Sprovat e Allahut

[prizrenasi_30]

Jeta jonë në këtë botë është një test dhe Allahu xh.sh. disa herë na sprovon në këtë jetë për të parë se a do të jemi falënderues apo mohues!

Për këtë na lajmëron në shumë ajete Kur’ani:

“Ne do t'ju sprovojmë me ndonjë frikë, me uri, me ndonjë humbje nga pasuria e nga jeta e edhe nga frytet, po ti jepju myzhde durimtarëve.” Kur’an 2:155

Nëse njeriu ka krijuar pasuri dhe krenohet se atë e ka arritur me djersën e vet dhe nuk i ndihmon të varfërit apo nëse një njeri ka arritur një pozitë të lartë dhe autoritet dhe i përbuz të tjerët dhe nuk e falënderon Allahun xh.sh. ai gjithsesi herët a vonë do ti humbasë ato që i posedon.

Thotë Allahu xh.sh. në Kur’an:

“Kështu Ne i sprovojmë disa me disa të tjerë (pasanikun me varfanjakun, atë me autoritet dhe atë pa të) ashtu që të thonë: "A këta janë mes nesh që All-llahu i dhuroi?" A nuk është All-llahu më i dijshmi për ata që janë mirënjohës?!” Kur’an 6:53

Allahu xh.sh. njeriun e ka dalluar nga të gjitha krijesat tjera dhe i ka dhënë pozitë të lartë:

“Ai është që ju bëri sundues (zëvendësues) në tokë (pas shkatërrimit të atyre që ishin më parë) dhe lartësoi në një shkallë më të lartë disa nga ju mbi të tjerët, për t'ju sprovuar në atë që ju dha. All-llahu është ndëshkues i shpejtë, është që falë e Mëshirues.” Kur’an 6:165

Kurse njerëzit harrojnë ta falënderojnë atë dhe jetojnë jetën në injorancë dhe zhyten në epshe.

Por është shumë interesant. Ka raste kur mu ata që janë lakmitarë të mëdhenjë pas të mirave të jetës së kësaj bote, apo pas pasurisë, mu atyre Allahu xh.sh. nuk ua jep këto apo jua merr shumë shpejt pasi të ja ketë dhënë.
Kjo ndodh vetëm për një arsye: Mos falënderimi i Allahut xh.sh. për atë që ja ka dhënë!
Dhe pasi të ju ndodhë kjo këta njerëz diskutojnë me miqtë e tyre duke thënë që ishin në gjendje të mirë dhe i humbën të gjitha, por nuk ju bie ndër mend fare dhe nuk thojnë asnjëherë që ndoshta Allahu xh.sh. jua ka marrë ato të mira për shkak se nuk e kanë falënderuar.
Kur i sheh këto raste vërtet dëshpërohesh se sa injorantë janë këta njerëz.
Ka edhe raste kur njerëzit që jetojnë një jetë mesatare nuk janë të kënaqur me atë jetë dhe lakmojnë të bëhen të pasur dhe nuk e falënderojnë Allahun xh.sh. e nuk mendojnë se ka njerëz të tjerë që nuk kan strehim e as ushqim të mjaftueshëm. Edhe këta Allahu xh.sh. nuk i lë të arrijnë atë që lakmojnë apo jua merr shumë shpejt edhe pasi ta kenë arritur.

Thjeshtë sot njerëzit e sidomos ne muslimanët kemi lënë anash fenë dhe nuk brengosemi aspak për dënimin e Allahut xh.sh.
Bile ata thojnë që nuk kanë nevojë të falen se Allahu xh.sh. është shumë i mëshirshëm dhe nuk do t’i dënojë përderisa ata jetojnë një jetë të ndershme dhe nuk i bëjnë keq askujt.
Të vjen shumë rëndë kur i dëgjon apo sheh këto raste ndër muslimanë.
Është interesant që krishterët në Evropë apo Amerikë çdo fundjavë të gjithë shkojnë në kisha, kurse te ne kjo nuk ndodh. Tek ne nuk vie as gjysma e njerëzve të premten në xhami.

Dhe në fund një ajet Kur’anor që është një këshillë shumë e mirë për të gjithë ne:

“Dhe, dijeni se pasuria e juaj dhe fëmijët tuaj janë vetëm një sprovë, dhe se te All-llahu është shpërblimi i madh.” Kur’an 8:28

Referenca: Kur’ani Fisnik – përkthim i Sherif Ahmetit