Mbresë nga ekspozita e piktorit të talentuar shqiptar, Vangjel Nikolla,organizuar ditët e fundit në Selanik
Edhe pse rastësisht nga interneti mësova për ekspozitën e piktorit të talentuar Vangjel Nikolla, në mbrëmjen e 21 janarit u gjenda dhe unë mes dhjetra të ftuarve dhe vizitorëve, për të shijuar nga afër mrekullitë e pikturave të tij.E di që sot më shumë se analiza, kritika dhe vlerësime realiste për krijimtarinë, i mëshohet më shumë një përgjithësimi lëvdues, duke arritur deri në kulme përcaktimesh, si të jenë prurje e re në artin dhe kulturën shqiptare. Shtypit gjithandej, por edhe faqeve të internetit, lexuesi drejtohet vetem në kahun hiperbolik të arritjeve të autorit, pa as më të voglin mendim kritik për mangësi në krijimtarinë e tij. Nuk e kam fjalën për mendimin dashamirës dhe përshtypjet e kënaqshme të çastit që shpreh një vizitor apo lexues i zakonshëm, por për ato shkrime personash të zanatit në art, që veç aftësisë gjuhësore në përdorim fjalësh dhe frazash të zgjedhura e rrallë të dëgjuara nga lexuesi, nuk sjellin asgjë të re në mendimin e vërtetë kritik për veprën në fjalë.
Duke pranuar mungesën e dijes në të fshehtat e pikturës, sjell në këtë shkrim efektin e çastit, që me sa dëgjova rastësisht, por dhe me sa arrita të bisedoj me të njohur e të panjohur, ka të përbashkët me mua pëlqimin tej atij të zakonshëm. Atë pëlqim, që ta kënaq shpirtin nëpërmjet kontrastit shkëlqyes të ngjyrave, bashkë me kënaqësinë shijuese të pejsazheve përzjerëse të natyrës me jetën dhe veprën krijuese të njeriut. Një realizëm i veçantë sa klasik aq dhe bashkëkohor, përkrah tendencave moderniste, por që ruajnë dhe përcjellin në shikuesi kuptueshmërinë e idesë së temës që trajtojnë.
Ndalesh para pikturës së Vangjelit dhe ndjen jo vetëm shpirtin e piktorit, por edhe të poetit. Piktura e tij ngjan me një poezi, herë të përfunduar e herë jo, si për t'ja lënë shikuesit vazhdimësinë dhe mbylljen.
Në mjedisin e volitshëm të një dyqani-pastiçeri, më shumë se ëmbëlsirat dhe pijet e servirura, na ëmbëlsuan dhe dehën ngjyrat e pikturave. Dhe s'ishin bërë as dy orë nga çelja e ekspozitës, kur gati gjysma e pikturave të ekspozuara kishin gjetur pronarin e tyre adhurues.
Një urim më tepër për suksesin, që me thënë të drejtën në këtë kohë ngurimesh në harxhim evrosh s'ka si mos të të gëzojë dhe entusiazmojë.
Thjesht dhe pa ceremonira protokollare ishte dhe ardhja e prefektit të Selanikut, z. Panajoti Psomiadhi. Takime duarsh, përshëndetje dhe urime mes tij dhe Vangjelit, por dhe me ne të njohurit e të panjohurit. Përzjerje bisedash shqip e greqisht, që të mbushin më shumë me krenari dhe afinitet miqësie mes dy popujve fqinj.Rreth e qark kurora e pikturave me firmën e piktorit, aureola më e bukur e mbrëmjes, që e ndjenim të gjithë të zbukuronte dhe ngrohte këtë miqësi. Faleminderit Vangjel që kaq bukur na fole dhe bashkove me gjuhën e artit tënd figurativ.
Nga Edmond Shallvari, botuar në gazetën ALBANIAPRESS në Greqi, dt. 30 janar 2008
Krijoni Kontakt