Eh o medet o jetim i vargut lirik
................................................
Autori xhelal ferizi
ti mendoje se te gjith qe flasin shqip jan shqiptarė
o lirik
dhe me te gjith mund te bisedohej
pa hile
kur disa ishin vlla me armik e me metelik
disa me qakaj e skile
disa brez pas brezi me stregjysh mercenarė
e ti viktime e kohes dikurė karajfile
e sot kohe mizore kopile
eh o jetim o xhelo liriku
neper dhėmbin e kohes ka plot kafshues antikombtarė
kohrat me krah neper epoka iknin
disa nga ato trishtueshem me zhgenjime
shperndanė kahdo atdhetarė
e disa shkonin e vinin triumfuese
disa kohra hypnin mbi frone me hile
karrieriste bajraktarė
e vargjet tua gjemuese
lot e gjak per atdhe po piknin
o liriku vargatarė
as vet qendresa e kohes me secilin nuk afrohej
a nuk e shifje se si lotet e qiellit piknin
kur parapa perdeve kombi tradhtohej
kur grabitsit na fiknin
te gjallėt e shpirtit na e hanin mbi dhe
e maskat e mshefta
te maskuara me dashuri e komb e fe
takoheshin neper shpella sekrete ilegale
per te na mashtruar ne
ata ne dinakri e skerete te thella
takoheshin hanin pinin
me sllav helen e shkje
e hqipet ne shpresa shkurtpamse rrinin
prisnin lajmtarėt mbi dhe
ata
me dy fytyra
neper takoheshin dinakerisht skerete
e ti o lirk me varg shpirtin si diell q e ka nxe
ke thirrė neper sinqeritete
qe lulet arbnore te qelin mbi dhe
me besė e te kulluara adete
e djajt kohra te tyre duke ble
per qellim monopoli e antishqiptarė
per te thurur djallzore rrjete
per te mbjell antikombtarė
e disa vese te ndyra e adete
mohues bizarė mercenarė
e ti lirik
iluzionarisht mendoje te lidheshe ne atdhe per jete
e ti lirik rrxou e qou mbi dhe
ne lot vargu mbete
qakajt e krymbat ekohs duke te bre
e ti o lirik qaje i merdhirė
neper fusha e male
sa her penda e buzqeshjete vargu ne buze te jan nghrirė
askund i lidhur per jete
duke menduar se do te ket liri e atdhe
pa i ditur se shtatzėnat kohra me shkje
mbjellin ku do sekrete
bizneset i kan kopilisht
ku as mendja e vargut tend nuk shkon
se ata mjeshtrisht hingirizisht
bukur luajn me demon
ne emer te kombit
dyftyrsisht
tradhtari patriotizon
e tregje femrash shqiptare
ne serbine qetnike
i lavdruar tregton
ti o lirik perse perse prore gjemon
ti je i lindur per kthetra
e kurtha te dhembve vampiresk te kohes
per lojen sadiste qe e don ai demon
ti je vete nji emer mbi letra
se rruspia kohė keshtu tregun e don
kokėkungujt duke te vyshkur o atdhe
per se gjalli dal nga dal
ty e lirikun
duan te lene
pa farė e fis
pa toke e fe e atdhe
pa gjurme e plis
pa degė e hise
pa varre te babait te gjysherve e nėnė
qe pushon ne te lashtin dhe
o poet
i lindur ne kohė egon e zezė kohore
qe buk e intereasa vetiake kjo kohė han
doren nuk shtrijn qaftgjatėt
se jan te shartuar me emocone puthadore e mizore
qyqe vajtuese disa jan
ata edhe gjakune tyre e lėne pas dore
koha i ka pjellur mjeran
ata nuk enjohin fjalen liri
as vatan
ata enjohin vetem zgerdheshjen
zgerdhirjet e secilit satan
gjveshjen per dinarė ndoj pare greku ne junan
e dinarin mjeran
valuten italian pansllavian
e ti lirik
duke folur me yje
e qiellin e dhe e vet me vete
kahdo me cicerimen shqip neper fusha e pyje
duke mos ditur se te bijt e sherrit
kohrat ti lidhin men nyje
