Close
Faqja 7 prej 8 FillimFillim ... 5678 FunditFundit
Duke shfaqur rezultatin 121 deri 140 prej 144
  1. #121
    i/e regjistruar Maska e Archicad
    Anëtarësuar
    31-03-2008
    Vendndodhja
    Ne boten tridimensionale
    Postime
    283
    Pershendetje Salihaj.

    Lexova ne forum temen qe e mban. Te pergezoje per vullnetin e mire qe shpreh per ti ndare me lexuesit pervojat e tua jetesore.
    Te kisha kerkuar sugjerime apo keshilla per te parandaluar apo ngadalesuar procesin e plakjes ate qe ne shkence njihet si Anti aging formule.
    Jam katerdhjete vjeçar dhe ne keto vite jam kah ndjej pakesim te nivelit te hormoneve ne trupin tim. Per mua gjate dhjete vjeçarit te trete te jetes time, secili vit i ka perngjare vitit paraprak pak a shume, ndersa kur hyra ne moshen e dekades se katert po perjetoj nje ndryshim drastik nga mosha paraprake, si ne energji, mireqenie, mendime kreative, ne humor etj...

    Ne çdo rast ju flm

  2. #122
    i/e regjistruar Maska e salihaj
    Anëtarësuar
    21-10-2008
    Vendndodhja
    Në Pejë
    Postime
    1,005

    Disiplina i sjell të gjitha!

    I respektuar! Atë çfarë e kam shkruar nuk kam asgjë fare çfarë ti shtoi as ti mungoi. Unë tani jam 66 (gjashtëdhjetegjashtë) vjeç. Asnjë njeri i panjohur nuk me ka vlerësuar mbi pesëdhjetë vjeç. E tërë kjo është e çuditshme për kolegët e mi dhe rrethin tim.
    Sa i përket vitalitetit fizik dhe trupit vital unë e kam konsideruar se kam qenë gjithmonë aktiv dhe i disiplinuar në aktivitetin fizike sidomos në të ecur.
    Sa i përket rrudhave në fytyrë qe janë pak apo aspak të shprehura për moshën time konsideroi se këtë të mirë e kanë sjellë uji i ftohtë kurrë nuk e kam pastruar fytyrën me ujë të ngrohtë, si dhe qysh se nga viti tetëmbëdhjetë kam përdorur aparat elektrik për rrojë, fare pak kam përdorë brisk, vetëm atëherë kur kam dashur të “pispillosem” apo ta pastroi fytyrën më fortë. Pas shumë leximeve dhe shkëmbimit të mendimeve me autor të ndryshëm shkencor për mos krijimin e rrudhave, kam konsideruar qe uji i ftohtë ka ndihmuar qarkullimin më të shpejtë të gjakut, ndërsa aparati elektrik me dridhjet e veta ka bërë një lloj masazhe. Më në fund është në pyetje edhe autosugjestioni.
    Sa i përket potencës seksuale, ashtu siç kam shkruar më parë në shkrime të mija marrë nga një dijetar i madh i shkencave mjekësore, kam bërë masazhin e testiteve të mija me ujë të ftohtë me gjatësi kohore prej një minute çdo mëngjes pa ndërpre qysh se nga vitet e tridhjeta. Edhe aty kam konstatuar: futjen e qarkullimit të gjakut në veprim në mënyrë më intensive, njëkohësisht duke mos eliminuar faktorin e autosugjestionit. Andaj tani kam marrëdhënie intime me bashkëshorten time së paku dy herë në javë, nëse kjo nuk me ndodhë në mos prezencën e bashkëshortes jam thellë i shqetësuar.
    Si përfundim: Është e pa kontestuar, se njeriu për ti siguruar veti të mira shëndetësore apo edhe materiale duhet të sakrifikoi shumë dhe të paguaj çmimin në raport me të mira. Sa më shumë të mira aq më i madh është çmimi i kostos ashtu edhe më i lart, sakrificat janë më të mëdha dhe më në fund disiplina duhet me qenë jashtëzakonisht e fortë. Ju përshëndes.

  3. #123
    i/e regjistruar Maska e salihaj
    Anëtarësuar
    21-10-2008
    Vendndodhja
    Në Pejë
    Postime
    1,005

    Sexi, Psika (ëndrra) Dhe Sëmundja Biologjike Apo E Kundërta

    SEXI, PSIKA (ËNDRRA) DHE SËMUNDJA BIOLOGJIKE APO E KUNDËRTA
    ( NDODHI REALE)


    Transmetimi apo kalimi i sëmundjes nga momenti psikologjik në atë biologjik apo e kundërta është analog me transmetimin e sëmundjes shtazore në atë njerëzore apo siç quhet sëmundje zoonoze.
    Për të qenë më i qartë në vijim do e marr shembull se si transmetohet një sëmundje e shpendit te njeriu: sorra si dhe shpendët tjerë çokasin mollët qe kanë intensitet më të fortë të ngjyrës së kuqe në të murrmë janë më të shëndosha dhe pjekuria e tyre ka mbërri në maksimum e qe ka të gjitha vetitë organoleptike të harmonizuara në më mënyrë ideale siç janë: ngjyra e bukur, aroma shija. madhësi etj . At lloj të mollës në mënyrë instiktive e vërejnë shpendët dhe e çokasin për tu ushqyer me te.
    Normalisht sendin e mirë e donë çdo kush e sidomos “mreti se ja ka anën”. Atëherë, e donë edhe njeriu i rëndomtë, ku len shumë çfarë me parësore për jetë, për të ja plotësuar veti egon. E donë, sepse ja plotëson të gjitha dëshirat siç janë: joshja e syrit me madhësi, bukuri, ngjyrë të bukur, aromë, freski, sepse ajo gjendet në degë e jo në arkë plastike e cila mollën natyrale e “shndërron” në at artificiale. Ja një uverturë e shkurtë e dëshirës së njeriut ndaj botës bimore. Atëherë, mollën e çokitur nga shpeza (sorra) e cila sqepin e vet e ka përdorë nëpër mbeturina të ndryshme të mishit të prishur apo gjësendeve tjera të prishura (infektuara) atë mollë të bukure merr njeriu pa hamendje nuk e pastron por e ngrënë duke thënë: “hajt more se kjo nuk të bënë asgjë!”. Plaga e mollës së çokitur në vete përmban ndonjë baktere apo virus i cili në organizmin e njeriut zhvillohet me një shpejtësi shumë të madhe, sepse aty gjen vend më optimal për zhvillim. Atëherë kjo sëmundje qe ka kaluar nga shpezët te njeri, në mënyrë shumë të vrazhdë dëmton njeriun edhe më shumë e dëmton njeriun kur kjo sëmundje kalon në sëmundje sociale.
    Kalimi i sëmundjes së përmendur në atë sociale, nënkupton kur njeriu bie në dorë të mjekut e sidomos të mjekut të sotëm të korruptuar.
    Atëherë dëshira e pa përshkruar e njeriut për tu ushqyer me një frytë madhështor qe e ka krijuar natyra apo Zoti, përfundon në mënyrë më tragjike dhe më fatale, jo vetëm për vet njeriu, por pikësë pari për familje dhe shoqëri.
    Në vijim kalimi i sëmundjes psikologjik në atë biologjik apo e kundërta.

  4. #124
    i/e regjistruar Maska e salihaj
    Anëtarësuar
    21-10-2008
    Vendndodhja
    Në Pejë
    Postime
    1,005

    Rrëfimi i dy ëndrrave dhe “pasojat” e tyre

    Ëndrra e parë
    Ishte fillimi i muajit gusht, vapë e madhe dhe ditë e gjatë. Pasi qe ngrëna drekë, ca fruta pas dreke, piva një kafe dhe u shtrira të bëjë një sy gjumë pas lodhjes nga para ditore.
    Bë gjumë më është dëftuar nn femra me moshë rreth dyzetetre vjeç. Duke u mahitur me mua filloi të luaj me mua një paralojë seksuale. Atëherë duke mos e pranuar atë lojë gjithnjë në ëndërr, brofa nga gjumi.
    Kur me duel gjumi pastrova fytyrën me ujë të ftohtë. Vetën nuk e ndija fare mirë. Mata tensionin qe ishte ngritë rreth 191 X 147. Ishte tension i pa dëshiruar për mua. Përveç tensionit, sytë me lotonin dhe shikimi nuk ishte i qartë. Kërkova ndihmë nga çuni qe të ma vozit makinën time dhe të me sjellë mjeku i syve.

