Desha që të parashtroj këtu në forum një procesverbal të pleqërisë jehudite, ndoshta mundë të jetë edhe masonëve, mirëpo duke studiuar mirë këtë procesverbal, po duket se jemi në një gotë të mbyllur dhe të manipuluar, e gjithë bota edhe sidomos me krizat ekonomike të kohëve të fundit.
SEANCA E PARË
Projekti i qeverisë së bazuar në forcë
Këtu frazeologjitë nuk kanë vend, këtu bëhet fjalë vetëm për rëndësinë e idesë dhe për ndriçimin e kraha-simeve e të thënjeve. Kështu do të qartësojmë sistemin tonë duke i shqyrtuar ngjarjet nga pikqëndrimi i ynë dhe i Gojëve (1) .
Fillimisht duhet qartësuar, se shumica e njerëzve posedojnë më shumë veti të këqia se sa të mira. Për këtë arësye, efekti më i madh arrihet përmes dhunës dhe frikësimit se sa përmes polemikave të mësuara e bindëse. Çdo njeri është i etshëm për pushtet. Të paktë janë ata që nuk do të pranonin të bëheshin diktatorë, vetëm po të mundnin. Shumë më të paktë janë ata, që nuk do të sakrifikonin interesin e përgjithshëm për interesa personale.
(1)-(Goja, gojët, apo gojimët sipas këtyre Procesverbaleve – Programit të fshehtë të masonerisë sioniste për sundimin e botës: të gjithë të tjerët që nuk janë hebrenj janë paganë dhe kafshë.) -(Novus ordo Seclorum)
Dhuna është drejtësi
Çka e ka stepur dhe udhëhequr këtë masë të shtypshme e konzervuese të cilën e quajmë njerëzim? Që në fillim të jetës shoqërore, njerëzit i janë nënshtruar dhunës së verbër e brutale, pastaj ligjit, i cili është gjitha-shtu dhunë, por e maskuar. Nga kjo konkludohet se, sipas ligjit, drejtësia gjendet në dhunë.
Liberalizmi e vret lirinë e vërtetë
Liria politike është vetëm ide, por jo edhe realitet. Këtë ide duhet ndry-shuar në momente të duhura, për të tërhequr fuqinë e masave popullore në organizatën tonë politike, me ndihmën e butësisë së idealizmit të saj, nëse kemi vendosur për ta rrënuar pushtetin. Ky synim lehtësohet, nëse kundërshtari është i infektuar me idenë e lirisë dhe të liberalizmit. Kështu sistemi ynë arrin fitore: sipas ligjit të jetës, sapo që frerët e pushtetit të lëshohen nga një dorë, i merr tjetra, meqenëse fuqia e verbër e popullit nuk mund të mbesë as për një ditë pa udhëheqës... Si pasojë, pushteti i ri zëvendëson të vjetrin, të dobësuar nga liberalizmi, që në lindjen e tij.
Fuqia e jonë e artë
Në ditët tona pushteti ynë i bazuar mbi pushtetin e udhëheqësve liberalë është pushtet i artë.
Anarkia i bën popujt të dorëzohen para nesh
Ideja e lirisë është e parealizueshme, sepse askush nuk di të shërbehet me të në masë të duhur. Mjafton që ta lesh një bataljon ta drejtojë lirshëm vetveten për një kohë, dhe kjo liri do ta bëjë të shpartallohet shpejt. Fillojnë luftrat e brendshme, të cilat, nga konflikte të vogla, shndërrohen në luftëra sociale, të cilat përmbysin shtetet dhe fuqia e tyre shndërrohet në hi e pluhur. Shteti, ose do të dërmohet nga luftrat e brendshme, ose, nga një luftë qytetare, do të bartet në duart e një armiku të huaj: në të dy rastet ai shtet ka mbaruar; i dorëzohet pushtetit tonë.
Despotizmi i kapitalit tonë
Despotizmi i kapitalit tonë i ofron popujve dërrasën e shpëtimit, për të cilën janë të detyruar të kapen për të mos rënë në humnerë...
Nuk ka moral kundër kundërshtarit të brendshëm
Atë, i cili mendon se arësyet tona janë të pamoralshme, do ta pyesja: nëse një shtet ka dy armiq dhe nëse lejohet që kundër armikut të jashtëm të përdoren mjete të llojllojshme strategjike, si p.sh. ruajtja në fsheh-tësi e planeve ofanzive dhe defanzive, sulmet e natës apo sulmet me forca të mëdha, pse këto mjete do të ishin të pamoralshme, kur do të ndërmirreshin kundër armikut tonë më të përbetuar, kundër rrënuesit të pasurisë sonë, kundër konkurrentit tonë për pushtet?