e pjella e territ
prandaj kohen e zezė pshtyje
se ata shekuj
e kohra jan
me plot vampirė
pjellat kokė zeza mendje hile
hilet kan tjera adete
te bijt e zi te territ
shartohen me skile
ata jan te ardhur prej ferrit
mbushin me gjak liqej e dete
vyshkyn mbi vlera karajfile
ata do te drejtojne timone biznese e shtete
e ti do te jesh vetem hise e ferrit
bordurave e neper trotoare
lot i mergimit
buken me mallė denesje
duke engrene me vargun e ligjerimit
do te jesh cak i kohes se pamshrishme
zymtsi e nji far kafshate te pendimit
bukė e lotit
o lul i vocerr
i biri i ankimit
me vuajtje pa pikė e presje
ne kohrat mbuluara me hi
ku gacat dinake te sosin
duke shkelur ku do neper pabesi
tash ti o lirik e frynė edhe kosin
se ne hi mshefet secila gacė rruspi
ne krye na e qet tadiqin e janullatosin
mercenarė te kqi
vuaj lirik
vargu yt le te loton atdhetarisht
me lotin rreke
ke mbet pa hise pa fe e atdhe
ne vesh mund te hyn ndonji i pa besė karrabisht
se tjeter fat nuk te ka ndje
drejt teje me tallje do te bejn me gisht
kohrat kopile mbi dhe
kahdo currilas duke lotuar kulluar me nje pende shqiptare
eh dielli qoftė me ne
e te kulluarat ideale
e fatet mos na mbetshin keshtu te merguara mergimtare
o lirik vargu yt nuk ka nxe
se emocionet jan tregje me pare
rima askund nuk ka vle
se gjithqkajat jan pa ndjenja
e ndjenjat jan bė pazare
nuk ka askund fe
rruletat shpirtrore sillen me pare
edhe varrin duhet me ble
ne token tende hyhet me pare
fjala nuk ka me vle
kohrat zhgjyre jan bė legjendare
ti nuk ke atdhe
vargjet tua nuk mbjellen ne emocione
se koha esht vyshkur
vetem nepr qafat e perkulura varen medaloione
gjaku i dikurshem esht ndryshkur
po ecet me eshalone vetvrasese
drejt rruges se gremines se mykur
ndergjegjet jan bė lukse plasese
tereqt mosmirnjohsa gjithnji mė tė byrykur
eh o lirik
vargu yt ka folur me lot gurgulluese e lot vale
nuk ka pėllitė per ego e metelik
por per dheun e te parve per fusha e male
per trollin idilik
nuk ka ma kombtare ideale
dheu u yt te esht bė armik
gjithqkajat jan bė ego e pseudo fe
gjithqkajat jan bė metelik
ti je zog i humbur mbi dhe
kohrat nuk te njohin ma te quajn armik
toka u mbush me tregtarė te zi
garat jan bė bizare
e ti qanė per nje liri
qe tash blehet me pare
merita sa te duash edhe ata qe ishin
tradhtarė puthadorė
edhe ata qe kumari shekullore kishin me shkje mizorė
jan bė tash shqipe e sokola arborė
qaj o varg qajė o vargu i lirikut te gjorė
se merita po blehet me pare
absurd i instiktit kafshrorė
absurd i tregut arbrorė
legjendė jan bė e patriotizmes shqiptare
qajė o varg permbi borė
se ngri te kan ty
sadist tregtar e hamshorė
ti ke shpirte e sy
por te verber ne emocion jan
kukullat
e shekullit qe tredhė
e heroj te pa qenė e te mjerė aktorė
dredhė me hile e qdredhė
kur me armikun ishin te lidhur
ata
me kembe e bisht e dorė
sa rrezet shprese lira kohore i kan thy
e vallen e kan luajtur hijet tradhtare
kot u derdh loti yt atdhetar rreke
o jetim liriku
shpifsat jan te shkatht e garat brryltare
i pari del meteliku munafiku
ti hise askund nuk ke
me ty tallet tradhtari e armiku
fazliqėt e viqėt tjerė kan maska
kfor e kalimtarė te huaj
qe lojen e luajn me laraska
anmik e unmik e disa tjer trupjerdhur
