Close
Duke shfaqur rezultatin -19 deri 0 prej 20
  1. #1

    Rikthimi i bujshëm i Turqisë

    Rikthimi i bujshëm i Turqisë

    06/11/2009 - 13:59

    “Herald Tribune”

    Ridalja e Turqisë në skenë po rishkruan pozitivisht rregullat e lojës së pushtetit në Lindjen e Mesme. Kjo është një nga pak gjërat e mira në një rajon të trazuar e të sëmurë si Lindja e Mesme.

    Në përgjithësi, pranohet se ndërhyrja amerikane në Irak ka ndryshuar barazpeshën e pushtetit në Gjirin Persik.
    Një nga pasojat e ndërhyrjes ka qenë dhe dalja e Turqisë si një aktor i pavarur dhe i fuqishëm në zemër të rajonit, që kalon nga Lindja e Mesme deri në Ballkan, Kaukaz dhe në Azinë Qendrore.

    Turqve u pëlqen të thonë se ndërsa Izraeli dhe Irani janë fuqi revizioniste, që shkaktojnë ankth e madje dhe frikë me zgjerimin e tyre, Turqia është fuqi stabilizuese që synon përhapjen e paqes dhe sigurisë në rajon.

    Turqia po e zgjeron pushtetin e saj përmes diplomacisë dhe jo forcës. Njëkohësisht, Turqia po shfaqet si një fuqi ekonomike me lidhje të fuqishme me vendet fqinje, duke qenë në të njëjtën kohë dhe ndërmjetëse për një mori konfliktesh rajonale.

    Madje, edhe kundër militantëve kurdë, Turqia duket se së fundi po përdor një qasje më të butë. Gjatë viteve të fundit, diplomacia turke ka shënuar shumë suksese, duke fituar popullaritet në vendet arabe dhe njëherësh ka forcuar pozitën e Turqisë rreth kërkesës për t’u anëtarësuar në Bashkimin Evropian.

    Madje, ka nga ata që kanë shkuar aq larg sa thonë se nuk ka të ardhme për Turqinë pa BE-në dhe anasjelltas.
    Politika e jashtme dinamike dhe shumëkahëshe e Turqisë nisi me ardhjen në pushtet të Partisë për Zhvillim e Drejtësi.
    Ndonëse është një parti konservatore islamike, shteti turk mbetet sekular, demokratik dhe kapitalist, me lidhje të forta si me perëndimin, edhe me botën arabe e myslimane.

    Turqia e sheh veten si urë jetike dhe shumë të rëndësishme mes dy botëve. Ahmet Davutoglu, ministri i Jashtëm turk, është ai që ka krijuar kornizën teorike për politikën e re të jashtme të Turqisë. Vizitat e shtetarëve turq e ilustrojnë më së miri politikën e jashtme turke.

    Kryeministri turk, i shoqëruar nga një avion me shumë biznesmenë, vizitoi Irakun, ku nënshkroi 48 memorandume bashkëpunimi. Po kështu edhe me Sirinë u nënshkruan marrëveshje të rëndësishme.

    Turqia, gjatë tetorit, nënshkroi dy protokolle me Armeninë, që lejojnë rivendosjen e marrëdhënieve diplomatike dhe hapjen e kufirit mes dy vendeve.

    Nga këndvështrimi i vendeve arabe, zhvillimi më dramatik ka qenë ftohja e raporteve me Izraelin.

    Nga ana tjetër, diplomacia turke po nënvizon rolin qendror të këtij vendi në rrugët energjetike të naftës e gazit nga Rusia e Azia Qendrore drejt Evropës.

    Ridalja e Turqisë në skenë po rishkruan pozitivisht rregullat e lojës së pushtetit në Lindjen e Mesme. Kjo është një nga pak gjërat e mira në një rajon të trazuar e të sëmurë si Lindja e Mesme.

    Gazeta Shqiptare

  2. #2
    alpha dominant Maska e D@mian
    Anëtarësuar
    20-09-2005
    Vendndodhja
    Boston, MA
    Postime
    1,170
    Nje artikull gjithashtu shume interesant dje ne Wall Street Journal

    http://online.wsj.com/article/SB10001424052748704013004574517210622936876.html

    A NATO Without Turkey?
    Ankara's Islamist government is turning away from the Western alliance

    The European Union has long debated the merits of Turkish EU membership. But now, nearly a decade after Islamists took the reins of power in Ankara, the central question is no longer whether Turkey should be integrated into Europe's economic and political structure, but rather whether Turkey should remain a part of the Western defense structure.
    Recent developments suggest that while Turkey's military leadership remains committed to the state's secular, Western orientation and the defining principles of the North Atlantic Treaty Organization, the civilian Islamist government led by the Justice and Development Party (AKP) seems to have different ideas. Ankara is increasingly pursuing illiberal policies at home, for instance by attacking independent media, while aligning itself with militant, anti-western Middle East regimes abroad.
    The latest demonstration of Ankara's political shift was its cancellation last month of Israel's long-standing participation in NATO military exercises in Turkey. Even worse, on the same day Israel was disinvited, Turkey announced imminent military exercises with Syria, a member of the U.S. list of "State Sponsors of Terrorism." These developments came just weeks after Ankara and Damascus established a "senior strategic cooperation council." These developments could signal the beginning of the end of Turkey's close military and economic cooperation with the Jewish state.