Të mbjellim anarkinë midis masave
A mund të shpresojë një njeri i mënçur dhe i arësyeshëm se do të arrijë të sundojë me masat përmes fakteve dhe arësyeve, duke i hapur rrugë budallalliqeve kontradiktore të budallenjëve, shpirtërisht të cekët, por me aftësi për çoroditur edhe një bataljon të tërë?... Masat udhëhiqen kryesisht me epshe cikrrimtare, me thashetheme, me zakone, me tradita dhe teori sentimentale. Ato ndërhyjnë në mospajtimet partiake, të cilat pamundësojnë çdo marrëveshje, edhe atje ku ato angazhohen seriozisht; sepse masa, e paudhë-zuar me fshehtësitë politike, shumë lehtë krijon botkuptime të pakuptimta, duke mbjellur farën e anarkisë në pushtet.
Në politikë nuk ka moral
Nga ajo që u tha më lartë, rrjedh se politika nuk ka asgjë të përbashkët me moralin. Pushtetari i cili i përmbahet moralit, nuk është politikan mendjemprehtë dhe pozita e tij udhëheqëse nuk është as e qëndrueshme as afatgjate. Ai i cili dëshiron të udhëheqë, duhet të dijë të mashtrojë dhe të shtiret. Ndershmëria dhe sinqeriteti, si dy cilësi të krenarisë popullore, në politikë quhen dobësi. Ato përmbysin pushtetarët nga pushteti më lehtë se armiku më i egër. Le t’i përmbahen Gojët atyre vetive, por ne nuk guxojmë kurrsesi të lejojmë që ato të na udhëheqin në veprimtarinë tonë.
Forca krijon drejtësinë
Drejtësia e jonë gjendet në forcë. Fjala “drejtësi” shënon kuptimin i cili nuk bazohet në asgjë. Drejtësi mund të thuhej: “më jepni çka dua dhe do t’ju dëshmoj se jam më i fuqishëm se ju”. Ku fillon drejtësia? Ku mbaron? Ku mbështetet? Në shtetet me pushtet të organizuar dobët, ku ligjet dhe udhëheqësi janë të pafuqishëm, me autoritet të dobët për shkak të liberalizmit dhe përpa-rësive të imagjinuara të tij, është e drejta e jonë, që me fuqinë e më të fortit, të sulmojmë dhe rrënojmë regjimin ekzistues dhe institucionet e tij, të vejmë dorë mbi ligjet, të riorganizojmë ndërmarrjet duke u bërë zotërues të tyre.
Papushtueshmëria e Masonerisë (2) së fshehtë ( 0 )
Qeverisja e jonë është e papushtue-shme, sepse është e padukshme, dhe e tillë do të jetë derisa të arrijë fuqi të atillë që asnjë fuqi dhe as komplot të mos mund ta çrrënjosë.
(2) – Masoneria është organizatë e përfolur e fshehtë e masonëve, patronëve më të pasur të botës) (El Masón ) - (Piramida masonerike)
Qëllimi justifikon mjetin
Nga e keqja e përkohshme, të cilën jemi të detyruar ta zbatojmë, do të vendoset begatia e qeverisjes së përhershme, me të cilën rrjedha e çrregulluar, për shkak të liberalizmit të jetës qytetare, do të kthehet sërish në gjendje normale. Qëllimi justifikon mjetin. Prandaj, le të përqëndrohemi më shumë në atë se çfarë është e vlefshme dhe nevojshme, se sa në atë se çfarë është e mirë dhe morale. Para vetes e kemi planin tonë; rruga e jonë është e shënuar dhe nga ajo nuk mund të largohemi, pa iu ekspozuar rrezikut për të zhdukur veprën e shumë shekujve.
Masa është e verbër
Për të përpunuar mënyrën e përshtatshme të veprimit, duhet llogaritur në poshtërsinë, paqëndrueshmërinë dhe cektësinë e masës, në paaftësinë e saj për të kuptuar kushtet e ekzistencës dhe të mirëqenjes së vet; duhet patur në dijeni se masa është e verbër, imponuese, pa mendim të vetin dhe se ajo përgjon majtas e djathtas, në mënyrë skllavëruese.
