Vargje nga mërgimtari Xh.Ferizi

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Lahuta e tokës Dardane

nga autori xhelal ferizi mergimtari


Ne sy lotin ma të kthjellun curril
në degë më të bukurin bilbil
në lot ma të kjartin qëllim
në curril ma të dhimbshmin burim
në damarë ma të vjetrin gjak
në fyt,ma të pazgjidhshmin lak
në sahat,ma të pabesen minë
në udhë,gjithmonë shkja grek latin
shkronjat gjithmonë la me gjak
qyqet gjithmonë mbi ogjak
qiellit ,me re të zeza sterrë
arat,baroti ti la djerrë
shum shtëpi të mbyllura me therrë
Flokët shum,her nxjerrë prej koke

gjakun për ujitje toke
penden për shkrime prej loti
lirinë ,ëndërr ,nëpër shekuj moti


Autori: Xhelal Ferizi nga Mitrovica

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Kush je ti liri

autori xhelal ferizi ne mergim


kush je ti liri mbi dhe kush je ti o fenomen
ti je mbretresha e qiellit e tokes
ti je në secilen qeilizë në secilin gjen
busolla e shpirtit e kokes

ti je busolla arti ma i thellë i dashurisë
ti je ma e bukur s e vet mahnija
ti je vet mbretresha përjetsisë
ty të të përkulet gjithsija

a e sheh sa të duan te gjith gurë e dhe
secila rrudhë e palcë e shpirtit e ballit
secila rreze që del me ngazllim me nxe
secila qehre e yllit e detit e kokrrave të zallit

vtëm ti je je ajo që ringjallë
vetëm ti je infuzion për yje
ti je ajo vetëm ti që joshë ngazlim e mallë
ti je ajo që mbanë fusha e pyje

ti je ajo që nuk të humbë kurr fara
mbinë në zemra të galaktikes
nëpër globe ti je gjithmonë zanë ma e para
ti je art mbretërore kurorë mahni diamantore e jetë bardhes magjikes

o ti je ma e bukura bardhore valë që shkumbzon mbi dhe
ti je rreztarja më e vlueshme e dashurisë njerzore
ti je ujvara e shpresës që derdhesh si rrëke
ti je je mbretresha qiellore

ti je mbretresha e tokes e detit
ti je ma e mira ma e bukura lule
o ti je arti ma i bukur i vullnetit
ti je për jetë të njerzve kusht e diell vule

pa ty as bimët nuk duan të qelin pip
pa ty as në gzim nuk qelë kund dashuria
pa ty o liri nuk qesh kund zemër shqip
as mbi dhe pa ty nuk buzqeshë njerzia

autori xhelal ferizi ne mergim
lirik nuk është në linjë Gjej të gjitha postimet nga lirik

lirik
Shiko profilin publik
Gjej më shumë postime nga lirik

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Në KORIDOR HAPA

shkruan xhelal ferizi autori ne mergim

Hapa në koridor
po vijnë
mbahu burrë i dheut lufto

dhe veshët curr lart rrijnë
her rrinim pak të shkujdesur
her n' gjendje gatishmërie
armikun duke përgjuar
bilbilat duke dënesur
për ne po qanin nën hije
natë me ethe llahtare
hapat me të armukut kah muri
qëndro oj zemer shqiptare
se ti je granit e guri
kështu kurajo i jepnim vetvetit
armiku kur na ka msy
her me gjak trirmrije e her prej sikletit
por t 'gjallë nuk donim me u thy