  5. #125
    i/e regjistruar Maska e salihaj
    Anëtarësuar
    21-10-2008
    Vendndodhja
    Në Pejë
    Postime
    1,005

    Ëndrra e dytë

    Po ashtu ëndërr seksuale si ajo e para, por tani me dy femra. Në javën e dytë të muajit tetor po të këtij viti.
    U zgjova në mëngjes rreth orës shtatë. Isha i çiltër, i gëzuar nga freskia qe me kishte mbërthyer dhe ashtu i hareshëm i thash bashkëshortes sime: “a ka mëngjes në këtë shtëpi?” Ajo u përgjigj me një “po” të madhe. Shkova ne banje, u pastrova dhe u ula në tryezën e mëngjesit. Ngrëna mëngjes. Pastrova duart. Pimë kafen e mëngjesit. Koha ishte pak si e zymtë me riga të shiut. Nuk kisha ndonjë punë më joshëse apo serioze. U vërtita nëpër dhomë të ndejës, pastaj u shtrira për të pushuar edhe ca. Gjatë atij pushimi me ka zënë gjumi dhe pash ëndrrën me dy femra duke lozë përsëri lojë seksuale. Më doli gjumi ashtu siç del nga gjumi nga një ëndërr me një kënaqësi shpirtërore, por te unë ashtu i hareshëm "se kisha bërë punë të madhe!" Në esencë duel e kundërta, mu kishte shtrembëruar goja dhe syri i faqes së majtë. Lartësia e tensionit sillej rreth 200 X 160 Dhimbje nuk ndija por shtangim muskujsh duke me penguar shumë duke ma shemtuar fytyrën. Gjashtdhjetepesë vite nuk përdora as shiring, e as hapa kundër sëmundjeve tani kjo dukuri për mua ishte shumë e pa zakonshme dhe quditëse!
    Ndryshuar për herë të fundit nga salihaj : 25-10-2010 më 16:58

  6. #126
    i/e regjistruar Maska e salihaj
    Anëtarësuar
    21-10-2008
    Vendndodhja
    Në Pejë
    Postime
    1,005

    Epilogu

    Për mua filloi odiseada e parë me mjekët e kësaj kohe, unë si hallegjinjë e mjekët biznesmen. Isha shumë i vetëdijshëm për shumë çfarë. Pika e parë në kohërat e lashta kur janë shfaqur mjekët e parë në këtë rruzull tokësor e sidomos ata grek nga keqpërdorimet qe i kanë bërë pacientëve të tyre duke i vrarë gjeja se po i shëronin, e nëse shëronin duke kërkuar masë të madhe të hollave, popullata humb besimin ne mjek në mënyrë totale. Për të ja kthyer mjekët besimin e popullit përsëri detyrohen të mbajnë ca kongrese dhe si rezultat i këtyre “ceremonive” mjekësore, lind “Betimi i hipokritit!”. Ky betim mjekeve ju shërben si “levë” për të ja kthye veti besimin. Atë pabesi qe e kanë bërë dikur pa betim sot e bëjnë edhe me më endje me te duke u thirrë në këtë betim për të shëruar pacienti si hallegji.Lexova “në një vend”: “vetëm njeri i mirë mund të bëhet mjek i mirë!” Po ashtu lexova se mjeku gjatë trajtimit të pacientit luan tri role: “kur e merr pacientin mjeku ne dorë është “engjëll”, kur e shëron është “zot”, por kur ja kërkon parat është “dreq” sepse kërkon sasi marramendëse të tëhollove. Nga mjekët gjithashtu pritja qe të më “ofendojnë” duke thënë: “çfarë ke ti?” unë do përgjigjem, e ai përsëri: “çfarë din ti!”. Pritja edhe gjëra tjera qe me të vërtetë i përjetova siç është: “shko te ky mjek se ka aparate më të mira, ai mjek është i mirë për atë e atë, etj” .
    Duke shkuar te mjeku për tu vizituar u takova me një veteriner qe është mik imi. Kur me vërejti në atë gjendje me tha: “zotëri salihaj, po ty të paska preku “psoriaza, mirëpo, në një shkallë më të lehtë e besoi se do të kaloi!” At term e mbajta ndërmend dhe ika të vizitohem. Nga të gjitha vizitat qe i bëra si shkaktar të këtij çrregullimi numëronin vetë tensionin e lartë dhe ekspozimit të ndonjë shkuj. Më në fund ju tregova se: “filan veterineri ma tha këtë term “psoriaza” (një veterinar i tillë nuk kërkon nga lopa ti tregoi se e ka prekë “psoriaza” dhe po ja qëllon!”. Atëherë neurologu me ka kthye përsëri në kontroll më ne detaje dhe ma përshkroi terapinë e cila ishte e qëlluar. Ndërsa, pagesa e lartë e aparaturës qe e përdorën për të diagnostifikuar sëmundjen “shkoi në bisht sorre”, sepse nuk di a kanë ditë ti lexonin apo jo, por përgjigja ishte qe sipas analizave dhe tregimit të aparaturës rezonante nuk ka kurrfarë shenjash të sëmundjes.
    Tani me mbet të them atë çfarë e kam shkruar në shkrimet e mia e qe kam lexuar mjaft për të konkluduar siç kanë konkluduar njerëzit e mirë, apo mjekët e mirë se: Kur pacienti ka analiza të mira negative ndaj sëmundjeve të ndryshme, po ashtu qe aparatura nuk tregon shenja sëmundje, do të thotë se aty është në pyetje çrregullimi psikologjik!”
    Vijon analiza psikologjike sipas Frojdit!

  7. #127
    i/e regjistruar Maska e salihaj
    Anëtarësuar
    21-10-2008
    Vendndodhja
    Në Pejë
    Postime
    1,005

    E di por po përtoi...!

    E di por po përtoi...!
    Mjaft hezitova për të shkruar shkaqet e shrregullimit tim. Hezitimi imë, është përqendruar pikërisht në atë, qe mos të merr kahe të gabuar, duke kuptuar se ky problem me përket mua. Mirëpo, pasi qe të gjithë jemi qenie njerëzore dhe kemi probleme të ngjashme me shumë çfarë i përket njeriut, atëherë edhe problemet shëndetësore janë po aty përafërsisht të ngjashme. Për të shkruar për gjëra të tilla është përtesë e madhe e kjo përtesë kalon në iluzion.

  8. #128
    i/e regjistruar Maska e salihaj
    Anëtarësuar
    21-10-2008
    Vendndodhja
    Në Pejë
    Postime
    1,005

    Iluzioni

    ILUZION, - I m. Sh. – E, - ET libr. 1. Perceptim i gabuar a i shtrembëruar i sendeve, i dukurive etj. Qe na rrethojnë i cili krijohet për shkak të metave të shqisave ose për shkak të rrethanave të jashtme (doket dhe zakonet...! v. ime); gabim i shqisave, që na e paraqitin si të vërtetë një dukje të gënjeshtërt. Iluzion pamor (optik) iluzion që lind nga perceptimi i gabuar i madhësisë ose i trajtës së trupave. Iluzione emocionale iluzione qe lindin nga ndjenja të caktuara të njeriut, nga gjendja e ti emocionale. Iluzionet e shqisave. Lind (krijohet, formohet) një iluzion.
    2. Përfytyrim i shtrembëruar ose mendim i gabuar që kemi krijuar për dikë a për diçka pa e njohur mirë të vërtetën. Iluzion politik (ideologjik). Iluzion mikroborgjez (pacifist, i rrezikshëm, i dëmshëm). Iluzion i paqes klasor (i vëllazërisë, i barazisë.
    3. fig. Shpresë e kotë me të cilën gënjejnë vetëm, ëndërr e zbrazët. Iluzioni i fundit. Iluzionet e rinisë. Krijon iluzione. S’ka iluzione. Rronte me iluzione.

