Humor nga Kavir

[Kavir]

Vini re! Vini re!
Nqs përtoni të lexoni gjithë postimin,
se s'keni nge
lexoni vetëm poezitë.
Të tjerave, varini në teneqe.


Para se të vazhdoj me këtë temë ju paralajmëroj që jam me temperaturë. Aq lartë ka vajtur sa nuk e di se në cilin nënforum jam, prandaj u lutem moderatorëve të mos e fshijnë temën (e kam për herë të parë dhe kam shumë emocione, jam skuqur i tëri tani).

Pra, siç ju thashë, jam sëmurë por meqë nuk rrija dot në krevat, u çova. Nga një anë hapa forumin, nga ana tjetër dëgjoja TV për shtatë palë qejfe. Po lexoja ca tema interesante, midis të cilave edhe "A e shiti Shqipërinë Sala?".
Hapa temën dhe lexoja "E shiti", "jo nuk e shiti", kurse një zë i tretë kuakëriste "Pse shërohet i vdekuri moj budallaqe?". Këtu u habita, sepse ky ishte dialogu i zhabave tek një teatër i vjetër për fëmijë. Ah, temperatura thashë.
Befas forumi filloi të çirrej. Nga zëri m'u duk si soprano prandaj thashë mos ishte Brari, por jo qënkësh Jozefina nga televizori.
E mbylla TV, e mbylla FSH, piva një aspirinë dhe u shtriva prapë.Aty e hëngra. Nuk e di e kisha nga temperatura apo nga zëri i sopranos që kisha dëgjuar më parë por për dreq rashë në një vend të errët, që ndriçohej me llampa vajguri dhe një zë që këndonte:

Tiranë, qytet i turpëruar,
Prite prite Sali Benë,
po te vjen si korb-mallkuar
të të shesë edhe denë.
Ka pas vetes plot trutharë
kokëkunguj e pa farë,
ndonjë na quhet Lul a Joz
ndonjë na quhet brar a lloz.
Sali bej o Sali bej,
dili pra Karamanlisit,
jepi, e bardha zemër ç'të dojë,
varreza shqipëtarësh,
Kishën,Jugun edhe detin,
Lirinë....dhe gjithë gratë e fisit.


Por nuk qe e thënë të mbaronte me kaq, filloi prapë:

Ja bojaxhiu që ish burrë
më i gjatë nga gjithë të parët.
dhe kur pallte gjithë bujë
tundej sahati i Tiranës.
I dridheshin leqet Sahatit,
se mos ishte radha e tij,
vendin t'ja lëshonte pallatit.

Aty më hipi edhe mua, dhe nga inati bëra një poeziçkë:
O Naim, ore të thashë
Pse s'pi çaj po hashash?

Dhe Naimi ma ktheu reston tak fak:

Kot thërret or i shkretë,
Çaj kam pirë dhe jam kështu,
Se me të tillë rob të marrë
dhe me çaj bëhesh dru.



Në këtë moment zgjova, se mbaroi efekti i aspirinës dhe më filloi prapë dhimbja e kokës. Dua të pi aspirinë, po kush merret me Naimin pastaj. Kushedi ç'i hipën në mënd herën tjetër.

[krispi]

si ka mundesi qe asnje nuk ka bere komente ketu??????????????

Shume bukur, une qesha!