Ah moj Dashuri
Mė fal qė Tė Dua kaq shumė,
mė fal qė nė zemėr tė lėndoj,
mė fal por ėshtė tepėr vonė
nuk mundem unė TY tė harroj!
Mė fal qė tė bėra padashur
pėr mua pa qėllim tė mėndosh,
mė fal qė tė bėra pėr mua
poezi me dhimbje tė krijosh!
Mė fal por njėriu prandaj vuan
tė tė dashuroj njė njėri si ti,
ti thajė lotėt pa kaluar qėrpikun
dhe kur tė prek buzėt tė quhet DASHURI
Mė fal por nuk tė them TĖ DUA,
nuk dua mė puthje nga TI,
ato janė vetėm vuajtje pėr zemren,
ato mė bėjn tė ndihem njeri!
Por unė njeri nuk dua mė tė jem,
nuk dua unė tė flas pėr dashurinė,
sepse TI mė nxore nga zemra,
pa TY jeta s“ka kuptim!
Mė fal qė prap po tė lėndoj,
mė fal qė pėrjetė do TĖ DUA,
mė fal por nuk e di si bėhėt
me njė njėri tė ēmendur si mua!
I ēmendur se tė tjerėt i dua si veten,
i ēmendur se tregoj tė vėrteten,
i ēmendur se jam i sinqertė,
se TY TĖ DUA mė shumė se njė jetė!
Mė fal pėr tė metat e mia,
mė fal qė tė dhash njė shekull Dashuri,
por jeta i ka kėto padrejtėsi
e mua jeta mė solli tek TI!
Dhe Ti si njė qenie e pafaj,
si njė ėngjull me zemer tė vrarė,
Ti ke dicka tė veēantė,
Ti ke shumė lotė tė patharė!
Mė vjen keq qė unė nuk arrita
tė tė kthej buzėqeshjen pėrsėri,
ashtu siq Ti ma ktheve mua
dhe mė bėre tė ndihem njeri!
Ndoshta Ti je munduar
nė zemren tėnde tė mė pranosh,
po vallė pse unė nuk kam guxim
tė bėj tė mė dashurosh!
Pėrse mes poezive
unė veten lėshoj,
dhe ne ē“do pikė loti
mundohem tė tė imagjinoj!
Pse vallė njė zemėr
si tėndėn se kuptoj?!!
tė mė dashuroj kaq fortė
dhe kaq fortė tė mė lėndoj!
Kur mendoj pėr TY
dhe ethe shpirti lėshon,
mendoj pėr gjėn mė tė bukur nė jetė,
mendoj pėr dashurinė tonė.
Kur mendoj pėr sytė e trishtuar
dhe buzėt qė dridhen pa fjalė,
mendoj pėr flokėt e tua mbi gjoksin tim
dhe zemrat qė rrahin pandalė!
Gjithmonė me TY
I heshtur nė cepin e dhomės
me njė bllok tė vogėl nė duar,
qendronte e ndrojtur pa fjalė
kjo zemra ime e lėnduar!
Dhe bllokun e hap me ngadal,
diēka kėrkoj pakuptim,
mė duket se TI je aty
dhe unė tė flas shpirti im !
Por TI papritur mė zhdukesh
dhe as pėrgjegjie nuk mė kthen,
dhe unė kaloj faqen tjetėr
ndoshta aty do tė gjejė!
Aty lexoj dy fjalė
dhe lotėt dot si mbledh,
tė them TĖ DUA shumė
tė them ktheu nė jetė!
Dikur aty diēka
mė kishe shkruar TI,
tani unė bashkė me dhembjen
e mbaj thellė nė gji!
E mbaj aq pran me zemrėn
shtėnguar thellė nė shpirtė,
se Ty dua tė tė kthej
nė jetė, nė jetė sėrish!
Se Ti ike pa folur me mua
dhe fjalėn e fundit nuk ma the,
Ti veē ma shkrujte TĖ DUA
dhe ike u largove pėrgjithnje!
Pėrse nuk durove derisa tė vija
qė mė puthjen time ta merrje,
tė ta thosha atė qė kurrė nuk ta thashė
kur koken nė mua mbėshtesje!
Pėrse jo nuk prite
tė tė shihja dhe njėher,
kur mė dhimbje mė buzėqeshe
mė kujtove atė pranverė!
Pėrse kjo jetė ėshtė kaq e padrejtė,
Ty tė mori kaq larg nga mua,
pėrse nuk na bashkn pėrsėri
tė na bėj tė gėzuar!