  9. #129
    i/e regjistruar Maska e salihaj
    Anëtarësuar
    21-10-2008
    Vendndodhja
    Në Pejë
    Postime
    1,005

    Përtesa

    PËRTES/Ë,-A f. 1. Mungesa e vullnetit dhe e dëshirës për të punuar, gjendja kur njeriu ka qejf të rrijë e të mos bëjë gjë, përtaci, dembeli, ; gjendje kur njeriu e bën diçka për qejf e fare ngadalë, si përtac; ngathtësi, plogështi. Punojnë pa përtesë. S’di ç’është përtesa . U ngritë me përtesë. Fliste me përtesë.

    Ja kjo është e tera për përtesë, çfarë shkruan në fjalor i gjuhës së sotme shqipe.

  10. #130
    i/e regjistruar Maska e salihaj
    Anëtarësuar
    21-10-2008
    Vendndodhja
    Në Pejë
    Postime
    1,005

    Përtesa sipas mendimit tim...!

    Përtesë për ti shkruar gjërat ashtu siç janë, gjërat e tilla përveç qe janë të vërteta, të çuditshme por edhe të dhimbshme. Të tilla janë sidomos për popullin shqiptar, sepse edukata patriarkale e shqiptuarve dhe zakonet e Lekë Dukagjinit (qe na bënë të krenohem në raport me kombe tjera ne rajon...!!! v. Ime) e kanë bërë shqiptarin qe mos të thellohet në shkoqitjen e temave TABU. Temat tabu te shqiptari i ka zgjedhë pushka, ose siç ka ndodhë në ditët më të vona me shufër metali, jo qe vret gruan por edhe fetusin e pafajshëm në mitrën e nënës së vet.
    Unë shtoi, fjala bie për përtesë: përveç faktorëve qe u cekën nga fjalori, unë do shtoja, se edhe rrethi familjar dhe ai shoqëror ndikon në “përkrahjen” e përtesës. Siç kam cekë më parë aty bëjnë pjesë doket dhe zakonet e një populli e në këtë rast shqiptarët. I vetmi është Sigmund Freud-i qe e ka thye atë temë siç e ka quajtur “TABU”. I rrallë është ai shqiptar qe e përkrahë këtë dukuri natyrore, e qe jashtëzakonisht është e thelluar në çdo qenie njerëzore e sidomos në qenien e shqiptarit. Njëkohësisht në përkrahjen e përtacisë bënë pjesë edhe censura siç është hetero dhe autocensura. Unë do e bëjë timen, kushdo ta kuptoi ashtu siç dëshiron vet. Mu me ka ndodhë, edhe shumë kujt i ka ndodhë si mua. Motoja ime ka qenë është dhe do jetë: shëndeti dhe mirëqenia njerëzore. Jam i bindur të tillë ka mjaft në radhët e anëtarëve të këtij forumi qe do kontribuonin gjatë shkëmbimit të mendimeve të ndryshme konstruktive dhe të bazuara në realitetin shkencor.

  11. #131
    i/e regjistruar Maska e salihaj
    Anëtarësuar
    21-10-2008
    Vendndodhja
    Në Pejë
    Postime
    1,005

    Sigmund Freud dhe ëndrrat ...?

    Këtu do përpiqem për shkoqitjen e një dukurie të ëndrrave qe bënë pjesë në materien e Freud-it kur flitet për: “ëndrra si plotësim i dëshirave!”
    “Çdo dëshirë e njeriut qe i paraqitet si nevojë për te dhe në jetën e përditshme nuk mund ta realizoi, atëherë, gjatë gjumit do e sheh atë ëndërr se po i realizohen dëshirat!” Në këtë rast ëndrra shërben si amortizator i mirë për ta amortizuar dëshirën – nevojën qe nuk ka muajt ta realizoi gjatë jetës së vet. Në këtë kontekst, sado kudo ëndrra ruan shëndetin nga sfidat dhe stresi qe njeriu kishte mi përjetuar gjatë jetës së vet.
    Shembull: nn personit i kanoset rreziku nga një person tjetër, sheh ëndërr qe e ka rrahur apo e ka vra atë person. Atëherë, nn personi lirohet nga energjia negative qe e ka grumbulluar për kohë të gjatë për ta eliminuar personin e rrezikshëm.
    Konkretisht: sa herë kam pasur konflikte me policinë e serbit unë kam pa ëndërr: “se e kam rrah, apo vra policin e tillë!” sa është e çuditshme aq është edhe e vërtetë, në këtë rast më është liruar organizmi nga energjia negative!!! Po ashtu ka qenë prezen dhe është prezent rasti për marrëdhëniet intime me femër tjetër përveç gruas me kurorë etj, etj.

  12. #132
    i/e regjistruar Maska e salihaj
    Anëtarësuar
    21-10-2008
    Vendndodhja
    Në Pejë
    Postime
    1,005

    Edhe kjo është psikologji!

    Milan Riz
    PARAPSIKOLOGJIA

    Përceptimi jashtëshqisor dhe shfaqjet e tij
    Parapsikologët kanë zbuluar se, përveç shqisave normale, njëriu ka edhe një “shqisë” tjetër të gjashtë, me anë të së cilës arrinë të përftojë informacione tjera për realitietin që e rrethon. Kjo shqisë quhet “përceptimi jashtëshqisor” (PJSH)⁰, për të treguar qe lejon kapjen e informacionit (perceptimit) jashtë sferës normale të shqisave jashtëshqisore.
    __________________________
    ⁰ Term “PJSH” përdoret këtu jo vetëm në kuptimin e tij të saktë etimologjik “përceptimi jashtëshqisor” , por, sipas përdorimit të saktë, edhe në funksion mbiemëror (për shembull: “dukuria PJSH” = dukuria e përceptimit jashtëshqisor ose dukuria jashtëshqisore).

  13. #133
    i/e regjistruar Maska e salihaj
    Anëtarësuar
    21-10-2008
    Vendndodhja
    Në Pejë
    Postime
    1,005

    Shëndeti për njeriun është shumëçka

    Të shkruaj mendime nga libri i Milan Riz më shtyri shumëçka. Por në fillim po e ceku këtë mendim: “Ilaçi dhe veprues fiziologjikë japin rezultate vetëm sepse ndikojnë mbi psikologjinë e njeriut.

  14. #134
    i/e regjistruar Maska e salihaj
    Anëtarësuar
    21-10-2008
    Vendndodhja
    Në Pejë
    Postime
    1,005

    Largpamësia

    Për arsye praktike dallohet “largpamësia”, kur kjo “shqisë” lidhet me ngjarje te largëta, dhe “telepatia”, kur përdoret për të kapur përvoja subjektive të njerëzve tjerë. Si ilustrim për largpamësinë është me vend të përmendim disa shembuj: një subjekt përshkruan përgjigjen e saktë pa gabime, sesa është mbyllur brenda nëpër kontinierët e patejdukshëm. Pa ditur, me anë të rrugëve shqisore apo arsyetimeve; një subjekt përcaktojnë mënyrë të saktë vendin ku ndodhet trupi i një njeriu të zhdukur; një tjetër tregon atë që është duke bërë dikush në një qytet të largët.

  15. #135
    i/e regjistruar Maska e salihaj
    Anëtarësuar
    21-10-2008
    Vendndodhja
    Në Pejë
    Postime
    1,005

    Telepatia

    Telepatia mund të ilustrohet përmes rastit të një miku, të cilin nuk e kemi parë prej shumë kohësh. Papritur, në ekranin e mendjës sonë shfaqet përmes tij dhe, më pas, marrin vesh atë qe ka ndodhur pikërisht në çastin kur miku ishte në vështirësi dhe po bëhej gati të na merrte në telefon për të kërkuar ndihmë.
    Megjithatë, të dy funksionet identifikohen në një funksion dhe në një proces të vetëm. Ndryshimi qëndron në faktin qe "qellimi" është një dukuri objektive ose një përvojë subjektive. Edhe shembujt e përmendur tregojnë qe dallimi nuk është shumë i saktë, por më tepër arbitrar*. Sjellja e njeriut që ndodhet larg, në të vërtetë, mund të zbulohet edhe ne saje të përceptimit të mendimeve të tij (telepatia), ndërsa problemi i mikut tonë mund të përceptohet edhe përmes lagpamsisë.

