ARGUMENTE SE ISBAL-i ËSHTË HARAM
Bismilahirrahmanirrrahim
Me emrin e Allahut bamirësit të përgjithshëm Mëshiruesit
DEFINICIONI I ISBALIT
Nocioni ISBAL,don të thotë mbajtja e pantollonave (ose çfarë do veshje) e cila i kalon nyjet e këmbëve (shputave të këmbëve,qoft nga mendjemadhësia (kryelartësia),vetëadmirimi,mburrja,ngritja e vetes mbi të tjerët,ose për çfarëdoqoftë arsye tjetër që kundërshton sherijati.
Sot shohim se kjo vepër me të madhe është përhapur midis atyre që i përshkruhen islamit dhe muslimanëve,bile edhe midis atyre që mundohen që ti përmbahen rregullave fetare.Për këtë arsye do të sjellim argumente për qëndrimin e drejtë sherijatik ndaj kësaj çështje.
STATUSI I MUSBILIT (ai që bënë isbal,pra me veshje tejkalon normat sherijatike,duke i tejkaluar mbulesën e nyjeve të këmbëve,shputave).
Çështja është se si trajtohet kjo vepër në sherijat,pra a është hallall (e lejuar),mekruh (e urrejtur) ose haram (e ndaluar).
Pasi për këtë vepër nuk ka tekst direkt nga Kur’ani për ndalimin e saj,por ka nga sunneti i Profetit tonë,kurse Allahu na urdhëronë që ta ndjekim dhe pasojmë të Dërguarin e tij,dhe vetëm atë ta marrim si shembull dhe model në çdo sferë të jetës,për atë do të fillojmë me argumentet nga Kur’ani për domosdoshmërinë e ndjekjes dhe pasimit të të Dërguarit të Allahut,salallahu alejhi ue sel-lem,në çdo segment të jetës si gjat ibadetit,ahlakut (sjelljes) poashtu edhe në pamje të jashtme dhe veshje.
Ka thënë Allahu i Lartësuar,Sunduesi i botërave :
31. Thuaj (O Muhammed): “Nëse vërtet e doni Allahun, atëherë më ndiqni mua (pranoni
Islamin, ndiqni Kur’anin dhe Sunetin), Allahu do t’ju dojë ju dhe do t’ju falë juve gjynahet tuaja. Dhe Allahu është gjithnjë Falës i Madh, Mëshirëplotë.”
32. Thuaj: “Bindjuni Allahut dhe të Dërguarit (Muhammedit a.s.).” Por në qoftë se ata
shmangen, atëherë Allahu nuk i do mohuesit.”(Ali Imran)
21. Tashmë padyshim që tek i Dërguari i Allahut (Muhammedi a.s.) ju keni një shembull mjaft të mirë për ta ndjekur, për atë që shpreson në (Takimin me) Allahun dhe në Ditën e Fundit dhe që e kujton Allahun shumë.(El-Ahzab)
36. Kur Allahu dhe i Dërguari i Tij kanë vendosur për një çështje, nuk i takon asnjë besimtari dhe asnjë besimtareje që në vendimin e tyre të bëjnë ndonjë zgjidhje tjetër. Dhe kushdo që nuk i bindet Allahut dhe të Dërguarit të Tij, padyshim që ka humbur në gabim të qartë.(El-Ahzab).
65. Por jo, për Zotin tënd! Ata nuk janë besimtarë derisa të mos zgjedhin ty për të gjykuar në të gjitha mosmarrëveshjet mes tyre, derisa të mos mbetet në veten e tyre asnjë pikë kundërshtimi ndaj vendimeve të tua dhe derisa t’i pranojnë ato (vendimet e tua) plotësisht të nënshtruar.(En-Nisa).
80. Ai që i beson dhe i bindet të Dërguarit (Muhammedit a.s.), vërtet ai i ka besuar dhe i është bindur edhe Allahut, por për atë që shmanget, atëherë Ne nuk të kemi dërguar ty si roje e vëzhgues për ta.(En-Nisa).
7.....Dhe çfarëdo që t’ju japë juve i Dërguari, atë merreni dhe çfarëdo që ai ua ndalon juve, hiqni dorë (prej saj) dhe kini frikë Allahun. Vërtet që Allahu është i Ashpër në ndëshkim.(El-Hashr).