I verbëri nuk mund t’i udhëheq të verbërit e tjerë, pa rrezik për të rënë në greminë. Rrjedhimisht, të besuarit tanë - edhe po të jenë gjenialë, por politikisht të paudhëzuar - nuk mund të kërkojnë të drejtojnë me masat, pa i qenë të ekspozuar rrezikut për të humbur tërë kopenë e tyre.
ABC-ja e politikës - Pafuqia e partive politike
Vetëm njerëzit e përgatitur që nga fëmijërija janë të zotë të kuptojnë fjalët e ABC-së politike. Populli i lëshuar vetvetes apo udhëheqësve nga mesi i tij, shkatërron veten me polemika politike partiake, si edhe nga konfrontimet që ato i shkaktojnë, e të cilat burojnë nga dëshira për pushtet e nderime.
A është e mundshme që masat popullore të polemizojnë qetë dhe pa konfrontime, duke bërë punët shtetërore, të cilat nuk guxojnë t’i përziejnë me ato personale? Plani, i ndarë në shumë pjesë, sa ka edhe koka në masë, humb kompaktësinë e vet, bëhet i pakuptueshëm dhe i pazbatueshëm, për shkak të opinioneve të ndryshëm të cilët mund të jipen. Qeverisja e vetme – qeverisja autokratike
Një projekt i qartë dhe i gjërë mund të hartohet vetëm nga një njeri. Ai vendos në rend të gjitha hallkat e mekanizmit të një makine. Nga kjo mund të konkludohet, se në interes të mirëqenjes së një shteti është vendosja e pushtetit në duart e një individi përgjegjës. Civilizimi nuk mund të mbijetojë pa despotizëm absolut, sepse atë nuk e sjellin masat, por udhëheqësit e tyre. Masa është e egër; ajo këtë e dëshmon në çdo rast. Sapo të arrijë tek liria (ideja e lirisë), e shndërron menjëherë në anarki, në kulm të barbarizmit.
Alkoholizmi – Humanizmi – Jeta e shfrenuar
Shikoni ato qenje të alkoholizuara e shtazarake, të fundosura nga pijet, me të drejtë të pakufizuar të përdorimit. Kjo e drejtë iu është dhënë Gojëve, në të njejtën kohë si edhe liria. (Tanët, duke kujtuar Kherema (3)-n, nuk shërbehen me këtë liri). Popujt Gojimë, janë të shtazarakuar me alkohol; rinia e tyre është e degjeneruar nga mësimet klasike dhe jeta e shfrenuar e parakohshme, në të cilën e kanë futur agjentët tanë, shërbëtorët, nëpunësit etj. në pozita më të mira, si edhe femrat tona, midis të cilave numërojmë edhe ato të Gojëve, të zhytura në luks dhe jetë të shfrenuar.
(3) – Fjalë hebreje: “Ndalesë”.
Parimet dhe themelet e qeverisjes masonike
Forca dhe hipokrizia
Principi i ynë është: forca dhe dyfytyrësia. Vetëm dhuna triumfon në politikë, sidomos nëse fshihet me aftësitë e domosdoshme për pushte-tarët. Forca duhet të jetë parimi, dhelpëria dhe dyfytyrësia principe të çdo qeverie, e cila nuk dëshiron që të heq dorë nga pushteti para një force të re. Kjo e keqe është mjeti i vetëm për të ardhur tek të mirat. Prandaj nuk duhet të frikohemi të përdorim korrupsionin, mashtrimin dhe tradhëtinë, kur mund të na shërbejnë, për të arritur qëllimin tonë. Në politikë duhet ditur se si uzurpohet prona e huaj, për të arritur pushtetin e nënshtrimin.
Terrori
Qeveria e jonë, e cila ecën rrugës së pushtimeve të qeta, ka të drejtë t’i zëvendësojë tmerret e luftës me vrasje të reja, jo aq të dukshme (perfide), por më të suksesshme, për të nxitur terrorin, i cili do të na sigurojë nënshtrimin e verbër të Gojëve ose dobësinë e tyre. Rreptësia e drejtë dhe e pamëshirshme, janë faktorët kryesorë të fuqisë së qeverisë. Prandaj, për të arritur fitore, është jo vetëm në interesin tonë, por edhe e kemi për detyrë jashtëzakonisht të nevojshme, t’i përmbahemi programit të forcës dhe të hipokrizisë. Fuqia e çdo shkence që bazohet në numra varet sa mjete përdorë. Ne do të fitojmë, jo aq duke zbatuar mësimet tona rigoroze, sa nga vet parimet tona duke i nënshtruar të gjitha qeveritë - Mbiqeverisë sonë. Mjafton të dihet që jemi të pamëshirshëm, duke thyer çdo rezis-tencë.