    Në të njejtën mënyrë, në eksperimentet e "transmetimit telepatik" të vizatimeve, kur "transmetuesi", vështron një vizatim, subjekti "marrës" mund të marrë informacionin qoftë duke kapur me mendimet e transmetuara nga transmetuesi (telepatia), qoftë duke përceptuar drejtpërdrejt vizatimin (largpamësia). Është vetëm burimi i informacionit ai që, si rregull, dallon këto dy format të përceptimit jashtëshqisor.

    Në ndryshim nga shqisat e tjera, PJSH-ja vepron me anë të kohës. Në këtë rast kemi dukurinë e "paranjohjes" (parashikimi i ngjarjeve të ardhshme) dhe të "pasnjohjes" (njohja e drejtpërdrejt e ndodhive të kaluara) ... vazhdim

    _________________________
    *1. Dallimi lindi në kohën kur, gabimisht, besohej që "telepatia" realizohej më lehtë se jolargpamësia. Një koncept i tillë vinte nga një ngjashmeri ( e gabuar) midis PJSH-së dhe komunikimeve me radio.

  16. #136
    Psikologjia nuk mendoj se eshte aktiviteti i duhur ne sherbim te shendetit mendor, madje do te thoja i demshem. Psikologjia ka deshtuar ne menyre te turpshme per te ndihmuar njerezit. Fakti qe sot ka gjithnje e me shume njerez me shqetesime mendore e verteton kete gje. Eshte nje pseudoshkence dhe kur ajo kthehet ne biznes behet dicka jo shume me ndryshe se nje aktivitet i rendomte mashtrues. Profesioni qe te ofron zero garanci dhe mban zero pergjegjesi. Nje aktivitet qe e trajton pacientin si nje objekt statistikor dhe eksperimental. Ne rastin me te mire do ta shikoja Psikologjine si nje ilac ende ne faze eksperimentale, por qe ka marre OK per tu testuar tek njerezit.
    Do tu rekomandoja kujdo qe ilaci me i mire i mendjes duhet pare ne drejtime te tjera. Aktiviteti fizik, joga, ushqime te caktuar qe permbajne minerale dhe vitamina te ndryshme (Sidomos vitaminat kompleks B), muzika qetesuese, optimizmi per jeten, shoqerimi me njerez pozitiv etj. Ne raste me te veshtira do te rekomandoja neuropsikiatrin pasi te pakten ky ka mbaruar dhe shkolle per kete gje. Psikologun do ta "rekomandoja" te fundit. Ne rast se vertet e shikoni te nevojshme te shkoni ne psikolog, mos shkoni thjesht ne nje psikolog, por gjeni nje njeri qe vertet ka ndihmuar njerez. Psikolog ka shume sot, por jane te pakte shume ato qe vertet i ndihmojne njerezit ne menyre permanente. Psikologu eshte si ai fisheku i fundit qe ne rast se nuk qellon mire deshtimi kthehet si nje bumerang per pacientin. Prandaj ndoshta nuk mund te theksohet aq sa duhet rendesia qe nese vertet vendoset per te shkuar ne psikolog duhet gjendur patjeter dikush qe e di se cfare ben dhe ka arritur rezultate te kenaqshme me paciente te tjere.
    ABCÇDDhEËFGGjHIJKLLlMNNjOPQRRrSShTThUVXXhYZZh (Alfabeti Shqip, 36 gërma)

  17. #137
    The World Is Yours Maska e J@mes
    Anëtarësuar
    27-05-2002
    Vendndodhja
    Tiranë
    Postime
    1,966
    Citim Postuar më parë nga brooklyn2007 Lexo Postimin
    Psikologjia nuk mendoj se eshte aktiviteti i duhur ne sherbim te shendetit mendor, madje do te thoja i demshem. Psikologjia ka deshtuar ne menyre te turpshme per te ndihmuar njerezit. Fakti qe sot ka gjithnje e me shume njerez me shqetesime mendore e verteton kete gje. Eshte nje pseudoshkence dhe kur ajo kthehet ne biznes behet dicka jo shume me ndryshe se nje aktivitet i rendomte mashtrues. Profesioni qe te ofron zero garanci dhe mban zero pergjegjesi. Nje aktivitet qe e trajton pacientin si nje objekt statistikor dhe eksperimental. Ne rastin me te mire do ta shikoja Psikologjine si nje ilac ende ne faze eksperimentale, por qe ka marre OK per tu testuar tek njerezit.
    Do tu rekomandoja kujdo qe ilaci me i mire i mendjes duhet pare ne drejtime te tjera. Aktiviteti fizik, joga, ushqime te caktuar qe permbajne minerale dhe vitamina te ndryshme (Sidomos vitaminat kompleks B), muzika qetesuese, optimizmi per jeten, shoqerimi me njerez pozitiv etj. Ne raste me te veshtira do te rekomandoja neuropsikiatrin pasi te pakten ky ka mbaruar dhe shkolle per kete gje. Psikologun do ta "rekomandoja" te fundit. Ne rast se vertet e shikoni te nevojshme te shkoni ne psikolog, mos shkoni thjesht ne nje psikolog, por gjeni nje njeri qe vertet ka ndihmuar njerez. Psikolog ka shume sot, por jane te pakte shume ato qe vertet i ndihmojne njerezit ne menyre permanente. Psikologu eshte si ai fisheku i fundit qe ne rast se nuk qellon mire deshtimi kthehet si nje bumerang per pacientin. Prandaj ndoshta nuk mund te theksohet aq sa duhet rendesia qe nese vertet vendoset per te shkuar ne psikolog duhet gjendur patjeter dikush qe e di se cfare ben dhe ka arritur rezultate te kenaqshme me paciente te tjere.
    Me beri pershtypje ky shkrim. Nese do e shikoja si nje opinion atehere do te thoja se ekzistojne gjithmone opinione te pergjithshme per fenomene dhe dukuri te pergjithshme, te bazuara kryesisht nga akumulimi i asaj qe mund te kemi degjuar apo vezhguar. Mirepo, e gjitha kjo nuk tregon nje te vertete objektive.

    "Jepi Çezarit ate qe i takon Çezarit".

    E them kete pasi, nese do te nismin te benim te gjithe nje vleresim keshtu apriori nisur nga mendimi apo pikepamja jone versus profesioneve te cilat ne do i gjykonim si te deshtuara per shkak te rezultateve negative (apo jo te mira) qe keto profesione kane arritur tek mbare njerezia...
    Atehere mund te themi se "mjekesia" eshte nje profesion i deshtuar, sepse çdo vit vdesin me mijera njerez ( rezultati eshte shume i rende: Vdekje ) nga dhjetra e qindra semundje, disa prej te cilave nuk i eshte gjetur ende kura edhe pse mund te jene semundje qindra vjeçare, te cilat kane sjelle nje dem te madh ne njerez me pasoj vdekjen.

    Atehere nese une do te gjykoja mbi baza emocionale, mund te thoja fare mire qe mjekesia eshte nje profesion i deshtuar, sepse p.sh. arritjet e saja per te minimizuar vdekjet nga Sida jane zero.

    A mund te gjykojme ne ne kete menyre? Une them se jo.

    Per te kaluar tek profesioni i psikologut, psikiatrit, psikoterapistit, etj. Numri i ketyre profesioneve eshte shtuar edhe per shkak se numri i semundjeve apo çrregullimeve mendore eshte shtuar ndjeshem.

    Po te marre vetem nje shembull. Vetem 20 vjeçarin e fundit statistika zyrtare tregojne se numri i femijeve te diagnostikuar me autizem eshte rritur ne nje menyre te frikshme, e çdo vit vjen ne rritje. Statistikat tregojne se 1 femije ne 90 eshte i semure nga autizmi.

    Po keshtu edhe çrregullimet e stresit, depresionit, skizofrenise, etj, kane pesuar rritje te ndjeshme. Nga se vjen kjo? Mos eshte shkaku Psikologu? Une do te thoja se eshte jeta ajo qe eshte bere gjithmone e me komplekse, e veshtire, e per nje pjese e pamundur... Shkaqet jane nga me te ndryshmet, e te gjitha keto "si dallge te medha qe gerryejne shkembin" influencojne ne mendjen dhe trupin e njeriut.