gjaku i shekullit u bė ujė
ata neper token tende si jarget jan derdhur
te shkeli perseri kembe e huaj
sa te duash po lindin e po pjellin te reja qorre ide
prandaj lirik ti vetem vuaj
se ti nuk ke fe atdhe
tariqet do te behen pushtete
e lajkat neper secilen rrremujė
e lakuriqe te reja me do zhgjyre bythpalarash adete
mos nam lirik e mos truaj
ik kahdo neper dhena e dete
me kraht e tu rrezeve tregoju
kahdo hapsirave te pa djallzuara
se po vijn kohrat e zeza
me plot maska te aktruara
kujdes ju o breza
vargjet po ua lė shkruara
mendjet mbani me dritė
ne secilin varg nga nje emocion ua ndeza
kurthat do ju rrijn ne pritė
mallrat e skaduara me viza
plehrat duke u munduar te ua derdhin
e grimcat e asaj toke
kahdo ua duan shpernda
ne lot mashtrim e krim
me i shit nen grek e shkja
prandaj vargu im
nuk u ndal duke qa
lirik o lirik o vargu me rimim
perse ti ne poema me nga
ne vargun e kurthat kohore plot zhgenjim
sa etjet te kan tha
ne shkretirat e caqeve pa mbarim
a e shef o varg si e vrasin
te gjirin te varfrin kombin tim
me hile aktoret e huaj
e vendas
myk e te rrezikshme centrale berthamore ja duan
helm e puthadoresi do te u sjellin
e bythė lakuriqet kohra
kult do te jen e ikona mbi maja
si lulet hilet kahdo do ua mbjellin
skamjet vetvrasjet ne litarė
te reja demagogji e maska do te pjellin
te lumtur s do te ket shqiptar
ju do te jeni piun lojrash
per qellime te tyre te pseudomdhaja
neper kohrat tuaja e ne stine mohrash
do te vuaj i gjori fukaraja
qaj o lirik me vargun tend te pa faj
na i mbollen hilet ne prak
na erdhen qakaj e kahdo te huaj djaj
na helmuan edhe ne gjak
etikė ma po thuajse nuk ka
vrapojn per pare e bajrak
e kohrat puthatdore q e te puthen me grek e shkja
kopilat na i len koha ne prak
mall vendas per ilaq nuk gjendet
vizat blehen duke shitė hise
ikje neper botė pa ja nda
te gjorat shqiptare fise
ne provinca hilesh jan nda
te njetit vllezer me gjak
ma zi urrehen se me shkja
perqarsi hile sa te duash ka
e kapital
ai ju fryne zjarreve te kobshme pa ja nda
atdheut dfon ti djeg fushė e mal
lukset i qet si bajrak
e fryhet va e pa va
si bretkosė e mjerė e guak
e ndanė vllaun me vlla
nga goja shqiptarėt perbijne sa te munden
te skaduara ilaqe e mallra te gjorė shqiptarėt
transprote hilesh nga e gjith bota
mallra te skaduara e ilaqe si loja
qe i sjellin permbi hile e rrota kalimtarėt
padron e mason qe na lan pa atdhe
perbijnė skadime te gjoret shqiptarėt
marrin vesete reja feregje e fe
ushqime me acide te lloj llojshme ne treg
kahdo nga ana e anes qe na i sollen barbaret
nuk lan bukuri nder ne
eh o lirik
sa deshmorėt kan derrdhur gjakun rreke
e ty tash shumqka te djeg
se vlerė po kan tradhtarėt
poetet nuk kan kund shteg
lojen po e luajn paret
jarget po shesin beleg
emocion ma nuk ka
se arti i jetes u be treg
punohet per grek e shkja
poetet koha i djeg
o vargjet e mia o vargjet e mia
mbi dhe nuk ka ma shpirtsi
se ra permbi plojė kahdo dashuria
ylberat ne qiell kan mbetė pa bukuri
e vargu i lirikut kahdo dridh e vuaj
nuk jet jo kjo tokė pa shputė te huaj
te tjeret heret kan dalė ne secilion shteg
atdheun tend o lirik per ta kapur per fyti
kur ti jetim i pa krah me vargun tend te pa djallzi
qe koha lavire vargun ta mbyti