    Ankara is simultaneously moving closer to the mullocracy in Tehran, even though the Islamic Republic is undermining stability in Afghanistan and Iraq by providing insurgents in both countries with explosives that are killing NATO and U.S. soldiers. The Iranian regime is also threatening to annihilate Israel, the very state Turkey is now distancing itself from. And yet Turkey and Iran have signed several security cooperation agreements over the past few years, and just two months ago, Turkish Prime Minister Recep Tayyip Erdoğan hinted he would oppose sanctions against Iran, saying he "firmly believe[d] that the international community's concern over Iran's nuclear program should be eased." This past June, Turkish President Abdullah Gul was among the first to call Iranian President Mahmoud Ahmadinejad to congratulate him on his fraudulent re-election.

    Meanwhile at home, individual liberty and rule of law have gone by the wayside. The Islamist government—in an effort to silence critics—attempts to bankrupt the independent and secularist Turkish media through extra-legal tax fines. The AKP government has also targeted political opponents by arresting them on dubious charges of attempting to overthrow the government.

    Ankara's dramatic policy transformation seems inconsistent with the fundamental values that underpin the alliance. NATO partners are bound by the principles articulated in the 1949 charter, which affirm member states' "desire to live in peace with all peoples and all governments...[a] determin[ation] to safeguard the freedom, common heritage and civilization of their peoples, founded on the principles of democracy, individual liberty and the rule of law." Member states are also committed to "seek to promote stability and well-being in the North Atlantic area."

    As Ankara's politics shift, Turkey's willingness to take on politically difficult NATO missions could also diminish, bringing into question the commitment to "collective defense." While Turkey has deployed troops to the NATO mission in Afghanistan, it's unclear that Ankara would support NATO efforts to stem Russian pressure westward in Latvia or Lithuania. Judging from Turkey's equivocal position on Russia's 2008 invasion of Georgia, it seems unlikely that Turkey today would even consent to training missions in the Baltic States. Justifying his tilt toward Moscow, Mr. Erdogan said "we have an important trade volume [with Russia]. We would act in line with what Turkey's national interests require."

    While Ankara's politics have changed, the military's pro-Western disposition reportedly has not. But over the past decade, the dynamics between the politicians and the general staff have been transformed. For better or worse, Western pressures have compelled the Turkish military to remain in the barracks, and refrain from interfering in political developments. Today, the Turkish military can do little but watch as the secular, democratic, pro-Western republic established by Mustafa Kemal Ataturk in the early 1900s is undermined.

    While it's still too early to write Turkey out of NATO, in the not so distant future, the alliance will reach a decision point. In 2014, NATO's next generation fighter plane, the Joint Strike Fighter, will be delivered. Given the direction of Turkish politics, serious questions must be asked about whether the Islamist government in Ankara can be trusted with the highly advanced technology.

    It's time that NATO start thinking about a worst case scenario in Turkey. For even if the increasingly Islamist state remains a NATO partner, at best, it seems Turkey will be an unreliable partner. Since the 1930s, the country has been a model of modernization and moderation in the Middle East. But absent a remarkable turnaround, it would appear that the West is losing Turkey. Should this occur, it would constitute the most dramatic development in the region since the 1979 Islamic Revolution in Iran.

    Mr. Schenker is director of the Program in Arab Politics at the Washington Institute for Near East Policy.
    FLUCTUAT NEC MERGITUR

  3. #3
    Intifada verzioni 4.0 Maska e mesia4ever
    Anëtarësuar
    01-12-2006
    Vendndodhja
    Guinea
    Postime
    6,386
    Dy pikepamje, kujt me i besu, eshte e vertete se disa shtete te BE-se nuk deshirojne ta shohin Turqine si pjese te kesaj organizate. Nje Turqi demokratike eshte ne te mire te BE-se, nje Turqi islamiste do te jete e zeza vetes se pari.