hesht ndëgjo
i mjeri rob arbrorë
mos u dorzo
mbaju shqiptarë i gjorë
ja ja jan duke ardhë zemren mbaje qelik
mos u jep abrorë
lufto dhëmb për dhëmb me armik
shtrëngou e mos vdis pa gajret
msyje të parin armik
të vrasin por edhe ti i vret
kështu kalonin pipzimet përgjimet nëpër vite
në gjendje lufte në gatishmëri
o shqiptarë sa vdekjet i prite
shekujt i ke vuajtëri
kështu në burg na kalonte rinija
në ankthe të vdekjes në pritje
nëpër izolime në burg e qelija
në luftë hedhnim shtat e rritje
në vend s e ti dhuronim të dashures lule
n'robëri na shkonte moti
robër me nji numër e me nji far numri e vule
ku fatin na e vuloste ankthi e loti
ata me hapa aktronin montim
aktronin gatishmëri me vra
ne gati rrinim për nji vetmbrojtje e luftim
si gjithmonë duarthatë me shkja
vinin shkonin qelsat zingjirët uniforma vinin shkonin
sa koridor i mallkuar
heshtur tinza ecnin vëzhgonin përgjonin
un duke pritë radhen për tu ekzekutuar
ja në qfar kushtesh shkruante poeti
vargje në gjendje e në ethe
në vetmbrojtje rrinim flisnim vet me veti
si zogu nën gjarprij që zvarrisen në gjethe
kështu vrastare ndihej shushurima
vrastarët për gjak të etur
e ju më thoni pse vargjet me rima
në burgje pa mëshirë më jan tretur
vrastarët nuk ma donin vargun e lirë
as fjalen si xixillonja
ata nuk e donin as nji varg ilir
as shqipen si ari me të arta shkronja
ja pra në gjendje lufte kam shkruar
duke pritë her mbas here ekzekutimin
ka pas ndojher raste kur orë kam numruar
her lutjen her vargun her shqiptarë qëndrimin
lutjen lart atje ne qiell te zoti
qëndrimin me vdekë si burrë
në kto ethe prore na shkoj stina e moti
e vargjet me vinin si gurrë
ma ndrydhnin shpirtin kur vinin varg burimet
robëruesit vrojtonin pansllavian
kur më vinte fjala për varg e frymzimet
me shkrua për liri e vatan
ata gjithmonë punonin me na thye
ata nuk na lenin të qetë
ata që demon ishin këmbë e krye
s' më lan të bëhem poet
prandaj vuaj un sot se vargun ma treten
ndjejat mi ndrydhen e fjalen e lirë
kujtimet e tyre të largta më mbeten
kur shkruaja nga njiher me dëshirë
o zot sa të bukura ishin vargjet e kullimit
sa rrjedhshëm më dilnin mahnitë
porsi sharmi i yllit në kthjelltsi t' burimit
kur lozte në valen me dritë
e fjala poete thyente dry e grila
kalonte fusha e qiell hane
me cicrimë melosi s' bashku me bilbila
arrinte në tokë dardane
her her ma percjellte sharmi i ylberit
nganjiher edhe vet puhija
me nji bardhsi n' flatra si ngjyra e sheqerit
ma niste kah etnike shqipnija

burg armik kazamat
un i huaj shqiptarë
dita nji shekull monotone e gjatë
nder kthetra të armiqve vrastarë
në dhe të huaj rob internim
nga gjuha e huaj rrethuar
ne listen e zezë mbikqyrje keqtrajtim
gjithkah me plan i vrojtuar
shikonin flsinin heshtnin
flisnin pëshpërisnin për mua
gajaseshin talleshin qeshnin
e un me djersen si krua
vdekjen e prisja në mesditë
vdejen e prisja e daten
kahdo që ecnin më dukeshin si n' pritë
o zot si e mbrehnin shpaten
dhe lenin përshtypjen vrastare
në qehre shiheshin dinak
e urrenin etninë shqiptare
me gjuhë me farë e me gjak
urrejtje pansllave thelbsore
urdhra kahdo tinzarë
të shuajn faren arbrore
mendonin këta bizarë
në listen e zezë më mbanin
me dosjen e trashë shovene
për kurë e kishin planin
o zot qfar soji hijene
dhe un prap i gjori rob
naten ngrihesha në mendim
po vijnë thosha o kob
po vijnë për vrasje e krim
kështu më ecnin ditët e mundimeve
kështu o kombi im
kalonim muajve e stinve
në koridorin hapave krim
hapat e armikut përgjonim
dhe prisnim shpaten e ekzekutorit
e ëndrrat se mos po shpëtonim
nën kthetra të okupatorit
kështu kaluan vite
menduam se do të na vrasin
na liruan nji të bukure dite
por kujtesat po na ngasin

autori xhelal ferizi në mergim

lirikShiko Profilin PublikDërgo një mesazh privat tek lirikGjej më shumë postime nga lirikShto lirik në Listën e Miqve

