Shpjegim i emrave te Zotit

[~Geri~]

El Alim, El Khabir



EL ALIM, EL KHABIR, është Ai i Cili dituria e Tij ka përfshirë të dukshmet e të padukshmet, fshehtësitë e jo fshehtësitë, gjëra të domosdoshme (të obliguarat), të pamundshmet e të mundshmet, botën e lartësuar e të poshtme, të kaluarën, të tashmen dhe të ardhmen, që nuk i fshihet Atij asgjë.

EL ALIM, EL KHABIR, dituria e Tij ka përfshirë:

a) Të domosdoshmet (obliguarat) Allahu di për vetën e Tij të ndershme, cilësitë e shenjta e të mëdha, ku ekzistenca e tyre është e domosdoshme.



b) Të pamundshmet Ai di për gjëra të pamundshme në kohën e pamundësisë së ndodhjes së tyre, gjithashtu Di për pasojat në rast të ndodhjes së tyre, siç thotë i Lartësuari: “Sikur të kishte në to (në qiej e në tokë) zota pos Allahut, ato të dyja do të shkatërroheshin.” Enbija, 22.



Gjithashtu thotë: ”Allahu nuk ka marrë për veten kurrfarë fëmijë (as nga engjëjt,e as nga njerëzit), nuk ka me Të ndonjë zot tjetër, pse (sikur të kishte zot tjetër), atëherë secili zot do të veçohej me atë që ka krijuar, dhe do të dominonte njëri mbi tjetrin!”Muminun, 91.



c) Të mundshmet Të mundshmet, Allahu di për gjëra të mundshme. Ato janë që lejohet të ndodhin ose mos të ndodhin, ato që kanë ndodh ose që nuk kanë ndodh e tërë kjo me urtësinë e Allahut të Lartësuar. Ai është i Gjithëdituri që dituria e Tij ka përfshirë botën e lartësuar e të poshtme. Çdo vend dhe çdo kohë është në dijeni të Allahut. Ai di për gjëra të fshehta e të hapta, të dukshme e të padukshme, thotë Allahu i Lartësuar: “All-llahu është i Gjithëdijshëm për çdo send.” Bekare, 282.



Dituritë dhe njohuritë e krijesave pa marrë parasysh sado të shumta e të llojllojshme të jenë, në krahasim me diturinë e Allahut të Lartësuar është e fikur, e zhdukur. Gjithashtu fuqia e tyre nuk mund të përpjesëtohet me fuqinë e Allahut të Lartësuar në asnjë aspekt, ngase Allahu është Ai i Cili u mësoi atë që nuk ditën dhe u dha fuqi për atë që nuk patën mundësi.



Husein Eserraxh
Burimijetes.com
20.12.2008

[~Geri~]

Zgjidhjedhënësi (El Fetah)

Me emrin e Allahut, të Gjithëmëshirshmit, Mëshirëplotit

Falënderimet dhe lavdërimet qofshin vetëm për Allahun e Lartësuar, i Cili ka krijuar qiejt dhe tokën dhe çfarë ka në mes tyre. Vetëm Atij i përulemi dhe vetëm prej Tij kërkojmë ndihmë e shpëtim. Paqja dhe shpëtimi qofshin mbi të dërguarin Muhamed dhe mbi familjen e tij të pastër, si dhe mbi të gjithë ata që ndjekin rrugën e tij deri në Ditën e Gjykimit.

Allahu i Lartësuar thotë: “Thuaj: ‘Zoti ynë na tubon neve dhe juve, e pastaj me drejtësi gjykon mes nesh, se Ai është Gjykatës i drejtë, i dijshëm.”Sebe’ 26.