  4. #4
    Turqia vitet e fundit ka shenuar nje rritje ekonomike, qe mund te konsiderohet si i vetmi sukses real.Nuk mund te mohohet pozicioni i saje gjeografik dhe strategjik qe e rend ate nje shtet ekuilibrues ne mardheniet mes lindjes islamike dhe perendimit. Ka qene pikerisht pozicioni gjeografik qe ka kontribuar ne rritjen e ekonomise. Jane disa gazsjelles qe kalojne nepermjet territorit turk drejt Europes, duke e rendur kyte te fundit te pamvarur nga gazi i kollosit turk Gazprom. Pastaj nje kontribut te rendesishem per Turqine kane dhene edhe mardheniet e mira me Ameriken e te gjitha administrave.
    Turqia eshte nje vend me rritje ekonomike por nje shtet shume i brishte ne aspektin politik. Nje shtet i krijuar fondamentalisht mbi strukturat ushtarake. Me fjale te varfera eshte ushtria dhe gjeneralet qe drejtojne shtetin. Nje shtet laik por nje laicitet qe shume shpesh eshte vene ne diskutim keto vitet e fundit. Dhe kane qene pikerisht gjeneralet qe kane kercenuar te nderhyjne ne ruajtjen e ketije virtyti, qe ka bere qe Turqia mos te jete si te gjitha vendet tjera islamike.
    Nese shteti ben ç'eshte e mundur qe te jete nje shtet laik dhe demokratik, nuk mund te thuhet e njejta gje per shoqerine turke. Sepse nuk duhet harruar se shteti eshte nje gje, dhe shoqeria nje gje krejt tjeter. Ne shoqerine turke ekzistojne diferencat dhe deskriminimet. Deskrminimet ndaj pakicave siç jane kurdet dhe te krishteret pamvarsisht nga perpjekjet e qeverive qe kane qeverisur ne dekadat e fundit.
    Antarsimi i Turqise ne BE padyshim qe do te ishte pozitiv per te dyja palet, nga njera ane do te ndihmnote Turqine ne liberalizimin e plote te saje, dhe nga ana tjeter Europa do te kishte nje tjeter partner ekonomik te perfshire ne ekonomine e saje. Por "armiqt" e antarsimit te Turqise, brenda Bashkimit Europian nuk jane te pakte. Do te mjaftonte te permendim vetem dy(Franca e Gjermania) per te krijuar nje opinion per mundesit qe ka Turqia per nje antarsim te mundeshem, pa permendur te gjitha vendet e ish bllokut sovjetik qe kane qene gjithmone kunder, apo pozicionin e Greqise. Duke pare edhe veshtirsit qe kane vendet e ballkanit prendimor per t'u antarsuar ne BE, ben te kuptosh qe mundesit e Turqise jane gjitmone e me te vogela, kur kujtojme se ballkani gjeografikisht eshte Europe dhe ne Europe.
    Ndryshuar për herë të fundit nga gerrard73 : 07-11-2009 më 08:10

  5. #5
    Perjashtuar Maska e morrison
    Anëtarësuar
    16-01-2007
    Vendndodhja
    Me kembe ne toke!
    Postime
    822

    Nje NATO pa Turqi?

    Nga DAVID SCHENKER

    Një NATO pa Turqi?
    Qeveria islamike e Ankarasë po largohet nga aleanca perëndimore.

    Bashkimi Evropian ka debatuar gjatë meritat e anëtarësimit të Turqisë në BE. Por tani, gati një dekadë pasi islamikë morën frenat e pushtetit në Ankara, pyetja qendrore nuk është më se a duhet Turqia të integrohet në strukturën ekonomike dhe politike të Evropës, por më tepër se a duhet Turqia të mbetet një pjesë të strukturës së mbrojtjes perëndimore.
    Zhvillimet e fundit tregojnë se ndërsa udhëheqja ushtarake e Turqisë mbetet e angazhuar ndaj shtetit laik, orientimit perëndimor dhe parimeve të Organizatës Traktatit të Atlantikut të Veriut, qeveria islamike civile e udhëhequr nga Partia për Drejtësi dhe Zhvillim (AKP) në pushtet duket të ketë ide të ndryshme. Ankaraja është gjithnjë ne ndjekje te politikave e paragjykime në shtëpi, për shembull, duke sulmuar mediat e pavarura, ndërsa perafrohet me regjimet e jashtë vendit, militant e anti-perëndimor ne Lindjen e Mesme .
    Demonstrata e fundit e ndryshimit politik te Ankarasë ishte anulimi, ne muajin e kaluar, i pjesëmarrjes së gjatë të Izraelit në stërvitjet ushtarake të NATO-s në Turqi. Edhe per më keq, në të njëjtën ditë iu hoq dhe ftesa Izraelit, Turqia njoftoi stërvitjet ushtarake të afërt me Sirinë, një anëtar i listës së SHBA si "Shtet Sponsorizues i Terrorizmit." Këto zhvillime erdhën vetëm disa javë pasi Ankaraja dhe Damasku krijuan një "këshill të lartë strategjik bashkëpunimi." Këto zhvillime mund të tregojë fillimin e përfundimit të bashkëpunimit të ngushtë ushtarake dhe ekonomike të Turqisë me shtetin hebre.