3. As nuk flet ai nga dëshira (e vetë atij).
4. Është vetëm Shpallje që i frymëzohet. (En-Nexhm).
153. Dhe vërtet, kjo është Rruga Ime e Drejtë, kështu që ndiqeni atë dhe mos ndiqni rrugë të tjera pasi ato do t’ju ndajnë e t’ju largojnë nga Udha e Tij. Këtë jua ka urdhëruar Ai që të mund të bëheni Muttekinë (të përkushtuar në Besimin e Pastër Islam).”(En-Am).
71. Ai do t’ju drejtojë ju tek veprat e mira e të drejta dhe do t’ju falë juve gjynahet tuaja. Dhe kushdo që i bindet Allahut dhe të Dërguarit të Tij (Muhammedit a.s.), me të vërtetë që ka arritur fitoren më të madhe (do të pranohet në Xhennetin e Begatshëm).
(El-Ahzab).
56. Dhe kryeni faljen e rregullt të përcaktuar ditore, jepni edhe Zekatin dhe bindjuni të Dërguarit, që të mëshiroheni.(En-Nur).
132. Dhe bindjuni Allahut dhe të Dërguarit (Muhammedit a.s.) që të mund të mëshiroheni.(Alu-Imran).
ARGUMENTET NGA SUNNETI (HADITHI)
Transmetohet nga Ebu Hurejre,r.a që i Dërguari i Allahut savs,ka thënë :’’Një gjë të cilën ua kam ndaluar,hiqni dor nga ajo menjiherë,kurse atë që ua kam lejuar-bëni sa ti keni mundësitë’’ (Buhari dhe Muslim).
Transmetohet nga Abdullah Ibn Amr ibn As,se i Dërguari i Allahut savs,ka thënë:’’Kërkush nga ju nuk ka besuar,përderisa dëshirat (pasionet) e juaja të mos pasojnë atë me çka kam ardhur unë.’’(Imam En-Nevevi në kolekcionin e 40 haditheve,thotë se është hasen-sahih dhe ndodhet në librin ’’EL-HUXHXHE’’ nga Ebul-Feth el-Magdisit).
Ka thënë i Dërguari jonë savs,:’’Kush më nënshtrohet-i është nënshtruar Allahut,kurse kush nuk më nënshtrohet-ai nuk është bindur Allahut.’’(Muslimi dhe Et-Tirmidhi).
’’Islami filloj me garibët (të vetmuarit) dhe përsëri do tu kthehet të vetmuarve,ashtu sikur ka filluar;atëherë përgëzime për të vetmuarit (tuba lil guraba).Ata janë që do të përmirësojnë kur të tjerët mbas meje e kan prishur.’’ (Muslim dhe Et-Tirmidhi).
’’Ai i cili e ringjall nji sunnet-do të shpërblehet me shpërblimin e të gjith atyre që e punojnë atë sunnet edhe pas tij,duke mos ju pakësuar aspak nga shpërblime e të tjerëve.’’ (Et-Tirmidhi).
’’Kush ringjall nji sunnet-ai mua më do,kush më do mua-do të jet me mua së bashku në Xhennet.’’(Et-Tirmidhi).
’’Ai i cili nuk e ndjek sunnetin tim-nuk është nga un.’’(El-Buhari,Imam Ahmedi dhe En-Nesa’i).
SA ISHTE GJATËSIA E PANTOLlONAVE OSE MBULESËS E TË DËRGUARIT savs?
ARGUMENTI I PARË:
’’ Veshja e njeriut ma të mirë që ka hecur mbi sipërfaqen e tokës,Muhammedit savs,ka qenë gjithmon deri në mes të kërcirëve (mbi nyjet e këmbëve)’’.(Imam Ahmedi dhe Tirmidhi).
ARGUMENTI I DYTË:
’’Uthman ibn Affani,r.a,thotë:’’Veshja e poshtme e të Dërguarit savs,i ka arritur deri në mesin e kërcirit të këmbëve .’’
Mirëpo a e ka praktikuar vetëm ai këtë ose i ka urdhëruar edhe të tjerët që ta praktikojnë të njëjtën?
