Poezi pa fund

[tetovarja87]

Më emocionuat të dyja!
Faleminderit Tetovare dhe Glori!

pershendetje z.Besoja

Ne respekt te tetores 87 dhe te gloretes

Balada e vetmisë

zgjata duart drejt teje me shpresë se do të vish
por erdh e m’u përplas një erë e ftohtë veriu
pa u krisur e thyer si qelqi më dysh?
vërtetë si mund të rrijë larg teje njeriu


zgjata duart në hapësirë me shpresë se je ti
po ajo flakërimë sysh bukuri perëndie.
por ishte një mjegull që kurrë s’u davarit
në zemër m’u ndeh një tis trishtësie

tash ç’po bën si qesh po flokët si i trazon?
ndoshta emrin tim përmend si diçka të largët
po vuajtjet e kësaj zemre që dot s’të harron
nuk kanë si t’i dinë as ti as vdekatarët

dhe unë drejt teje çdo ditë duart zgjas
me shpresën se një çast ke për t’u kthyer
S’i mundet njeriu prej teje t’rrijë larg
më dysh si qelqi pa u krisur e...thyer?

eja sadopak, hyr në endrrën time
Eja erëmira zgjomë pak nga gjumi
Eja se po plas në mijëra thërrime
Thomëni ku është?...thomëni ku humbi!?...

falemnderit shume poezi e bukur Z.Agim...
shkruani vertet bukure...
suksese gjithnje,kudo....

[gloreta]

Kjo dashuri, pasion, ka patur,
pse heren e pare, e bukur ishte,
ne zemer, trishtime, pa jete ka hasur,
si jetime e madhe ajo ty te kishte.


Eshte e bukur si margaritar,
ajo jete, ajo dashuri ku besove,
se si shpirti yt aq barbar,
te genjeu zemren, ti shpirtin,s´e clirove.

[Agim Doçi]

Ahere para skuadres se pushkatimit
Te dal i pandehuri, me shpirtin barbar
gloreta, me duket se ja fute Agimit..........................LOL
Do vij e te gjej dhe sikur te hiqem zvarr....

[gloreta]

Eh cfare skuadre, cfare po thua
shpresoj qe te mos kete shume ushtare,
shpirtin barbar, hajde mbaje, hua.
mua as qe do me gjesh, dhe te vish zvarre..................

[Agim Doçi]

Ti pak nga pak do te me tresësh
Siç tretet mbremjeve në terr
Qiri i shpirtit...dhe po te vdesesh
Nga pas do vij...si Luciferr.

Do te kerkoj kudo te futesh
Atje ku thone qe eshte Parajsë
Dhe para Zotit, ti prap do lutesh
Ma hiq kët dreq...se do me vrasë.

Une do te vras me mijëra puthje
Ne buzet e tua do pergjerohem
Pastaj si hije...do shkoj pa ngutje
Atje ku njerzit nuk dashurohen...!

[gloreta]

Vargu......

Iku një ditë,.. iku po ajo natë, atje larg,
e qetë, ishte,. e mbushur me lotët e tu,
lotë, të qelqtë, .që ranë, aty si një varg,
prekës, .. dhe lundronte në oqeanin blu.!!!

Atë varg, e mori fluturimthi një korb,
ta përdorte, ..si fortesë për folenë,
nga sqepi, i ra, ..e ul te ai shkëmb,
ku fokat, e panë, mbi të ranë të flenë.!!

Vargu, mbijetoi, ..përmes asaj stuhie,
rëre, se fokat atë,.. e lanë të vetmuar.
Ishte varg i shkruar, me gërma lamtumire,
i dha paqe shpirtit,.. tejet të dashuruar.....

[Agim Doçi]

Ishin dy vargje qe i kisha shkruar
a ishin dy syte e mij te perlotur
asnjeher gloreta nuk e kam kuptuar
pse poete jane kaq shume te perfolur....

Une i lutem Zoti te me jap veç 2 krahë
Dhe te vij te ndaloj mbi valet e Danubit
Se atje ndoshta do digjem ne zallë
Si dashnori i pafat...sii dashnori i fundit

[gloreta]

Ah sa do vuash, dhe pse larg une jam.
Me shpirt barbari, ti oqeane do fluturosh.
ato dy krahet, ty nuk mundem te ti jap.
Se i etur ti, shume here do dashurosh..............

[USA NR1]

Apeli....


Nën mbushullimën e zemrës, lashë ca fjalë,
boshe, prekëse, pse e tronditur.
Prisja si natyrë, jetën, të më falë,
atë ndjenjë, të humbur, të fshehtë, të ikur.

Kjo ndjenjë e venitur, mua apel më bëri,
një apel të poshtër, pa frymë, të vrarë.
Nuk më sillte veçse, kujtesë vreri,
i mbështjellë, nën dhimbjen e frikes, i marrë.