    Ankaraja po lëviz më pranë në të njëjtën kohë afer Teheranit, edhe pse Republika islamike po dëmton stabilitetin në Afganistan dhe Irak, duke siguruar kryengritësit në të dy vendet me eksplozivë per te vrarë ushtarë të NATO-s dhe SHBA . Regjimi iranian tashme po kërcënon të asgjësoj Izraelin, dhe Turqia tani ka distancuar shumë veten nga ngy shtet. Turqia dhe Irani kanë nënshkruar disa marrëveshje të bashkëpunimit për sigurinë gjatë viteve të fundit, dhe vetëm dy muaj më parë, kryeministri turk Rexhep Tajip Erdogan la të kuptohej se do të kundërshtojë sanksionet kundër Iranit, duke thënë se ai "beson vendosmërisht që saksionet bashkësisë ndërkombëtare që kanë të bëjnë mbi programin bërthamor të Iranit duhet të hiqen. " Qershorin e kaluar, Presidenti turk Abdullah Gul ishte nga te paret qe telefonoi Presidentin iranian Mahmoud Ahmadinejad për ta uruar atë për ri-zgjedhjen e tij mashtruese.

    Ndërkohë në shtëpi, liria individuale dhe sundimi i ligjit kanë shkuar ne buzë te rruges. Qeveria islamike eshte në një përpjekje për të heshtur kritikat dhe orvatjet e falimentuara te mediave te pavarura dhe laike turke përmes gjobave tatimore ekstra-ligjore. Qeveria AKP ka në shënjestër edhe kundërshtarët e tyre politike duke arrestuar për akuza të dyshimta për përpjekje për të përmbysur qeverinë.

    Transformim dramatik ne politikën e Ankarasë duket në kundërshtim me vlerat themelore që mbështjellin aleancën. Partnerët e NATO-s janë të lidhura me parimet e kartës artikuluar në vitin 1949, e cila pohon "dëshirën e shteteve anëtare për të jetuar në paqe me të gjithë popujt dhe të gjitha qeveritë ... [a] determizon qellimin për të ruajtur lirinë, trashëgiminë e përbashkët dhe qytetërimin e popujt e tyre, e themeluar mbi parimet e demokracisë, lirisë individuale dhe sundimin e ligjit. " Shtetet anëtare janë të angazhuar edhe për të kerkuar e promovuar stabilitetin dhe mirëqenien në zonën e Atlantikut të Veriut."

    Si politika zhvendosjes të Ankarasë, ashtu dhe gatishmëria e Turqisë për tu marrë politikisht me misione më të vështirë të NATO-s, gjithashtu mund të zvogëlohen, duke sjellë në pikëpyetje angazhimin e të "mbrojtjes kolektive." Ndërsa Turqia ka dislokuar trupa në misionin e NATO-s në Afganistan, është e paqartë nese Ankaraja do të mbështesë përpjekjet e NATO-s për të frenuar presionin e Rusisë drejt perëndimit në Letoni dhe Lituani. Duke gjykuar nga pozicioni i dyshimtë i Turqisë më 2008 Pushtimi rus i Gjeorgjisë, duket e pamundur që edhe sot Turqia do të jep pëlqimin për misionet e trajnimit në shtetet baltike. Duke Justifikuar animin e tij drejt në Moskë, zoti Erdogan tha se "ne kemi një vëllim të rëndësishm tregtare me Rusinë. Ne do të veprojë në përputhje me atë që interesat kombëtare të Turqisë kërkojnë. "

    Ndërsa politikat e Ankarasë kanë ndryshuar, njoftohet se ushtria nuk ka prirje pro-perëndimore . Por, gjatë dekadës së kaluar, dinamikat mes politikanëve dhe shtabit të përgjithshëm janë transformuar. Për më mirë apo më keq, presioneve perëndimore kanë detyruar ushtaraket turk për të qëndruar në kazermë, dhe të përmbahen nga ndërhyrjet në zhvillimet politike. Sot, ushtria turke mund të jete duke bërë pak, po ta shikojmë si republikë laike demokratike, pro-perëndimore themeluar nga Mustafa Qemal Ataturkut në fillim të viteve 1900 është i dëmtuar.

    Ndërsa është ende shumë herët për të shkruar Turqia jashtë NATO-s, në të ardhmen jo aq të largët, aleanca mund të arrijë një pik vendimtare. Në vitin 2014, e ardhmja e brezit luftëtar të aeroplaneve të NATO-s, të përbashkët, Strike Fighter, do të dorëzohet. Duke marrë parasysh drejtimin e politikës turke, pyetja serioze qe duhet të kërkohet eshte nëse qeveris islamike në Ankara mund t'i besohet me nje teknologji shumë e përparuar.

    Është koha që NATO të fillonte të menduarit në lidhje me rastin më të keq në Turqi. Sepse edhe në qoftë se shteti gjithnjë e më islamik mbetet një partner i NATO-s, në rastin me të mirë Turqia do të jetë një partner i pasigurt. Që nga viti 1930, ka qenë një vend model i modernizimit dhe moderacionit në Lindjen e Mesme. Por mungon një kthesë e shquar dhe duket se Perëndimi po e humbet Turqin. Duhet nese ndodhë kjo, do të përbënte zhvillimin më dramatik në rajon që nga viti 1979 Revolucioni islamik në Iran.