Po Ti a mė mban mend mua
apo ndoshta me engjuj ke rėn nė dashuri,
ndoshta dhe unė do tė bėhėm engjull sė shpejti
qė Ti tė mė duash pėrsėri!
Tė lutem mė ndihmo tė vijė
mos mė ler tė vuaj ē“do natė,
se kam njė kohė tė gjatė qė pres
nė krahėt e tu tė jam prapė !
Nuk mundem nga kjo jetė tė ngre kokė
i vetmuar pa Ty nė ē“do anė,
nuk mundem jo mė tė dashuroj,
jo, mė zėmer pėr dashuri nuk kam!
Tė lutem mė dėrgo njė shenjė,
njė ėndėrr, njė lule mė dėrgo,
nga ato qė unė ti sillja pran
dhe Ti me thoshe mos mė lėndo!
Pėrse unė ika kaq larg
tani as lule s“tė sjell dot,
tani unė dua tė jem me Ty
se pėr mua pa Ty kjo jetė ėshtė e kotė!
Ē“do ėndėrr tė thėrras mė merr,
nė shpirtin tėnd mė shtrėngo,
dua tė jam edhe unė engjull
nė kraht e tu tė fluturoj!
Kur pran teje qėndroj i heshtur
dhe dridhem kur mė prek ngadal,
mendoj se mbrenda teje ka diēka
dhe Ti mė thuan me zemėr, e jo me fjalė!
Diēka qė mė bėn tė ndihem si engjull
dhe hap krahėt drejt teje fluturoj,
Ti mė shtrėngon aq fortė pran vetės
dhe ngadalė pėshpėris Tė Dashuroj Sa mė pėlqen jeta
Nė natėn e heshtur
nė ėndėrrat pambarim
kėrkoja veē njė emėr
flisja pėr dashurinė!
Kėrkoja njė prekje
ndoshta dhe njė kuptim,
vallė si t“ja vė unė emrin
vuajtjes nė shpirtin tim?
Vallė si ta quaj kėtė ėndėrr
po ndjenja ē“emėr ka,
po vallė sytė e bukur a mundem
edhe njėherė me ti pa?!
Do mundem vallė nė zemėr
tė tė hyjė ngadalė
qė edhe unė tė kuptoj
ē“ėshtė dashuri e parė!
Do mundem vallė njė emėr
kėtij shpirti t“ja kushtoj
qė dhe pastaj tė them
ohhhh Zot, vetėm Ty tė dashuroj!
Pastaj do tė them,
nė ėndėrra unė besoj,
ndoshta dhe vetėm mė sy,
jetė do tė dhuroj!
Njė jetė plot me mall
me lule plot aromė,
njė jetė qė kurrė s“do shuhet
nga dashuria jonė!
Se jeta ėshtė vetėm lule,
si yjet me shkėlqim,
ashtu si zemrat tona
do ruajnė dashurinė!
Sa mė pėlqen kjo jetė
kur Ti mė dashuron,
sa mė pėlqejne lulet
kur janė plotė aromė !
Nėn hijen e derės sime
di do tė trokasėsh njė ditė,
ajo nuk do tė ketė mė tingėllim
por do tė thotė hyr pa frikė.
Ti derėn ngadalė do ta hapėsh
pėrball meje do qėndrosh,
nga vėshtrimi i syve tė mi do vėrbohesh,
TĖ DUA, TĖ DUA do tė mė thosh!
Nėn hijen e qėpallave tė mija do prehesh
dhe kėngėn e preferuar do ta dėgjosh,
sytė do ti mbushi me lot dashurie
TĖ DUA, TĖ DUA do tė mė thush!
I kėputa gjethet e trėndafilit
duke tė thėn tė dua,
i grisa fletėt e librit
duke lexuar poezitė e tua!
E piva detin e tėrė
dhe rėrėn e laga me lot dashurie,
i tunda gjethėt e pemėve
duke vendosur trishtim e dhimbje.
Ē“do rrugė e mbusha me vetmi e trishtim,
ē“do njeriu i thosha
ja ē“do tė thotė DASHURI!
Kur nė sy tė tė shikoj,
dua qė lotėt me puthje tė mi rrėmbesh,
kur trupin tė ma prekėsh ngadalė
dua qė mė zemėr ta ndjesh!
Kur flokėt si tela kitare
mbi gjoksin tėnd do tėndosen ngadalė,
atėherė do tė pėshpėris TĖ DUA,
atėherė do tė pėshpėris mijėra fjalė!
Kur nė sy tė mė puthėsh
dhe buzėt tė mi ledhatoshė ngadalė,
atėher unė do tė qėndroj i heshtur
atėher nuk do tė kem mė fjalė!