ZGJIDHJEDHËNËSI (EL FETAH): i Cili gjykon mes robërve të vetë me gjykimet e sheriatit, gjykime kozmologjike, të shpërblimeve. I Cili me butësinë e vetë çel mendjemprehtësinë e të sinqertëve. Hap zemrat e tyre për njohjen e Tij, për dashurinë e Tij, për kthim nga Ai. Robërve të vetë u ka hapur dyert e mëshirës dhe furnizimeve të llojllojshme dhe u ka lehtësuar atyre shkaqet për arritjen mirësive të kësaj dhe botës tjetër.

Zgjidhjedhënia e Tij është dy llojesh:

1. Zgjidhjedhënia me gjykim fetar dhe me gjykim të shpërblimit.

Zgjidhjedhënie fetare është ligjvënia e Tij përmes të dërguarve të vetë për gjithë atë që kanë nevojë njerëzit e obliguar (të ngarkuar me obligime) dhe të përqendrohen në rrugën e vërtetë.

Ndërsa zgjidhjedhënia e shpërblimit është zgjidhjedhënie mes të dërguarve dhe kundërshtarëve të tyre, mes të dashurve të vetë dhe armiqve të Tij, duke i nderuar të dërguarit dhe pasuesit e tyre dhe shpëtimin e tyre dhe me nënçmimin dhe poshtërimin e armiqve e kundërshtarëve të tyre, dënimin e tyre. Gjithashtu, zgjidhjedhënia në Ditën e Kiametit, gjykimi i Tij mes robërve, me ç’rast shpërblehet secili për atë që ka bërë.

2. Zgjidhjedhënës me gjykim të përcaktimit.

Ndërsa zgjidhjedhënie e përcaktimit, është ajo që e cakton mes robërve të Vet, të mirën, të keqen, të dobishmen, të dëmshmen, dhënien, mosdhënien. Allahu thotë: “Atë që Allahu ua dhuron njerëzve nga mëshira e Tij, nuk ka kush që mund ta pengojnë, e atë që Ai e ndal, nuk ka kush që mund ta lirojë pos Tij; Ai është Ngadhënjyesi, i Gjithëdijshmi.”Fatir, 2.

Ndaj, Allahu është Zgjidhjedhënësi, i Gjithëdituri i Cili u jep zgjidhje robërve të vetë të nënshtruar nga bujaria dhe fisnikëria e vetë, ndërsa kundërshtarëve të vetë u jep të kundërtën e kësaj, dhe këtë me mirësinë dhe drejtësinë e vetë.

Husein Eserraxh
burimijetes.com

[~Geri~]

Pendimpranuesi (Et Teuab)
Me emrin e Allahut, të Gjithëmëshirshmit, Mëshirëplotit


Falënderimet dhe lavdërimet qofshin vetëm për Allahun e Lartësuar, i Cili ka krijuar qiejt dhe tokën dhe çfarë ka në mes tyre. Vetëm Atij i përulemi dhe vetëm prej Tij kërkojmë ndihmë e shpëtim. Paqja dhe shpëtimet qofshin mbi të dërguarin Muhamed dhe mbi familjen e tij të pastër, si dhe mbi të gjithë ata që ndjekin rrugën e tij deri në Ditën e Gjykimit.

Allahu i Lartësuar thotë: “Padyshim, Allahu pranon pendimin është i Gjithëdijshëm.” Nur, 10.

Et Teuab (Pendimpranuesi), i Cili vazhdon të pranojë pendimin e penduesve, u falë gabimet atyre që i kthehen Atij dhe secili që pendohet tek Allahu me një pendim të sinqertë, Allahu i pranon atij pendimin.