    Z. Schenker është drejtor i Programit në Politikën arabe në Institutin e Uashingtonit për Politikat në Lindjen e Afërme.


    Marre nga "The Wall Street Journal"

    http://online.wsj.com/article/SB1000...622936876.html

  6. #6
    Ajo qe e ka veçuar Turqine nga vendet e tjera islamike ka qene laiciteti i shtetit dhe nje fare liberalizimi ne shoqeri. Dhe jo rastesisht eshte vendi i vetem musliman qe ka pasur nje zhvillim ne ekonomi. Por vitet e fundit ne menyre paradoksale ka ndodhur diçka shume e çuditshme. Turqia ka paraqitur kerkesen per t'u bere antare e Bashkimit Europian dhe ne te njejten kohe ne pushtet ka ardhur partia islamike. Kjo jo vetem qe eshte paradoksale por e ben shume te veshtire nje antarsim te shpejte te Turqise. Me ardhjen ne pushtet te islamikut Erdogan shume gjera kane filluar te ndryshojne. Sipas kushtetutes turke, nuk lejohet mbajtja e shamive brenda institucioneve, bile vajzat e heqin shamine pak para se te kapercejne dyert e universiteteve apo shkollave. Kryeministri Erdogan pak vite me pare tenoi te permyse kyte ligj duke irrituar pjesen laike te popullit turk, qe nuk hezitoi te sbriste neper sheshe kunder ndryshimit te ketije ligji. Kjo tentative nuk irritoi vetem laiket por edhe pjese te ushtrise dhe drejtuesit e saje, sa qe per te evituar nje grusht shteti te mundeshem, ligji kaloi tek Keshilli i Larte Kostitucional, qe e shpalli ndryshimet kushtetuese te qeverise Erdogan anti-kushtetues.Ne lidhje me ate qe thote David Schenker, ne te vertete eshte pak paradoksale qe nje shtet si Turqia me nje te kaluar aspak misterioze per perendimin sidomos per Europen, te jete antar i Aleances se Atlantikut te Veriut. Per momentin nuk kane dalur ne pah diferencat dhe hendeqet ose eshte bere sikur nuk jane, por ne nje te ardhme jo te larget edhe NATO do te duhet te rishikoje mardheniet me Turqine. Deri para pak vitesh Turqia ka qene shteti musliman qe ka pasur mardheniet me te mira me shtetin e Izraelit, bile ato kane qene te shkelqyera. Turqia nuk mund te jete ne te njeten kohe edhe ne NATO edhe vend anti-izralit, edhe mik i Ahmedinxhad edhe mik i perendimit. Me pak fjale nuk mund shkohet perpara me paradoksa. Pastaj me persosjen e teknologjise, shqetesimi tek aleanca rritet ç'do dite dhe me shume, dhe lind pyetja: A do te marre guximin perendimi te veje ne duart e nje shteti islamik teknologjine e se ardhmes?
    Ndryshuar për herë të fundit nga Albo : 07-11-2009 më 21:38

  7. #7
    Erga omnes Maska e fisniku-student
    Anëtarësuar
    11-10-2006
    Vendndodhja
    Nën hijen e Diellit
    Postime
    4,408
    Pse i shikoni gjerat, gjithmon nga kendi fetar, ndoshta e beni kete nga Paniku!!Sikur qe i kap shpesh here paniku, disa shtete te BEs kur eshte ne pyetje, antarsimi i Turqis ne BE.

    Megjithate Turqia, ne baze te Tradites ushtarake, Numrit te madh te popullsis qe ka, mund ta beje nje NATO ne vete, por antarsia e Turqis ne Nato, eshte interes i vete NATOs, dhe jo i Turqis.
    "Idea është Këshilltari më i mirë i Veprës"

  8. #8
    i/e regjistruar Maska e Drenica 97
    Anëtarësuar
    19-07-2009
    Vendndodhja
    KOSOVE
    Postime
    1,092
    Turqia nuk u antarsu në NATO për shkak të dashurisë apo mëshires së perendimit për Turqin, por për shkak të pozites së sajë gjeo-strategjike , mardhënje ekonomike me Rusin,Iranin kan edhe shtete tjera antare të NATOs &BE, GJERMANIA,FRANCA,ITALIA,sot më shumë i duhet NATOs Turqia se sa Turqis NATO.
    Ndikimi i Turqis shtrihet nga Ballkani deri në Kinë.

  9. #9
    Pasioni për shkencën Maska e Erlebnisse
    Anëtarësuar
    06-12-2007
    Postime
    3,438
    Mire po e ben, se ze neper keto organizata s'ka askush tjeter pervec imperialisteve me USA ne krye, prandaj te kishte dale qe perpara...
    La vita è bella...

