Vdekja

[Arrnubi]

ÇFARE KE PERGATITUR PER DITEN E UDHETIMIT?

Falënderimet i takojnë vetëm Allahut. Salavatet dhe selamet qofshin mbi të Dërguarin e Allahut a.s., mbi shokët e tij dhe mbi të gjith ata të cilët e ndjekin rrugën e tij deri në ditën e gjykimit.

Vëlla i dashur,
Secili udhëtarë duhet t'i përgatis plaçkat e veta. Edhe ti je një udhëtar i një udhëtimi të gjatë, e çka ke përgatitur për ditën e kthimit?
Cdo ditë që përcjellim të vdekurin, e lëmë atë në vetmi, ia kthejmë shpinën, e braktisim e leshojmë atë në një çarje nga toka e pashtrojë dhe e pastrehë. Tashmë e lanë edhe më të dashurit e tij. Ai tashmë pa të vetmën rrobe banon në dhe, ballafaqohet me llogarinë. I pasur në atë që la mbrapa kurse i varfër në atë që do të ballafaqohet.
A nuk është e gjithë kjo mësim për mësimmarrësit dhe përkujtim për përkujtuesit?!
Vëlla i dashur musliman,
Tani më është afruar dita e udhëtimit. Ftesa e të Lartëmadhëruarit është ofruar. E zemrat ende nuk frikësohën. Sytë ende nuk qajnë.
Mendo pak vëlla i dashur në ata që udhëtuan, ku kanë zbritur? Cka janë pyetur? Cka ka mbetur për të pasurin nga pasuria e tij? E për të varfërin nga varfëria e tij. Ku janë lëkurat e buta, fytyrat e bukura, trupat e njomë? Cfarë kanë bërë insektet me trupin e tyre nën qefin? Gjuhët u janë hëngër, fytyrat u janë zbehur, u janë zhdukur bukuritë, u janë thyer brinjët, u janë zbuluar eshtrat, u janë shqyer gjymtyrët.
Vëlla i dashur,
Po ç'të mashtroi kundrejtë Zotit tend saqë e ke harruar takimin me Të?! C'të lagoi nga përkujtimi i vdekjës, varrit dhe errësirës së tij? A nuk do të jetë nesër vendbanimi yt mbrendësia e varrit të errët?! Atëherë, ç'ke përgatitur dhe a je munduar të përgatitësh?
A e din ti se nesër të përgatitin dhe të bartin ty mbi krahërorë, do të thuash: Më shpejtoni… më shpejtoni… Apo punët e tua do të mashtrojnë e do të thuash: Ku po më çoni…ku po më çoni…
Po mëshiroje vetën tënde o rob i Allahut!
Nga Ebu El-hudri (Allahu qoftë i kënaqur me te) transmetohet se i Dërguari i Allahut a.s. ka thenë: " Kur të vendoset xhenazja në tabut dhe e bartin atë njerëzit mbi krahroret e tyre, e nëse është përsoni i mire thotë: Më shpejtoni…më shpejtoni… E nëse është thotë: O i mjeri unë, ku po më coni? E dëgjojnë zërin e tij cdo kush përveç njeriut, e sikur ta dëgjonte do t'i binte të fikët" (transeton Buhariu). Pra, kthehu tek Allahut para sulmit shkatrrues të kënaqësive (endjeve) dhe përfundimin të jetës.
----------------------------------------
JINI PER ALLAHUN,TE JETE ALLAHU PER JU !

[Arrnubi]

Vëlla i dashur:
S'ka dyshim se përfundimi vendimtar është vdekja yte. Ngase përherëshmeria në këtë jetë është e paarritshme! Pra, paramendoje veten tënde dhe tani më të kanë hjedhur (lëshuar) në gropën e varrit tend. Pastaj të mbyllin në dërrasat e varrit! Të hjedhin dhe mbi ty! A e arrite natën tënde të pare në gropën e llogarisë?! Po si do të jetë përgjigja?! Tashmë janë larguar nga ti familja, të dashurit, të afrëmit dhe shokët! Pasurin dhe mallin tënd i ke lënë mbrapa teje! Nuk të të sjellin dobi përveç asaj ç'ke përgatitur nga veprat e tua.
Transmetohet nga Enesi (Allahu qoftë i kënaqur me të) se i Dërguari i Allahu a.s. ka thenë: "Të vdekurin e përcjellin tri gjëra: Familja e tij, pasuria e tij dhe veprat e tij. Dy kthehën kurse njëra mbetet me të. Kthehet familja dhe pasuria e tij, kurse me të mbetët vetëm vepra e tij". (mutefekun alehji).