ARGUMENTI I TRETË:
Transmetohet nga Ubej Ibn Halid,r.a që ka thënë:’’Isha duke hecur kurse më shkonte zvarrë mbulesa ime.Dikush ma tërhoqi vërejtjen prapa mua :’’Ngrije mbulesën tënde!Kështu do ta ruash nga ndotja dhe më gjatë do të shkon.’’Un e ktheva kokën dhe e pash se ishte i Dërguari jonë,savs, dhe i thashë:’’Por ajo është nji mbulesë me vija të bardha dhe të zeza.’’Atëherë i Dërguari i Allahut savs,më tha:’’A nuk ke shembull te un?’’E pash atë dhe e vërejta se veshja e tij ishte e lishuar deri në mes të kërcirëve të këmbëve.’’
ARGUMENTI I KATËRT:
Transmetohet nga Ibn Mesudi,r.a,që ka thënë:’’I Dërguari i Allahut,savs,nuk i ka parë 10 gjëra...dhe midis tyre është edhe lëshimi i veshjes përtej nyjeve të këmbëve.’’(Imam Ahmedi dhe të tjerë).
ARGUMENTI I PESTË:
Në nji rast kur i Dërguari i Allahut,savs, e ka parë nji njeri të cilit veshtja ja kishte kaluar nyjet e këmbëve,shpejtoj nga ai duke i thënë:’’Ngrihe veshjen tënde dhe frigohu Allahut!’’Kësaj njeriu ju përgjegj:’’Un jam Ahnaf (ai i cili ka thembra ose shputa jo stabile).’’...kurse i Dërguari i Allahut ja ktheu:’’Ngrihe veshjen tënde!Me të vërtetë çdo krijim i Allahut është i mirë.’’
Pas kësaj këtë njeri më askush ndonjiher nuk e ka parë me veshje të gjatë,por veshja e tij gjithmon arrinte mesin e kërcireve.(Imam Ahmedi dhe të tjerët).
ARGUMENTI I GJASHTË:
Ebu Umame r.a,thotë:’’Derisa ishim me të Dërguarin e Allahut savs,na ndiqte neve Amr bin Zerraha el-Ensari,r.a,kurse mbi të kishte nji mbulesë që i shkonte deri poshtë.I Dërguari i Allahut savs,filloj që ti kap veshjen e tij duke ju lutur Allahut me përulje:’’Un jam robi Jot,biri i robit Tënd dhe robëreshës Tënde.’’
’’O i Dërguar i Allahut,un jam nji njeri që kërcirët e këmbëve i kam të dobta.’’Këtij ju përgjejg i Dërguari i Allahut savs,:’’O Amr,Allahu çdo gjë e ka krijuar perfekt.!O Amr,Allahu nuk e don Musbilin (ai që lëshon pantollonat përfund nyjeve ose zogëzave të këbëve).’’(Et –Taberani).
ARGUMENTI I SHTATË:
I ka thënë i Dërguari i Allahut savs,ashabit të tij Sufjan Ibn Sehlit,r.a:’’O Sufjan Ibn Sehl!Mos e lësho veshjen tënde përfund nyjeve të këmbëve (shputave),sepse Allahu nuk i do musbilat(ai që bën isbal-lëshon veshjen përfund nyjeve të këmbëve).’’(Ibn Maxhe në sunnenin e tij).
ARGUMENTI I TETË:
Ka thënë i Dërguari i Allhut savs,ashabit të tij Xhabir ibn Salimit.r.a:’’Dhe ruaju mir që veshja jote të mos kaloj nyjet e këmbëve,sepse ajo është VETËPËLQIM.Kurse Allahu nuk e don këtë.’’
ARGUMENTI I NËNTË:
’’Çdo veshje që tejkalon nyjet e këmbëve,do të digjet në zjarr.’’(El-Buhari).
ARGUMENTI I DHJETË:
‘Abdullah Ibn Umer r.a,thotë:’’Shkova që ta vizitoj të Dërguarin e Allahut savs,dhe i trokita në derë,kurse ai savs,pyeti:’’Kush është?’’
‘’i thashë:Abdullahu.’’
Kësaj i Dërguari i Allahut savs,mu përgjegj:
‘’Po të jesh Abdullah (rob i Allahut),atëherë ngrihe veshjen tënde!’’