  10. #10
    Shpirt Shqiptari Maska e Albo
    Anëtarësuar
    16-04-2002
    Vendndodhja
    Philadelphia
    Postime
    30,122
    Postimet në Bllog
    17
    Turqia e ka shprehur hapur pakenaqesine e saj me hezitimin e BE per pranimin e saj si anetare me te drejta te plote. Turqia e ka shprehur hapur gjithashtu pakenaqesine e saj me politikat e SHBA ne Irak, ku ajo e shikon fuqizimin ekonomik dhe politik te kurdeve ne veri te Irakut si nje pershkallezim te metejshem te pretendimit te tyre per pavaresi nga Turqia. Turqia e ka shprehur gjithashtu hapur pakenaqesine e saj me pranimet e vendeve ballkanike si Bullgaria e Rumania ne BE, apo pranimi i Shqiperise e Kroacise ne NATO. Ky pranim i ketyre vendeve te vogla satelitore, zvogelon fushen e veprimit te interesave turke ne Ballkan: Shqiperia nuk e ka me nevojen e Turqise per ceshtje te sigurise pasi Shqiperia tashme eshte anetare me te drejta te plota ne NATO. Dhe kur vjen fjala tek anetaresimi ne BE, vendet e vogla te Evropes Juglindore qe dikur ishin vende satelite te Turqise, kane shanse me te medha pranimi ne BE se sa vete Turqia. Kjo e indinjon jashte mase Turqine.

    Une mendoj se Turqia po i dergon nje mesazh BE se "nese ju e zvarritni apo i mohoni Turqise anetaresimin ne NATO, atehere ne do te rishikojme anetaresine tone ne NATO." Pra Turqia po ben shantazh ndaj BE duke u bere te qarte se vendimi juaj per anetaresimin e Turqise nuk eshte pa konsekuenca.

    Nga ana tjeter, ne vitet e fundit, politika e jashtme turke ka ndryshuar jo vetem ndaj SHBA dhe interesave te saj ne Irak e Afganistan, por edhe me aleatin tjeter te madh te Turqise, Izraelin. Notat e protestes se Turqise ndaj Izraelit ne incidentet e fundit ne Palestine e Ripin e Gazes, u interpretuan nga shtypit perendimor si nje "perpjekje e Turqise per te luajtur nje rol akoma me te madh ne Lindjen e Mesme". Dhe ne keto vitet e fundit, jane rritur lidhjet e Turqise me faktoret politike palestineze, duke krijuar habi ne Telavidh.

    E perbashketa e Turqise me Rusine eshte se keto dy vende nuk jane aspak te kenaqura me nderhyrjet amerikane ne "fushen e tyre te interesave", Ballkan, Irak, Afganistan. Nuk jane aspak te kenaqura me mbeshtetjen e Perendimit per levizjet separatiste per pavaresi si ne Bosnje-Hercegovine, Kosove, Maqedoni e me gjere. Ashtu sic e shikojne "integrimin evropian" te ketyre vendeve si nje ulje te ndikimit te interesave turke, dhe rritje te ndikimit te interesave Perendimore.

    Albo

  11. #11
    Intifada verzioni 4.0 Maska e mesia4ever
    Anëtarësuar
    01-12-2006
    Vendndodhja
    Guinea
    Postime
    6,386
    Kjo eshte nje politike e ndyre qe po e bejne islamiket atje ne Turqi. Nuk eshte fjala ketu per sanksione kunder Iranit, se kush e pyet kete Erdoganin per kete, edhe nese vendoset te clirohet populli i Iranit as qe do ta pyesin Erdoganin e Turqine per kete, po kjo eshte politike e kesaj partie te ashtuquajtur 'Partia e Drejtesise' duke i bere shantazh BE-se e shpresoj qe BE nuk do te leshoje pe, sidomos Austria e Gjermania.

  12. #12
    i/e regjistruar
    Anëtarësuar
    02-01-2008
    Postime
    383
    Nje largim i Turqis nga NATO nenkupton hapat e par te Turqis per ta sulmuar Greqin.
    Pse largoheh Turqia nga NATO?.
    Nuk e din as kush se pse po largohet Turqia nga NATO por ka mundsi qe do ta sulmoj Greqin.
    Qose Turqia sulmon Greqin ne duhet te perfitojm nga rasti gjith nja oqse do ket luft ndermjet Turqis dhe Greqis.
    E 1 mund te kerkojm bashkimin me republken e Ilirides e dyta ti kthejm tokat e camve.
    Mos harroni se gjenerali i ushtris turke esht gjak shqitptar dhe sa po u be gjeneral i ushtris turke aij beri provokimet e para duke u fut ne territorin grek.
    Turqiua qose sulmon Greqin e sulmon sepse ka disa vende ku ka gjetur burmie te arit te zi ne Greqi. Nuk esht ti interesu shum per tejeret Turqis po i intereson per arin e zi
    Ndryshuar për herë të fundit nga urani29 : 07-11-2009 më 23:21