C'farë ke dëshirë të bësh kur të vijnë ty dy melek, të cilët ulën me ty dhe të qortojnë. Të pyesin ty: Kush është Zoti yt? Cila është feja yte? Kush është i Dërguari yt? Tani ndoshta mund të përgjigjësh shumë lehtë, por në atë gropën…në atë varr…në atë errësirë… përgjigjëja yte do të jetë sipas veprave të tua.
Besimtari që posedon vepra të mira thotë: Zoti im është Allahu, Feja ime është Islami dhe Pejgamberi im është Muhammedi a.s.. Ndërsa hipokriti do të thotë: Ah… nuk e di, kam dëgjuar njerëzit duke thenë diçka, dhe kam thenë.

Po përkujto o rob i Allahut se "Varri është një kopësht prej kopshtëve të Xhennetit ose një humnerë prej humnerave të zjarrit" (transmeton termidhiu)
Dhe dije o rob i Allahut se Allahu i lartëmadheruat të ka dhënë kohë të mjaftueshme për pendim dhe kthim tek ai. " A nuk ju dhamë jetë mjaftë të gjatë, saqë kush do që donte të merrte këshillim, mund t'a merrte atë dhe këshilluesi u erdhi…" (Fatir 37).
E kanë komentuar fjalën këshillues në ajetin e lartëpërmendur me vjetërsi (pleqëri), dhe gjithashtu e kanë komentuar se ai (këshilluesi) është Muhammedi a.s.. Tashmë është arsyetuar kush ka këshilluar, dhe ka përkujtuar kush është lajmëruar dhe nuk i është bërë padrejtësi atij që është vonuar.
Nga Ebu Hurejra ( Allahu qoftë i kënaqur me të) transmetohet se Pejgamberi a.s. ka thenë: " Arsyetohet Allahu ndaj njeriut që ia vonon afatin e vdekjes deri sa ti mbushë gjashtëdhjetë vjetë" (transmeton Buhariu).
Dijetarët islam kanë thenë se njeru kur i mbush të gjashtëdhjetat, i skadon afati i pendimit të sinqertë.
Vëlla i dashur,
Ti sot jeton në sipërfaqën e tokës, e ndërsa nesër do të banosh në mbrendësinë e saj. Vallë a e ke zbukuruar vendbanimin tënd me vepra të mira. A e ke shtruar dhe mbjellur kopshtin tënd me kryerjën e urdhërave të Allahut që ti ka urdhëruar dhe largimin nga ajo që të ka ndaluar? Poqë se ke qenë i bindur se me të vërtetë brendësia e tokës së shpejti do të jetë vendbanimi yt, atëherë pra, kush të ka hutuar që të bëhësh i pakujdesshëm ndaj përgatitjës së tij (Varrit)?!
-----------------------------------------
JINI PER ALLAHUN, TE JETE ALLAHU PER JU !

[Arrnubi]