    A i duhet faturuar psikologut ky fakt? Mendoj se jo, por gjithsesi ky eshte vetem mendimi im.
    »« ¤ »«Ê£ÐØ®ÂÐØ»« ¤ »«

  18. #138
    Citim Postuar më parë nga J@mes Lexo Postimin
    Me beri pershtypje ky shkrim. Nese do e shikoja si nje opinion atehere do te thoja se ekzistojne gjithmone opinione te pergjithshme per fenomene dhe dukuri te pergjithshme, te bazuara kryesisht nga akumulimi i asaj qe mund te kemi degjuar apo vezhguar. Mirepo, e gjitha kjo nuk tregon nje te vertete objektive.

    "Jepi Çezarit ate qe i takon Çezarit".

    E them kete pasi, nese do te nismin te benim te gjithe nje vleresim keshtu apriori nisur nga mendimi apo pikepamja jone versus profesioneve te cilat ne do i gjykonim si te deshtuara per shkak te rezultateve negative (apo jo te mira) qe keto profesione kane arritur tek mbare njerezia...
    Atehere mund te themi se "mjekesia" eshte nje profesion i deshtuar, sepse çdo vit vdesin me mijera njerez ( rezultati eshte shume i rende: Vdekje ) nga dhjetra e qindra semundje, disa prej te cilave nuk i eshte gjetur ende kura edhe pse mund te jene semundje qindra vjeçare, te cilat kane sjelle nje dem te madh ne njerez me pasoj vdekjen.

    Atehere nese une do te gjykoja mbi baza emocionale, mund te thoja fare mire qe mjekesia eshte nje profesion i deshtuar, sepse p.sh. arritjet e saja per te minimizuar vdekjet nga Sida jane zero.

    A mund te gjykojme ne ne kete menyre? Une them se jo.

    Per te kaluar tek profesioni i psikologut, psikiatrit, psikoterapistit, etj. Numri i ketyre profesioneve eshte shtuar edhe per shkak se numri i semundjeve apo çrregullimeve mendore eshte shtuar ndjeshem.

    Po te marre vetem nje shembull. Vetem 20 vjeçarin e fundit statistika zyrtare tregojne se numri i femijeve te diagnostikuar me autizem eshte rritur ne nje menyre te frikshme, e çdo vit vjen ne rritje. Statistikat tregojne se 1 femije ne 90 eshte i semure nga autizmi.

    Po keshtu edhe çrregullimet e stresit, depresionit, skizofrenise, etj, kane pesuar rritje te ndjeshme. Nga se vjen kjo? Mos eshte shkaku Psikologu? Une do te thoja se eshte jeta ajo qe eshte bere gjithmone e me komplekse, e veshtire, e per nje pjese e pamundur... Shkaqet jane nga me te ndryshmet, e te gjitha keto "si dallge te medha qe gerryejne shkembin" influencojne ne mendjen dhe trupin e njeriut.

    A i duhet faturuar psikologut ky fakt? Mendoj se jo, por gjithsesi ky eshte vetem mendimi im.
    Mjekesia ne teresi ka mekatet e veta. Ka shume vend per kritike edhe per kete disipline. Mjafton te permendim skandale te shumta qe ndodhin me trajtimet mjekesore kudo ne bote ne emer te parase. Pastaj ilacet me efekte anesore te demshme, akuzat e shumta mbi industrine e farmaceutikes, e shume te tjera. Por serisht absolutisht nuk mund te fajesohet ne menyre neto mjekesia mbi vdekjet e shumta ne bote. Nese behet nje bilanc ne kete drejtim (dhe qe eshte bere) sot jeta e njerezve ne vendet e zhvilluara ku mjekesia eshte vertet mjekesi, eshte permiresuar ndjeshem. Sot njerezit jetojne me gjate dhe vdesin nga semundje me serioze se shekuj me pare.

    Megjithate kritika ime per psikologjine kap tjeter aspekt te saj. Nese ne mjekesine standarte (meqenese u mor mjekesia si shembull paralel) ka nje literature te caktuar mjekesore, e vertetuar ne menyre empirike, ne psikologji nuk ka nje gje te tille. Ne psikologji jane studjuar e studjohen sjelljet njerezore dhe nxirren konkluzionet qe sherbejne me pas si modele per te trajtuar te semuret. Keto modele jane te atilla qe mund ti hedhesh poshte ne cdo moment sepse jane shume larg te qenurit modele fikse. Sot ti thua/praktikon dicka dhe neser ti mund te thuash/praktikosh dicka tjeter me shpresen se do te gjehet "Terapia" e duhur mbi subjektin qe synohet te trajtohet. Eshte nje "loje" fjalesh e teorish qe behet nga ana e psikologut qe mbetet pergjithesisht e pamonitoruar nga asnje institucion shendetesor. Dhe nuk mund te monitorohet per sa kohe eshte nje profesion ku nuk ka baza solide. Ne kete drejtim psikologjia eshte nje profesion me zero pergjegjesi, ose me sakte gati e pamundur per ta vene nen pranga (ne rastet e abuzimit dhe profesionalizmit te ulet gjithmone). Ne Amerike jane jo te shpeshta rastet per Psychology Malpractice. Sepse e tille eshte ku ti mund te abuzosh me pacientin nen emrin e postulateve te stabilizuara tashme si skemat standarte te trajtimit (pa permendur me pas edhe moden e fundit te mjekesise ne teresi per te cilen eshte prekur patjeter dhe psikologjia ku trajtimet e gjata nenkuptojne te ardhura me shume per praktikantin). Madje pjesa me e madhe e Malpractice ne displinat e trajtimit te shendetit mendor i kalojne me se shumti Psikiatrise sesa Psikologjise.

    Me lart u permend fakti qe sot njerezit vuajne gjithmone e me shume nga probleme mendore dhe autizmi. C'fare roli ka luajtur psikologu ne kete drejtim? Sa veta ka sheruar nga keto semundje serioze te shoqerise? Cfare quhet sherim sipas pikepamjes te psikologjise? A mos valle nje seance e shkurter dhe periodike sugjestionimi ndaj pacientit, ku e ben kete te fundit te lumtur dhe i kthen deshiren per jeten, mund te quhet sherim? Pse eshte krijuar gjithe ky "stok" i madh pacientesh qe jane tashme te mberthyer prej kohesh pas ilaceve dhe trajtimeve psikoterapeutike pa fund kohor? A nuk supozohet qe nje sherbim, aq me teper kur ky kryhet ne emer te parase ti jape zgjidhje definitive nje te semuri?
    Mbase mosekzistenca e psikologjise nuk do te kishte asnje peshe negative mbi keto probleme. Keto nuk jane probleme qe kerkojne zgjidhje tek psikologu. Keto jane probleme qe kerkohen zgjidhje tek politikani, ligjet e shtetit, drejtesia, ambienti ku jetohet, politikat sociale qe merret nga ana e shtetit. Zgjidhja pra nuk eshte Psikologu (Aspirina), po ne tjeter vend eshte zanafilla e ketyre problemeve. Eshte vete shoqeria sot qe krijon zgjidhje te papershtatshme. Ne Amerike sot ilacet me te shitura jane qetesuesit ku dhe psikologjia futet ne te tille kategori. Por qetesuesit thjesht mbulojne simptomat per momentin, por nuk i japin zgjidhje problemit ne thelb. Qetesuesit mbushin xhepat e atyre qe kane luksin te perfitojne dhe i bejne te varur njerezit duke u mbyllur syte per problematiken e vertete e duke i shtyre drejt zgjidhjeve te shpejta dhe me kosto monetare. Une mendoj se zgjdhja e probleme shpirterore kerkon rruget qe permenda me lart dhe per te forcuar shpirtin dhe trupin njekohesisht, njeriu duhet ti kthehet natyres. Njeriu ka lindur nga natyra dhe cdo dem qe i shkaktohet kesaj te fundit preket drejtpersedrejt dhe njeriu automatikisht. Une besoj ne teknologjine dhe avancimet e shkences ne tratimin e semundjeve dhe zgjidhjen e shume problemeve te shoqerise por keto nuk mund te aplikohen perhere dhe aq me pak ne sherimin e mendjes.