Se zemra do flasi pa mbarim
dhe fjalėt do tė jenė pakuptim,
nė shpirtė do tė ketė diqka si pėrkushtim!
Dhe ne do tė kuptojmė se jetojmė pėr njė qėllim,
pėr njė ndjenjė qė na ofron,
pėr dy buzė qė mėzi durojnė,
pėr dy sy qė kaq thellė veshtrojnė,
Po, ne dashurojmė dhe jetojmė!
Nuk e di a tė kujtohet
shikimin e parė kur ma dhurove,
buzėqeshe ngrohtėsisht
zemren ma pėrkushtove!
Tė takova rastėsisht
e tani jam me TY,
tė thash atė se qe ka kam nė zemer
dhe cfar ndiej pėr TY!
Buzėqeshe aq bukur
saqė mezi durova,
kur dole tė vallėzosh
menjėher tu afrova !
Kur ta shtėngova dorėn,
zemra mezi duronte,
nė thellėsin e saj
njė vullkan kumbonte!
Ahh ajo buzėqeshje,
shumė mua mė mungon,
saherė qė e kujtoj
ndjenjat mė shumė mi zgjon!
Dua tė tė kem pran
e jo nė largėsi,
ta them atė qė e ndin zemra,
zemra ime pėr TY!
Ah unė i shkreti,
ende s“kam guxim,
ti them dy fjalėt e ėmbla
qė jan nė shpirtin tim!
Tė takova pėrsėri,
atė natė kur buzėt mi dhurove
u hodhe mbi mua
dhe shumė mė shtrėngove!
Kur malli tė tė ketė marrė
dhe unė tė mos jem me ty,
mbyll sytė dhe me thirr
se unė do tė vij aty...
Kur buzėt tė tė jen tharė
dhe puthja tė mungon,
hap dritaren dhe lutju hėnės
se puthjen time ajo ta dėrgon...
Kur ti te ndihesh nė vetmi
dhe zemra kur tė qan,
zhytu nė kujtime
dhe mua do t“mė kesh pranė!
Kur ti tė mė duash
dhe pranė tė mos mė kesh
hap dritaren dhe fluturo
se unė do tė jam mes resh!!!
Se di ē'mė ndodh kur jam me ty
kur me shikon me ata sy,
kur mė buzėqesh mė ledhaton
kokė e kėmbė ti mi pushton.
S'e di se ē'ndjen kur mė ke pranė,
kur tė dy vetėm rrimė menjanė,
kur kokėn vėn tek gjoksi im,
s'e di a e ndjen shpirtin tim ?!
S'e di ē'mendim ke ti pėr mua
kur tė shtrėngoj por s'them Tė Dua
kur them se vdes pėr buzėt e tua,
s'e di a me beson ti mua?
S'e di ē'do tė ndodhė me ne tė dy,
sikur tė mos jem mė me ty,
sikur kjo ėndėrr tė ndalet njė ditė,
s'e di a do tė shohė mė dritė?
S'e di pa ty ēdo bėj o yll,
pa ty kjo botė mė duket njė pyll,
pa ty kjo botė s'do ketė kuptim
pa ty, pa ty shpirti tim.
S'e di vallė a do tė duroj
pa e puthur mė atė gojė,
pa e prekur mė atė dorė,
s'e di a do ndjej mė tė nxehte a tė ftohtė.
S'e di sa gjatė do tė vazhdojė,
por di sa shumė tė dashuroj,
e di sa shumė ti mė gėzon
kur pak vėmendje mė kushton.
E ndjej se shumė do Tė Tė Dua,
sa kohė kėto buzė do mė puthin mua,
sa kohė qė zemra do t'mė punojė,
emrin tėnd do ta kam nė gojė.
S'e di sa shumė do tė zgjasė kjo jetė,
s'di si do shkojė nė tė vėrtetė,
por dicka di me siguri
Ajo qė e dua je vetėm.......... Ti.
Tė pyes, ku po shkojmė,
mė thua, s'e di,
mė pyet, pse jetojmė,
pėrgjegjien s'e di.
Tė dua, tė them ,
Tė dua a e di,
tė puth nė buzė,
mė puth dhe ti.
E pastaj, heshtje, qetėsi,
dy zemra dėgjohen,
here unė herė ti,
Tė dua, dėgjohet pėrsėri.
Te pyes, pse jeton,
mė thua, pėr ty,
mė pyet ē'farė do,
tė them........ TĖ DUA vetėm ty! Ah Dashuri
Ngadal pėshpėris
Gjithmonė me TY
Pėrgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt