........Pas nje cope here te mire qe m'i ka ngulur syte tek xhinset e mia, ma plas:
- Ditet e javes me kostum, vetem te premten mund te veshesh xhinse!
- Ok, madam, - ia kthej me nje buzeqeshje te ciknosur prej varteseje te zellshme e te kujdesshme.
..........Sathya eshte nje jevge nga Srilanka, tek te pesedhjetat, dhe une mendoj ne cast qe po te ishim ne vendin tim, ajo shume shume mund te kish bere karriere si nje pergjegjese ne ndermarrjen e pastrim gjelberimit, veshur gjithe ditet e perendise me ate uniformen e gjelber prej doku. Si e sheh qe kam mbetur disi e prekur, me thote:
- L..., ti duhet ta dish qe xhinset nuk jane veshje zyrtare.
- Really?- e pyes une dhe bej si e paditur per te justifikuar veshjen time revolucionare. Veshtroj xhinset e mia dhe ndjej nje dhimbje shume te madhe per to dhe gjithe boten e xhinseve ne pergjithesi qe ende nuk e ka fituar te drejten e qytetarise neper zyra. Dhe thelle, thelle me duket se qielli i botes jeans-ore eshte i sulmuar nga re xhelozie dhe armiqesore.
.......Mua me pelqejne xhinset, sidoqofshin, pavaresisht nga ngjyra dhe stili. Jane komode dhe sportive, ndjehem mire dhe lirshem. Po kjo gje mesa shoh nuk i pelqen shume Sathyas, dhe nese do e kundershtoja, do e paguaja rende kete. Cdo rebelim ka cmimin e vet. Kujtoj si neper tym, ndersa perkulem mbi tufen e faturave, se para gjurulldise revolucionare, ne qytetin tim se pari u shfaqen xhinset. Modelet e para ishin ca femra qe quheshin te perdala, dhe qe per fat te keq e ulen shume autoritetin e ketij materiali dhe gati gati e identifikuan me to. Hė, hė, ca goca studente te guximshme shume dhe keto, filluan ti vishnin kur vinin me pushime. Me kujtohet nje shok i fakultetit qe mezi gjeti nje pale xhinse te perdorura, 8 mije leke te vjetra, nderkohe qe te dy prinderit e tij merrnin se bashke ne muaj 9 mije leke te vjetra. Sidoqofte ai e bleu ato, dhe per cudi pamja e tij u be vertet interesante, dhe kjo u duk sidomos kur ai tashme nuk shihej me vetem, pa shoqerine e ca gocave te lezetshme.
.....Ndersa xhinset e mia te para perfunduan ne gijotine. Nje pale gershere ne duart e tim eti dhe ato u kthyen ne nje send pa vlere. Asgje s'kam qare me shume se ato pantallona. Megjithese me vone historiku jeans-or u pasurua me lloje te tjera shume me ekstravagante, une i kujtoj perhere ato, si te parin deshmor, ne themelet e nje revolucioni dhe bote te re. Nuk ka fitore pa gjak, dihet tani kjo gje.
-------------
......... E premte. Heq kembet zvarre deri tek tavolina ime e punes me mendjen tek dy ditet e pushimit qe vijne me tej, dhe shoh qe kam veshur serish pantallonat bezhe te kostumit. Vertetohet dhe njehere qe njeriu eshte qenia me e pershtatshme ndaj rregullit.
- Good morning L...- degjoj nga pas zerin e Sathyas, menaxheres sime nga Srilanka e larget dhee lagesht, kthej koken e pergjumur t'i kthej pershendetjen me nje dashuri te ciknosur varteseje dhe mbetem si guake per nje cast. Sathya ka veshur nje pale xhinse me bel te larte, te ngushta lart dhe shume te gjera poshte, si fshesat e ndermarrjes se pastrim gjelberimit.
"Bravo Sathya", mendoj me vete dhe jam e lumtur qe sidoqofte revolucioni ende marshon.....
Pėrgjigju Duke Cituar
Postuar mė parė nga Leila
Krijoni Kontakt