    Psikologjia ne historine e saj me teper ka qene nje bashkeudhetare e problemeve shpirterore te njerezimit dhe me se shumti ne rolin e eksperimentuesit dhe perfituesit personal sesa i ka sherbyer atij. Shoqeria evoluon shume me shpejte sesa eshte e afte psikologjia qe te kuptoje rregullat e reja te bashkeveprimit ndernjerezor. Nderkohe qe ajo (psikologjia) vazhdon te jete prezente, ashtu si gati e padukshme, dhe qe ka krijuar tashme reputacionin e saj si nje disipline ku hallexhinjte mund te trokasin ne deren e saj per problemet e tyre, por qe ne fund te fundit nuk te ofron asnje garanci dhe zgjidhje definitive. Shkenca e rezultateve tafti-bafti, sikurse e kam permendur diku tjeter.
    ABCÇDDhEËFGGjHIJKLLlMNNjOPQRRrSShTThUVXXhYZZh (Alfabeti Shqip, 36 gërma)

  19. #139
    The World Is Yours Maska e J@mes
    Anëtarësuar
    27-05-2002
    Vendndodhja
    Tiranë
    Postime
    1,966
    Po e ndaj ne pjese shkrimin tend, si rrjedhoj edhe pergjigjet e mija do t'i referohen pjeseve te caktuara.

    Citim Postuar më parë nga brooklyn2007 Lexo Postimin
    Mjekesia ne teresi ka mekatet e veta. Ka shume vend per kritike edhe per kete disipline. Mjafton te permendim skandale te shumta qe ndodhin me trajtimet mjekesore kudo ne bote ne emer te parase. Pastaj ilacet me efekte anesore te demshme, akuzat e shumta mbi industrine e farmaceutikes, e shume te tjera. Por serisht absolutisht nuk mund te fajesohet ne menyre neto mjekesia mbi vdekjet e shumta ne bote. Nese behet nje bilanc ne kete drejtim (dhe qe eshte bere) sot jeta e njerezve ne vendet e zhvilluara ku mjekesia eshte vertet mjekesi, eshte permiresuar ndjeshem. Sot njerezit jetojne me gjate dhe vdesin nga semundje me serioze se shekuj me pare.
    Natyrisht qe ka, e sa me shume zhvillohet kjo shkence aq me burokratike behet. E meqe kryesisht referencat apo opinionet e tua lidhen ngushte me Ameriken demokratike, mund te them se shendeti i qytetareve amerikan, eshte i rrezikuar prej vitesh, pikerisht nga shnderrimi i mjekesise ne nje biznes te rendomte, e gjithmone e me shume Amerika me politikat e saja per shendetesine ka treguar qe shendeti eshte privilegj vetem i te pasureve e si rrjedhim kemi miliona amerikan (midis tyre femije e te moshuar) nuk kane asnje asistence shendetsore.

    Persa i perket rritjes se mesatares te jetegjatesise, influencojne shume faktore e mjekesia natyrisht qe ka pjesen e saj, por edhe ne kete pike mireqenia e njeriut lidhet ngushte me mundesite e tija, e jo domosdoshmerisht me "vendin e zhvilluar ku mjekesia eshte vertet mjekesi" ashtu sikunder je shprehur ti.

    Megjithate kritika ime per psikologjine kap tjeter aspekt te saj. Nese ne mjekesine standarte (meqenese u mor mjekesia si shembull paralel) ka nje literature te caktuar mjekesore, e vertetuar ne menyre empirike, ne psikologji nuk ka nje gje te tille. Ne psikologji jane studjuar e studjohen sjelljet njerezore dhe nxirren konkluzionet qe sherbejne me pas si modele per te trajtuar te semuret. Keto modele jane te atilla qe mund ti hedhesh poshte ne cdo moment sepse jane shume larg te qenurit modele fikse. Sot ti thua/praktikon dicka dhe neser ti mund te thuash/praktikosh dicka tjeter me shpresen se do te gjehet "Terapia" e duhur mbi subjektin qe synohet te trajtohet. Eshte nje "loje" fjalesh e teorish qe behet nga ana e psikologut qe mbetet pergjithesisht e pamonitoruar nga asnje institucion shendetesor. Dhe nuk mund te monitorohet per sa kohe eshte nje profesion ku nuk ka baza solide. Ne kete drejtim psikologjia eshte nje profesion me zero pergjegjesi, ose me sakte gati e pamundur per ta vene nen pranga (ne rastet e abuzimit dhe profesionalizmit te ulet gjithmone). Ne Amerike jane jo te shpeshta rastet per Psychology Malpractice. Sepse e tille eshte ku ti mund te abuzosh me pacientin nen emrin e postulateve te stabilizuara tashme si skemat standarte te trajtimit (pa permendur me pas edhe moden e fundit te mjekesise ne teresi per te cilen eshte prekur patjeter dhe psikologjia ku trajtimet e gjata nenkuptojne te ardhura me shume per praktikantin). Madje pjesa me e madhe e Malpractice ne displinat e trajtimit te shendetit mendor i kalojne me se shumti Psikiatrise sesa Psikologjise.
    Ne kete pjese, edhe pse nuk rresht se gjykuari psikologjine, gjithsesi konstatoj se, je po ti ai qe dashur pa dashur, edhe pse pak kontradiktor, i faturon problematikat e ndryshme disiplinave te tjera.
    Kam nenvizuar disa pjese me te zeza per t'ju pergjigjur shpejt e shpejt.
    Ashtu si dhe per mjekesine edhe per psikologjine ekzistojne manuale te ndryshme te diagnostikimit te çrregullimeve psikike/mendore ku paraqiten statistika, rezultate, konkluzione per nje mori çrregullimesh. Ashtu si edhe ne mjekesi, edhe ne gamen e semundjeve psikologjike ekzistojne çrregullime apo semundje te cilat kane permiresim te pjesshem, apo semundje te cilave nuk ju eshte gjetur ende prejardhja apo shkaku.
    E gjithe kjo lidhet me faktin se Psikologjia nuk studion thjesht sjelljet e njerezve, por ajo studion psikiken e njeriut ne teresi, mendjen e njeriut, te menduarit, te kuptuarit, etj, pra kemi te bejne me trurin e njeriut, diçka shume here me komplekse se sa ( po themi, nje intervent i gurezave ne veshka (batute). Si rrjedhoj edhe sherimi i plote i njeriut per raste te nderlikuara, behet here here i pjesshem, e here here i pamundur. Ne te gjitha keto qe thame perfshihet edhe gadishmeria, deshira, vullneti, besimi, i vete njeriut per te arritur rezultate te pelqyeshme.


    Me lart u permend fakti qe sot njerezit vuajne gjithmone e me shume nga probleme mendore dhe autizmi. C'fare roli ka luajtur psikologu ne kete drejtim? Sa veta ka sheruar nga keto semundje serioze te shoqerise? Cfare quhet sherim sipas pikepamjes te psikologjise? A mos valle nje seance e shkurter dhe periodike sugjestionimi ndaj pacientit, ku e ben kete te fundit te lumtur dhe i kthen deshiren per jeten, mund te quhet sherim? Pse eshte krijuar gjithe ky "stok" i madh pacientesh qe jane tashme te mberthyer prej kohesh pas ilaceve dhe trajtimeve psikoterapeutike pa fund kohor? A nuk supozohet qe nje sherbim, aq me teper kur ky kryhet ne emer te parase ti jape zgjidhje definitive nje te semuri?
    Mbase mosekzistenca e psikologjise nuk do te kishte asnje peshe negative mbi keto probleme. Keto nuk jane probleme qe kerkojne zgjidhje tek psikologu. Keto jane probleme qe kerkohen zgjidhje tek politikani, ligjet e shtetit, drejtesia, ambienti ku jetohet, politikat sociale qe merret nga ana e shtetit. Zgjidhja pra nuk eshte Psikologu (Aspirina), po ne tjeter vend eshte zanafilla e ketyre problemeve. Eshte vete shoqeria sot qe krijon zgjidhje te papershtatshme. Ne Amerike sot ilacet me te shitura jane qetesuesit ku dhe psikologjia futet ne te tille kategori. Por qetesuesit thjesht mbulojne simptomat per momentin, por nuk i japin zgjidhje problemit ne thelb. Qetesuesit mbushin xhepat e atyre qe kane luksin te perfitojne dhe i bejne te varur njerezit duke u mbyllur syte per problematiken e vertete e duke i shtyre drejt zgjidhjeve te shpejta dhe me kosto monetare. Une mendoj se zgjdhja e probleme shpirterore kerkon rruget qe permenda me lart dhe per te forcuar shpirtin dhe trupin njekohesisht, njeriu duhet ti kthehet natyres. Njeriu ka lindur nga natyra dhe cdo dem qe i shkaktohet kesaj te fundit preket drejtpersedrejt dhe njeriu automatikisht. Une besoj ne teknologjine dhe avancimet e shkences ne tratimin e semundjeve dhe zgjidhjen e shume problemeve te shoqerise por keto nuk mund te aplikohen perhere dhe aq me pak ne sherimin e mendjes.
    Autizmi sebashku me format e tij te shumta i ka prekur njerezit ashtu sikunder kanceri, por me nje ndryshim thelbesor: kanceri eshte i identifikueshem edhe pse ne raste te renda i pasherueshem, nderkohe qe autizmit ende nuk i dihet prejardhja apo shkaku edhe pse per te jane bere studime te shumta e jane dhene versione te shumta. E megjithate mjaft njerez me ( forma te lehta ) te autizmit dhe jo vetem, kane arritur permiresime dhe rezultate pozitive.