  13. #13
    Une nuk jam i bindur se Turqia eshte duke menduar te sulmoje Greqine. Nuk besoj se mendon t'a beje nje gje te tille per faktin se, nuk ekzistojne motive aq te vlefshme sa Turqia t'a beje nje gje te tille. Nuk besoj se turqit shtyhen deri ne kyte pike, po t'a benin do te tregoheshin pak te zgjuar. Nje sulm i mundeshem ndaj Greqise do te shenonte fundin e shtetit demokratik turk. Greqia eshte nje shtet antar i NATO-s dhe ne te njejten kohe antar i Bashkimit Europian.
    Une jam dakord me ate qe thote Albo, irritimi i Turqise dhe ndryshimi i politikave te jashtme, vjen si rrjedhoje e zvoglimit te rreszes se influences turke ne ballkan. Anatarsimi i Bullgarise dhe neser i Shqiperise Kosoves dhe Bosnjes ne BE, shkurton influencen turke duke i shtyre "kufinjet" e Turqise ne ngushticen e Bosforit. Pastaj antarsimi i vendeve si Shqiperia ne BE para Turqise , eshte nje goditje e rende per moralin e Turqise. Perendimi, te njejten gje beri edhe me Rusine. Pamvarsia e Kosoves nga shteti serb ishte nje grusht i forte ndaj influences ruse ne ballkan. Dhe aleanca turko-ruse sherben jo vetem per interesa ekonomike por edhe si ngushllim mes te humberve.
    Ndryshuar për herë të fundit nga gerrard73 : 08-11-2009 më 06:45

  14. #14
    el kafirun Maska e chino
    Anëtarësuar
    04-02-2008
    Postime
    4,952
    Citim Postuar më parë nga Albo Lexo Postimin
    Turqia e ka shprehur hapur pakenaqesine e saj me hezitimin e BE per pranimin e saj si anetare me te drejta te plote. Turqia e ka shprehur hapur gjithashtu pakenaqesine e saj me politikat e SHBA ne Irak, ku ajo e shikon fuqizimin ekonomik dhe politik te kurdeve ne veri te Irakut si nje pershkallezim te metejshem te pretendimit te tyre per pavaresi nga Turqia. Turqia e ka shprehur gjithashtu hapur pakenaqesine e saj me pranimet e vendeve ballkanike si Bullgaria e Rumania ne BE, apo pranimi i Shqiperise e Kroacise ne NATO. Ky pranim i ketyre vendeve te vogla satelitore, zvogelon fushen e veprimit te interesave turke ne Ballkan: Shqiperia nuk e ka me nevojen e Turqise per ceshtje te sigurise pasi Shqiperia tashme eshte anetare me te drejta te plota ne NATO. Dhe kur vjen fjala tek anetaresimi ne BE, vendet e vogla te Evropes Juglindore qe dikur ishin vende satelite te Turqise, kane shanse me te medha pranimi ne BE se sa vete Turqia. Kjo e indinjon jashte mase Turqine.
    Po nese Turqia ka qene kunder anetaresimit, a nuk ka mundur te parandaloje kete me anen e ndonje vetoje. Sa di une, shtetet anetare kane te drejte per refuzim te nje anetari potencial te ri. Te pakten disa nga anetaret e vjetra, si p.sh. USA, Franca.

    Une mendoj se Turqia po i dergon nje mesazh BE se "nese ju e zvarritni apo i mohoni Turqise anetaresimin ne NATO, atehere ne do te rishikojme anetaresine tone ne NATO." Pra Turqia po ben shantazh ndaj BE duke u bere te qarte se vendimi juaj per anetaresimin e Turqise nuk eshte pa konsekuenca.
    Ne BE..

    ...
    E perbashketa e Turqise me Rusine eshte se keto dy vende nuk jane aspak te kenaqura me nderhyrjet amerikane ne "fushen e tyre te interesave", Ballkan, Irak, Afganistan. Nuk jane aspak te kenaqura me mbeshtetjen e Perendimit per levizjet separatiste per pavaresi si ne Bosnje-Hercegovine, Kosove, Maqedoni e me gjere. Ashtu sic e shikojne "integrimin evropian" te ketyre vendeve si nje ulje te ndikimit te interesave turke, dhe rritje te ndikimit te interesave Perendimore.
    Sikur te kishte qene Turqia kunder levizjeve per pavaresi te Kosoves, a nuk do te ishte deshur kjo te mos pranoje shtetesine e Kosoves?