Pra, ke kujdes vëlla i dashur!
Bëhu vigjilent ( i kujdesshëm) ndaj vdekjës, bërë përgatitjën tendë me bindje dhe rrepekt të mire, ktheja të drejtat atyre që u ke bërë padrejtësi! Kryej borxhët dhe mbaje këshillën për vetën tënde apo kundër teje.
Ka thenë Hasan El-Basriu (Allahu qoftë i kënaqur me të): " Më të vërtetë një njeri do të kapët për një njëri tjetër në Ditën e Gjykimit dhe i thotë: ndërmjet nesh është Allahu.
E ai i thotë: për Allahun nuk të njoh!
"Nga une ke marrur një cope dhé nga muri im" - ia khen ky.
Ndërsa tjetri i thotë:
"Ndërsa nga une ke marrur një fije peni nga rroba ime!"
Kjo dhe shembuj të tillë i ka çarë zemrat e të frikësuarve.
Ka thenë Ibrahim El-Tejmiu: " Dy sënde ma kanë ndërprerë kënaqësin e kësaj bote: pëkujtimi i vdekjës dhe përkujtimi i daljës para Allahut.
Prej çeshtjëve që të ndihmon në përgatitjën e vetës tendë për ditën e udhëtimit është përkujtimi i tepërt i vdekjës. Kjo bëhët duke shmangur zemrën nga çdo gjë përveç nga përkujtimi i vdekjës. Sikurse musafiri, i cili merr një udhëtim të gjatë dhe të rrezikshëm apo të udhëtojë, ai nuk preokupohet pëveç se me udhëtim.
Ka hyrë Hasan El-Basriu tek një i sëmurë që ta vizitojë dhe e gjeti atë në agoni të vdekjës. E vështronte se si e kishin kapluar mundimet dhe vështirësitë. U kthye në shtëpi tek familja e tij me një pamje tjetër nga ajo që kishte dalur nga shtepia.
I thane: Eja për të ngrënë o i uruar!
Ai u kthye nga ata me fjalë: "Oj familja ime, vazhdoni me ushqim dhe pijën tuaj se për Allahun kam parë një pamje të trishtueshme, për atë dhe do vazhdoj të punoj deri sa ta takoj (vdekjën).
Kanë thenë disa prej të parëve: "Kemi hyrë tek Ata'ë Es-selemi që ta vizitojmë sepse e kishte kapluar një smundje vdekjepruese, dhe i thamë: Si e ke gjendjen?
Tha: "Vdekjën e kam mbi qafë! Ndërsa varrin para meje! Dita e Gjykimit, dalja para Allahut, ura e xhehennemit është rruga ime, e unë nuk e di se ç'farë do të ndodhë me mua!!! Pastaj filloi të qajë me të madhe derisa u alivanos. Kur u kthëllua tha: O Zoti im, më mëshiro mua, vetminë time në varr, në shtratin e vdekjës dhe mëshiroje qëndrimin tim para Teje O më i Mëshirshmi i mëshiruesve!!!
Vëlla i dashur,
Mos të zë vdekja papritmas e ti duke qënë në agarët e dëfrimëve dhe kënaqësive. Shfrytëzoje kohën e lire dhe shëndetin para çastit të fundit. Bëhu tëjet i kujdesshëm ndaj obligimëve të Allahut! Nxito në shtimin dhe kryerjën e veprave të mira, ngase veprat e mira i shlyejn veprat e kqija.
Vëlla i dashur,
Tashmë është afruar thirrësi (vdekja) i shpirtrave për tek Allahu, shtëpia e paqës (Xhenneti) dhe vullneti i lartë.
E dëgjoi thirrësin e besimit ai që kishte veshë mësimmarrës. E ndegjoi Allahun ai që ishte i gjallë. E ky ndëgjim i nxiti drejtë venbanimëve të të devotshmëve (bemiresëve). Me këtë kanë nxituar në rrugën e Allahut e nuk e pëngoi udhëtimin e tyre (drejt Allahut) asgjë, derisa gjetën shtëpin e amshueshme.
Thotë Allahu i Madhëruar në Kur'ani: "(Përkujtohu) ditën që vjen kur secili njëri do të përpiqët për vetvetën dhe secilit njëri do ti plotësohët ajo që meriton, e nuk u bëhët padrejteësi" (En-Nahl 111).
Kjo është thirrja e këshilluesit… Vallë a ka kush ti përgjigjët?!!
-------------------------------------------------
JINI PER ALLAHUN, TE JETE ALLAHU PER JU !