Unë këtë e bëra,kurse ai më tha:
‘’Edhe ma shum’’
Unë përsëri i ngrita,kurse ai më tha:
‘’Edhe më’’
Kështu i kam ngritur teshat derisa ata nuk arrinin mesin e kërcirit.’’
ARGUMENTI I NJËBËDHJETË:
’’Allahu i ka mallkuar meshkujt që u përngjajnë femrave dhe femrat që u përngjajnë meshkujve.’’(Ebu Davudi,Ibn Maxhe dhe të tjerë).
Kur i dërguari i Allahut savs,ka thënë se ditën e gjykimit Allahu nuk do të shiqon atë person i cili e zgjat veshjen e tij sebeb të vetëpëlqimit (mendjemadhësisë),atëherë Ummu Seleme,radijallahu anha,e pyeti se çduhet të bëjnë gratë (femrat),atëherë i Dërguari i Allahut ju përgjejg se gratë duhet ta zgjatin veshjen e tyre (ta shtojnë) edhe nji pëllëmbë përfund këmbëve që të mos shihen këmbët).Kur Ummu Seleme tha se përsëri egziston mundësia që edhe atëherë këmbët mundet që të shihen (zbulohen),atëherë i Dërguari i Allahut savs,tha:’’Atëherë le ti zgjatin sa nji bërryl,dhe le të mos i shtojnë asaj.’’ (Ebu Davudi,Nesa’i dhe Maliku).
Pra Allahu i ka mallkuar meshkujt që ju përngjajnë femrave dhe femrat që ju përngjajnë meshkujeve.Kush janë këto të mallkuarit???
Pra sipas hadithit të lartëpërmendur se Profeti i ka urdhëruar meshkujt që ti ngrehin veshjet lart kurse,femrat i ka urdhëruar që ti lëshojnë veshjet poshtë.Pra meshkujt i ngrisin veshjet lart që të mos e hidhërojnë Allahun,kurse gratë e bëjnë të kundërtën,me këtë që tu nënshtrohen urdhërave të Allahut të Lartësuar.
Por çka ndodh sot?Sot shiqojmë të kundërtën-pra i shiqojmë burrat se si i lishojnë pantollonat poshtë përtej kërcirit,kure gratë i ngrejnë poashtu përtej kërcirit,me këtë imitojnë njëri tjetrin,atë që Allahu e ka ndaluar dhe me këtë edhe fitojnë zemërimin e Allahut.
ARGUMENTI I DYMBËDHJETË:
Kur Umer ibnu Hattabi,r.a,e pa nji njeri duke zvarritur veshjen,e thiri dhe e pyeti:’’Mos je ti me hajz (të përmuajshmet e femrave-menstruacione)?
Njeriu në këtë pyeti:
‘’O sundues i besimdrejtëve,a ka mundësi burri të ket menstruacione?’’
Atëherë Umeri e pyeti:
‘’Atëherë çka të ka shtyrë që ta zgjatish veshjen tënde?’’
Pastaj Ummeri urdhëroj që ti sillet shpata,dhe pastaj e mbështoll veshjen e tij që e kishte të gjatë dhe ja preu mbi nyje.’’
ARGUMENTI I TREMBËDHJETË:
Umeri r.a, ka thënë:’’Atij i cilit i zvarriten pantollonat përshkak të mendjemadhësisë,Allahu nuk do ta shiqon në ditën e gjykimit.’’(Ebu Davudi,En-Nesa’i dhe Tirmidhi).
ARGUMENTI I KATËRMBËDHEJTË:
Kur Ummeri r.a,ishte i plagosur për vdekje,e vizitoj nji i i ri i cili mundoheshte që ta qetëson,kurse teshat i zvarriteshin.Umeri r.a,atëherë i tha:’’Ngrije veshjen tënde.Kjo do ta ruan atë nga ndytësirat kurse tye nga dënimi i Allahut.’’ (Buhari dhe Muslim)
ARGUMENTI I PESËMBËDHJETË:
Thotë i Dërguari i Allahut savs,:’’Allahu nuk do të shiqon në njeriun i cili e ka tërhjek veshjen etij sebeb mendjemadhësisë.’’ (Buhari,Muslim dhe Ahmedi).
