për mos të përzihet qurani me tjerë qurana e qura. Kur dalim nesër me gjetë quranin, unë ju tham kapeni at quran, ju e kapni edhe menjëherë ja hjekni flatrën nga hunda edhe ma sjellëni mu. Ashtu miren vesh. Natën e tretë Hasani flen ma mirë se mbreti pa kurrfarë kasaveti.
Në ditën e tretë e thërret mbreti e i thotë: O Hasan! A mujte mi ra në fije hiq myhyrit? Hasani: po, po vetem pak si vështirë. Myhyrin e ke hup në fusha tu lujtë me ta e ta kanë përbi gjaja. Mbreti: hajli koftë, çka me ba? A mi pre krejt gjanë deri te gjejmë at myhyrë? Hasani: jo padishah, po i kqyri njëherë e mos pe gjajë ma qpejtë. Hasani urdhnon hyzmeqartë me i lëshu loptë. Shikon sa shikon dhe thotë: “nuk asht nër lop!” Urdhnon mi lëshu kujat, delet, dhitë e kështu me radhë. Pas pak urdhnon mi lëshu shpezëtë dhe thotë: lëshoni qurat. Duke i shiku dhe gjaja se po heziton dhe kontrollon me vëmendje, ju bërtet hyzmeqarve me një urdhnesë të premë: “mule kapeni at quran, se sa po me doket ai e ka përbi myhyrin!” Hyzmeqarët e kapin me shpejtësi, ja hjekun flatren nga hunda dhe ja sjellin Hasanit. Hasani e shikon, e prekë rreth gushës, dhe thotë: preje se ky e ka përbi myhyri. Kur e prejnë e gjejnë myhyrin.

Mbreti kishte premtu shumë, e tani po don mi ra pishman për premtim. Mbreti fillon mu arsyetu, e Hasani po thotë: po mos me gjet unë ashtu siq e gjeta myhyrin ndoshta asht dasht mi pre krejt gjanë. Mbreti i thotë Hasanit: “dojm me dal në breg detë me shetit pak”. Hasani pranon. Duke shetitë, ulën në një vend dhe pa e vrejtë Hasani, mbreti zënë një karkalec që atë herë i kanë thanë “kërcell” dhe i thotë Hasanit: “nëse ja qëllon se çka kam në grusht, hallall të koftë krejt pasunija qe ta kam premtu!” Hasani si me ja qellu! Mendon pak dhe thotë me një za të ultë: “Eu! Karcell o kërcell, a i ke pas puntë ma ngusht se qetah!” Mbretit duke mos ditë qe e quajn Hasanin kërcell, i thotë Hasanit: “halla të koftë krejt pasuria qe ta kam premtu, se bash kërcell asht!” Prej asaj kohe Hasani bahet pasanik i madh.

[salihaj]

Ish kanë shkue ni mik mysafir të Halil Mustafa i Uçës. Miku ish kanë zingjin i madh. Kish pas gjetë grunë shumë atë vitë. Po banë llaf me të zotin e shpisë. Po i thotë:
- sivjet jam da mirë me bereqet. I kam gjetë 100 karricë grunë. Sa i gjetët ju? – po e vet të zotin e shpisë.
- Halili kishte gjetë pak grunë, vetëm gjasht karricëa. I erdh marre me i kallxuem se sa grun kish gjetë, po i tha:
- Ku je ngusht sa i kam gjetë? Sa herë të vijsh, kam me të ngi bukë gruni sa të duesh me hangër.