    Bashkeveprimi psikologji-mjekesi ne shume raste ka qene eficent e madje me rezultate teper pozitive, e megjithate ne raste te shumta çrregullimesh psikologjike medikamentet sherbejne si pjese ndihmuese por jo sheruese te problemit, e madje ne nje mori çrregullimesh, perdorimi i tyre nuk eshte i domosdoshem.

    Psikologjia ne historine e saj me teper ka qene nje bashkeudhetare e problemeve shpirterore te njerezimit dhe me se shumti ne rolin e eksperimentuesit dhe perfituesit personal sesa i ka sherbyer atij. Shoqeria evoluon shume me shpejte sesa eshte e afte psikologjia qe te kuptoje rregullat e reja te bashkeveprimit ndernjerezor. Nderkohe qe ajo (psikologjia) vazhdon te jete prezente, ashtu si gati e padukshme, dhe qe ka krijuar tashme reputacionin e saj si nje disipline ku hallexhinjte mund te trokasin ne deren e saj per problemet e tyre, por qe ne fund te fundit nuk te ofron asnje garanci dhe zgjidhje definitive. Shkenca e rezultateve tafti-bafti, sikurse e kam permendur diku tjeter.
    E per ta mbyllur, psikologjia si disipline nuk ka asnje perfitim kundrejt njeriut, ajo ka lindur si nje nevoj e njeriut per te kuptuar me mire veten dhe te tjeret.
    Format dhe menyrat e perfitimit apo abuzimit nepermjet ushtrimit te profesionit jane te pranishme ne çdo disipline dhe kjo nuk eshte ndonje gje e re.
    Dhe e fundit fare: Ne asnje paragraf, liber, studim, apo diçka tjeter nuk citohet se: "psikologjia eshte shpetimtarja e halleve te njerezimit".
    Hallexhinjte sikunder te gjithe te tjeret, problemet i zgjidhin hera heres vete, e ndonjehere me ndihmen e ndonje te treti apo te katerti, sepse tek e fundit jemi qenie shoqerore, e na duhet te bashkeveprojme me te tjeret per te arritur rezultate te kenaqshme.
    »« ¤ »«Ê£ÐØ®ÂÐØ»« ¤ »«

  20. #140
    Citim Postuar më parë nga J@mes Lexo Postimin
    Po e ndaj ne pjese shkrimin tend, si rrjedhoj edhe pergjigjet e mija do t'i referohen pjeseve te caktuara.



    Natyrisht qe ka, e sa me shume zhvillohet kjo shkence aq me burokratike behet. E meqe kryesisht referencat apo opinionet e tua lidhen ngushte me Ameriken demokratike, mund te them se shendeti i qytetareve amerikan, eshte i rrezikuar prej vitesh, pikerisht nga shnderrimi i mjekesise ne nje biznes te rendomte, e gjithmone e me shume Amerika me politikat e saja per shendetesine ka treguar qe shendeti eshte privilegj vetem i te pasureve e si rrjedhim kemi miliona amerikan (midis tyre femije e te moshuar) nuk kane asnje asistence shendetsore.

    Persa i perket rritjes se mesatares te jetegjatesise, influencojne shume faktore e mjekesia natyrisht qe ka pjesen e saj, por edhe ne kete pike mireqenia e njeriut lidhet ngushte me mundesite e tija, e jo domosdoshmerisht me "vendin e zhvilluar ku mjekesia eshte vertet mjekesi" ashtu sikunder je shprehur ti.
    Dhe njehere, une nuk thashe qe ne Amerike eshte parajsa e mjekesise, madje shume larg prej saj. Une kur them per mjekesine, flas per aftesine e saj per te kuptuar ne menyre perfekte tashme pjesen me te madhe te problemeve shendetesore te studiuara tashme prej kohesh. E dine arsyen se cfare e shkakton nje infeksion i caktuar ose nje anomali e caktuar. Jane shpikur e shpiken ilace qe godasin ne pike semundjen dhe qe ilaci funksionon per pjesen derrmuese te pacienteve. Ne psikologji eshte komplet ndryshe. Jane emertuar e studiuar crregullimet e ndryshme nervore sipas karakteristikave te ndryshme qe paraqesin ato, por nuk ka nje terapi fikse. Dhe ilacet ne kete rast jane fjalet. Sa mund te sherohet shpirti i semure me fjale? Une besoj shume pak.