ARGUMENTI I GJASHTËBËDHJETË:
Transmeton Ebu Dherri r.a, se ka thënë i Dërguari i Allahut savs:’’Me tre veta ditën e gjykimit Allahu nuk do të fol,as që do ti shiqon dhe as që do ti pastron,për ta ka pregatitur dënim të dhimbshëm,dhe këtë e përsësriti tri herë.Pastaj un i thash:’’Nuk digjuan për këtë edhe humbën!Kush janë këta persona, O i Dërguar i Allahut?
Ai mu përgjegj:
‘’Musbili (ai që zgjat pantollonat),ai i cili punon me kamat dhe ai i cili e shet mallin e keq duke u betuar se është i mirë.’’(Muslimi,Ebu Davudi dhe të tjerë).
ARGUMENTE NGA FJALËT E DIJETARËVE:
1.Dijetarët e fikhut thonë:Çdo vepër që është përmendur në Kur’an dhe Sunnet ku tërhiqet vërejtja me dënim (kërcënuse me dënim në dunja ose ahiret) trajtohet si gjynah i madh.Pra edhe kjo vepër ai i cili bënë isbal(lëshim),kjart tregon se për këtë ka dënim në ahiret.
2.Është e njohur nji rregull nga usuli fikhut:Çdo gjë që urdhërohet është vaxhib,kurse çdo gjë që ndalohet është haram.Kurse ma lart kemi parë urdhërin për ngritjen e veshjes,kurse ndalohet lëshuarja e saj (isbali).
3.Thotë hafidh Ibn Haxher El-Eskalani,autor i komenteve më të mira të përbledhjes të haditheve të Buhariut ‘’Fethul-Bari’’ në komentin e haditheve për ata që i zvarritin teshat.
‘’Hadithi duhet të kuptohet bukavalisht për ata që i zvarritin teshat,pra rrobet që tejkalonë nyjen e këmbëve,me të vërtetë do të jenë në zjarrin e xhehennemit (edhe rrobat edhe këmbët së bashku),sikur qe rasti kur Allahu u premton pabesimtarëve zjarrin e xhehennemit: 98. Vërtet që ju (mosbesimtarë) dhe ata të cilët ju i adhuroni tash në vend të Allahut, jeni veçse lëndë djegëse për Xhehenemin dhe sigurisht që ju do të hyni në të.
(El-Enbija).
4.Ibn Haxheri thotë:’’Isbali i përmendur në këto hadithe është mëkat i rëndë dhe serioz,nëse bëhet nga mendje madhësia dhe ngjajshëm..(Fethul-bari voll.10,f.263)
5.Hafidh Edh-Dhehebi në veprën e tij të njohur’’El Kebair’’(gjynahet e mëdha) mes tyre e përmend edhe lëshimin e teshave posht nyjeve si gjynah i madh me numër 54.
6. Duke komentuar hadithin ku thotë se i Dërguari i Allahut savs,që nga dera e mbyllur ka këshilluar disa herë Abdulla Ibn Umerin,që ta ngren veshjen e tij përmbi nyjet,disa dijetarë kanë thën:
‘’Vetë fakti i muxhizes të Profetit të Allahut se e ka ditur mbas dyerve të mshelura se çfarë veshje ka pasur Ibn Ummeri,kjo flet shum në veti për rëndësin dhe çështjen e isbalit.Se sikur të ishte nji punë më pak e rëndësishme,atëherë Xhibrili s.a,nuk do të zbriste dhe tja komunikonte këtë Profetit tonë.
7.Ka thënë Ubade ibn Kurs:’’Ju bëni punë që në syt e juaja janë të parëndësishme,kurse në kohën e Profetit të Allahut savs,ata gjynahe konsideroheshin si shkatërrimtare .’’
Kur këto fjalë të tij i ka ndigjuar Muhammed Ibn Sirini (prej Tabiinëve të mëdhenj) ka thënë:’’Un lëshimin e teshave posht nyjeve (isbalin) e konsideroj prej mëkateve shum të rënda,sebeb disa dëniveve që përmenden në hadithet e të Dërguarit të Allahut savs,që flasin mu për këtë temë.Njerëzit këtë e konsiderojnë si gjynah të vogël përshkak të injorancës së tyre dhe krenarisë të rrejtur.’’