Pendimpranimi nga ana e Allahut është dy llojesh:

Allahu fut në zemrën e robit të Tij pendimin dhe të kthyerit nga Allahu e ai (robi) pendohet me kushtet e pendimit;

Pranimi dhe përgjigjja e pendimit me faljen e mëkateve, ngase pendimi i sinqertë shlyen mëkatet e mëparshme.


burimijetes.com

[~Geri~]

El Muxhib (Lutjepranuesi)

Allahu i Lartësuar thotë: “S'ka dyshim, Zoti im është afër (me mëshirë), Ai u përgjigjet (lutjeve)!" (Hud, 61). Ndër emrat e bukur të Allahut është edhe El Muxhib (Lutjepranuesi), Lutjepranuesi i lutjeve të lutësve, i thirrjeve të thirrësve. Pranimi i lutjeve nga ana e Tij është dy llojesh: i përgjithshëm për këdo që e lut, lutje adhurimi dhe lutje kërkesë. Allahu thotë: “Zoti juaj ka thënë: "Më thirrni Mua, Unë ju përgjigjem...” (Gafir, 60)
Lutje (dua mes’eleh) është kur robi thotë: “O Zot, më jep këtë, ma largo nga unë këtë!” Kjo lloj lutjeje ndodh me këdo, të mirin dhe të keqin. Allahu i përgjigjet kujtdo që i bën lutje varësisht nga gjendja dhe varësisht nga urtësia e Vet. Kjo na bën me dije dhe na jep të kuptojmë bujarinë e madhe të Allahut të Lartësuar, bamirësinë e Tij të madhe ndaj të mirit dhe të keqit. Kjo nuk na jep të kuptojmë gjendjen e mirë të lutësit (thirrësit) nëse Allahu ia pranon lutjen, nëse nuk shoqërohet me atë që tregon për të, si sinqeriteti i lutësit ose se e vërteta qëndron me të, si lutjet e të Dërguarve për popujt e tyre ose kundër tyre, e Allahu u përgjigjet në lutjet e tyre. Kjo na jep të kuptojmë sinqeritetin e tyre në atë që komunikojnë dhe nderin e tyre te Zoti i tyre. Pikërisht për këtë arsye, i Dërguari i Allahut, lavdërimi dhe shpëtimi i Allahut qofshin mbi të, shpesh bënte lutje në mënyrë që ta shohin muslimanët dhe të tjerët pranimin e lutjes nga ana e Allahut të Lartësuar. E gjithë kjo është dëshmi dhe argument i profetësisë së tij dhe shenjë e sinqeritetit të tij. Gjithashtu ajo që përmendet për pranimin e lutjeve të robërve të afërt me Allahun e Lartësuar, që dëshmon për kerametet (nderin dhe pozitat e larta) që kanë tek Allahu i Lartësuar.
Ndërsa lutjepranimi i veçantë ka shkaqe të shumta, ndër të cilat mund të përmendim lutjen e nevojtarit të cilin e ka goditur ndonjë vështirësi e madhe. Allahu e pranon lutjen e tij. Allahu thotë: “A është Ai që i përgjigjet nevojtarit (të mjerit) kur ai e thërret, duke ia larguar të keqen e juve ju bën mbizotërues të tokës.” (Neml, 62)
Shkak i kësaj është nevoja e madhe për Allahun, thyerja e madhe e zemrës para Tij dhe ndërprerja e lidhjes me krijesat për shkak të mëshirës së madhe të Allahut, e cila ka përfshirë të gjitha krijesat varësisht nga nevoja e tyre për to. E, si është puna pra me atë që ka nevojë të madhe?! Gjithashtu, ndër shkaqet e pranimit të lutjeve është edhe udhëtimi i gjatë, ndërmjetësimi tek Allahu me ndërmjetësimet më të dashura, me emrat dhe cilësitë e Tij, me begatitë e Tij. Gjithashtu lutja e të sëmurit, e atij që i është bërë padrejtësi, lutja e agjëruesit, lutja e prindit për fëmijën ose kundër tij në kohë dhe çaste të ndershme, kur pranohen lutjet.