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

NëSE LOTIN TIM

Shkruan xhelal ferizi

nëse lotin tim do ta shihni si gurë të derdhur nga plasja
mos më gjykoni për ligshti
se aq shum buza më ësht dridhë nga përplasja
dënesja mud të shpërthej me mëri

xhelal ferizi autori në mërgim

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Kahdo që kam shkuar

Shkruan xhelal ferizi autori ne mergim

kahdo q ë kam ecë kahdo që kam shkuar
kam,dashtë që ta shnedrroj në varg
kullimin e valës,e zogun krashkruar
zenitin e kuqrremt nga larg

kahdo që kam shkuar,kam dashtë që ylberit
me i lidhë vargje,në shtat
kahdo që kam shkuar i kam këndu nderit
në vargun tim të gjatë

kahdo që kam shkuar kahdo që jam tretë
me vargun tim në gji
me varg krahëhapur mbi qdo dhe kam mbetë
poeti i huaj kalmegji


lakmo me i shkru gurit lakmo me i shkru hanes
lakmo përmbi kaltri
me i larmu ma shum valbardhat n' ,gjuhë të nanës
me shqipen, e ,lashtë ,plot larmi

kah do, q ë, kam shkruar kahdo që, kam shkuar
kam dashtë me e njoftë thellimin
me do vargje e germa n, qdo gjë i përkushtuar
me e njoftë, fundin e filimin

kahdo q ë,kam ecë me të drojshmin hap
edhe me hapin e lirë
poet i ,mjerë gjithkah turr e vrap,
me nxjerrë,me hirë e pahirë

me nxjerrë kuptimin me nxjerrë mahninë
që e ka ah lulja në fletë
me e nxjerrë at vrull që e shtynë rininë
me u sjellë rreth globit në jetë

me e,njoftë xixëllonjën me e njoftë nektarin
e bletes cakun ,ëmbëlsinë
me e njoftë,të huajin me e njoftë shqiptarin
me e njoftë ma thell dashurinë

me e njoftë sa ma shum me e,shëndrru në varg
edhe fjalen e fletes kur dridhet
edhe ,armikun kur derdhë helm e jargë
e bollen në trup kur lidhet

me i njoftë deshta caqet e cakun të prillit
që shtyn pranverat me ardhë
me e njoftë edhe,artin,t materjes t' zanafillit
e diten,qe lindi e bardhë

deshta me i njoftë vallet e ligjet fenomenet
e nyjet që jan gordiane
deshta me i njoftë kahjet që i kan nisë gjenet
me i shëndrru në varg,me një gjuhë vargane

o deshta me njoftë hijet që e,e mbulojnë token
deshta m i shëndrru në stil
në vargjet e miaj që ma mbulojnë koken
e vargun ta bëj bilbil

deshta dhe deshta shumqka deshta
mbasi me shpirtë i kam pa
me kriju vargje si rrushi nëpër vneshta
por vargu ma lot nuk po ka

deshta ta shterri vargun me gjak
ta shtryrdhi deri në të,fundit pikë
kur një ditë, e pashë vajtueshëm,me lak
hanen e diellin tue ikë

mbas tyre besa e ndera e maturija
e tjera vlera me varg
e un me vargjet e vrap kah bukurija
ti kthej u nisa në ag

vrap me vargjet e mija andej e këndej
gjithqka në varg me i,shëndrru
kahdo nëpër globe,deshta ti zbërthej
maniret që në mote jan ndrru


në gjithsecilen fjalë në gjithsecilin cak
deshta me mbjellë vargje,tjera
kërkoja spjegimet në qeliza e gjak
në qehre ku shndriste pranvera

vrapova me njoftë gra,qupa e vasha e qiken
e djem e burra e milet
vrapova me vargje per artin etiken
me shterrë shum penda si det

vrapova kahdo që ka qenësore
që bën hije mbi dhe
me pendë e me varg e m e shkronja dore
vrapova ndë r ,kombe e fe


vrapova me qjerrë maska e vampira
shtihues lëpirsa mbi sahana
vrapova me varg të shëndrroj, n'satira
në naten kur ikte hana