Pra edhe përskaj këtyre argumenteve nga Kur’ani,hadithi dhe fjalët e dijetarëve,që dëshmojnë për ndalesën e isbalit,guxon dikush endej të gjej arsyetime për veprimet e tyre?
Do të shohim se ka endej prej tyre që arsyetohen në ndonji mënyrë.
PËRGJIGJE NDAJ ATYRE QË GJEJNË ARSYETIME PËR VEPRUESIN E ISBALIT.
Të gjith ata që bëjnë isbal-musbilat(lëshojnë pantollonat përfund nyjeve të këmbëve) duke u munduar që të gjejnë ndonji arsye do të shohim se përpjekjet e tyre janë të kota.Dhe poashtu edhe përpjekjet e tyre nuk janë të sinqerta duke dëshiruar me këtë lehtësime duke anashkaluar të vërtetën.
SHUBUHATI (dyshimi) I TYRE I PARË:
Ata ndër më kryeneqët (disa janë edhe imamë të bashkësisë (jo) islame) thojnë se kështu urdhëri as që ka në dinin islam dhe me këtë kanë bërë rrenë në Profetin tonë savs.
SHUBUHATI I DYTË:
Disa thojnë se ai rregull (urdhëresë) nuk vlenë për kohën tonë moderne.Këta shkojnë edhe më largë duke u tallur me urtësinë e kësaj ndalese dhe urdhërese nga Allahu azzevexhel duke u arsyetuar me budallallëqe në stilin:
a).’’Ai urdhër ka vlejt vetëm për atë kohën e tyre,sespe myslimanët(arabët) atëherë kan jetuar nëpër shkretëtira,dhe ka qenë e domosdoshme ngritja e teshave që të ruhen nga pluhuri.’’
E para sikur të ishte kjo e vërtetë atëherë i Dërguari i Allahut nuk do tju tërhjekte vërejtjen të parëve nga ashabët (që ishin edhe të parët edhe në xhahilijet) që ti ngrejnë pantollonat.Sepse ata edhe në xhahilijet kan qenë të parët e pasanikëve që janë ruajt nga pluhuri edhe përpara islamit.Pra sigurisht se qëllimi krysor nuk ka qenë kjo.Atëherë po i bjen se sot nuk ka nevoj për të sepse rrugët jan asfaltuar dhe janë shtruar me kalldër ose mermer.Por sigurisht se nuk ka qenë ky qëllimi kryesor.
b).Nuk mundemi që kët urdhëresë ta zbatojmë në kohën e sodit,sepse në çka do tu ngjanin muslimanët me këto lloj veshje?Edhe këta janë fjalë boshe të atyre që në kokat e tyre kan zënë vend idetë,stili dhe moda perendimore e krishterëve dhe çifutëve në atë masë që ua kan marr mendët.
Disa bile shkojn edhe më larg me nënçmime sa që ato pantollona i quajnë si ‘’trefërtalka’’,ose për pantolonat e gjera i quajnë brekë,kurse nikabit të femrave e quajnë ‘’ombrell’’,lëvizjen e gishtit në teshehud e quajnë ‘’burgi’’,kurse ngritja e duarve si :’’fluturim’’..etj
Muslimani duhet të jetë i vetëdijshëm se Allahu i Lartësuar,para se ta krijon dunjallëkun,e ka ditur se çka do të ndodh në të dhe se me çka do të ndeshen besimtarët,çfarë fitne dhe sprova do ti kaplojnë besimtarët.
Por përsëri na ka urdhëruar që ta ndjekim sunnetin e të Dërguarit savs,kurse na ka ndaluar që ti pasojmë pabesimtarët.
SHUBUHATI I TRETË:
Disa prej tyre arsyetohen se pantollonat e tyre nuk i lëshojnë deri poshtë që ti tërhjekin ose ti zvaritin,por sa e kan kaluar zogun e këmbëve (nyjet).Me këtë dojnë të tregojnë se ndalesa e isbalit është vetëm për ata persona që i tërhjekin pantollonat zvarrë për toke,kurse mbulimi i nyjeve të këmbëve është e lejuar.