Liria – Barazia – Vëllazërimi
Që nga koha e zhvillimit të Greqisë së Vjetër, ne të parët kemi brohoritur: “Liri”, fjalë të cilën mëpastaj e kanë përsëritur aq shpesh papagajt e pavetëdijshëm, me të cilën janë shërbyer duke hequr botën e mirëqenjes e të lirisë së vërtetë individuale dhe mbrojtjen e kësaj lirie nga dhuna e masës. Gojët e tillë, të ashtuquajtur të mençur dhe të ditur, nuk kanë mundur të kuptojnë sa abstrakte janë këto fjalë, të cilat i kanë dëgjuar nga të gjitha anët: nuk janë kujtuar se në të vërtetë nuk ka liri, siç nuk ka as barazi, pasiqë vet natyra ka përcakruar jobarazinë mendore, të karakterit, të aftësive; nuk kanë vërejtur se politika e jonë i ka hedhur jasht jetës së tyre të zakonshme, në rrugë të sundimit (4) tonë. Edhe budallai mund të qeverisë, nëse është i udhëzuar në politikë, ndërsa i paudhëzuari, edhe sikur të jetë gjenial, do të humb në rrugët që ne ia tregojmë.
(4) – Nuk janë pajtuar midis por, bile janë konfrontuar njëri me tjetrin.
Ne e kemi varrosur monarkinë
Në këtë parim është bazuar qeveria e dinastisë së mbretërve tanë, kështu që i biri ka qenë i udhëzuar nga babai i vet në fshehtësitë politike, në fshehtësitë deri tek të cilat nuk ka guxuar të vijë askush. Gojët e kanë humbur kuptimin e trashëgimisë së bartjes së pushtetit, dhe kjo humbje ka mundësuar suksesin e misionit tonë.
Eliminimi i benificioneve të fiseve Goje
Brohoritjet tona: “Liri, Barazi, Vëllazëri” - falë agjentëve tanë të verbër - kanë sjellur në radhët tona legjione të tëra, nga të gjitha anët e botës, të cilët me entuziazëm kanë bartur flamurin tonë. Por, në realitet, këto fjalë kanë qenë fjalë kafshuese me të cilat sistematikisht është dobësuar mirëqenja e Gojëve, duke rrënuar paqen, harmoninë dhe solidaritetin e bashkëpunimit sipas ligjit dhe themelet shtetërore të tyre. Më vonë do të shihni se pikërisht kjo ka mundësuar fitoren e sistemit tonë të pushtimit të qetë të botës. Pastaj kemi arritur t’ju ndërprejmë të gjitha privilegjet, si edhe vet qenjen e aristokracisë së Gojëve, të asaj aristokracie e cila ka qenë mbrojtëse e popullit dhe atdheut kundër vepri-meve tona.
Aristokracia e re
Në gërmadhat e aristokracisë së gojëve ne kemi ngritur aristokracinë tonë
të re të përkrahësve tanë, duke patur për kriter shkencën dhe pasurinë.
Të llogariturit në dobësi dhe epshe
Fitorja e jonë është e lehtësuar sepse në raport me njerëzit shumë të nevojshëm, jemi mbështetur në vetitë më të ndieshme të natyrës njerëzore: numrat, etjen për uzurpim, nevojat materiale. Secila nga këto dobësi në vete ka mjaftuar të eliminojë çdo iniciativë personale duke ia dorëzuar vullnetin atij që ia blenë punën.
Liria e kuptuar gabimisht na dorëzon pushtetin
Kuptimi abstrakt i lirisë na mundëson t’i bindim masat se qeveria e tyre nuk është asgjë tjetër, përpos një punëdrejtues i pronarit të tokës – i popullit, dhe se ajo mund të ndërrohet si dorëzat e harxhuara. Kjo mundësi e ndërrimit i ka bërë të na dorëzohen. Zgjedhja e tyre ka mbetur praktikisht në dorën tonë.
Krijoni Kontakt