vrapova mbas rimave të operes të muzikes
mbas tingujve që i kan,aq mahni mister
notat e zërin që,nxjerret,mahnitës
qe dehë të mrekullueshmen pranverë


vrapova mbas ngjarjeve mbas ,shkaqeve ,të luftrave mizore
me hy në thelbin me varg ,në fenomen
në qelizat gjakpirse deshta,me fletore
me shkru ditare në refren


mbas gjygjeve gjykimeve e porot
gjykats e prokurorë
mbas mendjes së qoroditur ,në për muaj e mot
me lapsin e leter ne dorë

deshta me njoftë mishin e njeriut përbërjen strukturen
e lidhjen e krimit me krim
me ua njoftë holl fijen e lidhjen e uren
përse e duan kët mallkim


deshta thell kah dijet me ecë ma të shpejtë hapa
por shekujt po u dashka me i pi
me vargje e rrokje un n,për,mite u kapa,
n ,për shknecat varg e vi


vrap me njoftë bilbilin
vrap me e njoftë,edhe vesen
vrap me e njoft,currilin
me vrap me e njoftë,mëlmesen

vrap me kthye në varg
artin e vetimes
vrap me pa si ndjehet,
vala e gurgulllimes

turr e vrap me fol,me eren,me shegë
vrap me e shnëdrru vargun ,bibil degë më degë
vrap me pa kaltrinë si sharton me re
nisa vargje t' bardha nëpër qiell pa fre

kahdo vargje t' mija vrapuan nëpër pipa
kahdo n' për murrrane kahdo n' për tufane
nëpër skuta e ,thepa mbi shkambij ku hipa
nëpër shum humnera ,kam shartu n' gjuhë nane

kam shartu shum vargje ,me thelb n', hulumtime
kam shartu ,shum mendje,me,ambicje,, vlere
kam vrapu mbas motesh nëpër cak t', qdo stine
si nji zog cicrime kur shkon, me cak ere


o un që jam vet vrapi
i lindur mbi varg
kahdo që vrapoj,kah do hap mbas hapi
nëpër skuta t' botes n' qdo arqipelarg


deshta të jem vargu i vargut me fletë
deshta të njoh ,streset,e maskat, në jetë
deshta të njoh motet ,përse,stinve vijnë
në varg t, shëndrroj,motet,n' fjalë kur n'ë ne rrijnë

deshta ti bëj dasmat varg e rresht poeti
deshta të bëj,gzimet si nji poemë deti
deshta të bëj lotin curril,prej kaltrije
deshta të shkruaj,yllin në pika mahnije

deshta të shndrroj hanen në secilin varg
dritqiell që flet shndritshëm ,nga lartsitë aq larg
deshta qdo pikë shiu që bjen me ,la, fletë
në varg lulesh t, langut ,me,e bë varg e jetë

deshta me e bë vargun vargjet që jan t' mija
gjithqka që ka globi me e vargzu,fjalija
deshta me e shkri pyllin me at fllad t' lehtsisë
me e bë varg poeti,simbol të knaqsisë


deshta me i marrë qiellit pikat n' diell , t .kuqrremë
deshta me shkru vargun nëpër degë n' ,qdo pemë
deshte me ba varg gurin me plot rrudha
deshta ta shkrijë vargun kahdo q ë,shkon udha

deshta me shkri vargje me një mendje t' hollë
deshta me e shartue vargun me qdo shkollë
deshta me shartu vargun me shejtri
deshta me e pi globin e në art me e shkri

ti je vet mahnija o varg që hyn n' pore
kahdo n' fenomene ,n 'materje botrore
ti nxjerrë e shëndrron qdo gjë n, varg e fjalë
ti je varg që n' ,vargje kurr nuk din me u ndalë

vargu im i vargut me ato vargje t' ,gjata
ti je vet theksimi,si ty un nuk pata
tjetër dije ,e germë as fjalë të eksponimit
me ja nxjerrë materjes palcen e kuptimit


shkruar nga poeti xhelal ferizi
nga Mitrovica

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Ne krahë të ëndrrës time

ajo mu bë qilim qudiije qiellore n' fluturim
më mori në krah,nëpër pafundsi
valvima e përkundjes,sa leht në meditim
me shtynte,nëpër shpresa,lakmije n' përqafim