    *

  15. #15
    Creator Spiritus Maska e Dito
    Anëtarësuar
    02-04-2004
    Vendndodhja
    Ne Bahçen time
    Postime
    3,882
    Citim Postuar më parë nga urani29 Lexo Postimin
    Nje largim i Turqis nga NATO nenkupton hapat e par te Turqis per ta sulmuar Greqin.
    Pse largoheh Turqia nga NATO?.
    Nuk e din as kush se pse po largohet Turqia nga NATO por ka mundsi qe do ta sulmoj Greqin.
    Qose Turqia sulmon Greqin ne duhet te perfitojm nga rasti gjith nja oqse do ket luft ndermjet Turqis dhe Greqis.
    E 1 mund te kerkojm bashkimin me republken e Ilirides e dyta ti kthejm tokat e camve.
    Mos harroni se gjenerali i ushtris turke esht gjak shqitptar dhe sa po u be gjeneral i ushtris turke aij beri provokimet e para duke u fut ne territorin grek.
    Turqiua qose sulmon Greqin e sulmon sepse ka disa vende ku ka gjetur burmie te arit te zi ne Greqi. Nuk esht ti interesu shum per tejeret Turqis po i intereson per arin e zi
    llogjike e nje femije qe ka qejf te luaje luftash

  16. #16
    el kafirun Maska e chino
    Anëtarësuar
    04-02-2008
    Postime
    4,952
    Citim Postuar më parë nga urani29 Lexo Postimin
    Nje largim i Turqis nga NATO nenkupton hapat e par te Turqis per ta sulmuar Greqin....
    Citim Postuar më parë nga gerrard73 Lexo Postimin
    Une nuk jam i bindur se Turqia eshte duke menduar te sulmoje Greqine. ...
    As une nuk jam i bindur se nese Turqia mendon te largohet nga NATO, e ben kete per shkak se mendon te sulmoje Greqine. Per shume arsye. Arsyeja kryesore: Nuk do te kishte asnje perparesi. Sulmimi i nje shteti anetar te NATO-s, eshte sulmim ndaj tere NATO-s. Turqia do te duhej te kuptohej si shtet budalla qe te interpretohej deantaresimi i saj nga NATO si hap per te sulmuar Greqine.



    *

  17. #17
    el kafirun Maska e chino
    Anëtarësuar
    04-02-2008
    Postime
    4,952
    Prap nje teori ominoze nga une:

    Nese Turqia deshiron te deanetaresohet nga NATO, e ben per dy arsye. E para: Sepse deshiron te veje nen presion BE-ne per pranimin e saj ne BE. E dyta dhe kryesorja: Per shkak se mendon se ne NATO nuk ka perparesite dhe poziten, te cilen kjo meriton. Turqia akoma enderron per nje dominance te tipit te koherave te kaluara dhe (mendon) kete e arrine me largim nga NATO dhe krijim te nje aleance te re e te ngjashme me ate te NATO-s.




    *

  18. #18
    Te flasesh per nje dalje te Turqise nga NATO-ja eshte teper heret por jo e palogjikshme. Eshte e vertete qe NATO eshte nje aleance shtetesh ne mbrojtje te drejtave te qytetareve dhe demokracise. Por nuk mund te fshihet fakti se te gjitha vendet e NATO-s kane pak a shume te njejtat vlera dhe mbi te gjitha te njejten kulture. Me perjashtim te Turqise. Po, pikerisht me perjashtim te Turqise. Kjo te jep te kuptosh se Turqia, eshte antarsuar ne NATO per arsye te tjera qe jane me shume politike dhe strategjke.
    Me ndryshimin e ekuilibrave ne skakieren nderkombetare, me zgjerimin e kufinjeve te Europes dhe NATO-s deri ne Urale dhe Bosfor, dhe me rolin gjithmone dhe me te vogel te Turqise brenda aleances, Turqia ndihet e izoluar, dhe eshte duke konsideruar pozicionin e saje brenda aleances jo si nje oportunitet por si nje pengese per rolin e saje ne rajon.
    Nuk besoj se Turqia ka mjetet t'i beje presion Europes me daljen nga aleanca, per vete faktin se shume vende te BE-se sidomos ato te Europes lindore, nuk presin tjeter vetem largimin sa me te shpejte te Turqise nga NATO.
    Ndryshuar për herë të fundit nga gerrard73 : 08-11-2009 më 08:43

  19. #19
    AdIdAs Maska e DoLpHiN
    Anëtarësuar
    28-12-2005
    Vendndodhja
    Hono Lulu
    Postime
    1,453
    Citim Postuar më parë nga Albo Lexo Postimin
    Turqia e ka shprehur gjithashtu hapur pakenaqesine e saj me pranimet e vendeve ballkanike si Bullgaria e Rumania ne BE, apo pranimi i Shqiperise e Kroacise ne NATO.
    Po te mos ishte dakord do kishte vene VETO . Kaq gje duhet ta dije.
    Me pjesen tjeter jam dakord.
    `That` is good and `that` is funny...but it costs a lot of money...

  20. #20
    Anti Zombizem SigPunizem Maska e Duaje Siveten
    Anëtarësuar
    09-09-2007
    Postime
    3,698
    Rikthimi i bujshëm i Turqisë
    dum baben ... nuk mund te rrije ky vend pa haxhiqamilsa ...

Regullat e Postimit

  • Ju nuk mund të hapni tema të reja.
  • Ju nuk mund të postoni në tema.
  • Ju nuk mund të bashkëngjitni skedarë.
  • Ju nuk mund të ndryshoni postimet tuaja.
  •