qyqet le te dalin nga bregu ne breg
te qajnė se ky dhe i yti
ka mbetur pa dielle shteg
e poeti ne humbtira
ne ikje prore
neper te vetmuara mjerani
pa hise e toke arbnore
ma do vargje te lira
pas shpines kohore
kokėbythėt i shisnin beleg
qė brirė kishin ne mendjeshkurtsi
o shekull sa shum po djegė
ma dogje ket shpirtesi
shqiptarėt kahdo te shperndarė
me mendje te shkaperderdhur
sa shum po ka iluzionarė
kahdo ne zhgenjime te derdhur
ne shekullin e zi te pa farė
dy bashk kund pa u mbledhur
as guri nuk don te jet shqiptarė
sa keq u vyshk dashuria
u shua pamshirshem emocioni
u zhyt ne batak etnike shqiperia
kahdo ikje e zhgenjime
iku edhe liriku
nga mercenari
nga tradhtari e armiku
e shkelli paraja e dinari
e shkeli i ziu meteliku e armiku
i pa ndershmi dyftyrshi e tradhtari
neper te huaja ara e troje me iluzione
ikte me varg vargatari
e kohrat duke luajtur teater
duke mshefur shpirtrat neper te tyre ego
koka e jote gjithmone ne sater
eh lirik si ti shum te flijuar
per te tokes hater
jan bė fli e neper ngrica te humbur kan ikė
qe dheu neper shpresa perseri per te lulzuar
por koha solli munafik
puthadorė te aktruar
vargtari vetem lot duhet te pikė
qe te jetoj pisi i maskuar
me ikė duhet me ik
poeti kahdo i vonuar
me varg jetim lirik
kahdo i mohuar
e ti o lirik i nga kohrat dinake i tredhur
ece neper do kohra me flakė demone
me zhgenjime kohore e depresione
askund ne atdhe e mbi dhe i mbledhur
vargjet e tua neper kembe te talljeve kohore
duke shkelur mendje vegjlit e mendejmdhejt mbi ato
e stinet e ftofta te pa emocione
doren pa ja shtri as kush vargut me alarm kombtarė
qfar kohe zezone
e mbushur me zhgenjyes e shtetgtarė
qe ikun caqeve te kota neper botėn dinake
disa te mbushur deri ne grykė me dinarė e dollarė
e disa me djegje flake
ne shpirtin e pafajshem shqiptarė
disa mashtrues e tregtarė
kohė ngakrkuese me gjithfar transportesh
qe shekujt i ke bėre treg
e mua neper do gaca te mbuluara hirir me le
poet kalimtarė
un qe nuk e dija se qka mshefet nen hi
i mjeri un vargatarė
qe sytė plot me dashuri
i lshoja ne secilin qellim
vetem qe te ket liri etnike shqiperi
por qaj tash o vargu im
se nen secilen perde ka mizori
plan sekret e krim
ti mendoje se ara e livadhe kombtare do te lulzohen
shqiptare do te jen fabrikat
kerkove dorė nga ata qe flasin shqip
nuk i mendova se pas shpine vret pambuku e thikat
ngulen kohrat ne shpine e aktrohen
ti o zog i pa djallzuar ne pip
nuk e dije se pansllavianet e helenet kurorzojne me suksese
lulzime ne pseudoshqip
gjithfar laviresh
te mbarsura me zhgjyre e interese
janullatosat veglat e jelcinve
sperma te pa kurfar lloj bese
farė e shartuar e urithve e mijve
te pshrurur ne ftyrat e zgerdhira me vese
hajdut e kopil te hilegjijve
ata pergezohen e lavdohen
e ti jet pa atdhe pa fe pa gure e dhe e zallė
ku ne secilen kokerr dhe e ke lėmuar e mocion
por koha tash ty te pallė
se kafshė esht bė koha e jonė
prandaj kot qanė hallė
se vargu larg nuk te jehon
paraja e lyer me jarge servile
ajo po sundon
e stinet e motet me hile
dheu i shqiptarve shqip me lot e skamje po renkon
po mbijne disa egjra kopile
secila si lule po aktron
nuk edije ti lirik
se me vargun tend mund te shterrresh