Kahdo nëpër vapa në fllade e në freski
më mirrte në krah,ëndrrimtarë
sa ngjyra ,emocionesh,nëpër inde i kam pi
sa thell,kam mbjellë prekjet ndër fise kombe e farë

autori xhelal ferizi

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Ah kaltrija ime

Kaltrije im ku nëpër qdo mikropikë
të kam falë shekuj afsh shekullndjenje
me lot prej detit tim emocion që pikë
pa u ndalë e jotja! u bëra qenje

ah ti vetëm ti kaltri
ma mbushe shekullin zemrorë
me shqisa ëndjesh që quhen dashuri
të kam puthë me sy me zemër,të kam lëmuar me dorë

o kaltrija ime kaltrija mahnitore
o e pashuara ngjyrë,në qiell
do ti marr me pendë ngjyrat ylberore
ti për mua ishe shpresë që më mbanë si diell

të kam pa në ujë të kam pa në dete
të kam pa në qiell në lule në ngjyrë
të kam pa në, syprina liqenesh,pasqyrë o ndjenjë jete
të kam pa në mes lotësh kur sytë më jan lëbyrë

të kam pa në mes lotit sa herë kam pasë halle
edhe nëpër gzime edhe nëpër ,mote
kur n' kullim të ujit,si optikë mbi zalle
ka ra sa kthjellueshëm kaltër qehrja jote

Autori mergimtarë shumvjeqarë xhelal ferizi

lirik nuk është në linjë

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Isha në një vendë

AUTORI XHELAL FERIZI

isha në një vend ku më deshtën dhe më pshtynë,njëkohsisht
isha në një vend,kut nuk merresha dot vesh në shqip
isha në nje vend ku u mohova botërisht
un isha në një vend si syth, i qelur,mandej u thava si pip

dhe ndrrova vendë ika imagjinarisht me iluzion duke menduar
se shpëtova apo në ëndërr jam
u përvodha në krah te pendes time duke fluturuar
shpresat tash t e ju i kam

më duani tash ju që erdha në kët vendë
më qelni prap,si,. në saksi
më mbani me njomsi ,më qeshni me shend
se helm më dhan ata, me pi

me shplani me sherbet hane , me ,ujë të,bekuar,
me shplani me ujë shalqini, e kroje,dardane
ma falni ndonjë urim a, fjalë,të butë n'ëgjuhë nane
mos më leni kështu të përlvluar

mos qeshni kur un ju shqip ju thërras ,me zemer,
ndonje shpresë dashuri a mallëngjim
e lulet qe të gjitha nuk i di me emer
e shprehjet që ,nuk kan mbarim,

un jam tha për një pikë atdhe e shpëtim
kur ,ai që ,doren në besë ia dhash
me shtyu në humnerë,pa ndonjë , pendim
.un,te ju erdha , tash

nuk ju njoh,as ne sy as ne mendje,
as besen nuk e di a mbani ,në pjatë
ndoshta ju shikoj me dro e me ,endje
me dyshim ´ne pritjen time të gjatë

ndër ju kam ardhë me vyshkje kputje e kujtime
ndër duar me rrudha në fat' e në pendë
nuk di, a mund të gjejë,këtu ndër.ju burime
e kroje ringjalljesh me fjalë e argjend


Autori Xhelal ferizi

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Nëse bëhem lule

xhelal ferizi autori i vargjeve shqiptare

nëse bëhem lule nuk jam ma mëri
psehet i kam thënë me lot
nuk dua që të jem ma njeri
të derdhi gjak e hile nëpër botë

nuk dua të jem rob as tank e hekur
nuk dua të jem barot
nuk dua luftra masakra e të vdekur
të gënjej të madhin zot

lule ësht mirë qdo kush të don
me të larme fletë
dielli me gaz gjithkah të rrezaton
si lule shekujve ju jep sharm e jetë

lule ma mirë ësht se njeri ' krim
lufra gjaqe konflikte e prish' natyren
lule të jeshë nga zoti je bekim
s a të bukur ta jepë perëndia fytyren

njeri përse të jem mbi dhe
ma mirë lule me fat
njeriu ka hile me kombe e fe
globin nuk e len rehat

njeriu don raketë
nuk e njeh aromen paqsore
un dua jetë
lule më quajn toksore

autori mergimtarë xhelal ferizi liriku

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Dashurija

xhelal ferizi liriku

Kurorë E Skuqur Mbi Kokë
Bukuri Që vret
Lule Me Fletë Magjike Mbi Tokë
Nje Shpirtë i Diellit që flet