    Ne kete pjese, edhe pse nuk rresht se gjykuari psikologjine, gjithsesi konstatoj se, je po ti ai qe dashur pa dashur, edhe pse pak kontradiktor, i faturon problematikat e ndryshme disiplinave te tjera.
    Kam nenvizuar disa pjese me te zeza per t'ju pergjigjur shpejt e shpejt.
    Ashtu si dhe per mjekesine edhe per psikologjine ekzistojne manuale te ndryshme te diagnostikimit te çrregullimeve psikike/mendore ku paraqiten statistika, rezultate, konkluzione per nje mori çrregullimesh. Ashtu si edhe ne mjekesi, edhe ne gamen e semundjeve psikologjike ekzistojne çrregullime apo semundje te cilat kane permiresim te pjesshem, apo semundje te cilave nuk ju eshte gjetur ende prejardhja apo shkaku.
    E gjithe kjo lidhet me faktin se Psikologjia nuk studion thjesht sjelljet e njerezve, por ajo studion psikiken e njeriut ne teresi, mendjen e njeriut, te menduarit, te kuptuarit, etj, pra kemi te bejne me trurin e njeriut, diçka shume here me komplekse se sa ( po themi, nje intervent i gurezave ne veshka (batute). Si rrjedhoj edhe sherimi i plote i njeriut per raste te nderlikuara, behet here here i pjesshem, e here here i pamundur. Ne te gjitha keto qe thame perfshihet edhe gadishmeria, deshira, vullneti, besimi, i vete njeriut per te arritur rezultate te pelqyeshme.
    Pikerisht, problemi eshte se psikologjia merret me shume me statistika, komente, konkluzione, sesa me zgjidhje. Eshte shume teorike dhe shume pak praktike si disipline. Ajo provon tere kohen, tenton, ndryshon, i kthehet prape mbrapsht nje teorie, e hedh poshte teorine e vjeter, genjen pozitivisht (fenomen/taktike e njohur ne praktiken e psikologeve me pacientet/klientet ), ben statistika, etj. Dhe per fat te keq kjo eshte praktike me te gjitha semundjet mendore qe merr persiper psikologjia te trajtoje. Nese per Hepatitin B njihen ilacet dhe efektet e semundjes dhe menyra e sherimit te saj, ne psikologji, le te themi nje fobi e caktuar nuk mund te trajtohet dot ne menyre standarte. Individi me shqetesime skanohet nga ana e psikologut dhe me pas fillojne tentativat per trajtim. Provo kete, po nuk eci, provo kete tjetren, po po nuk eci dhe kjo provo kete tjetren. Pra subjekti i semure kthehet ne nje kavie ekperimentale dashur pa dashur per te arritur nje objektiv.
    Fjalia e fundit ne kete paragraf perben ndoshta dhe pjesen me te trishtueshme te psikologjise. Shpesh here psikologet si per te shmangur ate pjese te pergjegjesise qe kane marre persiper, i bien shkurt me nje fjali te tille. "Une te tregoj rrugen e zgjidhjes se problemit, ti (pacienti) je ai qe do ti japesh zgjidhje". Me kete fjali heq dore nga cdo pergjegjesi deshtimi te terapise fare lehte. Ne Amerike (mqns ne kete vend eshte eksperienca ime me e madhe e jetes) ekzistonin kohe me pare disa kurse trajnimi ne fushen e Real Estate ku ne disa dite ti mund te fitoje te tilla cilesi qe mund te beje mbi $100.000 e me shume $ ne vit duke shitur shtepi me cmime te lira. Trajnimi behej nen koston e nje shume prej 3000-4000 $. Pra per kete pagese ti beheshe gjeni ne shitje. Zakonisht shfrytezoheshin njerezit e varfer e qe shikonin endera me sy hapur, sikurse dhe ndonje kureshtar te rastit apo ndonje emigrante te papune e painformacion (si puna ime ne ate kohe). Prezantuesi i konferences ku ftoheshin kandidatet per tu futur ne kurs 3000$/3dite nuk pushonte se foluri. Histori "suksesi" te pabesueshme. Gati gati te mbushte mendjen se ajo qe thoshte ishte e vertete. Shyqyr Zotit nuk e pata ate tundim prej te marri qe te provoja dicka te tille. Gjithsesi nga ato histori te shumta viktimash qe te binte rastin te degjoje ishte se keto viktima pasi kishin bere kursin disamije $ duke iu vene para nje liber me nja 1000 faqe plot budallalleqe nuk kishin bere asnje kokerr leku e jo me mbi $100000 ne vit. Kur keta te shkrete iu drejtoheshin me telefon (se adresa nuk ekzistonte me per ti vizituar personalisht) ketyre ustallareve te "Real Estate" per deshtimin e tyre e di se c'pergjigje merrnin? "Lexoje mire librin (1000 faqe), se se ke mesuar si duhet. Ne nga ana jone ta kemi bere trajnimin tamam, cdo gje varet tani nga dedikimi yt ne biznes"

    Autizmi sebashku me format e tij te shumta i ka prekur njerezit ashtu sikunder kanceri, por me nje ndryshim thelbesor: kanceri eshte i identifikueshem edhe pse ne raste te renda i pasherueshem, nderkohe qe autizmit ende nuk i dihet prejardhja apo shkaku edhe pse per te jane bere studime te shumta e jane dhene versione te shumta. E megjithate mjaft njerez me ( forma te lehta ) te autizmit dhe jo vetem, kane arritur permiresime dhe rezultate pozitive.

    Bashkeveprimi psikologji-mjekesi ne shume raste ka qene eficent e madje me rezultate teper pozitive, e megjithate ne raste te shumta çrregullimesh psikologjike medikamentet sherbejne si pjese ndihmuese por jo sheruese te problemit, e madje ne nje mori çrregullimesh, perdorimi i tyre nuk eshte i domosdoshem.
    Une nuk jam totalisht kundra psikologjise. Une jam qe psikologjia te dale ne rol dytesor, komplementar ne trajtimin e semundjeve mendore. Psikologu detyrimisht duhet te punoje krah me krah me neuro-psikiatrin dhe jo vecmas. Te pakten ne kete menyre kombinohet me mire fjala me medikamentin dhe me njohuri me te specializuara. Psikologjia duhet monitoruar nga afer dhe jo te jete nje zyre e "padukshme" qe eshte kthyer ne nje biznes ku veshtire eshte ta ndash mjekimin nga mashtrimin. Une jam edhe kundra qenies se psikologjise nje biznes privat. Kjo e fundit e ka transformuar kete disipline ne nje aktivitet te rrezikshem per njerezit, ku keta te fundit paguajne nje sherbim dhe produkt te paprekshem, dhe pa garanci per me teper.

    E per ta mbyllur, psikologjia si disipline nuk ka asnje perfitim kundrejt njeriut, ajo ka lindur si nje nevoj e njeriut per te kuptuar me mire veten dhe te tjeret.
    Format dhe menyrat e perfitimit apo abuzimit nepermjet ushtrimit te profesionit jane te pranishme ne çdo disipline dhe kjo nuk eshte ndonje gje e re.
    Dhe e fundit fare: Ne asnje paragraf, liber, studim, apo diçka tjeter nuk citohet se: "psikologjia eshte shpetimtarja e halleve te njerezimit".
    Hallexhinjte sikunder te gjithe te tjeret, problemet i zgjidhin hera heres vete, e ndonjehere me ndihmen e ndonje te treti apo te katerti, sepse tek e fundit jemi qenie shoqerore, e na duhet te bashkeveprojme me te tjeret per te arritur rezultate te kenaqshme.
    Psikologjia si shume shkenca humane kane ardhur per ti sherbyer njerezimit, por rruges kane marre kthese dhe me se shumti i sherben vetvetes. Edhe ky aktivitet nuk i ka shpetuar ne teresi tafmase per para. Ajo nuk eshte shpetimtarja e halleve te njerezimit, por nuk mund te jete as disipline parazitare qe ne heshtje ofrohet si alternative kur ende mungojne rezultate reale te praktikimit te saj ne jeten e perditshme. Shume prej rezultateve te cilat e tregojne te nevojshme kete pjese te shendetesise kane dalur nga ambiente te brendshme qe jane ne kete rast qendrat kerkimore neper universitete. Jani gati inekzistente rezultatet e saj ne jeten reale per menyren sesi aplikohet nga shume psikologe dhe cfare suksesi eshte arritur.

    Sigurisht, shume hallexhinj duhet ti zgjidhin vete problemeve te tyre dhe kur se arrijne dot kete gje le te kerkojne ndihme. Eshte detyre morale dhe etike e atij qe "ka dalur me flamur" ne dore e qe pretendon se mund te ndihmoje keta njerez qe ti ofroje atyre asistencen e nevojshme. Ne te kundert le te mos i komplikojne me shume gjerat pasi cdo keqmenaxhim i ketyre problemeve eshte kosto ekstra jo vetem per familjet, por edhe per shoqerine e shtetin.
    Ndryshuar për herë të fundit nga brooklyn2007 : 25-02-2011 më 14:32
    ABCÇDDhEËFGGjHIJKLLlMNNjOPQRRrSShTThUVXXhYZZh (Alfabeti Shqip, 36 gërma)

Faqja 7 prej 8 FillimFillim ... 5678 FunditFundit

Tema të Ngjashme

  1. Fatmir Limaj
    Nga ARIANI_TB në forumin Bashkëpatriotët e mi në botë
    Përgjigje: 295
    Postimi i Fundit: 07-02-2015, 16:09
  2. Dita Botërore e shëndetit
    Nga Florim07 në forumin Tema e shtypit të ditës
    Përgjigje: 0
    Postimi i Fundit: 11-04-2009, 05:50
  3. Trojet shqiptare,një fidanishte njerëzore në shërbim ndërkombtar
    Nga bnik në forumin Problematika shqiptare
    Përgjigje: 6
    Postimi i Fundit: 25-02-2009, 06:38
  4. Urbanistika e Tiranës, në shërbim të … portofolit
    Nga Brari në forumin Problematika shqiptare
    Përgjigje: 13
    Postimi i Fundit: 24-10-2005, 14:06
  5. Profesor Hamit Beqja tregon se si ...
    Nga Brari në forumin Historia shqiptare
    Përgjigje: 5
    Postimi i Fundit: 25-02-2004, 14:02

Regullat e Postimit

  • Ju nuk mund të hapni tema të reja.
  • Ju nuk mund të postoni në tema.
  • Ju nuk mund të bashkëngjitni skedarë.
  • Ju nuk mund të ndryshoni postimet tuaja.
  •