duke qa me mallė
ikjeve tua nga secili armik
i vyshkur i tharė pa perkrajhje e atdhe
si peshku jetim mbi zallė
ku dalin disa grupe e fe
e klane e mahallė
me pjelle teori te re
atdheun flakė me e kallė
e ti digju e shoket e tu ne moshen e re
shkriju thyju dergju prishu
neper te ftofta e ta lagura qelija
me mija emija tjere rinore e deshmore
qe i pat entike shqiperia
vritu le nenen e motren ne shi e ne borė
vuaj me sy kah liria
te tjeret bjer deshmorė
vritu e le fmi jetima
e nusen e re te gjorė
kahdo gjėmimemmaskra e bertima
therru eksode ikje
griju e preju secili fis arbrorė
qe pisat pastaj se bashku me puthadorė
ne secilin teater
te dalin truimfatorė
eh vargu im
me plot mundim
ku secili nen kohor te qet kurthė
ku ti merr ne thua
e penden ta bejn coptim
ata qe dijn me aktruar
ata qe pas perdeve mallrat e skaduara
i tregtojnė
me armik
qe shesin babė nane e moter
per nji metelik
qe blejnė patriotizem ne tregje teatrale
kohra qofshi te mallkuara
ju vrisni zogj te padjallzuar q e kendojn per bukuri ne male
ne fusha te gjelrbruara
qe te mbijnė zhgjyret e kurvruara
e te mos mbijnė askund fjalet poete
por mallrat e fjalet e skaduara
laviret maskat sekrete
ty nuk do te lene askund fjalė vule
deri sa mirosllav mishkoviqet
do te ken ne atdheun tonė markete
e ne trojet shqiptare
wehabia trintiria e kryqo centria
do te vyshk te gjith shpresat kombtare
mbi dhe do t e rrexohet plandosur liria
e vargjet lirike shqiptare
nuk do rrin mba mbi shqiperi
ne engjellushen tone etnike bukuria
se maskat e hijet tradhtare
e mbulojne e tradhtia
do te mbushin lot neper dete
gjak e kob thrret ndasia
po prishen kombtare e te beses adete
lirikun per mbane ne pranga mergimsia
ai flet vet me vete
se dore nuk i jep askund rrezanija
diell nuk ka ma shqipnija
etnike nuk ka ma adete
por feja e paraja e e krahinaria
do te behet ikonė
andej do te jen syt e kombit te tkhyer
kah junanini vatikani e satani
disa kah wehabija
do te vuaj akoma neper shekuj iliriani
se mbi dhe po mbinė dinakria
janullatos e berluskon e mesiqa
u mbushen viset e mia
kot qajnėri mat tua vargetare
o lirik
toka u mbush me kokė iriqa
e ti mendoje vllazrisht
me epoka e mote e muaj hiqa
qe trojet ti bėsh lulzimtare
duke mos ditur se ne prapaskena
luajn prore maskat mercenare
perbuzjet me gjithfar lloj bullafiqa
bardkmhej e pjerdha derra
anarkist te bijt e tradites e trashgimis se se kohrave tradhtare
qe ti mbulojn emocionet e vargut me therra
qyqe ti bejne vargjet shqiptare
jetim tė lėnė pa atdhe
kohrat kriminale bizare
te bijt e sarhoshit e kopiliti
ata nuk e duan cicerimen tende
as lotin e sinqert te bilbilit
ata me qakaj gajasen
vleren nuk ja njohin karajfilit
kombin e thajnė se krende
se e duan fjalen e servilit
kur ti kendon per hallin e lulekuqes
luleve e gongjeve te pa djallzi
te dashurit karajfilit
e ata
nga gazi cinik e luksi vetem sa nuk plasen
driten ja kan zėnė kombtarė klorofilit
ata ku do qe te hasen
zgerdheshene gajasen
nuk ngopen duke ngrene shqiptar te pa djallzuar
ti o kombtarė nuk do kesh dasem
ti je nga shum maska ii denuar
hise nuk ke as fe
mbi toke askund rrenje te parve
ti prore o atdhetar duhet flijuar
te tjeret te jetojn mbi dhe
autorė xhelal ferizi
Krijoni Kontakt