Rreze ësht dashuria e Shartuar Me Curril
Me Driten në 'valbardhë Që Rrëshqet
ëndje e Dehur me Aromë n' karajfil
Qerpikut shprehjeshekujsh si det

Qehre Shejtërije gazprodhuese
Diamanto kristale eksponim
Dritërreze me Sharm bimëshartuese
Me Zemër Të Ylberit n' gradim

Ti Je motorrike e Hanes
Në Vetull Të Sajë Vizllon
Ti Je si Joshja n' kullim t 'curril ranes
Si Loti n' Qerpik kur Loton

Je E Këndshmj brumtare e shpirtit t' Gjevahirit
Që në pika qeliza Të Reja Ndërton
Je Si ai feniksi mbas Qdo Shkrumbit Të Hirit
Që Vyshkjet me Rignjallje i Gjallëron

Je Si Ajo Dritë'zemra e Margaritarit
Që l'mon gjakun në damarë
Ti Je si Lëmim Hane Nëper Udhë Të Damarit
Ti Je aromë Lulesh me Lang si Ujvarë

Ti Je Si Stërkala që Lanë Sytë e Gurit
Qdo Mëngjes si Vesa diamantore mbi Fletë
Ti Je si ujëzalli në Shkëlqim t' Bilurit
Që i Jep me Pi cakun motivit që Mbjellë Jetë

ti je ajo që dehë je puhi aorte e damari
je vet përkdhelsja e zemres ma magjike
ti je ndezësja ma u bukur porsi zhari
je flaka ma shpirtrore fantastike



Autori I Vargjeve Me Titull Dashurija

Xhelal Ferizi Nga Mitrovica E Kosoves
Vazhdon Me Vargje
lirik nuk është në linjë

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Unë dhe fjala

bashk kemi qenë të lidhur në pranga
bashk kemi vuajtur,në fyt
në rrjeta perthurse në kurtha marimanga


nën qakaj e kuaj trojesh të ndytë


kur shqelmat na binin,shekujvarasës ballit
patkoj,me thumba dinak
un dhe ti gjithmon në pikë të hallit
me joshjen e ,t' vërrtetes,në gjak

ti rob e un rob lirinë,ure,zemre
bashkvuajtës,pa shpërblim
duke ndjekur hijet,shkelse gjurme e themre
sakrifica jemi,deri në sublim

ti un e un ti ne nji jemi
kur flisnim ,për lirinë
të dy nji tul e një gjuhë e kemi
e urrejmë pa masë robërinë

un' dhe ti për gjuhe të lidhur,me lak,e leqe
kur zjgidheshim,na rrihnin me zharë
me nyje gordiane,t' padronit, sa e,keqe
kjo prangë enigme e paparë


autori i kesaj poezije me titull
unë dhe fjala
xhelal ferizi nga Mitrovica
lirik nuk është në linjë

[angert]

Me sy kah shpëtimi
----------
Autorë Xhelal Ferizi
----------------
me sy shikoj kah shpëtimi
kah shtegu
digjem me të ëndrrueshmen lakminë
dëshira ime peshë sa një glob njerzimi
për të dalë në rigjallërinë
për të arritë në fat qels gëzimi
në ripërtrim
o gjaku i djegur i im
ndoshta të vjen shtegu
ndoshta
për
në liri
në
rishpirtërim në shpëtim
në ringjallje
oh më veshë zemren time me sherbet magjik
o e shejta e famshmja dashuri
-----------------
Autori xhelal ferizi
----------------

[angert]