[Arrnubi]

VDEKJA - KIJAMETI I VOGEL


Kijameti i vogel eshte vdekja, sepse per çdo njeri qe vdes eshte bere Kijameti dhe ka perfunduar koha e tij.
Ne sahihun e Buhariut dhe ate te Muslimit transmetohet nga Aishja r.a : Disa burra nga arabet (beduinet) vinin te Muhamedi alejhis selam dhe e pyesnin per Kijametin, e ai shikonte me te voglin ne mesin e tyre u thoshte : "Nese ky jeton, nuk do ta zere pleqeria para se per ju te behet Kijameti".
Iben Kethiri thote : "ka per qellim perfundimin e shekullit te tyre dhe hyrjen e tyre ne boten e Ahiretit, prandaj disa njerez thone : Kush ka vdekur per te eshte bere Kijameti, keto fjale me kete kuptim jane me vend".
Mirepo, me kete Kiamet nuk behet edhe Kijameti i madh, kur ALLAHU I LARTESUAR zhduk çdo gje dhe prap i ringjalle.disa filozofe ne menyre te gabuar pretenduan se vdekja eshte fundi i çdo gjeje.
Kijameti i vogel quhet edhe me emrin "vendkthimi i pare"
Iben Kajimi thote : "Vdekja eshte ringjallje dhe vendkthimi i pare. Allahu i Madheruar i beri birit te Ademit dy vendkthime dhe dy rinjgjallje permes te cilave i denon ata qe kane bere keq me te keq, dhe i shperblen ata qe kane bere mire me temire. ringjallja e pare eshte : ndarja e shpirtit nga trupi dhe shkkuarja e tij ne vendin e pare te shperblimit apo denimit."

[Arrnubi]

Fjala "berzah" ne gjuhen arabe ka qellimin pengese midis dy gjerave, allahu i Lartesuar thote : "...mes tyre beri si te jete ndonje pende..."(Furkan 35)

Ne sheriat jala "berzah" ka per qellim vendin apo periudhen qe pason vdekjen deri ne ringjallje.

allahu i Madheruar thote :"...e ata kane para tyre nje perde (distance periodike) deri ne diten kur ringjallen" (Muminun 100)

Muxhahidi ( nje prej komentuesve te njohur te Kuranit) thote : "Ajo eshte periudha midis vdekjes dhe ringjalljes"
Kurse kur i thuhej Shabiut vdiq filani, ai thoshte : "Ai nuk eshte as ne kete dynja e as ne ahiret"

Ibnul Kajim thote : "Denimi nga begatia ne varr jane emra te denimit te begatise se Berzahut, eshte periudhe ndermjet dynjase dhe ahiretit, Allahu i Lartesuar thote : "...e ata kane para tyre nje perde (distance periodike) deri ne diten kur ringjallen" (Muminun 100).

[Arrnubi]

Fjetja i perngjan vdekjes ,prandaj dhe dijetaret e kane quajtur vdekja e vogel. Pra fjetja eshte vdekje, kurse zgjuarja nga gjumi eshte ringjallje.

Allahu i Lartesuar thote : "Ai eshte qe ju ve ne gjume naten dhe di cka vepruat diten, prandaj ju ngjall-zgjon..."(En'am 60)

Allahu i Lartesuar i merr shpirterat e njerezve gjate gjumit dhe kuj do Ai ia kthen ate, e kuj do ia ndal derisa t'i vije exheli.

Allahu i Lartesuar thote : "Allahu i merr shpirterat kur eshte momenti i vdekjes se tyre (i vdekjes se trupave te tyre), e edhe ate qe eshte ne gjume e nuk ka vdekur, e atij qe eshte caktuar vdekja e mban (nuk e kthen), e ate tjetrin (qe nuk i eshte caktuar vdekja por eshte ne gjume) e leshon, te kthehet deri ne nje afat te caktuar..." (Zumer 42)

Nga ky ajet kuptojme se edhe shpirti i mbajtur dhe i rikthyer ne gjume jane te vdekur, ndersa ai qe nuk i rikthehet vdes me vdekjen e madhe.

V D E K J A E SH T E E P A SH M A N G SH M E

Vdekjes nuk mund t'i iki asgje e gjalle qe quhet krijese. Allahu i Madheruar thote : "
Atij i takon gjykimi dhe tek ai do te ktheheni " (Kasas 88)

"Cdo gje qe eshte ne te (toke) eshte e zhdukur dhe do te mbetet vetn Zoti yt qe eshte i madheruar e i nderuar" (Rrahman 26-27)

"Secili njeri do ta shijoje vdekjen, e shperblimet tuaja u plotesohen diten e kijametit. Kush i shmanget zjarrit e futet ne xhenet, ai ka arritur shpetim, e jeta e kesaj bote nuk eshte gje tjeter pos nje perjetim mashtrues" (Ali Imran 185)

Sikur dikush te shpetonte nga vdekja do te shpetonte njeriu me i zgjedhur i allahut, Muhamedi alejhis selam.