Por për fat të mirë,shum kjart nga shum ajete ceket se e kemi detyrë dhe obligim që të pasojmë të Dërguarin tonë savs,nëse dojm që të jemi pasues dhe ti ngjajmë Profetit tonë në çdo gjë.Kurse çdo lëshim i pantollonave përtej nyjeve të këmbëve,është në kundërshtim me sunnetin (rrugën) e të Dërguarit tonë savs.Dhe gati të gjith hadithet që i cekëm flasin për ndalesën e lëshuarjes (zgjatjes) të pantollonve përtej nyjeve të këmbëve (zogut të këmbëve).Dhe sigurish se nëse pantollonat tërhiqen zvarrë për toke,atëherë ndalesa bëhet edhe ma e madhe dhe më e ashpër siç po duket nga kuptimi haditheve.
Hafidh Edh-Dhehebi në ‘’El-Kebair’’(mëkatet e mëdha) pasi që në numrin 54 si mëkat të madh e ka llogarfitur lëshimin e pantollonave përtej zogut të këmbëve thotë:
’’Kjo bela i ka kapur shumë njerëz,përveç atyre që Allahu ju është mëshiruar.Sot mundet të shiqoni njerëz se si veshja (pantollonat) e tyre ua kalojnë zogun e këmbëve,kurse disave ju zvarriten për tokë.Allahu na ruajt nga kjo bela’’. Pra kjo ka qen situata në kohën e tij,kurse sot sigurisht se është edhe ma keq.
SHUBUHATI I KATËRT:
Shumica e njerëzve arsyetohen sot se isbalin nuk e bëjnë (i zgjatin pantolonat përtej zogut të këmbëve) nga mendjemadhësia (që të mburren me të,ose nga vetëpëlqimi).Dhe kjo shubhe njiherit është edhe shubuhati ma i njohur sot,ma i përhapur dhe ma i ‘’arsyetuar’’.
Ata thuajnë:
‘’Kur i Dërguari i Allahut savs,tha se Allahu nuk do të shiqon në ditën e gjykimit në njeriun,pantollonat (veshja ose mbulesa)e të cilit zvarriten sebeb mendjemadhësisë,atëherë Ebu Bekri r.a i tha:
‘’O i Dërguari i Allahut,izari im (fundi i veshjes) ka njiher më bjen posht (më ikën)!’’ Në këtë i Dërguari savs, ju përgjegj:
‘’Por ti nuk je njëri nga ata.’’ (nga ata që e bëjnë me mendjemadhësi).
Pra në këtë hadith ata gjejnë arsyetimet e tyre duke u arsyetuar :’Isbali është i ndaluar vetëm se nëse mbahet nga mendjemadhësia.’’
Dhe me këtë thënje secili prej tyre e kan bërë isbalin hallall sebeb se ‘’nuk e bëjnë nga mendjemadhësia’’,me këtë ja lejojnë vetit mbajtjen e pantollonave që kurr dhe asnjiher më parë nuk i kan mbajtur pasuesit e të Dërguarit savs.
Përkundrazi.Do të shohim më poshtë se hadithi është për ndalimin e isbalit në përgjithësi.
a).Hadithi kjart skjaron se është detyrim për çdo musliman që të mos lejoj që tesha e tij të mos kaloj zogun e këmbës,dhe se ai (Ebu Bekri) duhet patjetër që ti ngren lart përbi nyjen dhe zogun e këmbëve (shputave),dhe të mos lejoj që ti bien ma posht,që njiherit ka qen edhe qëllimi dhe nijeti i Ebu Bekrit r.a.Sepse në hadithin e lartëpërmendur Ebu Bekri tha:
‘’Izari im ka njiher më bjen (më ikën) poshtë.’’,kurse në nji rivajet tjetër thotë :
‘’Nji anë e teshave të mija më ikin poshtë,por vetëm se kur jam i pavëmendëshëm (nuk kujtohem).’’
Pra nuk ka kurfart dyshimi se kur Ebu Bekri është i vëmendëshëm,ai nuk lejon që izari (mbulesa e poshtme) ti ikën dhe ti tejkalon nyjet e shputave të këmbëve.