El Mexhid (I Nderuari)

Allahu i Lartësuar thotë: “Mëshira e Allahut dhe bekimi i Tij qoftë me ju o familje e shtëpisë (së Ibrahimit)! Vërtet, Ai është meritues për falënderim është bamirës i madh.” (Hud, 73)
El Mexhid (I Nderuari), të Cilit i përket nderi i madh. Nderi është madhështia e cilësive. Çdo atribut prej atributeve të Tij është madhështor. Ai është i Gjithëdijshmi, i Përsosuri në diturinë e Vet, i Gjithëmëshirshmi, mëshira e të Cilit ka përfshirë çdo gjë. I Plotfuqishmi, fuqia e të Cilit përfshin çdo gjë. I Buti, i Përsosur në butësinë e Vet. I Urti, i Përsosur në urtësinë e Vet e kështu me radhë në të gjitha emrat dhe cilësitë e Veta.


El Mutekebir (I Madhërishmi)

Allahu i Lartësuar thotë: “Ai është Allahu, që nuk ka zot tjetër përveç Tij, Sundues i Përgjithshëm, i Pastër (prej të metave që i vishen), Shpëtimtar (që i shpëton njerëzit prej ndëshkimit të padrejtë), Sigurues (që siguroi njerëzit me premtimin e vet dhe Pejgamberët me mrekulli), Mbikëqyrës (që mbikëqyr dhe përcjell çdo send), i Plotfuqishëm, Mbizotërues, i Madhërishëm. I Lartësuar është Allahu nga çka i shoqërojnë!” (Hashr, 23)
I Madhërishmi nga çdo e keqe, nga çdo mangësi dhe nga çdo e metë për shkak të Madhështisë së Tij.


Esh Shafi (Shëruesi)

Në hadithin të cilin e transmeton Aishja, Allahu qoftë i kënaqur prej saj, rrëfen se i Dërguari i Allahut, kur i bënte vizitë të sëmurit ose kur i vinte ndonjë i sëmurë, thoshte: “Largoje sëmundjen, o Zot i njerëzve, shëroje, Ti je Shërues, s’ka shërim pos shërimit Tënd!” (Shënon Buhariu)


El Muhejmin (Mbizotëruesi)

Argument për këtë emër kemi fjalën e Allahut të Lartësuar: “I Plotfuqishëm, Mbizotërues, i Madhërishëm. I Lartësuar është Allahu nga çka i shoqërojnë!” (Hashr, 23)
Mbizotërues i të gjitha gjërave të fshehta dhe atë që gjendet në gjokse, i Cili me diturinë e Vet ka përfshirë çdo gjë.


El Mu’min (Siguruesi)

Argument për këtë emër kemi fjalën e Allahut të Lartësuar: “Ai është Allahu, që nuk ka zot tjetër përveç tij, Sundues i përgjithshëm, i Pastër (prej të metave që i vishen), Shpëtimtar (që i shpëton njerëzit prej ndëshkimit të padrejtë), Sigurues (që siguroi njerëzit me premtimin e vet dhe Pejgamberët me mrekulli), Mbikëqyrës (që mbikëqyr dhe përcjell çdo send), i Plotfuqishëm, Mbizotërues, i Madhërishëm. I Lartësuar është Allahu nga çka i shoqërojnë!” (Hashr, 23)
El Mu’min (Siguruesi), i Cili e ka lavdëruar Veten me cilësi të përsosura, me përsosurinë e bukurisë, i Cili ka dërguar Profetë dhe ka zbritur libra me argumente, fakte dhe dëshmi, ajo që tregon për vërtetësinë e asaj që kanë ardhur: “Ai është i Cili i siguron njerëzit, që mos t’i dëmtojë asnjërin nga krijesat. I siguron nga dënimi të gjithë ata që besuan në të. Të gjithë do të arrijnë atë që e meritojnë: S'ka dyshim se Allahu nuk bën pa drejtë as sa grimca, e nëse ajo vepër është e mirë, Ai e shumëfishon atë dhe Vetë Ai i jep shpërblim të madh.” (Nisa, 40)
El Mu’min është strehuesi i Cili e strehon të dëmtuarin nga dëmtuesi, me fjalë të tjera e ruan dhe e ndihmon atë, ashtu siç thotë Ai: “Thuaj: "Në dorën e kujt është i tërë pushteti i çdo sendi dhe Ai është që mbron (kë të dojë), e që prej Atij nuk mund të ketë të mbrojtur; nëse jeni që e dini?" (Mu’minun, 88)
El Mu’min është Ai i Cili vërteton besimtarët kur e njësojnë Atë, ngase Ai dëshmon për Veten e Vet dhe thotë: “Allahu vërtetoi se nuk ka zot tjetër përveç Tij, edhe engjëjt e dijetarët, dhe se Ai është zbatues i drejtësisë. Nuk ka zot përveç Tij, Fuqiplotit, e të Urtit.” (Ali Imran, 18)
El Mu’min (Siguruesi), i Cili vërteton me robërit e Vet besimtarë premtimin e Vet: “Thuaj: "Allahu e tha të vërtetën, pra ndiqni fenë e pastër të Ibrahimit, sepse ai nuk u takonte idhujtarëve.” (Ali Imran, 95). Gjithashtu thotë: “Ne u plotësuam pastaj premtimin, i shpëtuam ata dhe kë dëshiruam Ne, ndërsa ata që kaluan çdo kufi, i zhdukëm.” (Enbija, 9)