Allahu thote : "Ti do te jesh i vdekur , e edhe ata do te jene te vdekur" (Zumer 30)

Ne nje ajet tjeter Allahu sqaron se vdekja eshte ligj per krijesat e Tij : "Ne asnje njeri para teje (Muhamed) nuk i dhame jete te perjetshme, e nese ti vdes , a mos do te mbesin ata pergjithmone "(Enbija 34)

Transmetohet nga Iben Abasi r.a se Muhamedi alejsis selam gjate nje lutje te tij tha : "Kerkoj strehim ne fuqine tende ngase nuk meriton te adhurohet askush pervec teje, ti je qe nuk vdes , kurse xhinet dhe njerezit vdesin"

[Helianthus]

Kam nje pyetje per te cilen askush nuk me ka dhene nje pergjigje bindese. Behet fjale per jeten e varrit. Shume dijetare thone qe njeriu perkatesisht sipas veprave qe ka bere ne kete bote ka si rrjedhoje nje jete te rende ose te lehte ne varr. Po ata njerez te cilet e humbin jeten aksidentalisht psh. mbyten ne det dhe trupi nuk u gjendet kurre, ose alpiniste te zhdukur neper humnera, ose njerez qe behen shkrumb e hi nga nje zjarr aksidental, po keta njerez "pa varr" ku e perjetojne denimin apo kenaqesine e varrin nese nuk kane fare varr?

[MI CORAZON]

Kam nje pyetje per te cilen askush nuk me ka dhene nje pergjigje bindese. Behet fjale per jeten e varrit. Shume dijetare thone qe njeriu perkatesisht sipas veprave qe ka bere ne kete bote ka si rrjedhoje nje jete te rende ose te lehte ne varr. Po ata njerez te cilet e humbin jeten aksidentalisht psh. mbyten ne det dhe trupi nuk u gjendet kurre, ose alpiniste te zhdukur neper humnera, ose njerez qe behen shkrumb e hi nga nje zjarr aksidental, po keta njerez "pa varr" ku e perjetojne denimin apo kenaqesine e varrin nese nuk kane fare varr?

Pavarësisht, se trupi është i humbur për të tjerët, s'do të thotë se s'ka trup. Diku prehet ai. Atje në fund të detit apo në fund të humnerës ndodhet. Edhe në rastet e djegjeve përseri mbetet hiri, pra gjithmonë mbetet diçka.

Temë e frikshme. Ç'dua unë këtu ?!

[~Geri~]

Pavarësisht, se trupi është i humbur për të tjerët, s'do të thotë se s'ka trup. Diku prehet ai. Atje në fund të detit apo në fund të humnerës ndodhet. Edhe në rastet e djegjeve përseri mbetet hiri, pra gjithmonë mbetet diçka.

Temë e frikshme. Ç'dua unë këtu ?!

Hmm pergjigje perafruese.

Jeten e varrit njeriu e perjeton aty ku vdes.Pavarsisht se trupi behet hi, e hajne krymbat,vdes ne det, e ha balena e etj me rradhe.Mos gabo materia e kesaj bote
eshte e ndare nga cdo dukuri e botes tjeter. Eshte si puna e rrezes qe mund te kaloje xhamin dhe mund te jete brenda perberjes se xhamit ne momentin qe kalon.

[Helianthus]

Po a thone dijetaret qe personit te mire i zgjerohet varri? Po nese dikush ndodhet ne fund te detit ose te nje gremine aty vendi vetvetiu eshte i hapur dhe i zgjeruar sa ska ku te shkoje. Ku ndodh zgjerimi ne kete rast? Pejgameri a.s. ka thene se shpirti kthehet perseri tek trupi i te vdekurit ne momentin kur ky degjon hapat ne ikje te njerezve qe e kane varrosur. Po ai ne fund te detit cfare degjon nese nuk e ka varrosur askush?
Me kuptoni ju lutem drejte se nuk kam aspak per qellim te tallem me keto pyetje qe bej. Thjesht nuk jam e qarte dhe do te deshiroja nje pergjigje bindese.

