ne vijim po ve ne pah disa nga vargje e poemes sime ne doreshkrim


A ka natė tek ti
Pata qejf me ditė
A mos gjumi ėshtė tek ti
Apo edhe prej teje ka ik

Ē’po thonė yjet
Nė zemrėn tėnde a frynė stuhi
Nė buzėt tua a ka thatėsi
Nga sytė e tu a rigon shi

Ēfarė mė ka faj vera
Qė mė turbullohet truri
Dhe mendja mė ik gjetkė
Pa gjethe s’jeton druri

S’ka lumė pa ujė
S’ka zjarr pa vapė
S’ka gjumė pa fjetur
S’tė thahet buza pa qenė i etur






4


Kurrė s’e kam dashur kėtė botė
Edhe kur linda, linda vonė
Kur dola nė kėtė botė kot
Aq shumė u gėzova sa kam qarė me lot

E pyeta vetėn pse linda
Vetja i rrudhi krahėt dhe heshti
E pyeta nėnėn pse mė lindi
Nėna mė tha Zoti deshi

E pyeta natėn pse ėshtė e zezė
Se dita vjen e bardhė mė tha
Por nė botė ka shumė ngjyra
Edhe njerėz me shumė fytyra

Pse ėshtė bota e padrejtė
Diku ftohtė e diku nxehtė
Njė lis i tharė
E tjetri plot fletė






5


Dikush qanė dikush qesh
Dikush barkun bosh e dikush plancin plot
Dikush rrudhat nė ballė
Dikush gojėn vesh mė vesh

Pse njerėzit harrojnė
Bukė prej tė uriturit kėrkojnė
Me vetminė mbi supe rėnkojnė
E kur s’kanė ē’bėjnė kinse dashurojnė

Askush s’e sheh vetėn
Edhe pasqyra tė bėn tjetėr
Herė tė bėn tė ri e herė tė vjetėr
Gjithmonė pyete zemrėn tė shkretėn

Ndash me ditė ē’mendojnė pėr ty
Shikoji njerėzit drejt nė sy
Dikujt goja fjalėt ia qet
I dikujt mendja i flet