EL VASIU

Argument për këtë emër kemi fjalën e Allahut të Lartësuar: “...e Allahu ju garanton falje (mëkatesh) e begati; Allahu është Dhurues i Madh, i Dijshëm.” (Bekare, 268)
Cilësitë dhe atributet e Tij janë të mëdha e të gjera, saqë askush nuk mund ta falënderojë Atë siç meriton, por Ai është siç e ka lavdëruar Veten. Ai është i Madhërishëm, ka pushtet të gjerë, sundim të madh, mirësi të mëdha. Ai është shumë bujar dhe fisnik.

[~Geri~]

El Uedud (I Dashuri)



Allahu i Lartësuar thotë: “Ai është që fal mëkatet, është i dashur.” (Buruxh, 14)
EL UEDUD ka kuptimin e atij që do (I Dashuri). Allahu i do Profetët, të Dërguarit dhe pasuesit e tyre dhe ata e duan Atë, Ai është më i dashur tek ata se çdo gjë tjetër. Zemrat e tyre janë të mbushura me dashuri ndaj Tij, gjuhët e tyre pandërprerë e lavdërojnë Atë, zemrat e tyre janë dhënë pas Tij me dashuri, sinqeritet dhe kthim kah Ai në të gjitha format.
Dashuria e të zgjedhurve të Tij ndaj Allahut nuk mund të krahasohet me asnjë dashuri tjetër, jo në esencën e as në formën e saj, e kjo është obligim dhe vetëm në këtë mënyrë duhet të jetë dashuria e Allahut në zemrën e secilit, duhet të paraprijë dhe të tejkalojë çdo dashuri tjetër dhe çdo dashuri tjetër të jetë pasuese e saj.
Ndaj dashuria ndaj Allahut është esencë e gjithë veprave dhe çdo adhurim tjetër, qoftë i dukshëm apo i padukshëm, buron nga dashuria për Të. Kështu që dashuria e njeriut ndaj Allahut është një mirësi nga ana e Allahut e s’është nga njeriu. Allahu është Ai që kur e do njeriun, e fut dashurinë në zemrën e tij dhe kur njeriu arrin dashurinë e Allahut me ndihmën e Tij, atëherë pason shpërblimi nga ana e Allahut të Lartësuar me një dashuri tjetër. E, kjo është në esencë bamirësi e çiltër, ngase shkaku dhe shkaktari janë nga Ai, nuk ka për qëllim kundërshtimin, por kjo është dashuri nga Allahu për falënderuesit nga robërit e Tij, ndaj i tërë interesi kthehet tek njeriu. I lavdëruar qoftë Ai që ka futur dashuri në zemrat e besimtarëve! Në këtë mënyrë vazhdon ta rrisë dhe forcojë atë, derisa të arrijë në zemrat e të zgjedhurve deri në atë gjendje që çdo dashuri tjetër të zvogëlohet (ulet), u lehtësohen fatkeqësitë dhe vështirësia e respektit ndaj Allahut u bëhet e këndshme. Ai u ofron atyre llojet e shumta të begative të Tij, të cilat i dëshirojnë e pa dyshim më e larta është dashuria dhe arritja e kënaqësisë së Tij. Dashuria e robit ndaj Allahut është e mbushur me dy dashuri nga ana e Allahut: dashuria paraprake me të cilën është bërë i dashuri i Allahut dhe dashuria tjetër është falënderim nga ana e Allahut për dashurinë, në këtë mënyrë është bërë prej të zgjedhurve të sinqertë.
Shkaku më i madh me të cilin fiton robi dashurinë e Allahut, që është një prej kërkesave më të mëdha, është shpeshtimi i përmendjes së Tij dhe falënderimi, kthimi kah Ai, mbështetja tek Ai, afrimi tek Ai me zbatimin e obligimeve dhe adhurimeve vullnetare, me realizimin e sinqeritetit në fjalë e vepra dhe pasimi i të Dërguarit të Allahut, paqja dhe shpëtimi i Allahut qofshin mbi të, në gjëra të dukshme dhe të padukshme, ashtu siç thotë Allahu i Lartësuar: “Thuaj: “Nëse e doni Allahun, atëherë ejani pas meje që Allahu t’ju dojë.” (Ali Imran, 31)