Pershendetje

[~Geri~]

Oj moter kjo ceshtje eshte gajb dhe kurr themi i zgjerohet varri ka kuptim sikurse njeriu ne enderr i cili eshte brenda dhomes por ai shikon nje lendine e cila eshte me e madhe se dhoma.Mos duhet te themi qe dhoma u zgjerua.Pra se si zgjerohet kjo eshte e fshehte dhe konsiderohet gajb dicka qe mesohet vetem ne momentin mbas vdekjes.Personi qe eshte ne fund te detit nuk degjon hapa.Prandaj Allahu kur ka folur per vdekjen dhe daljen e shpirtit ka permendur dhe gjumin ne te cilen ndodh enderra.

39:42.
All-llahu i merr shpirtrat kur është momenti i vdekjes së tyre (i vdekjes së trupave të tyre), e edhe atë që është në gjumë e nuk ka vdekur, e atij që i është caktuar vdekja e mban (nuk e kthen), e atë tjetrin (që nuk i është caktuar vdekja, por është në gjumë), e lëshon (të kthehet) deri në afatin e caktuar. Vërtet, në këto ka argumente për një popull që mendon.

[buki19]

Firdeus,kesaj qe u permend me lart nga te tjeret nuk mud ti ik askush ,absolutisht,pa mare parasysh se cka ka ndodhur me trupin e tyre fizik,i cili fillon shperberjen dhe dekomponimin qe nga momenti i daljes se shpirtit kur cdo qelize e gjalle vdes nga encimet qe lirohen pas hapjes se lizozomeve.Por shpirti,uni,pjesa e vertet e dualizmit te njeriut, vazhdon procesin e rrugetimit drejt ahiretit,ne cdo moment me vetedije te plot per ndodhjen.Nuk eshte e thenun qe ky trup i lenun ne kete ane ,ne kete bote, te perjetoj dicka te ahiretit deri ne ringjallje e edhe ateher do te kemi trup te ngjajshem por ndoshta nga materjali me i sofistikuar .Prandaj nuk ka kurrfar rendesie se cka i ndodh keti trupi fizik ,te cilin e kemi ne sherbim vetem ne kete bote,Vetem merre me mend sa trupa te tille kremohen!A mendon se te gjithe ata do ti shmangen asaj qe na ashte pergadit?Jo.Fundi fundit askush per trupin e vet nuk thot - un,por thjesht thot trupi im.

[Telis]

All-llahu e meshirofte dhe shperblefte me " xhenetul Firdous" ate qe hapi kete teme.
Kam pak njohuri mbi kete ceshtje.
Dua vetem ti pergjigjemca pyetjeve qe u bene me siper.
Kur i vdekuri futet ne varr, ate varri e shterngon sido qe qofte mysliman apo katolik apo i pa fe. Por ato qe besojne ne All-llahun dhe profetin e tij Muhammed varri do ti shterngoje vetem njehere ndersa per te tjeret do jete dicka e vazhdueshme deri diten qe do ringjallen.

Persa i perket trupave cdo njeri do e perjetoje shterngimin e varrit qofte edhe njehere.
Ne nje thenje te profetit Muhammed: Ato musliman qe vdesin si pasoj e mbytjes ne det , kolera, aksident nga nje lartesi e madhe marrin shperblimin e deshmorit (shehid).
Persa i perket trupit Ne qoftese trupi i tij behet hi ose copa-copa perpara se te futet ne varr, All-llahu do te krijoje nje trup tjeter ne nje vend tjeter.

Nje thenje e profetit Muhammed: Ka qene nje njeri qe gjithmone ka pas bere mekate dhe para se te vdiste i la amanet familjes qe pasi te vdiste tia benin trupin copa-copa dhe ti shperndanin pjeset e trupit ne te gjithat anet e botes sepse kishte frike nga denimi i All-llahut. Atehere All-llahu ia bashkoi te gjitha pjeset e trupit ne nje vend. Ne nje thenje tjeter thuhet qe nga frika qe ky njeri kishte prej denimit te All-llahut , All-llahu e fali ate.

Sic e shihni nuk i hiket denimit te All-llahut. Por mundeni ti shpetoni vetem duke i kerkuar falje per gabimet.