Titulli: Vargje Nga Poeti Lirik Xhelal Ferizi
Nëse më shihni duke vrapuar
-----------
Autërë Xhelal Ferizi
------------------
Nëse më shihni duke vrapuar
trup arave e livadheve
me vrap
me globin ndër duar
keq mos mendoni
e mos harroni
ju thuani muzave bukurive mirësive sorkadheve
se globin nga rreziqet po e shmangu për ta shpëtuar
nga qakaj ujq e s'mirëzi
se në ideal jam i dashuruar
gjithqka qdo të keqe mbi te do të fshij
besoni vrapit tim të pa djallzuar
besoni tim mirë qëllimit
do ta fshij pabesinë aty
me rrënjë do i a shkuli
egjren kahdo të krimit
e pastaj
qetësisht
do ta krehu leht me shpresa do ta nxejë
mandej
mbi hapsiren e gjerë mirësisht do ta kthej
por dua njiher të dal me glob ne duar

un dua të dal
pastaj
në fushen e gjerë me paqe
me globin në duar
ti anuloj nga aty ngatrresa e gjaqe
me penden time misionare
e me gjuhen ebukur shqiptare
me ngjyren e sajë shpirtkulluar
ta lëmoj pastaj e të mbjellë mbi te manushaqe
ta përkdheli në te suksese duke e uruar
leht duke e përkdhelë
leht duke e lëmuar
do e shartoj me urtësi
do i jap ringjjallje me pi
do i jap një zemër të mirë
një bashkim popujsh në punë
në miqsi e pa dhunë
do të ia mbjelli urtësinë
do i kpus pranga e zingjirë
ku e kan lidhur shum satan
intrigant mizorë kriminel aktorë të zi demonian
do i mbjelli pastaj fiq e shegë
nuk do e lë që koha mizore ta djeg
pastaj do e mbushi me mëshirë
me bukuri në secilin adet
me fidanin ma të bukur që rritet
që do të quhet sinqeritet
do e mbushi plot vyrtyt
me ndjenjë dashurie do ja mbushi sytë
pastaj në hapsirë
do ta lë të lirë
do ta bëj shkollë
dije mendjehollë
e me dashuri të lehtë puhije
mbi fusha e male e pyje
në mes dielli e hane me yje
do ta lëshoj të lirë
të endet me plot mirsi e gëzim
pa lot
të mbushet me plot mëshirë
pa masken e pshtirë
pa kohen e ligë
pa dhunë e krim e gjak pa intrigë
di ia largoj bizarë mizorë vampir djaj e shtrigë
me besë në të madhin zot
me plot engjuj të mirë
të mos digjet ma në luftra e barot
të quhet botë e mirë
kahdo në fushë e mal
të quhet e lirë
paqen ta ket ideal
-------------------
Autori Xhelal Ferizi
-------------------



Të nderuar bashkatdhetarë
lexoni vargjet e autorit xhelal ferizi dhe tregoni shoqes shokut te afermve
-------------------

[angert]

Titulli: Vargje Nga Poeti Lirik Xhelal Ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Nëse vuajtjen e quaj etni
---------------
Autori Xhelal Ferizi
-----------------
Nëse vuajtjen etni e bëj me emer
nëse ate e quaj barbare
nëse e quaj të pa shpirtë të pa zemer
nëse e quaj tinzare
--------
dijeni në thelb qdo arsye
ajo ka shkelë mbi shqiptarin
pa mëshirë sa shpirtrat ka thye
ajo bashk me gjahtarin
--------
ajo buroj nga armiku
ajo u nxit nga mizori
qiellit ju lag neper sghekuj qerpiku
ajo shpirtin na e nxori
----------
ajo me emer e zezë le të quhet
e me komb le të quhet vampire
mbi dhe me gjurmë le të shuhet
se s' na u nda që nga kohrat ilire
-------------
ajo ma nga qielli ynë të mos pikë
as të mos mbij mbi të shqipes dhe
larg përtej globi kahdo le të ikë
të mos duket nder kombe e fe
----------------
Autori ´Xhelal Ferizi
--------------------

[angert]