Nuk e pranoja, unë, dot atë dhimbje,...
të trishtë, endacake, të strukur, të krisur.
Të detyronte, shpesh të bije nën mendime,
të zhgënjyera, nga jeta, e lënë, e braktisur.!!!!

Gloreta sorry: ti e ke shkruar kete poezi??
Rrespekt

[{A_N_G_E_L_69}]

Kjo dashuri, pasion, ka patur,
pse heren e pare, e bukur ishte,
ne zemer, trishtime, pa jete ka hasur,
si jetime e madhe ajo ty te kishte.


Eshte e bukur si margaritar,
ajo jete, ajo dashuri ku besove,
se si shpirti yt aq barbar,
te genjeu zemren, ti shpirtin,s´e clirove.

U bukur romanticizmi qe perdorke.Fundi si gjithnje tragjik..

[gloreta]

Gloreta sorry: ti e ke shkruar kete poezi??
Rrespekt

Po une e kam shkruar.
Flm!

Te pershendes!

[gloreta]

U bukur romanticizmi qe perdorke.Fundi si gjithnje tragjik..

Ashtu eshte!.

Pershendetje!

[{A_N_G_E_L_69}]

Ashtu eshte!.

Pershendetje!

Pershendetje e dashur.e ke vertet pasjon poezine

[Nanushi]

Ah sa do vuash, dhe pse larg une jam.
Me shpirt barbari, ti oqeane do fluturosh.
ato dy krahet, ty nuk mundem te ti jap.
Se i etur ti, shume here do dashurosh..............

Gloreta, ne keto rreshta vertet je e madhe!... Me pelqen fjalori qe ke perdor: "etje, barbar, vuash"....Me shume pak fjale ke thene shume!...Te pergezoj e dashur ...


V.P.

[gloreta]

Gloreta, ne keto rreshta vertet je e madhe!... Me pelqen fjalori qe ke perdor: "etje, barbar, vuash"....Me shume pak fjale ke thene shume!...Te pergezoj e dashur ...


V.P.

Faleminderit Nanushi, per kete duhet pergezuar dhe vete Z.Agim Doci.!!

Megjithate te falenderoj qe erdhe ne temen time.
Te uroj krijimtari te mbare e dashur.!!!

[gloreta]

Petali.......




Të gjeta të ashpër, të gjeta të këputur,
Nga zemra të ofrova, të vetmen, që më mbeti,
të lirë, të fortë, me atë ..shpirt të patundur,,
pse larg meje, ..ta hëngri shpirtin kurbeti.


Rreze aq të forta, ...më ngrohën fytyrën,
të lodhur, të djersitur nga vapa e gjatë.!!
Per ti fshirë ato vuajtje, më dhanë pasqyrën,
delikate, të petali, i nje zambaku të bardhë.!!

[INDRITI]

Gloretë... shume bukur kjo e fundit, frymezim fantastik, berthame e shkelqyer por se di pse jam pak si shume i ngurte ne rime e rrjeshmerine e vargut, mbase e kam une si dobesi...
Te pershendes me dicka.

Prane nje bregu i vetmuar
Ku njeri me sy nuk shoh
Dhe se di se c'kam kerkuar
Ne k'te vend qe nuk e njoh.

I shoh zogjte tek largohen
Dallendyshe, pulebardha...
Nga pas dua qe tu rendem
Por harroj qe nuk kam flatra.

[gloreta]

Faleminderit INDRITI. Dhe une te uroj ty, krijimtari te mbare per me tej.





Kujtesa....



Si një çarçaf, i errët,u ... hap horizonti,
i gjerë, i trashë, i grisur ...i copëtuar.
Nga njomësirat e cekëta, u ngrit ai gjigandi,
me vorbullën e hedhur, shpinëve, mbuluar.


Atje tutje, seç u dëgjua, një zë thellësie,
i burgosur, i mbyllur, i dyshimeve kohore,
të çonte tek pasqyrat, tradhëtare të mërzisë,
së keqe, torturuese, me vrazhdësi kohore.


Këte, çarçaf, unë, .....dhe mundet, ta mirrja,
të grisur, në copëza, mes thonjve të përgjakur,
me litarë të fortë, çeliku, ...ta mbështillja.
shtrëngueshëm, pa ndroje, kujtesen, e flakur.

[gloreta]

Ndjesa....




Se ç´u thye akulli, se ç´u tërbua dita,
se ç´u shkundën retë, pa kuptuar si,
se ç´u hidhërova,... kur unë ty të prita,
kokën, ....mbaja rrugës, që të vije ti.

Se ç´u çudita, .....kur ti nuk po vije,
se ç´më mbeti..... syri, tek ti more djalë,
se ç´kishe ato ndjenja, ..ndjenja krenarie,
nga frika, nuk guxoje, të më thoshe" Më fal".....

[Xhenet.M.S.]

E gjithe kjo frymezim Wauuuuuu!
Te lumte xhane