Kurse në dallim nga praktika e shumicës sot është se lejojnë që pantollonat gjithmon tu tejkalojnë zogun e këmbëve dhe nuk mbajn llogari për këtë siç ka mbajtur llogari Ebu Bekri r.a.Pra duke e injoruar këtë fakt me gjakftohtësi dhe nuk i japin kurfar vlere dhe peshë që barem më së paku ka njiher të kujdesen për këtë vepër dhe të mundohen ti ngjajnë Profetit savs.
b).A nuk e din këta faktin se ngritja e pantollonave është sunnet i të Dërguarit të Allahut savs,dhe poashtu edhe urdhëresë për pasuesit e tij?
c)Nëse dikujt do ti lejoheshte që ti lishon pantollonat,me qëllim që këtë të mos e bënë nga mburrja ose mendjemadhësia ;atëherë ma shum merita për këtë ka i Dërguari jonë savs,i cili kurr nuk ka menduar për mendje madhësi dhe ka qen i mbrojtur nga ai ves i keq,kurse edhe përskaj kësaj ai kurr dhe asnjiher nuk i ka lëshuar pantollonat përtej nyjeve të shputave të këmbëve,bile gjithmon i ka pasur ma lart deri në mes të kërcirit
d).A nuk e din injorantët se i Dërguari i Allahut ka thënë se:’’Çdo lëshim i pantollonave përfund nyjeve të këmbëve është MENDJEMADHËSI,shiqo argumentin numër tetë.
e).I Dërguari i Allahut savs,e dinte se Ibn Umeri nuk ishte mendje madh,por përsëri e urdhëroj që ti ngren pantollonat,sikur edhe tjerëve.
f)Ebu Bekri edhe pse ka pasur arsyetime shëndetësore siç tregon Ibn Haxher el-Eskalani që ka thënë Aisha radijallahu anha :
‘’Ebu Bekri e ka pasur kurrizin të dalë,kështu që izari i tij nuk ka mundur ti qendron,e ka pasur të gjerë në mjedis dhe për këtë shpesh i ka ra.’’
Poashtu Ibn Haxheri tregon prej Kajs Ibn Ebu Kasimit i cili thotë:
‘’E kam vizituar Ebu Bekrin dhe ai ishte nji person i dobët.’’ (Fethul-Bari vëll 10,f. 255).
Dihet me saktësi se sahabët shum e kan pasuar profetin në imtësira dhe poashtu kurrë nuk kan bërë isbal.
Dhe poashtu dihet se sahabët kan qenë njerëzit ma të larguar prej kibrit (menjemadhësisë) dhe përsëri nuk bënë isbalin.
Dhe pas këtyre argumenteve kjart shihet se ai i cili endje këmbëngul në të vetën,a nuk është kjo kibri (mendjemadhësia)i tij?
Thotë Allahu:
22. Dhe kush bën padrejtësi më të madhe se ai të cilit i kujtohen Ajetet e Zotit të tij (provat, shenjat, treguesit, shpalljet e Allahut, Zotit të tij të Vërtetë) dhe pastaj u kthen shpinën atyre? Sigurisht që Ne do të marrim shpagim nga Muxhrimunët (kriminelët, mosbesimtarët, mëkatarët).(Es-Sexhde).
Kurse i Dërguari i Allahut savs thotë:
’’Nuk do ta ndiejn erën e xhennetit ai i cili në zemrën etij ka sa nji thërmi mendjemadhësi.’’Kurse dikush e pyeti:
’’O i Dërguari i Allahut,a është mendjemadhësi nëse dikush nga ne vishet bukur?’’
I Dërguari i Allhut savs,ju përgjegj:
’’Jo.Allahu është i Bukur dhe e do të bukurën.Mendjemadhësia është rrefuzimi i të vërtetës dhe nënçmimi i njerëzve.’’(El-Bukhari).
Dhe salavati dhe selami mbi të Dërguarin e fundit Muhammedin ibn Abdullahun,i cili ka thënë:
’’Ai i cili nuk ndjek sunnetin tim - nuk është nga un.’’
’’Njeriu do të jetë me atë që e don.’’
Dhe duaja e jonë e fundit është : Faliminderimi i takon vetëm Allahut,Zotit të botave.
Kjo vepër është nga EBU AHMEDI,kurse përshtati EbuXhemal
Vërejte:Çdo kopjim,shumzim dhe shpërndarje e këtij materijali pa lejen e autorit,është shum e preferuar dhe e lavdëruar.
Krijoni Kontakt