ET TEUAB (PENDIMPRANUESI)
Allahu i Lartësuar thotë: “Pa dyshim Allahu pranon pendimin, është i gjithëdijshëm.” (Nur, 10)
ET TEUAB (PENDIMPRANUESI), i Cili vazhdon të pranojë pendimin e të penduarve, u fal gabimet e atyre që i kthehen Atij dhe secili që pendohet tek Allahu me një pendim të sinqertë, Allahu ia pranon atij pendimin.
Pranimi i pendimit nga ana e Allahut është dy llojesh.
Një: Allahu fut në zemrën e robit të Tij pendimin dhe kthimin kah Allahu e ai (robi) pendohet me kushtet e pendimit.
Dy: Pranimi dhe përgjigjja e pendimit me faljen e mëkateve, ngase pendimi i sinqertë shlyen mëkatet e mëparshme.

EL XHEMIL (I BUKURI)
Në hadithin të cilin e transmeton Ibn Abasi, Allahu qoftë i kënaqur me të, ai thotë: “I Dërguari i Allahut, paqja dhe shpëtimi i Allahut qofshin mbi të, ka thënë: “Allahu është i Bukur dhe e do të bukurën…” (Shënon Muslimi)
I Bukuri është ai që cilësohet me mirësi dhe bamirësi. Ndaj Allahu i Lartësuar është: a) I bukuri në Qenie, Emrat dhe Cilësitë e Tij. I Dërguari i Allahut, paqja dhe shpëtimi i Allahut qofshin mbi të, ka thënë: “Mbulesa e Tij është dritë, sikur të mos ishte kjo mbulesë, do të digjej çdo gjë.”
b) I Bukuri në veprat e Tij: Veprat e Allahut të tëra janë të bukura, ato janë në mes së mbarës dhe mirësisë, mes vlerës dhe drejtësisë, të tëra janë në pajtim me urtësinë dhe lavdërimin e nuk ka në veprat e Tij diçka të kotë e të pavlefshme, por të gjitha janë mirësi, udhëzim, mëshirë, drejtësi. Allahu i Lartësuar thotë: “Vërtet Zoti im është i drejtë.” (Hud, 56)
c) I Bukuri në krijim: “Ai që përsosi krijimin e çdo sendi.” (Sexhde, 7)
d) I Bukuri në gjykim: “Për një popull që bindshëm beson, a ka gjykim më i mirë se ai i Allahut?” (Maide, 50)