Titulli: Vargje Nga Poeti Lirik Xhelal Ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Dil nga guri
-----------
Autori Xhelal Ferizi
----------------
dëshmi kohore dil ma tash nga guri e dëshmo

mos rri ma si heshtje fol kush kohrat i shthuri
gjithmonë si heshtje mos rënko
fol e mos rri ma në guri
----------
të kërkon vet vula e shekujve e dëshmija
na e përshkruaj porten e shthurjes kush e hapi
si erdhi me maskë p'shtirësijë
e nderit e beses mbi dhe ju ndal vrapi
----------------
kush e solli kët mashtrim e rrenen si fe
e fryt e quan kët mbjellje
na thuaj kët tugosje kush e voll mbi dhe
si quhet me emer kjo pjellje
-------------
Autori Xhelal Ferizi
--------------------

[angert]

Mos mi merr ëndrrat e bukura
--------------------
Autori Xhelal Ferizi
---------------
Mos mi merrni ëndrrat e bukura o ju kohëra mohuese
përbuzjet që i keni të ngushta aleate
e ju epoka shkelëse shëmtuese
që më doni si q yqe nate
----------------
un nuk jam gjithmonë vetëm loder
as zemer e quajtur vegel as mjet
un jam nji shpirtë sa një kodër
un jam ëndërrimtari vet
------------
nuk jam un fije e thatë as kokë e luhatur e kallirit
mos prej me draper pa ja nda si korrëtare
o kohë un vij i ringjallur prej hirit
un jam i biri i shkrumbeve shqiptare
--------------
Autori Xhelal Ferizi
-------------------------
lirik nuk është në linjë

[angert]

Titulli: Vargje Nga liridashsi Lirik Xhelal Ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Të dua
----------
Autori Xhelal Ferizi
---------------
kur e mata fjalen të dua
më doli e gjerë sa deti
qielli e toka u gëzua
më doli në madhsi planeti
----------
kjo fjalë paska shekuj ndjenja në emer
sa të mëdha sa magjik bardha jan këto fjalë sherbete
të dua të thuash me zemer
tunden malet me dete
-----------
ringjallen qelizat e meterjes mbi dhe
edhe akujt shkrihen nga e sajë dashuria
ajo ësht ma e bukura ma e shejta fe
kur del nga kullimi e mirësia
----------
Autori Xhelal Ferizi
-------------------

[angert]

Un nuk jam sizif o behare
------------
Xhelal Ferizi autorë
-------------
un nuk jam sizif o behare
mos më sjellni mëkatë e mërgim'
mos më hudhni si në kazino mbi zare
si humbsin prore jetim
--------
Un nuk jam sizif o kohë pse më dërgon rrudha
brengat pse mbi mbjellë në ballë
o shekuj ku ësht e imja udha
të mos vdes në udhkryqe me mallë
------------
Autori Xhelal Ferizi
-----------------

[angert]

Përse nuk më deshte kohë?
------------
Autori Xhelal Ferizi
-----------------------
përse nuk më deshte o kohë?
mua që nuk linda nga bloza!
përse me pi më dhe moh?
e jo aromë nga mimoza!
-----------
përse kur un për ty ju fola idealeve?
për ty ju kam folë ëngjëllsisht karajfilave
në gjuhen magjike si e zogut si cicërimë maleve
ligjërueshëm si kënga e bilbilit
--------------
e ti më braktise pa mëshirë!
thua se un për ty isha rrënuese stuhija
për mua nuk pate mëshirë!
as ti as e imja etnija!
-----------
Autori Xhelal Ferizi
-------------------

[angert]

Si ta ndertoj njeriun e ri
-----------
Shkruan Xhelal Ferizi
------------------
Duke u përpjekur për njeriun e ri
Thash ta ndërtoj njeriun e ri
Kur për qudi
Njerzit nuk me po më lenin
ta ndertoj njeriun e ri
pse?
Vet njerzit kundërshtonin!
Dhe mandej ,fshehurazi
E ndërtova ,njeriun e ri
Në ëndrrrat,e mija
në shpirtin tim
në idealet e mija
në ,përkushtim
e quajta njeriu i im
njeriu i ri
kohorë
botrorë
njeriun e ri e,mbarova
në ,ardhmëri
ky njeri
do të jet,
i plot përkushtim
ai që me të keqen
prore do të,jet në kundershtim
--------------
Autori xhelal ferizi
--------------